İslam Siyasal Düşünce Metodolojisi

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 9, 58 - 87, 30.06.2020

İsmail Polat

Öz

Bu makalede İslam siyasal düşünce metodolojisi irdelenmektedir. Bu bağlamda, iki temel nokta üzerinde durulmuştur. Bu temel noktaların ilki, İslam tevhit inancının mahiyetini ortaya koymaktır. Bu çerçevede İslam tevhit inancının ne olduğu, temel özellikleri ve erdemleri açıklanmıştır. İkinci temel nokta ise, İslam’da siyasal düşüncesinin derinlikli, bütüncül ve kapsayıcı anlamını kavramada uygun metodolojiyi ortaya koymaktır. Bu çerçevede metodolojik açıdan felsefi düşüncenin etkisiyle ortaya çıkan bir takım rasyonel yaklaşımlardan farklı bütünsel bir açıklama sunan bir ilke olarak, İslam tevhit inancının siyasal düşünceye ilişkin öncülleri, önbilgileri ve arka planları açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Siyasal Düşünce, islam, Felsefe

Islamic Political Thought Methodology

Öz

In this article, the methodology of Islamic political thought is analyzed. In this context two main points are emphasized. The first of these key points is to revealed the belief of İslamic tawhid (monotheism). In this concept, what is the belief of Islamic monotheism, its basic features and virtues are explained. The Second main point is to put forward appropriate methodology, which is the deep, integrative and inclusive, to comprehend the political thought in İslam. In this concept, as a principle that offers an overall explanation different from a number of rational approaches that emerged from the methodological point of view under the influence of philosophical thought, the predecessors, preconceptions and backgrounds of the political thought in İslam are explained.

Key Words: Political Thought. Methodology, İslam, monotheism (tawhid) Thought, Philosophical Thought.

Anahtar Kelimeler

Methodology, Islam, monotheism

Kaynakça

• Acar, S. (2008). Halk Milliyetçiliğinin Öncüsü HERDER, İstanbul: Bilge Kültür Sanat yayıncılık. Augustinus, (2009). The City of God, Massachusetts: Hendrickson Publishers Ağaoğulları, M., A., & Köker, L. (2001). İmparatorluktan Tanrı Devletine, Ankara: İmge Kitabevi. Altıntaş, R. (2005). Din ve Sekülerleşme, İstanbul: Pınar Yayınları. Aristoteles, (1990). Oluş ve Bozuluş Üzerine, (C. Gürbüz, Çev.), İstanbul: Ara Yayıncılık. Aristoteles, (1996). Metafizik, (A. Arslan, Çev.), İstanbul: Sosyal Yayınlar. Aristoteles. (1997). Fizik, (S. Babür, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Aristoteles (2000), Politika (Çev. Mete Tunçay), İstanbul: Remzi Kitabevi. Attas, M. N. (1989). Modern Çağ ve İslami Düşünüşün Problemleri, (M. E. Kılıç, Çev.), İstanbul: İnsan Yayınları. Aydın, M. & Ar, M. (2016). İbrahim’i Geleneklerde Tevhit ve Vahdet, On Dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 41, (s. 5-18). Bayrakdar, M. (2015). Bir Hıristiyan dogması Teslis, Ankara Okulu Yayınları. Cassirer, E. (1984). Devlet Efsanesi, (N. Arat, Çev.), İstanbul: Remzi Kitabevi. Cerrahoğlu, İ. (1985). Tefsir Usulü, Ankara: Türkiye Diynet Vakfı Yayınları. Cicero, (2000) De Re Publica, (C. W. Keyes, Çev.), Loeb Classical Library, Edinburg: St. Edmundsbury Press. El-Cürcanî, Seyyid Şerif Ali b. Muhammed, (1995). Kitabu’t Ta’rifât, Beyrut: Dâr’ul Kutubi’l- İlmiyye. El-İsfahânî, el-Huseyn b. Muhammed er-Râğıb, (1986), el-Mufredât fî-Ğarîbi’l-Kur’ân, İstanbul. El-Mâturîdî, Ebu Mansur Muhammed b. M. (1979). Kitâbu’t-Tevhîd, (F. Huleyf, Thk.), İstanbul. Erdoğan, Mehmet (2004). Kur’an Vahyinin Nüzul Dönemi Olgusallığıyla İlişkisinin Fıkhî Yorumu, İslâmiyât, Sayı: 1, (s. 66-68). Ertop, K., &Yetkin, Ç. (1985). Siyasal Düşünceler Tarihi I, İstanbul. Es-Suyûtî, Celâluddîn A. (1954). El-Câmiu’s-sagîr fi ehâdîsi’l-beşîri’n-nezîr, I-II, Kahire. Et-Tahânevî, Muhammed b. Ali b. Ali el-Fâruki el-Hanefi, (1984). Keşşâfu Istılâhâti’l-Funûn, II İstanbul. Fârâbî, (1990). Medinetü’l-Fazıla, (A. Arslan, Çev. ), Ankara. Fığlalı, E. R. (1999). Çağımızda İtikadi İslam Mezhepleri, Ankara: Birleşik yayıncılık. Grotius, H. (1967). Savaş ve Barışın Hukuku Seçmeler, (S. L. Meray, Çev.), Ankara: Ankara Ünversitesi Basımevi. Granfield, P. (1980). Papacy in Transition, New York. Gürkan, S. L. (2016). Yahudilik, İstanbul: İsam Yayınları. Hobbes, T. (2004), Leviathan, (S. Lim, Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Hobes, T. (1928). The Elements of Law Natural and Politic, Cambridge: Cambridge University Press. İbn-i Esir, (1985). El Kamil fi’t-Tarih, (A. Ağırakça, Çev. ), İstanbul: Bahar Yayınları. İbn-i Haldun, (1997). Mukaddime I, (Z. K. Ugan, Çev.), İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları. İbn-i Kesîr, (1983). Hadislerle Kur’an-ı Kerim Tefsiri, (B. Karlığa & B. Çetiner, Çev.), İstanbul: Çağrı Yayınları. İbn-i Sina, (1985) Eş-Şifa-el-İlahiyyat, Kahire. İzutsu, T. (1975). Kur’an’da Allah ve İnsan, (S. Ateş Çev.), Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları. Koyre, Alexandre, (2004). “Ortaçağ Felsefesinde Aristotelesçilik ile Platonculuk". Bilim Tarihi Yazları, (Çev. Kurtuluş Dinçer), Ankara: Tübitak Yayinları Kutub, S. (1991). Fi Zilâli’l Kur’an (S Ucan ve Diğerleri, Çev.), İstanbul: Dünya Yayıncılık. Kutub, S. (2001). Yoldaki İşaretler, Özgün Yayıncılık. Küçük, A., Günay, T., & Küçük M. A. (2017). Dinler Tarihi, Ankara: Berikan Yayınevi. Locke, J. (2004). Hükümet Üzerine İki İnceleme, (F. Bakırcı, Çev.), Ankara: Babil Yayınları. Maraş, İ. (2009). Dünyaya Karşı Tavır Tasavvuf ve Dünyevileşme, Anadolu İlahiyat Akademisi, Eskiyeni/13, (s. 89-98). Niyazi M. (2015). İslam’da Devlet Felsefesi, İstanbul: Ötüken Yayınları. Öcal, Ş. (2000). Kemal Paşazade’nin Felsefi ve Kelami Görüşleri, Ankara. Özlem, D. (2010). Tarih Felsefesi, İstanbul: Say Yayınları. Platon, (2001). Phaidon, (H. R. Atademir, & K. Yetkin, Çev.), İstanbul: Sosyal Yayınları. Platon, (2002). Devlet, (H. Demirhan, Çev.), İstanbul: Sosyal Yayınları. Rousseau, J. J. (1994). Toplum Sözleşmesi, (V. Günyol, Çev.), İstanbul: Adam Yayınları. Rousseau, J. J. (1995). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı, (R. N. İleri, Çev.), İstanbul: Say Yayınları. Schroeder, R. (1996). Max Weber ve Kültür Sosyolojisi, (M. Küçük, Çev.), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. Selsam, H. (1995). Din, Bilim ve Felsefe, (A. And Çev.), İstanbul: Sarmal yayınevi. Sırma, İ. S. (2017). Müslümanlar ve Tarih, Doğudan Batıya Düşüncenin Serüveni, Cilt: 1, (s. 241-324), İstanbul: İnsan Yayınları. Strauss, L. (2016). "Siyaset Felsefesi Nedir?", Siyasi Hermonotik, Siyaset Felsefesinin Temel Sorunları, (B. Tatar Çev.), (s. 51-78.), İstanbul: Vadi Yayınları. Strauss, Leo, (1989). "Progress or Return", Rebirth of Classical Political Rationalism, Chicago: University of Chicago Press, Topakkaya, A. (2013). Ontolojik Doğal Hukuk Anlayışına İki Farklı Örnek: Stoa ve Hristiyan Doğal Hukuk Öğretileri, TAAD, Yıl: 4, Sayı: 15, (s. 67-78). Tûsi, N. (2007). Ahlâk-ı Nâsırî, (A. Gafarov & Z. Şükürov Çev.), İstanbul: Litera Yayıncılık. Türer, C. (2017). Modernliğin Ahlak Bunalımı, Doğudan Batıya Düşüncenin Serüveni, Cilt: 1, İstanbul: İnsan Yayınları. Türkeri, M. (2005) Etik Tarihindeki Temel ‘Doğal Yasa’ Anlayışları ve Bunlardaki Dinî Unsurlar, Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı XXII, (s. 135-164), İzmir. Yazır, Elmalılı M. H. (1970). Hak Dini Kur'an Dili, İstanbul: Eser Neşriyat.