The Consruction of Site Tables For Scots Pine (Pinus sylvestris L.) Stands in West Black Sea Region

Yıl 2012, Cilt: 12 Sayı: 1, 102 - 111, 01.03.2012

Muammer Şenyurt Ömer Saraçoğlu

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Batı Karadeniz Bölgesi Sarıçam (Pinus sylvestris L.) Meşcereleri İçin Bonitet Tablosunun Düzenlenmesi

Öz

Bu çalışmada, Batı Karadeniz Bölgesinde Ankara, Kastamonu ve Bolu Orman Bölge Müdürlükleri sınırları içinde yayılış gösteren sarıçam meşcerelerinin yetişme ortamı verim gücünün tahmin edilmesinde kullanılmak üzere bonitet endeks modellinin ve tablosunun geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, çalışma kapsamındaki meşcerelerden 100 adet örnek alan alınmıştır. Örnek alan verilerine bağlı olarak hakim durumdaki ağaçların yaş-boy değerlerine modellemek için Prodan’ın (1964) denklemi kullanılmıştır. Geliştirilen model ile boydaki değişkenliğin %91.3’ü açıklanmıştır. Bonitet tablosunun düzenlenmesinde Saraçoğlu (1988) tarafından önerilen 10 yıllık kayan yaş sınıflarındaki boyların standart sapması ve varyasyon genişliğini esas alan yöntem kullanılmıştır. Bonitet endeks tablosu düzenlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Bonitet tablosu, Sarıçam, Kayan yaş sınıfı

Kaynakça

• Akalp, T., 1978. Türkiye’deki Doğu Ladini (Picea orientalis L. Carr) ormanlarında hasılat araştırmaları. No:2483/261.İstanbul. Fakültesi, Yayın
• Alemdağ, Ş., 1963. Türkiye’deki Kızılçam ormanlarının gelişimi hasılatı ve amenajman esasları. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Teknik Bülten No 11, Ankara.
• Alemdağ, Ş., 1967. Türkiye’deki Sarıçam ormanlarının kuruluşu, verim gücü ve bu ormanların işletilmesinde takip edilecek hususlar. Ormancılık Enstitüsü Yayınları, Teknik Bülten Seri No:20, ANKARA.
• Asan, Ü., 1984. Kazdağı Göknarı (Abie equi- trojani Aschers, et Sinten.) ormanlarının hasılat ve amenajman esasları üzerine araştırmalar. İÜ Orman Fakültesi, Yayın No 3205/365, 207s., İstanbul.
• Asan, Ü., 1987. Batı ve Orta Karadeniz Yöresindeki Doğu Kayını ormanlarında bonitet araştırmaları. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi A(1), 106-130.
• Assmann, E., 1970. The principles of forest yield study. Pergamon Press LTD., Hungary, 158- 205
• Atıcı, E. 1998. Değişik yaşlı Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) ormanlarında artım ve büyüme. Doktora Tezi, İ.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Bailey, R.L., AND J.L. Clutter. 1974. Base-age invariant polymorphic site curves. For. Sci. 20:155– 159.
• Barrte, J.W., 1978. Height growth and site index curves for managed, even-aged stands of Poderosa Pine in the Pasific, Northwest Research Paper-PNW 232, 14p.
• Birler, A.S. 1983, I-214 Melez Kavağı plantasyonlarında hasılat araştırmaları, Kavak ve Hızlı Gelişen Yabancı Tür Orman Ağaçları Araştırma Enstitüsü, İzmit.
• Carus, S., 1998. Aynı yaşlı Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) ormanlarında artım ve büyüme. Doktora Tezi, İ.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Cieszewski, C.J., 1999. The algebraic difference aproach improves fixed base-age site models based on chapman-Richard Function. PMRC Tecnical Report 1999-9
• Cieszewski, C.J., Strub, M. ve Zasada, M.J.. 2007. New dynamic site equation that fits best the schwappach for Scots Pine (Pinus sylvestris L.) in centarl Management,23,83-93. Ecology And
• Clutter,, J.L., Fortson, J.C., Pienaar, L.V., Birester, G.H., Bailey, R.L., 1983. Timber management, a quantitative approach. John Willey and Sons Inc., Newyork, 63-81.
• Cochran, P.H., 1985. Site index, height growth, normal yields and stocking levels for larch in Oregen and Washington. PNW-424, 24 p.
• Curtis, R.O., DeMars, D.J., Herman, F.R., 1974. Which dependent variable in site index height age regressions?. Forest Science 20, 74–87
• Çatal,Y., 2009. Batı Akdeniz Bölgesi Kızılçam (Pinus brutia Ten.) meşcerelerinde artım ve büyüme. Doktora Tezi, S.D.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü. Davis, K.P., 1954. management, McGraw-Hill Book Company, 482p. New York. American forest
• Dolph, K.L., 1983. Site index curves for young growth incense cedar of the westside Sierra Nevada. Pacific Southwest Forest And Range Experiment Station, Forest Service, Research Note PSW-363, 8p. Berkeley.
• Eler, Ü., 1986. Türkiye’de Boylu Ardıç (Juniperus excelsa Bieb.) ormanlarında hasılat araştırmaları. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Teknik Bülten No 192, Ankara.
• Eraslan, İ., 1954. Trakya ve bilhassa Demirköy mıntıkası meşe ormanlarının amenajman esasları hakkında araştırmalar. Orman Genel Müdürlüğü Yayın No 132, 250s. İstanbul.
• Eraslan, İ., Evcimen, B.S., 1967. Trakya’daki Meşe ormanlarının hacim ve hasılatı hakkında tamamlayıcı araştırmalar. İÜ Orman Fakültesi Dergisi A(1), 31-56.
• Eraslan, İ., 1982. Orman amenajmanı ders kitabı., İ.Ü.Fakülte Yayın No: 3010/318, İstanbul, 582.
• Ercanlı, İ. 2010. Trabzon ve Giresun Orman Bölge Müdürlükleri sınırları içerisinde yer alan Doğu Ladini (Picea orientalis (L.) Link.) – Sarıçam (Pinus sylvestris L.) karışık meşcerelerine ilişkin büyüme modelleri. Doktora Tezi, K.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Erdemir, Ö., 1974. Sarıkamış, Göle ve Oltu mıntıkaları saf Sarıçam meşcerelerinde hasılat araştırmaları. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları Teknik Bülten Serisi No:59, Ankara. Erkan,N., 1995. Kızılçamda meşcere gelişiminin simülasyonu. Doktora Tezi, İ.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü. Evcimen, B.S., 1963. Türkiye Sedir ormanlarının ekonomik önemi. Hasılatı ve Amenajman Esasları, O.G.M. Yayınları, No:355, Seri No:16, Ankara.
• Fırat, F.,1972. Orman hasılat bilgisi ders kitabı. İ.Ü. Orman Fakültesi Yayın No:166, İstanbul.
• Haglund, B., 1982. Evulation of forest site productivity. Forest Abstract, 42, 515- 527.
• Jones, J.R., Agrawala, N.K., 1985. Review and comparison of site evaluation methods. Training Course on Application of Electronic Data Processing in Forest Inventory, 5 March-12 April, p.395-418. Dehra Dun.
• Kalıpsız, A., 1963. Türkiye’de Karaçam (Pinus nigra Arnold) meçcerelerinin tabii bünyesi ve verim kudreti üzerine araştırmalar. Orman Genel Müdürlüğü Yayın No 349/8, 57s. İstanbul.
• Kalıpsız, A., 1998. Orman hasılat bilgisi. İ.Ü. Orman Fakültesi Yayın No:4060/448, İstanbul.
• Llod, F. T., Hafley, W.L., 1977. Precision and the probability of misclassification in site index estimation. Forest Science, 23(4), 493-499.
• Lloyd,F.T., Muse, H.D., Hafley, W.L., 1982. A regression application for comparing growth potential of environments at different points ın the growth cycle, Biometrics 38, 479-484.
• Prodan, M., 1964. Ormancılar için biyometri başlangıç dersleri. İ.Ü. Kutulmuş Matbaası, 143 s. İstanbul.
• Saraçoğlu, Ö., 1988. Karadeniz Yöresi Göknar Meşcerelerinde artım ve büyüme. Doktora Tezi İ.Ü. Orman Fakültesi Yayın, İstanbul.
• Şenyurt, M., 2011. Batı Karadeniz Yöresi Sarıçam Meşcerelerinde artım ve büyüme. Doktora Tezi, İ.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Spurr, S.H., 1952. Forest inventory. The Ronald Press Company, 476p. New York.
• Usta, H.Z., 1991. Kızılçam (Pinus brutia Ten.) ağaçlandırmalarında Ormancılık Araştırma Enstitüsü Teknik Bülten No 219, Ankara. hasılat araştırmaları.
• Vanclay, J.K., 2001. Modelling forest growth and yield, applications to mixed tropical forests. CAB International, Department of Economics and Natural Agricultural University, 312 p., Copenhagen. Veterinary and
• Yeşil, A., 1992. Değişik sıklık ve bonitetteki Kızılçam meşcerelerinin yaşa göre gelişimi. Doktora Tezi, İ.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Zeide, B., Zakrzewskı, W.T., 1993. Selection of site trees, the combined method and its application, Canadian Journal of Forest Research 23,1019-1025