Civil Disobedience Against the Governments of Secular and Authoritarians and Support to the Governments of Pious Democrats

Yıl 2016, , 73 - 86, 01.03.2016

Bünyamin Duran

https://doi.org/10.31120/0.2018.3

Öz

Nursi never used violence against governments which implemented radical secular and injustice policies. He and his followers are in the side of social and political cohesion and solidarity in spite of very in human governmental violence against the religious peoples and the religious heritage. Nursi’s approach against ‘pious democrat’s government was very supportive and enthusiastic. His expectation from democratic government however was very minimal. As a relistperson, Nursi has a conscience that the democratic government’s possibility to realize the ideal policies is nearly impossible due to political and social environments.  He knows that nearly all bureaucratic structures are in the monopoly of the aggressive secular classes. 

Anahtar Kelimeler

Positive attitude, secular authoritarian government, pious democrats, Said Nursi, civil disobedience, rebellion

Laik ve Otoriterlerin Hükümetlerine Karşı ‘Müsbet Hareket’ (Sivil İtaatsizlik) ve Dindar Demokratların Hükümetlerine Destek

Öz

Laik otoriter hükümetler genel olarak dini kültüre yıkıcı ve devrimci darbeler vurması ve özel olarak kendisi ve talebelerini sürekli baskı ve zulüm altında bulundurmasına rağmen Bediüzzaman Said Nursi hiçbir zaman şiddete başvurmamış ve müspet hareket etmekten vazgeçmemiştir. Yazdığı kitaplar ve yüz binleri bulan izleyenleriyle hep toplumsal huzur ve barışın güvencesi olmaya çalışmıştır. ‘Dindar Demokratlar’ın kurduğu hükümetlere karşı ise bir taraftan müspet hareket etmeye devam ederken diğer taraftan onların iktidarda kalması için gayret göstermiştir. Öte yandan Nusi, ‘Dindar Demokratlar’ın hükümetlerinden beklentisini de sınırlı düzeyde tutmuş, onların hayırlı işlere müsamaha göstermesini desteklenmeleri için yeterli görmüştür. Çünkü o gerçekçi biri olarak, neredeyse tüm sivil ve askeri bürokratik yapının saldırgan seküler kesimlerin tekelinde olduğunu hiç göz ardı etmemiştir.

Anahtar Kelimeler

Müspet hareket, direnme hakkı, devrimci ve ıslahçı yaklaşım, laik otoriter hükümet, dindar demokratlar

Kaynakça

• Vapurlu, A. (2004). Bediüzzaman Said Nursi’den İctimaî-Siyasî Tespitler. İstanbul: Yeni Asya.
• Nursi, B. S. (2004). Emirdağ Lahikası II. İstanbul: Sözler Yayınevi.
• Nursî, B. S. (1959). Emirdağ Lahikası I. İstanbul: Sinan Matbaası.
• Nursî, B. S. (1994). Şualar. İstanbul: Envar Neşriyat.
• Nursî, B. S. (1985a). Mektubat. İstanbul: Sinan Matbaası.
• Nursî, B. S. (1985b). Kastamonu Lahikası. Ankara: Doğu Ltd. Şirketi Matbaası.
• Lewis, B. (1992). İslâm’ın Siyasal Dili. Çev. F. Taşar. İstanbul: Rey Yayınları.
• Duran, B. (1995). ‘“Direnme Hakkı” ve Bediüzzaman’ın “Siyaset”e Yaklaşımı’. Köprü Dergisi. sayı: 50.
• Şirvani, H. H. (1965). Siyasi Düşünce ve İdare. Çev. K. Kuşçu. Ankara: Nur Yayınları.
• Canan, İ. (1984). İslâm Işığında Anarşi. İstanbul: Cihan Yayınları.
• Kapani, M. (1981). Kamu Hürriyetleri. Ankara: Ankara Ün. Hukuk Fak. Yay.
• Şefik, M. (1991). Çağdaş İslâm Düşüncesi. Çev. E. Pınarbaşı. İstanbul: Dünya Yayıncılık.
• Mustafa, N. A. (1990). İslâm Siyasi Düşüncesinde Muhalefet. Çev. V. Akyüz. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Rayyis, Z. (1990). İslâm’da Siyasi Düşünce Tarihi. Çev. A. Sarıkaya. İstanbul: Nehir Yayınları.