Devlet Okuluyla Özel Okul Arasındaki Farklar

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 6, 30.06.2020

Mesut Gürler

Öz

Eğitim faaliyetleri örgün eğitim ve yaygın eğitim olarak iki şekilde gerçekleştirilmektedir. Bu eğitim türlerinden örgün eğitim, resmi ve özel okullar tarafından ilkokul, ortaokul, lise ve üniversitelerde verilmektedir. Resmi okullardaki eğitim parasız olup, eğitim giderleri devlet bütçesinden karşılanmaktadır. Özel okullarda verilen eğitim ise paralı olup, giderleri gerçek veya tüzel kişilerden elde edilen gelirlerle karşılanır. Kurulan ilk okullar devlet okullarıdır, zamanla devlet okullarının yanında özel okullarda eğitim öğretim faaliyetine başlamışlardır. Özel okulların sayısı eskiden çok az olup, bu okullar sadece büyükşehirlerde bulunurken, günümüzde bu okulların sayısı artmış, birçok şehirde yaygınlaşmıştır. İnsanların ekonomik imkânları arttıkça, özel okullara olan talep de artmaya devam etmektedir. Dünyada olduğu gibi Türkiye’de de özel okulların sayısı ve eğitimdeki yeri zamanla artmaktadır. Türkiye’de bulunan dershanelerin kapatılarak temel liseye dönüştürülmeleri sonucunda özel okul sayısı büyük miktarda artmıştır. Bu çalışmada devlet okulları ile özel okullar arasındaki farklar ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu çalışmada alanyazın derleme yöntemlerinden meta sentez yöntemi kullanılmıştır. Bazı konularda devlet okullarının bazı konularda ise özel okulların olumlu tarafları öne çıkmaktadır. Kalitesi yüksek olan özel okullar devlet okullarından daha iyi eğitim verirken, son zamanlarda ortaya çıkan temel liselerin eğitimi devlet okullarından daha aşağıdadır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Okul, Devlet Okulu, Özel Okul

Kaynakça

• Berberoğlu G. ve Kalender İ. (2005). Öğrenci Başarısının Yıllara, Okul Türlerine, Bölgelere Göre İncelenmesi: ÖSS ve PISA Analisi, ODTÜ Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi, Sayfa 27-28.
• Bozyiğit, S. (2017). Özel Okulların Eğitim Hizmetlerine İlişkin Veli Beklentisi ve Algısı: Nitel Bir Araştırma, International Congress on Political, Economic and Social Studies (ICPESS).
• Coşkun, Y. (2007). Lise Öğrencilerinde Öğrenilmiş Güçlülük ve Kontrol Odağı Algılama Düzeyi İlişkisinin İncelenmesi, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 25(25), 71-85. Çalık, T., Tabak, H., ve Yavuz-Tabak B. (2019). Eğitim Sisteminde Sınıf Büyüklüğünün Planlama Açısından Değerlendirmesi: Ankara Örneği. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), Sayfa 1581-1599.
• Çevik, S. (2005). Özel Okul ve Kamu Okullarının Spora Ayırdıkları Finansman ve Sportif Başarılarının Karşılaştırılması (İstanbul İli Ortaöğretim Okulları Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Garipağaoğlu, B.Ç. (2015). Özel Okul Sektörü ve Etik Dışı Başarı Mühendisliği Uygulamaları, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), Cilt 16, Sayı 3, Sayfa 181-200.
• Gökçe, F. (2011). İhtiyaçlar Hiyerarşisi Kuramına Göre Öğretmenlerin Motivasyon Düzeyleri, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), Sayfa 317-334.
• Gürler, S.A. (2020). Fen Bilimleri Dersinin İlkokullarda Yetiştirme Programına (İYEP) Dâhil Edilmesine İlişkin Öğretmen Görüşleri, YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), Sayfa 266-294. Kandemir, Y. (2015). Devlet Okulu Öğretmenlerinin Özel Okullara İlişkin Tutumlarının İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Kırmızı, R. (2014). Özel Liselerin Türk Eğitim Sistemindeki Yerinin İktisadi ve Mali Açıdan Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Koç, A.F. (2019). Okul Kültürünün Özel Okullarda ve Devlet Okullarında Çalışan Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Uygulamalarına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Korkut, G., Karataş, S. (2019). Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Disiplin Stratejileri, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, Sayfa 92-105.
• Kulaksızoğlu, A., Çakır, A. ve Dilmaç B. (1999). Türkiye’de Özel Okullar Hakkındaki Tutumla İlgili Bir Araştırma, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 11, Sayfa 233-246.
• Küçükçayır, A.G. ve Cemaloğlu, N. (2017). Türkiye’de Geçmişten Günümüze Özel Okullar ve Uygulanan Politikalar Üzerine Bir Araştırma, 12.Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi.
• Nartgün, Ş. (2016). Özel Okul Velilerinin Beklentileri Doğrultusunda Okul İmajı Oluşturma, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, Cilt 5, Sayı 2.
• Ulaş, Ö., Zorbaz, S.D., Dinçel, E.F., Kınay, G.Ç., Coştur, R. (2017). Özel Okulda Öğrenim Görmekte Olan Lise Öğrencilerinin Meslek Seçimini Etkileyen Etmenler, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), Sayfa 441-456.
• Uygun, S. (2003). Türkiye’de Dünden Bugüne Özel Okullara Bir Bakış, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt 36, Sayı 1-2, Sayfa 107-120.
• Ünsal, S., Çetin, A. (2019). Özel Okul ve Devlet Okulunda Görev Yapmış Sınıf Öğretmenlerinin Programlarını Uygulamada Karşılaştıkları Farklılıklar, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt 27, Sayı 4, Sayfa 1541-1551.
• Şahin, F., Levent, F. (2015). Sınıf Öğretmenlerinin Üstün Yetenekli Öğrencilerin Eğitiminde Kullandıkları Yöntem ve Stratejilerin İncelenmesi, The Online Journal of New Horizons in Education, 3(5), Sayfa 73-82.
• Yavuz, Y. (2012). Resmi ve Özel İlköğretim Okullarının Okul Kültürü Üzerine Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri, International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, Cilt:1, Sayı: 3, 76-90.