Kaşmer Dağı (Şanlıurfa) 'nın step step veriyonu üzerine Sintaksonomik Bir Çalışma

Yıl 2010, Cilt: 10 Sayı: 1, 1 - 11, 01.03.2010

Ömer Faruk Kaya

Öz

Kaşmer Dağı, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde olup, yarı kurak ve serin Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Araştırma alanının vejetasyonu Braun-Blanquet (1965) metoduna göre analiz edilmiştir. Step vejetasyonuna ait iki yeni birlik (Achilleo pseudoaleppicae – Astragaletum diphtheritae ve Sideritido microchlamydis – Convolvuletum oxysepali) tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Kaşmer Dağı, step, sintaksonomi, Şanlıurfa

A Syntaxonomical Study on the Steppe Vegetation of Kaşmer Mountain

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Akan H., Kaya Ö.F., Eker İ., Cevheri C. 2005. The Flora of Kaşmer Dağı (Şanlıurfa, Turkey). Turkish Journal of Botany, 29 (4), 291-310.
• Akman Y., Daget P.H. 1971. Quelques aspects synoptiques des climates de la Turquie. Bulletin de la Société languedocienne de Géographie, 5 (3), 269–300.
• Akman Y. 1981. Climats et bioclimats en Turquie. Ecologia Mediterranea, 8 (1/2), 73-87.
• Akman Y., Ketenoğlu O., Quézel P. 1985. A new syntaxon from Central Anatolia. Ecologia Mediterranea, 11 (2/3), 111-121.
• Anonim 2003. Şanlıurfa tarım master planı. Şanlıurfa Tarım İl Müd., 107 s, Şanlıurfa.
• Anonim. 2005. Şanlıurfa meteoroloji istasyonu rasat verileri. DMİ Genel Müdürlüğü Arşivi, Ankara.
• Bagnouls F., Gaussen H. 1953. Saison sèche et índice xèrothermique. Bulletin de la Societe d’Histoire Naturelle de Toulouse, 88, 193-239.
• Bengisu M. 1968. Urfa ilinin coğrafyası. Garanti Matbaası, 114 s, Şanlıurfa.
• Braun-Blanquet J., 1965. Plant sociology (translated by Fuller G.D. & Conard H.S.). 439 p, McGraw-Hill, New York.
• Brummitt R.K., Powell C.E. 1992. Authors of plant names. Royal Botanic Gardens, 732 p., Kew.
• Davis P.H. (ed.) 1965–1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands vol. 1-9. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Davis P.H., Mill R.R., Tan K. (eds.) 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement) vol. 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Emberger L. 1954. Une classification biogéorgaphique des climats. Recueil Trav. Lab. Bot. Géol. Zool. Fac. Sci. Univ. Montpel., sér. Bot., 7, 3-43.
• Frey W., Lösch R. 1998. Lehrbuch der geobotanik. Pflanze und Vegetation in Raum und Zeit. Gustav Fischer Verlag, 436 p, Stuttgart.
• Güner A., Özhatay N., Ekim T., Başer K.H.C. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement 2) vol. 11. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Kaya Z., Kün E., Güner A. 1998. Türkiye bitki genetik çeşitliliğinin yerinde (in situ) korunması planı. Çevre Bak. Çevre Kor. Gen. Müd. Bitki Kor. Daire Bşk., 118 s, Ankara.
• Kaya Ö.F. 2006. Karacadağ (Şanlıurfa/Diyarbakır)’ın bitki ekolojisi ve bitki sosyolojisi yönünden araştırılması. Doktora Tezi, AÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, 147 s, Ankara.
• Quézel P. 1973. Contribution a l’etude phytocoenologique du masif du Taurus. Phytocoenologia, 1 (2), 131-222.
• Raunkiaer C. 1934. The life forms of plants and statistical plant geography. Oxford University Press, 632 p, Oxford.
• Stearn W.T. 1992. Botanical latin "history, grammar syntax, terminology and vocabulary" forth edition. Timber Press, 546 p, Portland.
• Tüzüner A. 1990. Toprak ve su analiz laboratuarı el kitabı. Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı KHG Müdürlüğü Yayını, 374 s, Ankara.
• Weber H.E., Moravec J., Theurillat J.P. 2000. International code of phytosociological nomenclature 3rd edition. Journal of Vegetation Science, 11, 739–768.
• Zohary, M. 1973. Geobotanical foundations of the Middle East vol. 1-2. 739 p., Gustav Fischer Verlag, Stuttgart.