Mucizelerin Bilimsel Tezahürü

Yıl 2020, Sayı: 10, 77 - 95, 31.12.2020

Niyazi Beki

Öz

Mucizeler, bütün semavi dinler için çok önemli bir unsurdur. Çünkü dinlerin semavi kimliğini ortaya koyan belgeler mucizelerdir. Özellikle kıyamete kadar evrensel bir din olarak bütün asırlara, bütün insan kesimine hitap eden İslam dini için mucizeler hayati öneme sahiptir. Bu sebepledir ki, başka dinlerde bulunmayan “manevî-aklî mucize” türünden bir kitap / Kur’an-ı hakîm ortaya konulmuştur. Ve bu kitap 23 yıllık vahiy süresince muarızlarına karşı meydan okumuş, bir tek suresine bile bir nazire yapmalarının mümkün olmadığını haykırmıştır. Hakikaten Kur’an’ın bu meydan okumasına karşılık hiç kimse böyle bir nazire getirememiştir.
Bu çalışmada özellikle Risale-i Nur’un Sözler kitabındaki Yirmin ci Sözde yer alan ve bilimsel tezahürleri olan bazı mucizeler incelenmiştir. Bu mucizeler Risale-i Nur’da birer ilk olma özelliğini taşıdıkları için orijinal bir yapıya da sahiptir. Burada tarihi kıssalarda sahnelenen mucizeler yanında peygamberlerin şahsında tahakkuk eden bir kısım mucizelere de yer verilmiştir. Çalışmanın tamamı genel olarak mucizelerden bahseden bir giriş ve “Tarihi Kıssalarda işaret edilen ilmî mucizeler” ile “Peygamberlerin şahsında ortaya konulan mucizeler” başlığı altında incelenmiştir. Bu araştırmada aynı zamanda mucizelerin tanımı, maddi-manevi olarak çeşitlerine de kısaca yer verilmiştir. Çalışmanın asıl kaynağı Risale-i Nur külliyatının Sözler adlı eserde yer alan “Yirminci Söz” olmakla beraber, konuyla ilgili değişik başka kaynaklardan da istifade edilmiş ve bütün kaynaklar dipnotta gösterilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Peygamber, Mu'cize, Bediüzzaman, Şimendifer, Demir, Talim-i Esma

Kaynakça

• El-Beydavi, NasıruddinEbû Said Abdullah b. Ömer, Envaru’t-Tenzil ve Esraru’t-Te’vil, Beyrut, 1418.
• El-Buharî, Muhammed b. İsmail, Sahihu’l-Buhari, İstanbul, Çağrı yayınları, 1401/1981.
• El-Cezairi, Ebubekir Cabir b. Musa, Eyseru’t-Tefasir, el-Memleketu’l-arabiye es-Suudiye, 1424/2003.
• El-Cürcani, Ali b. Muhammed b. Ali, et-Tarifat, Beyrut, Daru’l-kütübi’l-ilmiye, 1403/1983.
• El-Hazin, Alaüddin Ali b. Muhammed, Lübabu’t-Tevil fi Maani’t-Tenzil, Beyrut, Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 1415.
• el-Hicazi, Muhammed Mahmud, et-Tefsiru’l-vadıh, Beyrut, 1413.
• İbn Cuzey, Ebu’l-Kasim Muhammed b. Ahmed el-Kelbi, et-Teshil liulumi’t-tenzil, Beyrut, Şirketu Dari’l-Erkam, 1416.
• İbn Kesir, Ebû’l-Fida İsmail b. Ömer, Tefsiru’l-Kur’âni’l-Azîm, Beyrut, 1388/1969.
• el-Kasimi, Muhammed Cemaluddin b. Muhammed, Mehasinu’t-Tevil, Beyrut, Daru’l-kütübi’l-İlmiye, 1418.
• El-Maturudi, Ebu Mensur Muhammed b. Muhammed, et-Tevilat, Beyrut, Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 1426/2005
• El-Maverdi, Ebû’l-Hasen Ali b. Muhammed, en-Nüket ve’l-Uyun, Beyrut, ts.
• El-Meraği, Ahmed b. Mustafa, Tefsiru’l-Meraği, Kahire, 1365/1946.
• Müslim, b. Haccac el-Kuşeyri, Sahihu Müslim, İstanbul, Çağrı yayınları, 1401/1981.
• Nursi, Bediüzzaman Said, Mektubat, İstanbul, Envar neşriyat, 1994.
• Nursi, Bediüzzaman Said, Sözler, İstanbul, Envar neşriyat, 1994.
• Er-Razi, Ebû Abdillah, Muhammed b. Ömer, Mefatîhu’l-Ğayb, Beyrut, 1420.
• es-Sabuni, Muhammed Ali, Safvetu’t-Tefasir, Kahire, Daru’s-Sabuni Li’t-tibaati ve’n-neşr, 1417/1997.
• Es-Semerkandi, Ebu’l-Leys Nasr b. Muhammed, Bahru’l-Uluma, yy. ts.
• Et-Taberi, Ebu Cafer Muhammed b. Cerir, Camiu’l-beyan, Müessesetu’r-Risale, 1420/2000.
• Ez-Zuhayli, Vehbe b. Mustafa, et-Tefsiru’l-Münir, Dimaşk, 1418.