Many opinions have been discussed about the place of literature in society so far. The overwhelming majority is of the opinion that literature is a mirror of society. On the other hand, Formalism, as a literary theory, argues that the purpose of literature is literariness. Therefore, it is accepted as a rebellion against the understanding of literature dating back to the 1900s. Instead, it is suggested that a literary work should be studied as text-oriented. Furthermore, Formalists argue that the language of the work should be examined in terms of its literary elements, that is intrinsic, rather than extrinsic. That is the reason why they are criticized by other literary critics focusing on biographical, sociological, psychological, religious or historical issues. Their approach draws on those of Ferdinand de Saussure. Combining the views of many theorists, they make text-oriented literary studies. Formalism is often confused with official or legal correspondence. The reason why formalist criticism is associated with official and legal correspondence is linguistics. However, etymologically, Formalism is a word that is not related to formality but form. Formalism is considered a rebellion against the literary understanding of the period in which it was born. Besides, Formalism has different dimensions. Formalism is a criticism applied with varying techniques in both poetry and prose. This study seeks to answer such questions as what formalist criticism is, how it is applied to poetry and prose, and criticism made for and against it. At the end of the study, one is expected to have a reader-level knowledge of Formalist criticism.
Edebiyatın toplumdaki yeri hakkında günümüze kadar pek çok görüş paylaşılmıştır. Bu görüşlerin büyük bir kısmı edebiyatın toplumun aynası olduğu yönündedir. Biçimci edebiyat akımı ise edebiyatın amacının edebîlik olduğunu savunur. 1900'lü yıllara dayanan edebiyat anlayışına karşı bir isyan olarak kabul edilir. Bunun yerine edebi eserin metin odaklı olarak incelenmesi önerilmektedir. Ayrıca Biçimciler, eserin dilinin sosyolojik, psikolojik, dini, ekonomik gibi alanların gözden geçirilmesinden ziyade edebî unsurları açısından incelenmesi gerektiğini savunmuşlardır. Kendilerinden önceki ve sonraki akademik teoriler tarafından bu konularda eleştirilmiştir. Dile yaklaşımları Saussure'e dayanmaktadır. Birçok teorisyenin görüşlerini birleştirerek metin odaklı edebî çalışmalar yapmışlardır. Biçimcilik genellikle resmi veya yasal yazışmalarla karıştırılır. Biçimci eleştirinin resmi ve hukuki yazışmalarla ilişkilendirilmesinin nedeni dilbilimdir. Ancak etimolojik olarak formalizm, formalite ile değil, form ile ilgili bir kelimedir. Bu bağlamda dönemin edebî anlayışına bir başkaldırı olarak değerlendirilen Biçimciliği incelemek değerlidir. Ayrıca formalizmin farklı boyutları vardır. Biçimcilik, hem şiirde hem de nesirde farklı tekniklerle uygulanan bir eleştiridir. Bu çalışma, biçimci eleştirinin ne olduğu, şiir ve düzyazıya nasıl uygulandığı ve kimlerin eleştirdiği gibi sorulara yanıt aramaktadır. Çalışmanın sonunda, Biçimci eleştiri hakkında okuyucu düzeyinde bilgi sahibi olunması beklenmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 30 |