BibTex RIS Kaynak Göster

Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 2, 39 - 46, 01.06.2012

Öz

Bu çalışmada Alaplı Zonguldak yöresinde 49+946- 50+808 km’leri arasında kalan Acar formasyonu birimlerinin jeoteknik özellikleri incelenmiştir. Kretase yaşlı Acar formasyonu Ka silttaşı-çamurtaşı ve silttaşı-kumtaşı ardalanmalarının çok-tümüyle ayrışmış seviyelerinden Ka , silttaşı-çamurtaşı ve silttaşı-kumtaşı ardalanmalarından Ka ve andezit seviyelerinden Ka oluşmaktadır. Acar formasyonu birimleri, Deere ve Miller 1966 tarafından ön görülen ve tek eksenli basınç dayanımına göre yapılan sınıflamaya göre sırasıyla çok düşük dirençli, düşük dirençli, yüksek dirençli kaya sınıfına; Bieniawski tarafından 1975 yılında ön görülen nokta yükü dayanım direncine göre ise yine sırasıyla çok düşük dirençli, düşük dirençli, yüksek dirençli kayaç sınıfına girmektedir. ISRM 1981 kaya sınıflamasına göre ise Ka, Ka, Ka birimlerinin zayıf, orta sağlam, çok sağlam kaya sınıfına girdiği görülmüştür

Kaynakça

  • AFAD, 2011. Deprem Daire Başkanlığı Deprem Haritası, Deprem Daire Başkanlığı www.deprem.gov.tr (12.10.2011).
  • Akkaya, G. 2012. Acar Formasyonunun (Alaplı-Zonguldak) Tünel Açılabilme Özelliği, ZKÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış), Zonguldak, 129 s.
  • Alaplı Kaymakamlığı, 2012. İlçemizi Tanıyalım, Alaplı Kaymakamlığı, www.alapli.gov.tr (28.12.2011).
  • Arıoğlu, E., Bilgin, N. 1978. Nokta yük deneyi ve uygulaması. Cilt 36, Sayı 2.
  • Bieniawski, ZT. 1975. The point-load test in geotechnical practice. Eng. Geol., 9, 1-11.
  • Çoban, F. 1988. Batı Karadeniz bölgesinde üst Kretase yaşlı Akçakoca volkanitlerinin petrokimyasal özellikleri. Jeoloji Mühendisliği, 5-15: 43-48.
  • Deere, D.U., Miller, R.P. 1966. Engineering classification and index properties for intact rock. Air Force Weapons Laboratory Technical Report, Volume I-II, Leonard Hill, 270 p.
  • Egemen, RM. 1947. Karadeniz Ereğlisi’nde bulunan fosilli Üst Silüriyenli tabakalarına dair not: Türkiye Jeoloji Kurultayı, Ankara.
  • ISRM, 1977. Suggested methods for determining sound velocity. Int. J. Rock Mech. Min. Sci. Geomech. Abstr., 15 (2): 53-58.
  • ISRM, 1981. ISRM Suggested Methods: Rock Characterization, Testing And Monitoring, Brown ET (ed.), Pergamon Pres, London, 211 p
  • Karayolları Teknik Şartnamesi, 2006. Yol Altyapısı, Sanat Yapıları, Köprü ve Tüneller, Üstyapı ve Çeşitli İşler, Karayolları Genel Müdürlüğü, No:267, 766s.
  • Ketin, İ. 1955. Akçakoca-Düzce Bölgesinin Jeolojik Yapısı. MTA Rapor No: 2277
  • McFeat, S.I., Tarkoy, PJ. 1979. Assessment of tunnel boring machine performance. Tunnels Tunn., 11(10): 33-37.
  • Tokay, M. 1949. Ereğli-Alaplı Kızıltepe-Alacaağzı Dolayının Jeolojisi. MTA Rapor No:1821. Ankara.
  • Yüksel Proje, 2010. Düzce–Akçakoca– Kdz. Ereğli Yolu T7 Tüneli (Km: 49+945.00.00–50+808.00.00) Kesin Proje Jeoteknik Raporu YJ-AEY-10-002-B (Yayımlanmamış), Yüksel Proje Uluslar Arası A.Ş. Ankara.

Geotechnical Properties of Acar Formation Alaplı-Zonguldak

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 2, 39 - 46, 01.06.2012

Öz

Bu çalışmada Alaplı Zonguldak yöresinde 49+946- 50+808 km’leri arasında kalan Acar formasyonu birimlerinin jeoteknik özellikleri incelenmiştir. Kretase yaşlı Acar formasyonu Ka silttaşı-çamurtaşı ve silttaşı-kumtaşı ardalanmalarının çok-tümüyle ayrışmış seviyelerinden Ka1 , silttaşı-çamurtaşı ve silttaşı-kumtaşı ardalanmalarından Ka2 ve andezit seviyelerinden Ka3 oluşmaktadır. Deere ve Miller 1966 tarafından ön görülen ve tek eksenli basınç dayanımına göre yapılan sınıflamaya göre çok düşük dirençli kaya sınıfına girmektedir. Bieniawski tarafından 1975 yılında ön görülen nokta yükü dayanım direncine göre ise Acar formasyonu birimleri çok düşük dirençli kayaç sınıfına girmektedir. ISRM 1981 kaya sınıflamasına göre ise Ka1, Ka2, Ka3 birimleri zayıf, orta sağlam, çok sağlam kaya sınıfına girmektedir.

Kaynakça

  • AFAD, 2011. Deprem Daire Başkanlığı Deprem Haritası, Deprem Daire Başkanlığı www.deprem.gov.tr (12.10.2011).
  • Akkaya, G. 2012. Acar Formasyonunun (Alaplı-Zonguldak) Tünel Açılabilme Özelliği, ZKÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış), Zonguldak, 129 s.
  • Alaplı Kaymakamlığı, 2012. İlçemizi Tanıyalım, Alaplı Kaymakamlığı, www.alapli.gov.tr (28.12.2011).
  • Arıoğlu, E., Bilgin, N. 1978. Nokta yük deneyi ve uygulaması. Cilt 36, Sayı 2.
  • Bieniawski, ZT. 1975. The point-load test in geotechnical practice. Eng. Geol., 9, 1-11.
  • Çoban, F. 1988. Batı Karadeniz bölgesinde üst Kretase yaşlı Akçakoca volkanitlerinin petrokimyasal özellikleri. Jeoloji Mühendisliği, 5-15: 43-48.
  • Deere, D.U., Miller, R.P. 1966. Engineering classification and index properties for intact rock. Air Force Weapons Laboratory Technical Report, Volume I-II, Leonard Hill, 270 p.
  • Egemen, RM. 1947. Karadeniz Ereğlisi’nde bulunan fosilli Üst Silüriyenli tabakalarına dair not: Türkiye Jeoloji Kurultayı, Ankara.
  • ISRM, 1977. Suggested methods for determining sound velocity. Int. J. Rock Mech. Min. Sci. Geomech. Abstr., 15 (2): 53-58.
  • ISRM, 1981. ISRM Suggested Methods: Rock Characterization, Testing And Monitoring, Brown ET (ed.), Pergamon Pres, London, 211 p
  • Karayolları Teknik Şartnamesi, 2006. Yol Altyapısı, Sanat Yapıları, Köprü ve Tüneller, Üstyapı ve Çeşitli İşler, Karayolları Genel Müdürlüğü, No:267, 766s.
  • Ketin, İ. 1955. Akçakoca-Düzce Bölgesinin Jeolojik Yapısı. MTA Rapor No: 2277
  • McFeat, S.I., Tarkoy, PJ. 1979. Assessment of tunnel boring machine performance. Tunnels Tunn., 11(10): 33-37.
  • Tokay, M. 1949. Ereğli-Alaplı Kızıltepe-Alacaağzı Dolayının Jeolojisi. MTA Rapor No:1821. Ankara.
  • Yüksel Proje, 2010. Düzce–Akçakoca– Kdz. Ereğli Yolu T7 Tüneli (Km: 49+945.00.00–50+808.00.00) Kesin Proje Jeoteknik Raporu YJ-AEY-10-002-B (Yayımlanmamış), Yüksel Proje Uluslar Arası A.Ş. Ankara.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Hülya Keskin Çıtıroğlu Bu kişi benim

Gülşah Akkaya Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Çıtıroğlu, H. K., & Akkaya, G. (2012). Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri. Karaelmas Fen Ve Mühendislik Dergisi, 2(2), 39-46.
AMA Çıtıroğlu HK, Akkaya G. Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri. Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi. Haziran 2012;2(2):39-46.
Chicago Çıtıroğlu, Hülya Keskin, ve Gülşah Akkaya. “Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri”. Karaelmas Fen Ve Mühendislik Dergisi 2, sy. 2 (Haziran 2012): 39-46.
EndNote Çıtıroğlu HK, Akkaya G (01 Haziran 2012) Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri. Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi 2 2 39–46.
IEEE H. K. Çıtıroğlu ve G. Akkaya, “Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri”, Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi, c. 2, sy. 2, ss. 39–46, 2012.
ISNAD Çıtıroğlu, Hülya Keskin - Akkaya, Gülşah. “Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri”. Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi 2/2 (Haziran 2012), 39-46.
JAMA Çıtıroğlu HK, Akkaya G. Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri. Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi. 2012;2:39–46.
MLA Çıtıroğlu, Hülya Keskin ve Gülşah Akkaya. “Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri”. Karaelmas Fen Ve Mühendislik Dergisi, c. 2, sy. 2, 2012, ss. 39-46.
Vancouver Çıtıroğlu HK, Akkaya G. Acar Formasyonunun Alaplı-Zonguldak Jeoteknik Özellikleri. Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi. 2012;2(2):39-46.