Kitab-ı Mukaddes Metinlerinde Hz. Peygamber’in (s.a.v.) Müjdelenmesi Konusunda bir İnceleme: Muʻcizât-ı Ahmediye Risalesi Perspektifinden-(II)

Yıl 2020, Sayı: 10, 19 - 56, 31.12.2020

Yunus Emre Gördük

Öz

Mezmurlar (Zebur) hariç Eski Ahit metinlerine atfen aktarılan delillerle ilgili analizlere ilk makalede yer verilmişti. İlk makalenin devamı niteliğini taşıyan bu makalede ise Mezmurlar ve Yeni Ahit (İncîl) metinlerindeki deliller ele alınacaktır. İlk makalede de belirtildiği gibi; Bedîüzzaman Saîd Nursî, sürgün hayatında Barla’da telif ettiği Muʻcizât-ı Ahmediye risalesinin bir bölümünde Eski Ahit ve Yeni Ahit’ten Hz. Peygamber’in (sas) geleceğini müjdeleyen yirmi üç delile yer vermiştir. Bunların dokuzu Tevrat’a, ikisi Eşʻıyâ ve Mîḥâîl (Yeşaya, Mika) bölümlerine, üçü Zebûr’a, dokuzu İncîl’e (Biri hariç Yuhanna’ya) atfen zikredilmiştir. Bu çerçevede zikredilen toplam yirmi üç delilden on dördü günümüz Kitab-ı Mukaddes metinlerinde -kısmen yahut tamamen- mevcut ifadelerdir. Dokuz tanesi ise başta hadîs-i şerifler olmak üzere kadîm İslâm ulemâsının eserlerinde Kitab-ı Mukaddes’e izafeten yer verilen beşaret delilleridir. Nursî genel anlamda önemli gördüğü delilleri yahut mahfûzâtından hatırlayabildiği kadarından gerek gördüklerini eserine almış ve kadîm İslâm ulemasının izini takiben yorumlamıştır. Müellife göre geçmiş peygamberlerin Hz. Peygamber’den bahsetmemiş olması imkânsızdır. Çünkü beşeriyet tarihinin en önemli hadisesi son peygamberin ortaya çıkışıdır. Dolayısıyla enbiyanın ihbarı ve bunların elimizde bulunan kütüb-i sâbıkada mevcudiyeti şüphesizdir. Geçmiş asırlarda yaşamış olan Müslüman alimlerin dikkat çektiği deliller, Eski Ahit ve Yeni Ahit’in muharref metinlerine istinaden sunulmuş delillerdir. Nitekim bunlar tarihi süreç içinde defalarca tahrife uğramıştır. Söz konusu âlimlerden günümüze gelene kadar yapılan tahrifatlar da buna eklenmiştir. Dolaysıyla tefsir, hadîs, tarih ve siyer külliyatlarında yer alan ifadeleri bugünkü Tevrat ve İncil metinlerinde bulmak genellikle mümkün değildir. Öte yandan İslam alimleri ile diğer din mensupları arasında yapılan tartışmalarda, Tevrat ve İncil referansıyla sunulan delillerin yalanlanmadığı, ancak çoğu zaman kelimelerin farklı şekilde tevil anlaşılmaktadır. Bu durum Müslüman alimlerin yapmış oldukları alıntıların doğru olduğunu teyit etmektedir. Netice itibariyle her ne kadar iman etmek istemeyen kimsenin getirilen her delile dair bir tevili, bahanesi yahut inkârı söz konusu olsa da meseleye objektif yaklaşıp kalbini imana kapamayanlar için Kitab-ı Mukaddes’te yer alan beşâret delillerinin fazlasıyla yeterli ve ikna edici olduğu anlaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Siyer, Hz. Peygamber, Nursi, Risale-i Nur, Mu'cizat-ı Ahmediye, beşaret, delil, Kitab-ı Mukaddes, Zebur, İncil

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

A Study on the Statements that Give Good News (Basharat) about the Prophethood of the Prophet Muhammad (pbuh) in the Bible Texts: From the Perspective of Mujizat-i Ahmadiya Treatise-(II)

Öz

The analyses about the evidences for the glad tidings to the prophethood of Hazrat Muhammad cited in the Old Testament texts -except Psalms (Psalms)- were included in the first article. In this article, which is the continuation of the first article, the evidences in the Psalms and New Testament (Gospel of John) texts will be discussed. As stated in the first article, in his exile life in Barla, one of the works (treatise/risālah) written by Bediüzzaman Said Nursi is “The 19th Letter /Mujizat-i Ahmadiya (The miracles of the Prophet Muhammad)”. In a chapter of this work, there are twenty-three pieces of evidence from the Old Testament and the New Testament that heralded the coming of the Prophet Muhammad (pbuh). Nine of them were mentioned with reference to the Torah, two in Eşʻıya and Miḥail (Isaiah, Mika), three in Psalms and nine in the Gospel (eight of them to John). Of the twenty-three pieces of evidence cited in this context, fourteen are existing expressions -partly or entirely- in the texts of the Old and the New Testaments today. The remaining nine are the evidences in relation to the Old and the New Testaments that are included especially in sources of hadith and the works of Islamic scholars. Nursi has included to this work the evidence he deemed important in general, or the parts as much as he can remember from the texts that he memorized in the past and interpreted them following the traces of the previous Islamic scholars. According to Nursi, it is impossible that the previous prophets did not mention the Prophet Muhammad (pbuh). Because the most important event in human history is the coming of the last prophet. Therefore, it is undoubted that the prophets informed that he would be sent, and that this news were present in the scriptures sent to those prophets. Islamic scholars have identified and revealed many evidences that heralded the Prophet Muhammad (pbuh), even in the distorted form of these sacred texts. The evidences of Muslim scholars who lived in the past centuries are the evidences conveyed from the non-original texts of the Old Testament and the New Testament. Indeed, they have been altered many times during the historical process. The distortions made from the aforementioned scholars until today are added to this. Therefore, it is generally not possible to find the expressions in tafsir, hadith, history and siyer literature in today’s Torah and Bible texts. On the other hand, in the discussions between Islamic scholars and other religious members, it is understood that the evidences presented with the reference from the Torah and the Bible is not refuted, but often the words are interpreted differently. This confirms that the citations made by Muslim scholars are correct. As a result, -even if the person who does not want to believe, has a counter interpretation and pretext for any evidence presented to him- it is understood that the evidences of good news (basharat) about the coming of the Prophet Muhammad (pbuh) in the Bible are more than sufficient and convincing for those who approach the issue objectively and do not close their hearts to faith.

Anahtar Kelimeler

Siyar, Prophet Muhammad, Said Nursi, Risale-i Nur Collection, Muʻjizat-i Ahmadiya, Basharat (Good News), Evidence, Bible, Psalms, Gospel of John

Proje Numarası

-

Kaynakça

• Abdülahad Dâvud. Tevrat ve İncîl’e Göre Hz. Muhammed (a.s.). Trc. Nusret Çam. İzmir: Nil Yayınları, 1988.
• Ali el-Kârî, Ali b. Muhammed Ebu’l-Hasan Nûrüddin. Şerhu’ş-Şifâ. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1421/2001.
• Ali el-Kârî, Ali b. Muhammed Ebu’l-Hasan Nûrüddin. Mirkâtü’l-mefâtîh şerhu Mişkâtü’l-mesâbîh. 10 cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 2002.
• Âlûsî, Ebu’l-Meʻâlî Mahmud Şükrî. es-Süyûfü’l-Müşrika ve muhtasaru’s-Savâki’i’l-Muhrika. Thk. Mecid el-Halîfe. Kahire: Mektebetü’l-İmami’l-Buhârî, 2008.
• ʻAynî, Bedrüddîn Ebû Muhammed Mahmud b. Ahmed. ʻUmdetü’l-Kârî Şerhu Sahîhi’l-Buhârî. 25 Cilt. Beyrut: Dâru İhyai’t-Türâsi’l-Arabî, ts.
• Badıllı, Abdülkadir. Risale-i Nur’un Kudsî Kaynakları. İstanbul: Envar Neşriyat, 2007.
• Binyâmîn et-Taṭîlî, İbn Yûne en-Nebârî. Rihletu Binyâmîn. Trc. Azrâ Haddâd (İbrânice’den). Abu Dabi: el-Mecmaʻu’s-Sekâfî, 2002.
• Cassâs, Ahmed b. Ali Ebû Bekir er-Râzî. Ahkâmu’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Sâdık el-Kamhâvî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1405/1985.
• Cisr, Hüseyin Efendi. er-Risâletü’l-Ḥamîdiyye fî ḥakīḳati’d-diyâneti’l-İslâmiyye ve ḥaḳḳıyyeti’ş-şerîʿati’l-Muḥammediyye. Kahire: Dârü’l-Kitabi’l-Mısrî; Beyrut: Dâru’l-Kitabi’l-Lübnânî, 1433/2012.
• Diyarbekrî, Hüseyin b. Muhammed. Târîhu’l-hamîs fî ahvâli enfes-i nefîs. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’s-Sâdır, ts.
• Ebu’l-Bekâ el-Hâşimî. Tahcîlu men harrafe’t-Tevrâte ve’l-İncîl. Thk. Mahmud Abdurrahman Kadh. 2 Cilt. Riyad: Mektebetü’l-ʻÎbkân, 1998.
• Evliyâ Çelebi Muhammed Zıllî İbn Dervîş. Evliya Çelebi Seyahatnâmesi. Tâbiʻi: Ahmed Cevdet. 6 Cilt. Dersaâdet: İkdâm Matbaası, h. 1314-1318.
• Halebî, Ebû’l-Ferec Nûrüddîn Ali b. Burhânüddîn İbrâhim b. Ahmed. es-Sîretü’l-Halebiyye (İnsânü’l-ʻuyûn fî sîreti’l-Emîni’l-Me’mûn). 3 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1427/2006.
• Haradî, Yahya b. Ebû Bekir b. Muhammed el-ʻÂmirî. Behcetü’l-mehâfil ve buğyetü’l-emâsil fî telhîsı’l-muʻcizâti ve’s-siyeri ve’ş-şemâil. 2 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, ts.
• Hindî, Rahmetullah b. Halîli’r-Rahmân el-Kîrânevî el-Usmânî. İẓhârü’l-ḥaḳ. Thk. Muhammed Ahmed Muhammed Abdülkâdir Halîl Melkâvî. 4 Cilt. Riyad : İdaretü'l-Buhûsi'l-İlmiyye, 1989.
• İbnü’l-Cevzî, Ebu’l-Ferec Cemâlüddin Abdurrahman. Garîbu’l-hadîs. Thk. Abdülmuʻtî Emin el-Kalʻacî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1985.
• İbn Hişâm, Abdülmelik b. Eyyûb el-Meʻâfirî. es-Sîretü’n-Nebeviyye. Thk. Mustafa es-Seka v.dğr. 2 Cilt. Mısır: Matbaatu Mustafa el-Bâbi’l-Halebî, 1955.
• İbn Kayyim el-Cevziyye, Muhammed b. Ebî Bekir b. Eyyub. Hidâyetü’l-hiyârâ fî ecvibeti’l-Yehûdi ve’n-Nasârâ. Thk. Muhammed Ahmed el-Hacc. Cidde: Dâru’l-Kalem/Dâru’ş-Şâmiyye, 1996.
• İbn Kesîr, Ebû’l-Fidâ İsmâil b. Ömer el-Kureşî. Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm. Thk. Sami b. Muhammed Selâme. 8 Cilt. Riyad: Dâru’t-Taybe, 1999.
• İbn Kesîr, Ebû’l-Fidâ İsmâil b. Ömer el-Kureşî. el-Bidâye ve’n-nihâye. Thk. Ali Şîrî. 14 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1988.
• İbn Seyyidi’n-Nâs, Muhammed b. Muhammed el-Yaʻmurî. ʻUyûnü’l-eser fî fünûni’lmeğâzî ve’ş-şemâili ve’s-siyer. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kalem, 1993.
• İbn Teymiyye, Takiyüddin Ebu’l-Abbas Ahmed el-Harrânî. el-Cevâbu’s-sahîhu limen beddele dîne’l-Mesîh. Thk. Ali b. Hasan v.dğr. 6 Cilt. Suudi Arabistan: Dâru’l-ʻÂsıme, 1999.
• Kâdî ʻIyâḍ, Ebu’l-Fadl b. Musa el-Yahsubî. eş-Şifâ bi-taʻrîf-i hukûki’l-Mustafâ. Amman: Dâru’l-Feyhâ, 1407/1985.
• Kastallânî, Ebu’l-Abbas Ahmed b. Muhammed el-Mısrî. el-Mevâhibü’l-ledünniyye bi’l-minahi’l-Muhammediyye. 3 Cilt. Kahire: el-Mektebetü’t-Tevfîkiyye, ts.
• Kirmânî, Tâcu’l-Kurrâ Ebu’l-Kâsım Mahmud b. Hamza Burhanüddin. Garâibü’t-tefsîr ve ʻacâibü’t-te’vîl. 2 Cilt. Beyrut: Müessesetü ʻUlûmi’l-Kur’ân/Cidde: Dâru’l-Kıble, ts.
• Makdisî, el-Mutahhar b. Tâhir. el-Bed’ü ve’t-târîh. 6 Cilt. Bur Said (Port Said): Mektebetü’s-Sekâfeti’d-Dîniyye, ts.
• Makrizî, Takiyyüddîn Ahmed b. Ali. İmtaʻu’l-esmaʻi bimâ li’n-Nebiyyi mine’l-ahvâli ve’l-emvâli ve’l-hafedeti ve’l-metâʻ. Thk. Muhammed Abdülhamid en-Nesîmî. 15 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye: 1999.
• Mâverdî, Ebû’l-Hasan Ali b. Muhammed. İʻlâmu’n-Nübüvve. Beyrut: Dâru Mektebeti’l-Hilâl, 1409/1988.
• Nursî, Bedîüzzaman Saîd. Mektûbat. İstanbul: Envâr Neşriyat, 1992.
• Nursî, Bedîüzzaman Saîd. Mektûbat Mecmûası (Osmanlıca). İstanbul: Envâr Neşriyat, 1994.
• Nursî, Bedîüzzaman Saîd. Muʻcizât-ı Ahmediye Mecmûası (Gülcü Hüseyin’in hattıyla tıpkı basım). Ankara: İhlas Nur Neşriyat, ts.
• Râzî, Fahrüddîn Ebû Abdillah Muhammed b. Ömer. Mefâtîhu’l-gayb. 32 Cilt. Beyrut: Dâru İhyai’t-Türâsi’l-Arabî, 1998.
• Reşit Rıza. Tefsîrü’l-Menâr (Tefsîrü’l-Kur’âni’l-Hakîm). 12 Cilt. Mısır: el-Hey’etü’l-Mısriyyetü’l-Âmme, 1990.
• Sehâvî, Şemsüddîn Ebu’l-Hayr Muhammed b. Abdurrahman. el-Kavlü’l-bedîʻu fi’s-salâti ala’l-Habîbi’ş-Şefîʻ. B.y.: Dâru’r-Reyyân, ts.
• Sefîrî, Şemsüddîn Muhammed b. Ömer. el-Mecâlisü’l-vazʻıyye fî Şerhi ehâdîs-i Hayri’l-Beriyye (sas) min Sahîhi’l-İmami’l- Buhârî. Thk. Ahmed Fethi Abdurrahman. 3 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2004.
• Semev’el el-Mağribî, b. Yahya b. Abbâs. Bezlü’l-mechûd fî ifhâmi’l-Yehûd. Haz. Abdülvehhab Tavîle. Dımaşk: Dâru’l-Kalem/Beyrut: Dâru’ş-Şâmiyye, 1989.
• Semev’el el-Mağribî, b. Yahya b. Abbâs. Gâyetu’l-maksûd fi’r-reddi ala’n-Nasârâ ve’l-Yehûd. Thk. İmam Hanefi Seyyid Abdullah. Kahire: Dâru’l-Âfâki’l-Arabiyye, 2006.
• Seyyid, Eymen Fuad. “Makrîzî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 27: 448-451. Ankara: TDV Yayınları, 2003.
• Sübkî Takiyyüddîn Ali b. Abdülkâfi. es-Seyfü’l-meslûl alâ men sebbe’r-Resûl. Thk. İyâd Ahmed el-Gavc. Amman: Dâru’l-Feth, 2000.
• Şâmî, Şemsüddîn Muhammed b. Yusuf es-Sâlihî. Sübülü’l-hüdâ ve’r-reşâd fî sîreti Hayri’l-ʻİbâd. Thk. Adil Ahmed
• Abdülmevcud/Ali Muhammed Muavvıd. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1993.
• Uludağ, Süleyman. “Kerâmet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 25: 265-268. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
• Yurdagür, Metin. “Fetret”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 12: 475-480. İstanbul: TDV Yayınları, 1995.
• Kitabu’l-Ahdi’l-Cedîd li-Rabbina ve Muhlisuna Yesûʻu’l-Mesîh. Trc. Boutros el-Bustani. Beyrut: b.y., 1866.
• Kutsal Kitap -Eski ve Yeni Antlaşma- (Tevrat, Zebûr, İncîl). Nşr. Kitab-ı Mukaddes Şirketi. İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları, 2010.
• Kutsal Kitap -Yeni Dünya Çevirisi- (Tevrat, Zebûr, İncîl). Nşr. Watchtower Bible and Tract Society New York, Inc. New York: b.y., 2017.
• https://isparta.ktb.gov.tr/TR-166053/barla-inanc-ve-kultur-turizmi.html (T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Isparta Kültür ve Turizm Müdürlüğü kurumsal web sitesi)