Rönesans ve Reformasyon

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 184 - 210, 30.04.2020

Mustafa Yıldırım

Öz

Rönesans Avrupa tarihinde oldukça önemli bir dönemi,
Reformasyon ise oldukça önemli bir olayı ifade eder. Rönesans yeniden doğuş
anlamına gelir ki Avrupa’nın Katolik Kilisesi otoritesi altında geçen
Ortaçağ’ının ardından küllerinden yeniden doğuşunu ve bağımsızlık ruhuna
yeniden kavuşmasını ima eder. İtalya, Rönesans’ın doğum yeridir ve İtalya’da
Antik Yunan ve Latin edebiyatı ile felsefelerinin yeniden keşfiyle, hümanizmin
ve hümanist eğitim idealinin ortaya çıkmasıyla birlikte, etkisi İtalya
sınırlarını aşarak Avrupa’nın dört bir yanına yayılmıştır.

Reform ya da Reformasyon ise Avrupa tarihinde etkisi
büyük olan bir olay olarak, dinde yenileşme hareketini ifade eder ve Avrupa
dini yaşantısında derin bir ayrılığın yaşanmasını simgeler. Avrupa uluslarının
ve Katolik Kilisesi’nin ikiye bölünmesiyle sonuçlanan Reformasyon, Protestanlık
mezhebinin doğmasıyla karakterize edilir. Reform, köhne bir zihniyetin esir
aldığı dini yaşantıya yeniden bir şekil verme, onu yeniden dizayn etme
hareketidir. Reformasyon, Rönesans dönemindeki dini, ahlaki ve entelektüel
anlamda yaşanan gelişmelerin sonucunda gerçekleşen bir olay olsa da, yine de bu
gelişmelerin yansımaları aynı şekilde gerçekleşmemiştir.

Bu çalışmada, Rönesans ve Reformasyon
nosyonlarına değinilip her ikisinin ortaya çıkış koşulları serimlendikten
sonra, ikisi arasındaki bağlantı anlaşılmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Rönesans, Reformasyon, Protestanlık, Endüljans, Hümanizm

Kaynakça

• Alatlı, A. (2010). Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2. Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları.
• Baumer, Franklin Le Van. (2010). “Günah Çıkarma Çağı”. Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2 içinde. (Der. A. Alatlı). Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları.
• Burkhardt, J. (1957). İtalya’da Rönesans Kültürü (Çev. B. S. Baykal). İstanbul: Maarif Yayınları.
• Copleston, F. (1993). A history of philosophy. Volume III: Late Medieval and Renaissance Philosophy. New York: Image Books.
• Dinçer, F. (2008, 9 Mayıs). “Kelimelerin Tarihi: ‘Rönesans’ Kelimesinin Etimolojisi”. Erişim adresi: www.blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=108612.
• Ernst Bloch, E. (2002). Rönesans Felsefesi, (Çev. H. Portakal). İstanbul: Cem Yayınevi.
• Gökberk, M. (2000). Felsefe Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Koyre, A. (2010). Yeniçağ Biliminin Doğuşu (Çev. K. Dinçer). (3. Bsk.). İstanbul: Gündoğan Yayıncılık.
• Koyre, A., (2000). “Çağcıl Düşünce”. Bilim Tarihi Yazıları I (Çev. K. Dinçer). Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
• Luther, M. (2010). “Hıristiyan Asillerine Söylev”. Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2 içinde. (Der. A. Alatlı). Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları.
• Luther, M. (2010). “Hıristiyan Özgürlüğüne Dair”. Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2 içinde. (Der. A. Alatlı). Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları. Meriç, C. (2006). Kırk Ambar (8. Bsk.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Michelet, J. (1998). Rönesans (Çev. K. Berker). İstanbul: Çağdaş Yayınları.
• Milliyet Büyük Ansiklopedisi (1990). “Rönesans” Maddesi. Cilt 13. İstanbul: Milliyet Yayınları.
• Russell, B. (2002). Batı Felsefesi Tarihi (Çev. M. Sencer). İstanbul: Say Yayınları.
• Smith, P. (2004). Rönesans ve Reform Çağı (Çev. S. Çağlayan). İstanbul: İş Bankası Yayınları.
• Taşkın, A., Becermen, M. (2013). Felsefe Tarihi II: Rönesans, Yeniçağ ve XIX. Yüzyıl Felsefesi Tarihi. Bursa: Sentez Yayınları.
• TDK Türkçe Sözlüğü (2008). “Reform” Maddesi. Ankara: TDK Yayınları.
• TDK Türkçe Sözlüğü (2008). “Rönesans” Maddesi. Ankara: TDK Yayınları.
• Topdemir, H. G., Unat, Y. (2012). Bilim Tarihi. 5. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
• Tuğcu, T. (2000). Batı Felsefesi Tarihi. Ankara: Alesta Yayınları.
• Waardenburg, J. (2007). “Protestanlık”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. 34, 351-354, İstanbul: TDV Yayınları.
• Weber, A. (1998). Felsefe Tarihi (Çev. H. V. Eralp). İstanbul: Sosyal Yayınları.
• Yeni Ahit (1999). “Matthew İncili”. İstanbul: Ohan Maatbaacılık.