Teknik ve logos, çağdaş medeniyetin taşıyıcı ve inşacı iki kavramı olarak antik çağdan modern döneme Batıda önemini korumuştur. Rönesans dönemine kadar birbirinden ayrı düşünülen bu iki kavram Batıda, göçebe istilalarına son verilmesi açısından da önemlidir. 18. asır gibi geç bir tarihte Voltaire’nin en büyük tarihsel kaygısının steplerden Avrupa’ya yönelebilecek yeni bir Tatar istilası olması gerçekten dikkat çekicidir. Modern Batı’da bu kaygı, tekno-logos terkibiyle bedeviyet tehdidine galebe çalarak aşılmıştır. Bu kapsamda araştırmada bir yandan medeni kalınarak diğer yandan bedevi tehdidine karşı medeniyetin, bedevi yöntemi kullanarak korunmasının doğurduğu çelişki ve sorunları ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmada tekno-logos terkibinin İkinci Dünya Savaşında Batı Avrupa’nın çekirdeğinde doğurduğu çelişkiler ve 1945 sonrası Batı dışı dünyada yarattığı travma dair bir tartışma yürütülmüştür.
Abanoz, G. (2020). Bir tavassut olarak akıl ve bir taazzuv olarak akıl farikasında yeni bir ontoloji denemesi. İlesam, 26, 39-53.
Açıkmeşe, S. (2011) Algı mı, söylem mi? Kopenhag okulu ve yeni klasik gerçekçilikte güvenlik tehditleri. Uluslararası İlişkiler, 8(30), 43-73.
Köymen, M. A. (1947). Büyük selçuklu imparatorluğunda oğuz isyanı 1153. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 5 (2). 159-173.
Barfield, T. J. (1991). Tribe and state relations: The innner asian perspective. P. Khoury and J. Kostiner (Ed.). In tribes and state formation ın the middle east, (s. 153-185). Berkeley: University of California.
Barker, E. (1906). The political thought of plato and aristotle. London: Methuen and Company.
Basalla, G. (2013). Teknolojinin evrimi. C. Soydemir (Çev.). Ankara: Doğu-Batı Yayınları.
Baudrillard, J. (2018a). İmkânsız takas. A. Sönmezay (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Beydilli, K. (2003). II. Mahmut. TDV İslam Ansiklopedisi (C. 27, s. 352-357), İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Borger, J. (2004). There were no weapons of mass destruction in ıraq, The Guardian, Erişim adresi: https://www.theguardian.com/world/2004/oct/07/usa.iraq1
Bumin, T. (2010). Tartışılan modernlik: Spinoza ve Descartes. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Butters, H. (2014). Europe in 1500. B. Kümin (Ed.). In The European World 1500-1800 (s. 13-22), Londra and Newyork: Routledge.
Casson, L. (1964). Illustrated history of ships ve boats. Newyork: Doubleday & Company, INC.
Calléja, L. (2021). Transnational terrorism: A threat to global security. E-journal of International Relations, 12(1), 1-12.
Cevizci, A. (2005). Felsefe sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
Cevizci, A. (2015). Felsefe tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
Chatterton, E. K. (1909). Saling ships the story of their development form the earliest times to the present day. London: Sidgwick & Jackson LTD.
Edwin, L. Ve Minar, J. R. (1939). The Logos of heraclitus. Classical Philology, 34(4), 323-341.
Descartes, R. (2007). Felsefenin ilkeleri. M. Akın (Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
Emecen, F. (2010), Şahkulu. TDV İslam Ansiklopedisi. (C. 38, s. 284-286). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Farabi, (2021). İdeal devlet, A. Arslan (Çev.). İstanbul: Türkiye iş Bankası Kültür Yayınları.
Gabor, A. (2019). Osmanlı’da strateji ve askeri güç. M. F. Çalışır (Çev.). İstanbul: Timaş Yayınları.
Gürkan, Ü. (1967). Hukuk sosyolojisi açısından İbni haldun. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 24(1), 223-246.
Grant, R. G. (2006). Apologists. D. M. Borchert (Ed.). In Encyclopedia of Philosophiy (s. 227-229). Michigen: Thomson & Gale.
Grover, R. B. (2018). The relationship between science and technology and evolution in methods of knowledge production. Indian Journal of History of Science, 54(1) 50-68.
Haldun, İ. (2005). Mukuddime. S. Ulubey (Haz.). İstanbul: Dergâh Yayınları.
Abanoz, G. (2024). ASKERİ TEKNOLOJİNİN MEDENİYET BİRİKİMİ AÇISINDAN DOĞURDUĞU ÇELİŞKİ: LOGOS VE ŞİDDET. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(33), 181-202. https://doi.org/10.56597/kausbed.1397723