TAYYİB ATMACA’NIN HECE SERÜVENİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 18, 29.09.2019

Seher Atmaca

Öz

Türk halk şiiri, kaynağı yüzyıllar öncesine dayanan
köklü bir gelenekten beslenmektedir. Günümüzde bazı şairler bu gelenekten
yararlanmamakta, bazıları ise bu gelenekten faydalanmayı sürdürmektedir. Bu
gelenekten faydalanan şairlerden biri olan Tayyib Atmaca; kırk üç yıllık şiir
hayatında, hece ölçüsüyle yazılmış Türk şiirinden beslenmiş ve kendi üslubunu
oluşturmayı başarmıştır. Şiirlerinin geleneksel karakterine bakıldığında
şairin, hece ölçüsüyle yazılmış halk şiirinin ifade yollarını çeşitlendirdiği
ve kendine has bir ton oluşturduğu görülür. 
Bu çalışmada Tayyib Atmaca’nın şiir hayatı; çıraklık, kalfalık ve
ustalık olmak üzere üç dönem halinde incelenmiştir. Şairin hece ölçüsüyle
yazılmış Türk halk şiirine yönelik pozitif katkıları belirgindir. Kısacası,
Şairin kırk üç yıllık şiir hayatı içinde kendisinin geliştirdiği üslup özelliği
ve kullandığı şiir teknikleri üzerine bir değerlendirme yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Tayyib Atmaca, hece serüveni, şiir

Kaynakça

• Akün, Ö. F. (1994). “Divan Edebiyatı”. İslam Ansiklopedisi. C. 9. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay. 389-427.
• Akyüz, K. (1965). “Modern Edebiyatın Ana Çizgileri”. Türkoloji Dergisi. 1: 1-226.
• Atmaca, T. (1979). “Son Yolculuk”. Millet Gazetesi. 1670:8.
• Atmaca, T. (1980). Hüzünlerimin Düğünü. Osmaniye: Cebelibereket Matbaası.
• Atmaca, T. (1985). “Her Gün Batımında Çiçek Açarsın”. Güneysu Dergisi. 1: 8.
• Atmaca, T. (1990a). “Bir Yalın Yüreğin Son Senfonisi”. Mina Dergisi. 16: 13.
• Atmaca, T. (1990b). “Bir Yelkenli Yüreğim”. Diyanet Çocuk Dergisi.116: 15.
• Atmaca, T. (1993a). Külüngün Taşlara Çizdiği Nakış. Osmaniye: Güneysu Yay.
• Atmaca, T. (1993b). “Külüngün Taşlara Çizdiği Nakış Üzerine” [Söyleşiyi yapan: Fuat Ortapete]. Kardelen Dergisi 33: 12.
• Atmaca, T. (1993c). “Çöl Geceleri”. Palandöken Dergisi. 9: 7.
• Atmaca, T. (1993d). “Tayyib Atmaca ile Şiir Üstüne” [Söyleşiyi yapan: M. Fatih Köksal]. Güneysu Dergisi. 37: 16.
• Atmaca, T. (1994). “Şifre-i Turap”. Kırağı Şiir Dergisi.2: 24.
• Atmaca, T. (1995a). “Med”. Kırağı Şiir Dergisi.11: 21.
• Atmaca, T. (1995b). “Sâra”.Rûzigâr Dergisi. 4: 11.
• Atmaca, T. (1996a). “Güz”.Kırağı Şiir Dergisi.16: 21.
• Atmaca, T. (1996b). “Metropol şairlerinin şiirlerinde, işçilik sorunu kalmamıştır”. Kalem ve Onur Dergisi Şiir Özel Sayısı-. 11: 51.
• Atmaca, T. (1998). “Sen Yokken”. Kırağı Şiir Dergisi. 28: 22.
• Atmaca, T. (1999). “Gece Sığınaktı Sense Kaçaktın”.Kırağı Şiir Dergisi. 33: 23.
• Atmaca, T. (2003). “Susarak Konuşsan Gözüm Dinlese”. Yitik Düşler Dergisi. 32: 12.
• Atmaca, T. (2004a). “Döş Defteri I”. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 2004: 58.
• Atmaca, T. (2004b). “Şehrin Sancılarıyla Ömür Defterini Karalayan Çağdaş Bir Halk Şairi” [Söyleşiyi yapan: Mustafa Ökkeş Evren]. Özgün İrade Dergisi. 3: 98.
• Atmaca, T. (2006a). Döş Defteri. Eskişehir: Ardıç Yay.
• Atmaca, T. (2006b). “İçim Dışım Kırağı”. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 2007: 87.
• Atmaca, T. (2007). “Uzun İnce Bir Türkü”. Kardeş Kalemler Dergisi. 2007: 11.
• Atmaca, T. (2008). “Herkes Kendi Ölüsüne Ağlar”. Sühan Dergisi. 18: 16.
• Atmaca, T. (2010). Uzun İnce Bir Türkü. İstanbul: Yediharf Yay.
• Atmaca, T. (2014a). Âşıklar Meclisi. İstanbul: Açı Yay.
• Atmaca, T. (2014b). “Deyişmeler/Bir”Yediiklim Dergisi. 2014: 290.
• Atmaca, T. (2014c). “Güz Dayandı Kapımıza”. Bizim Külliye Dergisi. 60: 33.
• Atmaca, T. (2014d). “Mecmuanın Orta Yeri” [Söyleşiyi yapan: Hüseyin Kaya]. Yolcu Dergisi. 74: 15-17.
• Atmaca, T. (2015a). “4Çarpı4”. Gökekin Dergisi. 9-10: 7.
• Atmaca, T. (2015b). “Diriliş Sancısı”. Birnokta Dergisi. 165: 11.
• Atmaca, T. (2015c). “Gönlünle Toprağa Bastığın Zaman”. Türk Dili Dergisi. 762: 71.
• Atmaca, T. (2015d). “Tayyib Atmaca ile Hecenin Serüveni Üzerine” [Söyleşiyi yapan: Mehmet Gözükara]. Birnokta Dergisi. 167: 38.
• Atmaca, T. (2016a). “Şiirde Hecenin Yeri”. Hayal Defteri Dergisi. 1: 24-25
• Atmaca, T. (2016b). “Tayyib Atmaca ile ‘24 Yıllık Şiir Macerası’ Üzerine” [Söyleşiyi yapan: Durdu Şahin]. Güneysu Dergisi. 11: 20-24.
• Atmaca, T. (2017). Temize Çekilmez Ömür Defteri. Ankara: Berikan Yay. Bardak, Mustafa (1985). “İçimizden Biri ‘Tayyib Atmaca”. Güneysu Dergisi. 3: 22.
• Elesger, İslam (2004). AşıkElesger (Şiirler, destan-rivayetler, hatıralar). Bakü: Çaşıoğlu Neşriyat. Gözükara, Mehmet ve Tayyib Atmaca, (2014). Söz Açarı. Ankara: Berikan Yay.
• http://tayyibatmaca.com/images/belgeler/hecetaslaridergisi/hecetaslari2sayion5nisan2015.pdf (Erişim: 10.05.2018).
• Kaya, S. Ahmet (2018). “Sarı Kitap Dolayısıyla Tayyib Atmaca’nın Şiiri”. http://www.gapgundemi.com/yazar-sari-kitap-dolayisiyla-tayyip-atmacanin-siiri-2396.html (Erişim: 10.05.2018).
• Sezgin, Ahmet (2016). “Sarı Kitap Üzerine”. Birnokta Dergisi. 170: 36.
• Şeker, Mehmet (2009). “Bırakın Bu Ayakları”. Yenişafak Gazetesi. 04.06.2009.