Kastamonu Akçay Yöresi Doğu Çınarı (Platanus orientalis L.) Meşcereleri İçin Hacim Fonksiyonları

Yıl 2009, Cilt: 9 Sayı: 1, 19 - 24, 01.03.2009

Ali Durkaya Birsen Durkaya Müjdat Uludağ

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Volume Functions for Oriental Plane (Platanus orientalis L.) Stands in Kastamonu-Akçay Region

Öz

Bu çalışma ile Kastamonu Orman Bölge Müdürlüğü Çatalzeytin İşletme Müdürlüğü Akçay İşletme Şefliği sınırlarındaki Doğu çınarı meşcereleri için yöresel tek ve çift girişli ağaç hacim tablosunun düzenlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla doğal yayılış alanı içerisinde bulunan meşcerelerden toplam 292 adet örnek ağaç üzerinde ölçümler yapılmıştır. Bu veriler üzerinde Regresyon analizi yöntemi ile 6 adedi tek girişli hacım tablosu için 10 adedi çift girişli ağaç hacım tablosu için olmak üzere16 adet denklem denenmiş ve Belirtme katsayısı, Tahminin standart hatası, Ortalama Sapma, Ortalama Mutlak Sapma, Toplam Hata Yüzdesi ve Ortalama Mutlak Hata Yüzdesinden oluşan altı ölçüte göre değerlendirilmiştir. Bu ölçütlere göre seçilen en uygun denklemin tek girişli ağaç hacım tablosu için, belirtme katsayısı 0.928, standart hatası 0.092 m3, toplam hatası % 0.079 ve ortalama mutlak hatası % 17.88 olarak belirlenmiştir. Çift girişli ağaç hacım tablosu için denenen denklemlerden en uygun olanın belirtme katsayısı 0.98, standart hatası 0.048 m3, toplam hatası %- 0.33 ve ortalama mutlak hatası % 8.8 olarak belirlenmiştir. Bu iki hacim denklemi bağımsız bir veri grubu ile test edilmiş ve 0.05 güven düzeyinde Kastamonu Doğu çınarı meşcereleri için de kullanılabileceği sonucuna varılmıştır

Anahtar Kelimeler

Doğu çınarı, hacım modelleri, Kastamonu-Akçay

Kaynakça

• Akalp T. 1978. Türkiye’de Doğu Ladini Ormanlarında (Picea orientalis L. Carr.) Hasılat Araştırmaları. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayınları, No:2483/261, İstanbul.
• Akgür N. 1982. Gövde hacminin tayininde kullanılan formüllerin irdelenmesi. İst.Üniv. Or. Fak. Der. Seri A, 32(2): 301-365.
• Alemdağ Ş. 1962. Türkiye’deki Kızılçam Ormanlarının Gelişimi Hasılatı ve Amenajman Esasları Üzerine Araştırmalar. OAE Yayınları, No:11, Ankara.
• Alemdağ Ş. 1967. Türkiye’de Sarıçam Ormanlarının Kuruluşu, Verim Gücü Ve Bu Ormanların Işletilmesinde Takip Edilecek Esaslar. OAE Yayınları, No:20, Ankara.
• Anonymous. 2006. Meteorology General Directorate Data. Ankara.
• Asan Ü. 1984. Kazdağı Göknarı Ormanlarının Hasılat ve Amenajman Esasları Üzerine Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayınları, No:365, İstanbul.
• Avery T. E., Burkhart H. E. 1994. Forest Measurements. McGraw-Hill Series in Forest Resources, New York.
• Batu F., Kapucu F. 1995. Doğu Karadeniz bölgesi kızılağaç meşcerelerinde bonitet endeks ve hasılat tablosunun düzenlenmesi. I. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Bildiriler, Cilt 4, Trabzon, 349-362.
• Bozkuş F., Carus S. 1997. Toros Göknarı (Abies cilicica Carr.), Sedir (Cedrus libani Link.)’in çift girişli gövde hacmi tabloları ve mevcut tablolarla karşılaştırılması. İst. Üniv. Or. Fak. Der. Seri A, 47(1): 51-70.
• Çalışkan A., Yeşil A. 1996. Büyükdüz araştırma ormanı sarıçam-göknar-kayın karışık meşcerelerinde bulunan sarıçam için tek ve çift girişli hacım tablosu. İst.Üniv. Or. Fak. Der. Seri A, 46(1): 39-50.
• Çalışkan A., Yeşil A. 1998. Karabük- Büyükdüz araştırma ormanı sarıçam-göknar- kayın karışık meşcerelerinde bulunan sarıçam ve göknar için hacım tabloları. Batı Karadeniz OAE Der. 1998/1:10-24.
• Durkaya B. 2004. Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü Sarıçam (Pinus sylvestris L.)- Uludağ Göknarı (Abies bornmülleriana Mattf.)- Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Karışık Meşcerelerinde Artım-Büyüme İlişkileri. Doktora Tezi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, p. 208.
• Eraslan İ. 1954. Trakya Ve Bilhassa Demirköy Mıntıkası Meşe Ormanlarının Amenajman Esasları Hakkında Araştırmalar, OGM Yayını, No: 132/13, Ankara.
• Kalıpsız A. 1993. Dendrometri. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayınları, No:3793/426, İstanbul.
• Loetsch F., Zöhrer F., Haller K. E. 1973. Forest Inventory. BLV Verlagsgesellschaft, München.
• Rustagi K. K. P., Loveless R. S. 1990. Compatible–variable from volume and stem profile equations for duglas fir. Can. J. of For. Res. 21:143-151.
• Saraçoğlu N. 1998. Kızılağaç (Alnus glutinosa Gaertn subsp. barbata (C.A. Mey.) Yalt.) gövde hacım tablosu. Turkish J. Agric. For. 22: 215-225.
• Saraçoğlu, Ö. 1988. Değişik Yaşlı Göknar Meşcerelerinde Artım ve Büyüme. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, p. 312.
• Spurr S. H. 1952. Forest Inventory. The Ronald Press Company, New York.
• Sun O., Eren M. E., Orpak M. 1977. Temel Ağaç Türlerimizde Tek Ağaç ve Birim Alandaki Odun Çeşidi Oranlarının Saptanması. TÜBİTAK, ProjeNo:YOAG-288, 119 s.
• Yavuz H. 1999. Taşköprü yöresinde karaçam için hacim fonksiyonları ve hacim tabloları, Turkish J. Agric. For. 23: 1181-1188.