Türkiye’nin Astragalus angustifolius subsp. angustifolius Birliklerinin Floristik, Fitososyolojik ve Ekolojik Özellikleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2010, Cilt: 10 Sayı: 2, 164 - 171, 01.06.2010

Cengiz Yıldırım Arzu Cansaran

Öz

Anahtar Kelimeler

-

A Study on the Floristical, Phytosociological and Phytoecological Structure of Turkish Astragalus angustifolius subsp. angustifolius Associations

Öz

Bu araştırmada farklı araştırıcılar tarafından tespit edilen Astragalus angustifolius Lam. subsp. angustifolius birlikleri floristik, fitososyolojik ve ekolojik olarak değerlendirilmiştir. A. angustifolius subsp. angustifolius birliklerinde 314 adet tür ve tür altı takson yayılış göstermektedir. Bu taksonlardan 60 tanesi (%19) endemiktir. Türlerin fitocoğrafik bölgelere dağılımı İran-Turan 61, Akdeniz 43, Avrupa-Sibirya 25, birden fazla bölgeli ya da bilinmeyen ise 185 takson şeklindedir. En fazla tür ihtiva eden familyalar “Lamiaceae, Asteraceae, Poaceae, Caryophyllaceae ve Fabaceae” şeklinde sıralanmaktadır. A. angustifolius subsp. angustifolius birlikleri genel olarak 1050-2350 m.’ler arasında; kalker, dolomit, volkanik, granit, gnays ve mikaşist vb. anakayalar ile litozolik toprak; kalkersiz kahverengi topraklar; kahverengi topraklar; kahverengi orman toprakları; kalkersiz kahverengi orman toprakları ve organik topraklar üzerinde yayılış göstermektedir. Birliklerin genel örtüşü % 30-100 arasında olup, birlikler daha çok Güney, Güneydoğu ve Doğu yönleri tercih etmektedir. Birliklerin yayılış gösterdikleri alanlarda eğim 100-600 arasındadır. Araştırıcılar A. angustifolius subsp. angustifolius birliklerini “Daphno-Festucetae” ve “Astragalo-Brometea” sınıflarına, “Onobrychido armenae-Thymetalia leucostomi”, “Astragalo–Brometalia”, “Daphno–Festucetalia” ordolarına ve “Phlomido armeniacae-Astragalion microcephali” alyansına bağlamışlardır

Anahtar Kelimeler

Astragalus angustifolius, floristik yapı, fitoekoloji, fitososyoloji, Türkiye

Kaynakça

• Akman Y., 1974. Etude phyto-ecologique de la region de Beypazarı-Karaşar-Nallıhan. Comm de la Fac. Sc. de l’Univ. d’Ankara, Tome 18, Serie C:51-113.
• Akman Y., 1990. Etude de la vegetation steppique des montagnes d’Aydos situee au Nord- Quest d’Ankara. Ecologia Mediterranea, Tome XVI, 223-230.
• Bingöl M.Ü., Geven F., Güney K., 2007. Sakarat Dağı (Amasya)’nın Bitki Ekolojisi ve Bitki Sosyolojisi Yönünden Araştırılması, TÜBİTAK, Proje no: TOVAG-HD 105O018, Ankara.
• Braun-Blanquet J., 1965. Plant Sociology. (translated by Fuller G.D.& Conard H.S.) 439 p., Mc Graw-Hill, New York and London.
• Davis P.H. 1965-1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 1-9, Edinburgh Univ. Press., Edinburgh.
• Davis P.H., Mill R.R., Tan K., 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 10 (Supplement), Edinburgh Univ. Press., Edinburgh.
• Düzenli A. 1976. Hasan Dağı’nın Bitki Ekolojisi ve Bitki Sosyolojisi Yönünden Araştırılması. Orman Araş. Enst. Dergisi, 22 (2), 7 – 53.
• Ekici M., Aytaç Z., Akan H., Pınar M. 2008. A new species of Astragalus L. (section Onobrychoidei DC.: Fabaceae) from Turkey. Botanical Journal of the Linnean Society, 157, 741–747.
• Ekim T., Koyuncu M., Vural M., Duman H., Aytaç Z., Adıgüzel N. 2000. Red Data Book of Turkish Plants. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ankara.
• Gemici Y. 1988. Akdağ (Afyon-Denizli) ve çevresinin vejetasyonu. Doğa, 11 (3), 270-305.
• Görk M.G. 1982. Eğrigöz Dağı (Emet) Flora ve Vejetasyonu. TÜBİTAK, Proje no: TBAG- 404, İzmir.
• Güner A., Özhatay N., Ekim T., Başer K.H.C. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 11 (Supplement), Edinburg Univ. Press., Edinburgh.
• Ketenoğlu O., Aydoğdu M 1994. Amasya- Yozgat-Çorum Arasında Kalan Bölgenin (Karadağ, Kırlar ve Buzluk dağları) Floristik ve Sintaksonomik Yönden Araştırılması. TÜBİTAK, Proje no: TBAG-1129, Ankara.
• Kılınç M. 1985. İç Anadolu, Batı Karadeniz geçiş bölgesinde Devrez Çayı ile Kızılırmak Nehri arasında kalan bölgenin vejetasyonu. Doğa Bilim Derg., Seri A2, 9 (2), 238-314.
• Kurt L., Tuğ G.N., Ketenoğlu O. 2006. Synoptic view of the steppe vegetation of Central Anatolia (Turkey). Asian Journal of Plant Sciences, 5 (4), 733-739.
• Ocakverdi H., Ünal A. 1991. Karadağ’ın (Karaman) bitki sosyolojisi ve ekolojisi yönünden incelenmesi. Doğa Tr. J. of Botany, 15, 79-106.
• Özen F., Kılınç M. 1995. Alaçam-Gerze ve Boyabat-Durağan arasında kalan bölgenin vejetasyonu: I-maki, frigana, dere ve step vejetasyonları. Doğa Tr. J. of Botany, 19, 65-86.
• Raunkiaer C., 1934. The life forms of plants and statistical plant geography. 632 p., Clarendon Press., Oxford.
• Şanda M.A., Küçüködük M., Serin M. 2000. Hadim (Konya) – Ermenek – Bucakkışla (Karaman) Bölgesi’nin Step Vejetasyonu. S.Ü. Fen Edebiyat Fak. Fen Dergisi, 1, 21-35.
• Türkiye Çevre Vakfı 2005. Türkiye’nin Biyolojik Zenginlikleri. Önder Matbaa, Ankara.
• Yayıntaş A. 1982. Simav Dağı Flora ve Vejetasyonu. TÜBİTAK, Proje no: TBAG-409, İzmir.
• Yıldırım C., 2009. İnegöl Dağı (Gümüşhacıköy-Amasya) ve Çevresinin Vejetasyonu Üzerinde Floristik, Fitososyolojik ve Ekolojik Bir Araştırma. Doktora Tezi, OMÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.