Öğretmenlerin Öğretim Becerilerini Geliştirmeye Dönük Bir Öğrenme Ortamı Hazırlama Deneyimi: “Öğretmeyi Öğrenme Stüdyosu”

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 2, 62 - 80, 31.12.2020

Ergin Erginer

Öz

Öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının öğretim becerilerini geliştirmeye dönük bir öğrenme ortamı hazırlamak üzere proje edilip, uygulamaları deneyimlenen “Öğretmeyi Öğrenme Stüdyosu “ girişimi, 2014 yılında, bir alt yapı projesi olarak tasarlanmıştır. Geçmişi 2002 yılına dayanmakta, ilk tasarım uygulama, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi’nde yapılan çalışmalara dayanmaktadır. Başlangıçta “Uygulamalı Öğretim Yöntemleri Laboratuvarı” ismiyle anılan öğrenme ortamı, 2018 yılında “Öğretmeyi Öğrenme Stüdyosu” ismiyle gelişimini sürdürmektedir. Öğretmen adaylarının, öğretim etkinliklerini uygulamalı olarak kullanmalarını ve yeni öğretim etkinlikleri geliştirmelerini amaçlayan proje, araştırmacı tarafından öğrenmeöğretme platformları (balık kılçığı, ağaç kökü, sıcak sandalye, sorun çözme evi, pantomim gibi etkinlik öğrenme platformları, kavramsal pano, levha ve nesneler (ahşap ve kumaş imajlar) platformu, kukla platformları ve yaratıcı modüler bloklar platformu), hazırlanarak hayata geçirilmiştir. Öğrenme-öğretme platformları, araştırmacı tarafından öğretim becerilerinin doğasına uygun düşünme türleri dikkate alınarak çizilmiş, Nevşehir Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi Mobilya ve İç Mekân Tasarımı Öğretmeni Murat İmrenmez tarafından ahşap malzemeye indirgenmiştir. Stüdyoda ayrıca, ders materyallerinin geliştirilip depolanabildiği alanlar, ders işleme ve dinlenme alanları ile etkinliklerin uygulamalarının ve değerlendirmelerinin yapılabildiği teknolojik cihazlar (ışıklandırma, ses, görüntüleme ve kayıt sistemleri) yer almaktadır.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen eğitimi, Öğretmeyi öğrenme, Öğrenme ortamı

Kaynakça

• Adıgüzel, A., & Sağlam, M. (2009). Öğretmen eğitiminde program standartları ve akreditasyon. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 83-104.
• Aksu, M. (2005), Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi, Bildiri Özetleri Kitabı, Ankara.
• Alexander, R. J. (1995) Task, Time, Talk and Text: Signposts to Effective Teaching? International Conference on School Effectiveness and Learning Achievement at the Primary Level, New Delhi.
• Alkan, C. (1979). Eğitim Ortamları: Kavramlar, Süreçler, Araçlar, Gereçler, Planlama, Organizasyon, Yönetim, Kullanma. Ankara: AÜ Eğitim Fakültesi Yaymları.
• Alkan, C. (1992). Eğitim ortamlarının düzenlenmesi. Ankara: AÜ Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Ayas, A. (2009). Öğretmenlik mesleğinin önemi ve öğretmen yetiştirmede güncel sorunlar. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 1-12.
• Brookfield, S. D. (2015). The skillful teacher: On technique, trust, and responsiveness in the classroom. John Wiley & Sons.
• Cahn, S. M. (2010). Saints and scamps: Ethics in academia. Plymouth: Rowman & Littlefield Publishers, Inc. Çilenti, K. (1988). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara. Yargıcı Matbaası.
• Erginer, A. (1997). AİBÜ eğitim fakültesi sınıf öğretmenliği bölümünde öğretim hizmeti veren öğretim elemanlarının yeterlikleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Erginer, E. (2017b). Derinlemesine Problem Çözme Becerilerini Geliştiren Bir Öğretim Tekniği Deneyimi: Ağaç Kökü Etkinliği. 5. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi (Sözlü Sunum), Antalya.
• Erginer, E. & Dursun F. (2005). Öğretim elemanlarının etkili öğretim becerilerinin geliştirilmesine yönelik görüşleri. Eğitim ve Bilim, 30(135), 11-22.
• Erginer, E. (1995a). Alan bilgisi öğretimine dayalı ilköğretime sınıf öğretmeni yetiştirme modeli (Basılmamış Sözlü Sunum). Abant İzzet Baysal Üniversitesi İlköğretim Sorunları Sempozyumu, Bolu.
• Erginer, E. (1995b). İlkokul öğretmenliği eğitiminde standartlar, uzmanlaşma ve yeni bir model önerisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 207, 34-40.
• Erginer, E. (2000). Öğretimi Planlama Uygulama ve Değerlendirme, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Erginer, E. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri: Uygulamalı bir çalışma. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Erginer, E. (2017a). Küçük prens sandalyesi: İrdeleyici soru sorma becerilerini geliştiren bir öğretim tekniği deneyimi, 26. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi (Sözlü Sunum), Antalya.
• Erginer, E. (2020). Öğretmenlerin öğretme farkındalığını geliştirme projesi: 3Ö. Nevşehir: İl Milli Eğitim Müdürlüğü & Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi.
• Gipps, C., Hargreaves, E., & McCallum, B. (2015). What makes a good primary school teacher?: Expert classroom strategies. Routledge.
• Günay, D. (2011). Türk Yükseköğretiminin Yeniden Yapılandırılması Bağlamında Sorunlar, Eğilimler, İlkeler ve Öneriler-I. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 1(3): 113-121.
• Karaca, E. (2008). Eğitimde kalite arayışları ve eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,21: 61-80.
• Kargın, T., & Bıkmaz, F. H. (2007). Eğitim Bilimleri Bakış Açısıyla Eğitim Fakülteleri ve Akreditasyon Çalıştayı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. 80