II. Murad devrinin önemli âlimelerinden olan Yazıcı-oğlu Ali, padişahın emriyle XIII. Yüzyıl İranlı tarihçilerinden İbn-i Bibi olarak tanınan Nuru’d-din bin Hüseyih bin Muhammed bin Ali El-Ca’feri er-Rudegi’nin El-Evâmirü’l-Alâ’iyye fi’l-Umurei’l-Al’iyye adlı eserini Tarih-i ‘Âl-i Selçuk adıyla dört bölüm halinde Türkçeye çevirmiştir başına da bir Oğuz-name ilave etmiştir. Yazıcıoğlu’nun kaleme aldığı mensur Oğuznâme bölümü devrin dil yapısını, kelime hazinesini, anlam dünyasını ve düşünce yapısını çok ince bir çizgiyle bizlere sunmaktadır. Bu eser, Türkçenin cümle yapısının gelişimini görmemiz açısından da oldukça önemlidir. Çalışmada, Yazıcıoğlu Ali’nin Tevârih-i Âli Selçuk adlı eserinin Oğuznâme kısmı hakkında değerlendirmede bulunarak, İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi nekty09291 numaralı nüshanın 1b-3a arasında yer alan manzum kısım incelenmiştir.
Oğuznâme manzum Oğuznâme Yazıcıoğlu Ali Eski Anadolu Türkçesi Tevârih-i Âl-i Selçuk
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yeni Türk Dili (Eski Anadolu, Osmanlı, Türkiye Türkçesi) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 11 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 27 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 5 Sayı: 9 |