On the Role of Polysemy in Ordinary Language Philosophers' Criticism of Metaphysics

Yıl 2023, Cilt: 22 Sayı: 1, 264 - 288, 30.03.2023

Tolgahan Toy

https://doi.org/10.20981/kaygi.1201729

Öz

Ordinary language philosophers, led by Gilbert Ryle, Ludwig Wittgenstein, and John Langshaw Austin, argue that metaphysical problems are a result of the misunderstanding of natural languages. This study aims to relate ordinary language philosophers’ criticism of metaphysics to polysemy in natural languages. In this study, Platonist and Aristotelian metaphysics will be presented as an answer to Socratic problems. Polysemy in natural languages will be discussed as one of the mainstays of Socratic problems. In polysemy, unlike homonymy, there are relationships between different meanings of a word. To exemplify the philosophical importance of this situation, the relationships between different meanings of the word “good” can be given. Ordinary language philosophers claim that this web of meanings cannot be reduced to simple rules and structures. Instead, the web of meanings is related to forms of life. From the ordinary language philosophy perspective, ignoring the polysemous nature of language is one of the sources of inventing metaphysical systems.

Anahtar Kelimeler

Polysemy, Gilbert Ryle, Ordinary Language Philosophy

Doğal Dillerdeki Çok Anlamlılık Olgusunun Gündelik Dil Felsefecilerinin Metafizik Eleştirisindeki Rolü Üzerine

Öz

Gilbert Ryle, Ludwig Wittgenstein ve John Langshaw Austin’in başını çektiği gündelik dil felsefecileri metafiziksel sorunların gündelik dilin yeterince anlaşılmamasının bir sonucu olduğunu iddia etmektedirler. Bu çalışmanın amacı gündelik dil felsefecilerinin metafizik eleştirileri ile doğal dillerdeki çok anlamlılık olgusu arasındaki ilişkiyi göstermektir. Çalışmada Platon ve Aristoteles metafizikleri Sokratik sorunlara verilen bir cevap olarak sunulmaktadır. Doğal dillerdeki çok anlamlılık durumu Sokratik sorunların dayanak noktalarından birisi olarak ele alınmaktadır. Çok anlamlılıkta, eşadlılık durumundan farklı olarak, bir kelimenin birbirlerinden farklı anlamları arasında ilişkiler bulunmaktadır. Bu durumun felsefe açısından önemini örneklendirmek için “iyilik” kelimesinin farklı anlamları arasındaki ilişkiler verilebilir. Gündelik dil felsefecileri bu anlam ağının basit kurallara ve/veya yapılara indirgenemeyeceğini iddia etmektedirler. Buradaki karmaşık anlam ağının arkasında yaşam formlarımızın bulunduğunu ifade etmektedirler. Gündelik dil felsefecilerinin penceresinden bakıldığında, bu durumun yeterince anlaşılmamış olması metafiziğin çıkış nedenlerin birisi olarak görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Çok anlamlılık, Gündelik dil felsefesi, Elenkhos, Wittgenstein, Ryle, Austin, Sokrates

Kaynakça

• Austin, J. (1961). A Plea for Excuses. J. Austin, J. Urmson, & G. Warnock (Dü) içinde, Philosophical Papers (s. 123-152). Oxford: Clarendon Press.
• Austin, J. L. (1961). The Meaning of a Word. G. J. J. O. Urmson (Dü.) içinde, Philosophical Papers (s. 23-43). Oxford University Press.
• Ayer, A. J. (1952). Language, Truth, and Logic. New York: Dover Publications.
• Falkum, I. L., & Vicente, A. (2015). Polysemy: Current Perspectives and Approaches. Lingua, 157, 1-16.
• Fine, G. (1992). Inquiry in the Meno. R. Kraut (Dü.) içinde, Cambridge Companion to Plato. New York: Cambridge University Press.
• Frege, G. (1879/2019). Kavram Yazısı. (Çev. M. Özdemir). İstanbul: Külliyat Yayınları.
• Frege, G. (1892/1997). Begriffsschrift. A Formula Language of Pure Thought Modelled on That of Arithmetic. M. Beaney (Dü.) içinde, The Frege Reader. Blackwell.
• Frisson, S. (2009). Semantic underspecification in language processing. Language and Linguistics Compass, 3, 111–127.
• Hume, D. (1999). An Enquiry concerning Human Understanding. Oxford: Oxford University Press.
• Kripke, S. (1980). Naming and Necessity. Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Pelczar, M. (2000). Wittgensteinian semantics. Noûs, 34, 483–516.
• Pustejovsky, J. (1996). The generative lexicon. MIT Press.
• Rademaker, A. (2005). Sophrosyne and the Rhetoric of Self-Restraint: Polysemy & Persuasive Use of an Ancient Greek Value Term. Leiden: Brill.
• Recanati, F. (2004). Literal meaning. Cambridge University Press.
• Recanati, F. (2017). Contextualism and polysemy. Dialectica, 71, 379–397.
• Russell, B. (1905). On denoting. Mind, 14, 479–493.
• Ryle, G. (1971). Abstractions. G. Ryle içinde, Collected Essays 1929-1968 (s. 448-458). New York: Routledge.
• Ryle, G. (2009). Philosophical Arguments. Collected Essays 1929 - 1968: Collected Papers Volume 2. içinde Routledge.
• Saeed, J. I. (2009). Semantics. Oxford: Wiley-Blackwell.
• Strawson, P. F. (1959). Individuals An Essay in Descriptive Metaphysics. London: Routledge.
• Vicente, A. (2018). Polysemy and word meaning: an account of lexical meaning for different kinds of content words. Philosophical Studies, 175, 947–968.
• Vlastos, G. (1982). The Socratic Elenchus. Journal of Philosophy, 79, 711--714.
• Wittgenstein, L. (1921/2020). Tractatus Logico-Philosophicus. (çev. O. Aruoba). İstanbul: Metis Yayınları.
• Wittgenstein, L. (1922). Tractatus Logico-Philosophicus Translated by C.K. Ogden. Routledge & Kegan Paul Ltd.
• Wittgenstein, L. (1953). Philosophical investigations (translated by G.E.M. Anscombe, P.M.S. Hacker, and Joachim Schulte) (4 b.). Wiley-Blackwell.
• Wittgenstein, L. (1953/2020). Felsefi Soruşturmalar. (Çev. H. Barışcan). İstanbul: Metis Yayınları.
• Wittgenstein, L. (1958/2019). Mavi Kitap - Kahverengi Kitap. (Çev. D. Şahiner) Ankara: Fol Kitap.
• Wittgenstein, L. (1965). The Blue and Brown Books. New York: Harper and Row.