Felsefi Danışmanlık İçin Yeni Bir Kavram: Bunalım

Yıl 2020, , 25 - 46, 25.03.2020

İlker Altunbaşak

https://doi.org/10.20981/kaygi.698748

Cited By: 1

Öz

Felsefi danışmanlık, psikolojik danışmanlığa alternatif bir danışmanlık türü olduğu iddiasını taşır. Bu iddia felsefi danışmanlığa alternatifi olduğu psikolojik danışmanlıktan farkının ne olduğu konusunu açık kılma ödevi yükler. Felsefi danışmanlar, söz konusu farkın danışanın sıkıntı ve sorunlarının hangi boyutta ele alındığında yattığını ileri sürerler. Felsefi danışmanlara göre sıkıntı ve sorunların kaynağı her zaman bireyin duygu durumları değildir. Bir kısım sıkıntı ve sorunların nedeni, bireyin inançları, düşünce kalıpları, önyargıları, hayatı kavrayış şekli, kısaca, çerçeve bir kavram olarak, onun dünya-hayat görüşüdür. Buna bağlı olarak da felsefi danışmanlıkta sıkıntı ve sorunlar kavramsal boyutta ele alınır; bir başka deyişle, danışanın sıkıntı ve sorunlarının nedeni olabilecek muhtemel duygu durumlarından uzak durulur. Dolayısıyla literatürde geçen sıkıntı ve sorun kavramları psikolojik yükler taşımaz. Peki, felsefi danışmanlık için, sıkıntı ve sorun kavramlarının yanında yine psikolojik yüklerden uzak yeni bir kavram belirlenebilir mi? Çalışma soruya olumlu cevap verdiği ve literatüre bu konuda yeni bir kavram kazandıracağı iddiasını taşıyor. Batı dillerinde kullanılan ve Türkçeye “kriz” olarak geçen kelime anlamında bunalım, Nermi Uygur’un felsefi söyleminde yer aldığı haliyle felsefi danışmanlık için yeni bir çalışma alanı olabilir. Bu aynı zamanda kendini psikolojik danışmanlıktan ayırt etme ve kuramsal alt yapısını kurma çalışmalarında felsefi danışmanlığa önemli katkılar sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Felsefi Danışmanlık, Sıkıntı, Sorun, Bunalım, Nermi Uygur

Kaynakça

• ACHENBACH, Gerd (1984). Philosophische Praxis, Köln: Jürgen Dinter.
• ACHENBACH, Gerd (1995). Philosophy, philosophical practice, and psychotherapy, R. Lahav & M.d.V. Tillmans (Eds.), Essays on philosophical counseling içinde (s. 61-75). New York: University Press of America.
• AMIR, Lydia. B (2004). “Three questionable assumptions of philosophical counseling”, International Journal of Philosophical Practice, 2(1), 9-18.
• BLASS, Rachel (1996a). “Philosophical counselling and Zen: On the possibility of Self transcendence.” Journal of Chinese Philosophy, Sayı 23, 277-90.
• BLASS, Rachel (1996b). “The ‘Person’ in Philosophical Counselling vs. Psychotherapy and The Possibility of Interchange between the Fields”, Journal of Applied Philosophy, l, 13, 3.
• ÇOTUKSÖKEN, Betül (1995). Nermi Uygur’un Felsefe Dünyasından Kesitler. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• ÇOTUKSÖKEN, Betül (2001). Bunalımdan Yaşama Kültürü. Felsefeyi Anlamak Felsefe ile Anlamak. İstanbul: İnkılap Kitapevi.
• ÇOTUKSÖKEN, Betül (2010a). “Krizden Bir Yaşama Kültürü Çıkar mı?”, Yeni, 1, 84-118. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• ÇOTUKSÖKEN, Betül (2012). “Nermi Uygur’s Philosophical Discourse”. Journal of Turkish Studies, 37, 103-118.
• ERTÜRK, İsmail (2010). “Krizden Bir Yaşama Kültürü Çıkar mı?”, Yeni, 1, 84-118 İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• JOPLING, David (1996). “Philosophical counselling, truth and self-interpretation”, Journal of Applied Philosophy, 13, 297-310.
• JONGSMA, Ida (1995). Philosophical counseling in Holland: History and open issues. In R. Lahav & M. de Venza Tillmanns (Eds.), Essays on philosophical counseling içinde (ss.25-34), Lanham, MD: University Press of America.
• IŞIN, Ertürk (2010). “Krizden Bir Yaşama Kültürü Çıkar mı?” Yeni, 1,84-118 İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• LAHAV, Ran (1994). Philosophical personal investigation in philosophical counseling. Read at the First International Conferena on Philosophical Counseling, The University of British Columbia, July, 1994.
• LAHAV, Ran (1995). A Conceptual Framework for Philosophical Counseling: Worldview Interpretation. R. Lahav & M.d.V. Tillmans (Eds.), Essays on philosophical counseling içinde (s. 3-24). New York: University Press of America.
• LAHAV, Ran (1996a). “What is philosophical in philosophical counselling?”, Journal of Applied Philosophy, 13, 259-78.
• LAHAV, Ran (1996b). “Philosophical Counseling and Taoism: Wisdom and Lived Philosophical Understanding”, Journal for Chinese Philosophy, 23, 259-276.
• LAHAV, Ran (2001). “Philosophical Counselling as a Quest for Wisdom”, Practical Philosophy, 4, 1, 6-18.
• MARINOFF, Lou (1995). On the emergence of ethical counseling: Considerations and two case studies. R. Lahav & M. de Venza Tillmanns (Eds.), Essays on philosophical Counseling içinde (ss.171-192). Lanham, MD: University Press of America.
• MARINOFF, Lou (2001). Philosophical Practice. San Diego, CA: Academic Press.
• MARINNOFF, Lou (2007). Felsefe Hayatınızı Nasıl Değiştirir. Çeviren: İstem Erdener. İstanbul: Pegasus Yayınları.
• MARTIN, Mike (2001). “Ethics as Therapy: Philosophical Counseling and Psychological Health”, International Journal of Philosophical Practice, 1,1.
• MEHURON, Kate (2009). “Supervision and Case Notes in Philosophical Counselling Practice” Philosophical Practice: Journal of the American Philosophical Practice Association, 4(2) 467-474.
• MIJUSKOVIC, Ben (1995). Some reflections on philosophical counseling and Psychotherapy. R. Lahav & M.d.V. Tillmans (Eds.), Essays on philosophical counseling içinde (ss.101-120). New York: University Press of America.
• MORSTEIN, Petra.V (1987). Breath Life into Philosophy, Professor Urges. Calgary Herald, 11 September, F14
• PRINS-BAKKER, Anette (1995). Philosophy in marriage counseling. R. Lahav & M.d.V. (Ed.), Essays on philosophical counseling içinde (ss.135-151). New York: University Press of America.
• RAABE, Peter. B (2000). Philosophical Counselling: Theory and Practice. Westport, CT: Praeger.
• RAABE, Peter B (2002a). Issues in Philosophical Counselling. Westport, CT: Praeger Publishers.
• RAABE, Peter B (2002b). “The Life Examined in Philosophical Counseling” Practical Philosophy, 5(1).
• SCHEFCZYK, Michael (1995). Philosophical counselling as a critical examination of life-directing conceptions. R. Lahav and M. Tillmanns (eds) Essays on Philosophical Counseling içinde (ss.75-84) Lanham: University Press of America.
• SEGAL, Steven (1995). Meaning crisis: Philosophical counseling and psychotherapy. R. Lahav & M.d.V. Tillmans (Eds.), Essays on philosophical Counseling içinde (ss.101-120). New York: University Press of America.
• SHIBLES, Warren (1998). “Philosophical counseling, philosophical education and emotion”, International Journal of Applied Psychology, 12, 19–36.
• SCHUSTER C. Shomit (1999). Philosophy Practice: An Alternative to Counseling and Psychotherapy. London: Praeger.
• TILLMANNS, M.Da Venza (2005). “Philosophical Counseling: Understanding the Unique Self and Other through Dialogue”, International Journal of Philosophical Practice, 2 (4).
• TUEDIO, James (1998). Phılosophıcal Counselıng As A Window On The Abstract Realities Of Everyday Life. California State University, Stanislaus Philosophical Counseling as a Window.
• TURAN, Güven (2011). Nermi Uygur Denemeci, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• UYGUR, Nermi (1995). Felsefenin Çağrısı, İstanbul:YKY.
• UYGUR, Nermi (1997). Dilin Gücü, İstanbul:YKY.
• UYGUR, Nermi (1998). Edmund Husserl'de Başkasının Ben'i Sorunu. İstanbul: YKY.
• UYGUR, Nermi (2006). Bunalımdan Yaşama Kültürü. İstanbul:YKY.
• UYGUR, Nermi (2012).Yaşama Felsefesi. İstanbul:YKY.
• VEENING, Eite (1994). “Metalugue in philosophical counseling”, Read at the First International Conference on Philosophical Counseling, the University of British Columbia. July, 1994.
• WALLER, Sara (2002). “How Does Philosophical Counseling Work? Judgment and Interpretation”, International Journal of Philosophical Practice,1(2).