Amaç: Metabolik
sendrom (MS), kronik böbrek hastalığının ilerlemesinde önemli bir risk
faktörüdür. Tiyazolidindionlar (TZDs) muhtemelen MS’de renovasküler koruma
sağlar. Bununla birlikte, yüksek sükroz başlangıçlı MS’de pioglitazonun böbreğe
ait oksidatif stres üzerine etkisinin açıklanmasıyla ilgili çalışmalar devam
etmektedir. Bu çalışmanın amacı pioglitazonun MS’li sıçanların böbreklerindeki
oksidatif stres belirleyicileri üzerine etkisinin incelenmesidir.
Materyal ve Metot: Çalışmada erkek Wistar türü sıçanlar (200-250 g
ağırlıkta) kullanıldı. Onlar kontrol grup, MS grup (935 mM sükroz içme sularına
katılarak) ve pioglitazon uygulanmış MS grup (MSP); MS grubun 18. haftasından
başlayarak 2 hafta pioglitazon (30 mg/kg/gün, gavajla) uygulandı. Aspartate
amino transferaz (AST), laktat dehidrojenaz (LDH), toplam oksidan durum (TOS),
toplam antioksidan durum (TAS) seviyeleri ticari kitler kullanılarak ölçüldü. Tiyobarbitürik asit
reaktif maddeler (TBARS), indirgenmiş
glutatyon (GSH), üre, ürik asit and kreatin ölçüldü. Tiyoredoksin 1 (TRX1) düzeyi
sitoplazma ve hücre zarında western blot ile ölçüldü. TRX1 aktivitesi sitoplazma ve
hücre zarında ticari kit kullanılarak öçüldü.
Bulgular: Kontrol sıçanları ile karşılaştırıldığında, sükroz ile
beslenmiş olan sıçanlar abdominal obezite, insulin direnci, hiperinsülinemi, ve
hipertrigliseridemi içeren MS’nin bir çok özelliğini göstermiştir. Bunun
yanında, MS’de değişmiş olan AST, LDH, TOS, TAS, TBARS, GSH, üre, ürik asit and
kreatin, TRX1 aktivitesi ve protein düzeyleri pioglitazon uygulamasıyla kontrol
seviyelerine dönmüştür.
Sonuç: Pioglitazon, MS’li sıçanların böbreklerinde artmış olan
oksidatif stresi azaltmıştır.
Aim: The metabolic syndrome
(MS) is an important risk factor for the development of chronic kidney disease.
Thiazolidinediones (TZDs) provide renovascular protection, probably in the MS.
However, reports about the effect of pioglitazone on renal oxidative stress in
high sucrose diet-induced MS remains to be determined. The aim of this study
was to assess the effects of pioglitazone on oxidative stress markers in kidney
tissues of MS rats.
Material
and Method:
Male Wistar rats (200-250g in weight) were used in present study. They were
divided as control (Con) group, MS group (receiving 935 mM sucrose in drinking
water) and pioglitazone treated MS group (MSP) received pioglitazone treatment
(30 mg/kg/day, via gavage) for two weeks at the end of the 18th
weeks of MS group. Aspartate aminotransferase (AST), lactate dehydrogenase
(LDH), total oxidant status (TOS), and total antioxidant status (TAS) levels
were measured using commercial kits. Thiobarbituric acid reactive substances
(TBARS), reduced glutathione (GSH), urea, uric acid and
creatinine were measured. Thioredoxin 1 (TRX1) level was measured in cytosol
and membrane tissues by western blot. TRX1 activity was measured in cytosol and
membrane tissues using commercial kit.
Results: Compared with control
rats, the sucrose-fed rats exhibited several characteristics of MS, including
central obesity, insulin resistance, hyperinsulinemia, and
hypertriglyceridemia. Furthermore, changed levels of AST, LDH, TOS, TAS, TBARS,
GSH, urea, uric acid, creatinine and TRX1 activity and protein levels in the MS
group were reversed to control levels by administration of pioglitazone.
Conclusion: Pioglitazone reduced
the elevated oxidative stress in kidney of MS rats.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 3 |