Crepis dioritica (Asteraceae)’nın Taksonomik Bilgisine Katkılar: Türkiye’de Nesli Tehlike Altında Endemik Bir Tür

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 2, 126 - 130, 01.10.2023

Hüseyin İnceer

https://doi.org/10.17475/kastorman.1367995

Öz

Çalışmanın amacı: Crepis dioritica Schott & Kotschy ex Boiss. (=Crepis albiflora Babcock) Türkiye’de nesli tehlike altında olan endemik bir türdür. Bu çalışmanın amacı bu türün taksonomik bilgisine katkılar sağlamak ve IUCN Kırmızı Liste kategorisini yeniden değerlendirmektir.
Çalışma alanı: Bolkar Dağları (Niğde) ve İran-Turan bölgesi.
Materyal ve yöntem: Crepis dioritica’nın Bolkar Dağlarındaki tip lokalitesinde kapsamlı floristik çalışmalar yapıldı. Bunula birlikte, türün daha önceden tip lokalitesinden ve İran-Turan bölgesinden toplanan örnekleri detaylı olarak incelendi.
Temel sonuçlar: Crepis dioritica isminin yanlışlıkla holotip olarak gösterilen tip örneği lektotip olarak burada düzeltildi. Bununla birlikte, türün IUCN kategorisi VU (duyarlı) olarak yeniden değerlendirildi ve yayılış modeli ilk kez detaylı olarak verildi.
Araştırma vurguları: Bu çalışmadan elde edilen veriler C. dioritica’nın adlandırmasında ve taksonomisinde kullanılabilir

Anahtar Kelimeler

Crepis dioritica, Lektotip, Yayılış, Koruma statüsü

Contribution to Taxonomic Knowledge of Crepis dioritica (Asteraceae): A Threatened Endemic Species in Türkiye

Öz

Aim of study: Crepis dioritica Schott & Kotschy ex Boiss. (=Crepis albiflora Babcock) is a threatened endemic species in Türkiye. The aim of this study is to contribute taxonomic knowledge of this species, and to reasses of its IUCN Red List category.
Area of study: Bolkar Mountains (Niğde) and Irano-Turanian region.
Material and methods: The comprehensive floristic studies in type locality of C. dioritica in Bolkar Mountains were carried out. Besides, the specimens previously collected from the type locality and Irano-Turanian region of the species were examined in detail.
Main results: The typification of the name Crepis dioritica erronously cited as holotype was corrected to lectotype herein. Besides, the IUCN category of the species was reassesed as VU (vulnerable), and its distribution pattern was given in detail for the first time.
Highlights: The data obtained from this study can be used for nomenclature and taxonomy of C. dioritica.

Anahtar Kelimeler

Crepis dioritica, Lectotype, Distribution, Conservation status

Kaynakça

• Aytac, Z. & Duman, H. (2005). The steppic flora of high Mountains Ahir, Oksuz and Binboga (Kahramanmaras-Kayseri, Turkey). Flora Mediterranea, 15, 121-178.
• Babcock, E. B. (1941). New species and changes in nomenclature in Crepis. Universiy of California Publications in Botany, 19, 399-404.
• Babcock, E. B. (1947a). The Genus Crepis-Part I The Taxonomy, Phylogeny, Distribution and Evolution of Crepis. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
• Babcock, E. B. (1947b). The Genus Crepis-Part II Sytematic Treatment. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
• Bremer, K. (1994). Asteraceae. Cladistics and Classification. Portland, OR: Timber Press.
• Boissier, E. (1875). Crepis. Flora Orientalis 3, 831-858.
• CHG [Catalogue des Herbiers de Genève] (2023). Base de données des herbiers en ligne des Conservatoire et Jardin botaniques de Genève.
• Davis, P. H. (1971). Distribution Patterns in Anatolia with Particular Reference to Endemism. In P.H. Davis, P.C. Harper & I.C. Hedge (eds.), Plant Life of South-West Asia. Edinburgh, Botanical Society of Edinburgh, 15-27.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytac, Z. & Adiguzel N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Egrelti ve Tohumlu Bitkiler). Ankara: Türkiye Tabiatını Koruma Derneği.
• Enke, N. (2009). Contributions towards a revised infrageneric classification of Crepis (Cichorieae, Compositae). Willdenowia, 39, 229-245.
• IUCN. (2022). IUCN Red List Categories and Criteria: Version 15. Gland, Switzerland and Cambridge, UK.
• Inouye, D. W. (2020). Effects of climate change on alpine plants and their pollinators. Annals of the New York Academy of Sciences (Ann. N.Y. Acad. Sci), 1469, 26-37.
• Kolahi, M. & Atri, M. (2014). Plant diversity, life form and phytochoria of Hamedan Alvand Region in Iran. Open Access Library Journal, 1, e682.
• Lamond, J. M. (1975). Crepis L. In P. H. Davis (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands vol. 5. Edinburgh, Edinburgh University Press, 814-841.
• Noroozi, J., Akhani, H. & Breckle, S. W. (2008). Biodiversity and phytogeography of the alpine flora of Iran. Biodiversity Conservation, 17, 493-521.
• Ozudogru, B., Erik, S. & Akaydın, G. (2010). The flora of the Karababa Mountain (Sivas-Sarkısla/Turkey). Biological Diversity and Conservation, 3(3), 176-192.
• Paksoy, M. Y. (2022). Tunceli florası için yeni kayıtlar. International Journal of Pure and Applied Sciences, 8(1), 143-148.
• Raunkiaer, C. (1934). Life forms of plants and statistical plant geography. Oxford: Calderon Press.
• Saglam, C. & Unal, A. (2007). C4 karesi için yeni floristik kayıtlar. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 11(2), 158-162.
• Takhtajan, A. (1986). Floristic Regions of the World. California: University California Press.
• Thiers, B. (2023). Index Herbariorum: A global directory of public herbaria and associated staff. New York Botanical Garden’s Virtual Herbarium. http://sweetgum.nybg.org/scien- ce/ih/.
• Turland, N. J., Wiersema, J.H., Barrie, F.R., Greuter, W., Hawksworth, D. L., et al. (2018). International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Shenzhen Code) adopted by the Nineteenth International Botanical Congress Shenzhen, China, July 2017. Regnum Vegetabile 159. Glashütten: Koeltz Botanical Books. https://doi.org/10.12705/Code.2018.
• Yıldırımlı, Ş. (2021). A new species, Crepis vuralii Yıld. (Asteraceae) from Turkey. OT Sistematik Botanik Dergisi, 28(1-2), 149-156.