BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 3, 0 - , 29.01.2015
https://doi.org/10.17050/kafifd.204037

Öz

The comparison of Arabic and Turkish in terms of name pharases There is an important place of in syntax noun phrases which is one of the basic subjects of linguistics. To express provision, those structures are required to be used with other sentence elements. Therefore, composing a sentence can not be easy without knowing noun phrases which are all grammatical terms. Those structures apply to all elements of the sentence. They can be noun, predicate and object in Turkish while. In this study, noun phrases which belong to Turkish and Arabic are going to be handled comparatively. And differences and similarities which belong to both language are going to be identified. Also, they are going to be compared with Turkish noun phrase to be pradicated on Arabic noun phrase. This study consists of one prologue and two parts. In prologue, language comparison studies and the notions of linguistic which relate to this subject and in the first part, noun phrases which belong to both languages and in the second part, different forms of noun phrases in the sentence

Kaynakça

  • Abduh er-Râcihî, et-Tatbîku’n-Nahvî, Daru’n-Nahdati’l-Arabiyye, Beyrut, 2004.
  • Abdullah b Hâmid, Silsiletu Ta‘limi’l–Lugati’l–Arabiyye, I- IV, Emin Yayınları, Bursa, 2013
  • Ali el-Cârim ve Mustafa Emin, en-Nahvu’l-Vâdih, I-III, Dâru’l-Meârif, Mısır, 1965.
  • Atabay, Neşe- Özel, Sevgi- Çam, Ayfer, Türkiye Türkçesinin Sözdizimi, TDK Yayınları, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara-1981.
  • Boz, Erdoğan – Yaman, Ertuğrul (Ed.), Üniversiteler İçin Türk Dili Yazılı ve Sözlü Anlatım (4.Baskı), Yargı Yayınları, Ankara, 2013.
  • Doğan, Candemir, Karşılaştırmalı Arapça-Türkçe Bağlaçlar, Cantaş Yayınları, İstanbul, 2013.
  • Doğan, Enfel, Türkçe Cümle Bilgisi-I, Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2461, Eskişehir, 2012.
  • Ebû Bekir b. Serrac en-Nahvî, el-Usûl fi’n-Nahv, I-III, Neşr. Mahmûd Muhammed et-Tanâhî, Müessestu’r-Risâle, Beyrut, 1998.
  • Gencan, Tahir Nejat, Dilbilgisi, Tek Ağaç Eylül Yayıncılık, Ankara 2007.
  • Hafnî Bey Nâsif, Muhammed Bey Diyâb, Mustafa Tamûm ve Muhammed Bey Sâlih, Kitabu’d-Durûsi’n-Nahviyye, I-IV, Dersaadet Matbaası, İstanbul, 1911.
  • Hatiboğlu, Vecihe, Türkçenin Sözdizimi, TDK Yayınları, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara-1972.
  • İbn Hişâm (Cemâluddîn b. Yûsuf), Katru’n-Nedâ ve Bellu’s-Sadâ, el- Mektebetu’l-‘Asriyye, (Thk. M. Muhyiddin Abdulhamîd), Beyrut 1995.
  • İşler, Emrullah, “Karşıtsal Çözümleme ve Arapça Eğitimi”, Nüsha Şarkiyat Araştırmaları Dergisi, Yıl: II, Sayı: 6, Yaz, 2002.
  • Pilancı, Hülya (Ed.), Türkçe Biçim Bilgisi, Anadolu Üniversitesi Yayını no:2370, Ankara, 2013.
  • Topaloğlu, Bekir–Karaman, Hayreddin, Arapça Dilbilgisi Sarf-Nahiv, Ensar Neşriyat, İstanbul, 2010.

Arapça ve Türkçe'nin İsim Tamlamaları Açısından Karşılaştırılması

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 3, 0 - , 29.01.2015
https://doi.org/10.17050/kafifd.204037

Öz

Özet

Dilbilimin temel konularından biri olan isim tamlamalarının, sözdiziminde önemli bir yeri vardır. Bu yapıların yargı/sonuç ifade etmeleri için cümlenin diğer ögeleri ile birlikte kullanılmaları zarurîdir. Dolayısıyla birer gramer terimi olan tekil yapılar bilinmeden cümle kurmak kolay olmaz. Adı geçen yapılar, cümle ögelerinin tamamı için söz konusudur. Türkçe’de özne, yüklem, nesne olabildikleri gibi Arapçada mübteda, haber, fâil veya mefûl olabilirler. Bu çalışmada Arapça ve Türkçe’ye ait isim tamlamaları karşılaştırmalı bir şekilde ele alınacak ve her iki dile ait farklılık ve benzerlikler tespit edilmeye çalışılacaktır. Ancak Arapça izâfet terkibi esas alınarak Türkçe ad tamlaması ile karşılaştırılmaya gayret edilecektir. Çalışma, bir girişle üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde dillerin karşılaştırılma çalışmaları ve dilbilimin bu konu ile ilgili kavramları incelenecek, birinci bölümde her iki dile ait isim tamlamaları, ikinci bölümde isim tamlamalarının cümlede aldıkları değişik şekiller işlenecektir.

Kaynakça

  • Abduh er-Râcihî, et-Tatbîku’n-Nahvî, Daru’n-Nahdati’l-Arabiyye, Beyrut, 2004.
  • Abdullah b Hâmid, Silsiletu Ta‘limi’l–Lugati’l–Arabiyye, I- IV, Emin Yayınları, Bursa, 2013
  • Ali el-Cârim ve Mustafa Emin, en-Nahvu’l-Vâdih, I-III, Dâru’l-Meârif, Mısır, 1965.
  • Atabay, Neşe- Özel, Sevgi- Çam, Ayfer, Türkiye Türkçesinin Sözdizimi, TDK Yayınları, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara-1981.
  • Boz, Erdoğan – Yaman, Ertuğrul (Ed.), Üniversiteler İçin Türk Dili Yazılı ve Sözlü Anlatım (4.Baskı), Yargı Yayınları, Ankara, 2013.
  • Doğan, Candemir, Karşılaştırmalı Arapça-Türkçe Bağlaçlar, Cantaş Yayınları, İstanbul, 2013.
  • Doğan, Enfel, Türkçe Cümle Bilgisi-I, Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2461, Eskişehir, 2012.
  • Ebû Bekir b. Serrac en-Nahvî, el-Usûl fi’n-Nahv, I-III, Neşr. Mahmûd Muhammed et-Tanâhî, Müessestu’r-Risâle, Beyrut, 1998.
  • Gencan, Tahir Nejat, Dilbilgisi, Tek Ağaç Eylül Yayıncılık, Ankara 2007.
  • Hafnî Bey Nâsif, Muhammed Bey Diyâb, Mustafa Tamûm ve Muhammed Bey Sâlih, Kitabu’d-Durûsi’n-Nahviyye, I-IV, Dersaadet Matbaası, İstanbul, 1911.
  • Hatiboğlu, Vecihe, Türkçenin Sözdizimi, TDK Yayınları, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara-1972.
  • İbn Hişâm (Cemâluddîn b. Yûsuf), Katru’n-Nedâ ve Bellu’s-Sadâ, el- Mektebetu’l-‘Asriyye, (Thk. M. Muhyiddin Abdulhamîd), Beyrut 1995.
  • İşler, Emrullah, “Karşıtsal Çözümleme ve Arapça Eğitimi”, Nüsha Şarkiyat Araştırmaları Dergisi, Yıl: II, Sayı: 6, Yaz, 2002.
  • Pilancı, Hülya (Ed.), Türkçe Biçim Bilgisi, Anadolu Üniversitesi Yayını no:2370, Ankara, 2013.
  • Topaloğlu, Bekir–Karaman, Hayreddin, Arapça Dilbilgisi Sarf-Nahiv, Ensar Neşriyat, İstanbul, 2010.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm MAKALELER
Yazarlar

Halil Tanç Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 29 Ocak 2015
Gönderilme Tarihi 29 Ocak 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

ISNAD Tanç, Halil. “Arapça Ve Türkçe’nin İsim Tamlamaları Açısından Karşılaştırılması”. Kafkas Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 2/3 (Şubat 2015). https://doi.org/10.17050/kafifd.204037.