Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A Synthesizing Approach to the Problem of Consciousness: Neurophenomenology

Yıl 2023, Cilt: 22 Sayı: 2, 705 - 734, 30.09.2023
https://doi.org/10.20981/kaygi.1354542

Öz

Neurophenomenology is an unusual perspective regarding consciousness, which is one of the challenging problems of the philosophy of mind. It points to a midway point between dualist and idealist approaches, accepting the subjective character of consciousness as scientifically inexplicable, and physicalism, arguing that consciousness is reducible to the physical. Neurophenomenology aims to analyze subjective reports of experience using neuroscientific methods and is based on an enactive approach that tries to overcome the subjective-objective dichotomy by means of the notion of embodied action. Based on the embodied cognition approach, which has its roots in philosophical phenomenology, the neurophenomenological approach describes the state of continuity between experience and the external world, and uses neural imaging data obtained from subjects who are able to purify their experiences from external influences through various meditation techniques to investigate the nature of subjective experience. The aim of neurophenomenology is to obtain enriched first-person data through systematic and rule-based investigations of phenomenological experience and to use this first-person data to reveal new third-person data about neural processes. In this paper, firstly, the philosophical foundations of neurophenomenology are reviewed, then the goals of the neurophenomenological approach and its proposed methodology are evaluated, and finally, it is discussed whether this approach can be considered as a legitimate solution to the problem of consciousness.

Kaynakça

  • Antoine Lutz, J. D. (2007). Meditation and the Neuroscience of Consciousness. P. Zelazo, M. Moscovitch, & E. Thompson içinde, Cambridge Handbook of Consciousness (s. 499-551). New York: Cambridge University Press.
  • Antoine Lutz, J.-P. L. (2002). “Guiding the study of brain dynamics by using firstperson data: Synchrony patterns correlate with ongoing conscious states during a simple visual task.” Proceeedings of the National Academy of Sciences, (s. 1586-1591). USA.
  • Clark, A., & Chalmers, D. (1998). The Extended Mind. Analysis, 1(58), 7-19.
  • Ellamil, M., Fox, K., Dixon, M., Pritchard, S., Todd, R. T., & Christoff, K. (2016).: “Dynamics of neural recruitment surrounding the spontaneous arising of thoughts in experienced mindfulness practitioners”. NeuroImage (136), 186-196.
  • Hasenkamp, W., Wilson-Mendenhall, C., Duncan, E., & Barsalou, L. (2012). “Mind wandering and attention during focused meditation: a fine-grained temporal analysis of fluctuating cognitive states”. NeuroImage (59), 750-760.
  • Heil, J. (2020). Zihin Felsefesi. (A. Seda, & M. Bilgili, Çev.) İstanbul: Küre Yayınları.
  • Husserl, E. (1995). Kesin Bir Bilim Olarak Felsefe. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Johnson, M. (1987). “The Body in the Mind: The Bodily Basis of Meaning, Imagination, and Reason”. Chicago: University of Chicago Press.Lewis, M., & Staehler, T. (2019). Fenomenoloji. Ankara: Fol.
  • Merleau-Ponty, M. (2016). Algının Fenomenolojisi. İstanbul: İthaki Yayınları.
  • Özkan, M. K. (2012). Maurıce Merleau-Ponty’de Bedensel Özne Anlayışı [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe (Sistematik Felsefe ve Mantık) Anabilim Dalı.
  • Peters, F. H. (2000). Neurophenomenology. Method & Theory in the Study of Religion, 12(1-4), 380-415.
  • Thompson, E. (2006). “Neurophenomenology and Contemplative Experience”. P. Clayton içinde, The Oxford Handbook of Religion and Science (s. 226-235). Oxford: Oxford University Press.
  • Thompson, E., Lutz, A., & Cosmelli, D. (2005). “Neurophenomenology: An introduction for neurophilosophers”. A. Brook, & K. Akins içinde, Cognition and the Brain: The Philosophy and Neuroscience Movement (s. 40-97). New York: Cambridge University.
  • Varela, F. (1995). “Resonant cell assemblies: A new approach to cognitive functions”. Biological Research, 81-95.
  • Varela, F. (1996). “Neurophenomenology A Methodological Remedy for the Hard Problem”. Journal of Consciousness Studies, 3(4), 330-349.
  • Varela, F. & Shear, J. (1999). “First Person Methodologies: What, Why, How?” F. Varela, & J. Shear içinde, The View From Within: First Person Approaches To The Study Of Consciousness (s. 1-14). USA: Imprint Academic.
  • Varela, F. Thompson, E., & Rosch, E. (1993). The Embodied Mind: Cognitive Science and Human Experience. USA: MIT Press.
  • Varela, F. J., Thompson, E., & Rosch, E. (2023). Bedenlenmiş Zihin: Bilişsel Bilim ve Uzak Doğu Geleneği. (F. E. Öncer, Çev.) İstanbul: Albaraka Yayınları.
  • Waldenfels, B. (2008). Fenomenolojiye Giriş. İstanbul: Avesta.
  • Wallace, B. A. (1999). “The Buddhist Tradition of Samatha: Methods for Refining and Examining Consciousness”. Journal of Consciousness Studies (6), 175-187.
  • Zahavi, D. (2018). Husserl'in Fenomenolojisi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Zahavi, D. (2020). Fenomenoloji İlk Temeller. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji

Yıl 2023, Cilt: 22 Sayı: 2, 705 - 734, 30.09.2023
https://doi.org/10.20981/kaygi.1354542

Öz

Zihin felsefesinin çetin problemlerinden olan bilince yönelik olarak bilincin öznel karakterinin bilimsel olarak açıklanamaz olduğunu kabul eden düalist ve idealist yaklaşımlar ile bilincin fiziksel olana indirgenebilir olduğunu savunan fizikalizm arasında orta yolu işaret eden nadir bir bakış açısı nörofenomenolojidir. Nörofenomenoloji, deneyime yönelik öznel bildirimleri, nörobilimsel yöntemleri kullanarak analiz etmeyi hedeflerken; öznel-nesnel karşıtlığını bedenlenmiş eylem görüşüyle aşmaya çalışan enaktif (varlık-oluşturucu) yaklaşımı temele almaktadır. Felsefi fenomenolojide köklerini bulabileceğimiz bedenlenmiş biliş yaklaşımından hareketle, deneyim ve dış dünya arasındaki süreklilik ilişkisini betimleyen nörofenomenolojik yaklaşım, çeşitli meditasyon teknikleri ile deneyimlerini dışsal etkilerden arındırabilen deneklerden elde edilen nöral görüntüleme verilerini kullanarak öznel deneyimin doğasını soruşturmayı yöntem olarak benimsemektedir. Nörofenomenolojinin amacı fenomenolojik deneyim üzerine sistematik ve kurallara dayalı araştırmalar yoluyla daha zengin birinci şahıs verileri elde etmek ve bu birinci şahıs verilerini nöral süreçler hakkında yeni üçüncü şahıs verilerini ortaya çıkarmak için kullanmaktır. Bu çalışmada, ilk olarak nörofenomenolojinin felsefi temelleri üzerine bir inceleme yapılmakta, ardından nörofenomenolojik yaklaşımın hedefleri ve sunduğu yöntem önerisi değerlendirilmekte ve son olarak, bu yaklaşımın bilinç problemine yönelik geçerli bir çözüm önerisi olarak ele alınıp alınamayacağı tartışılmaktadır.

Kaynakça

  • Antoine Lutz, J. D. (2007). Meditation and the Neuroscience of Consciousness. P. Zelazo, M. Moscovitch, & E. Thompson içinde, Cambridge Handbook of Consciousness (s. 499-551). New York: Cambridge University Press.
  • Antoine Lutz, J.-P. L. (2002). “Guiding the study of brain dynamics by using firstperson data: Synchrony patterns correlate with ongoing conscious states during a simple visual task.” Proceeedings of the National Academy of Sciences, (s. 1586-1591). USA.
  • Clark, A., & Chalmers, D. (1998). The Extended Mind. Analysis, 1(58), 7-19.
  • Ellamil, M., Fox, K., Dixon, M., Pritchard, S., Todd, R. T., & Christoff, K. (2016).: “Dynamics of neural recruitment surrounding the spontaneous arising of thoughts in experienced mindfulness practitioners”. NeuroImage (136), 186-196.
  • Hasenkamp, W., Wilson-Mendenhall, C., Duncan, E., & Barsalou, L. (2012). “Mind wandering and attention during focused meditation: a fine-grained temporal analysis of fluctuating cognitive states”. NeuroImage (59), 750-760.
  • Heil, J. (2020). Zihin Felsefesi. (A. Seda, & M. Bilgili, Çev.) İstanbul: Küre Yayınları.
  • Husserl, E. (1995). Kesin Bir Bilim Olarak Felsefe. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Johnson, M. (1987). “The Body in the Mind: The Bodily Basis of Meaning, Imagination, and Reason”. Chicago: University of Chicago Press.Lewis, M., & Staehler, T. (2019). Fenomenoloji. Ankara: Fol.
  • Merleau-Ponty, M. (2016). Algının Fenomenolojisi. İstanbul: İthaki Yayınları.
  • Özkan, M. K. (2012). Maurıce Merleau-Ponty’de Bedensel Özne Anlayışı [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe (Sistematik Felsefe ve Mantık) Anabilim Dalı.
  • Peters, F. H. (2000). Neurophenomenology. Method & Theory in the Study of Religion, 12(1-4), 380-415.
  • Thompson, E. (2006). “Neurophenomenology and Contemplative Experience”. P. Clayton içinde, The Oxford Handbook of Religion and Science (s. 226-235). Oxford: Oxford University Press.
  • Thompson, E., Lutz, A., & Cosmelli, D. (2005). “Neurophenomenology: An introduction for neurophilosophers”. A. Brook, & K. Akins içinde, Cognition and the Brain: The Philosophy and Neuroscience Movement (s. 40-97). New York: Cambridge University.
  • Varela, F. (1995). “Resonant cell assemblies: A new approach to cognitive functions”. Biological Research, 81-95.
  • Varela, F. (1996). “Neurophenomenology A Methodological Remedy for the Hard Problem”. Journal of Consciousness Studies, 3(4), 330-349.
  • Varela, F. & Shear, J. (1999). “First Person Methodologies: What, Why, How?” F. Varela, & J. Shear içinde, The View From Within: First Person Approaches To The Study Of Consciousness (s. 1-14). USA: Imprint Academic.
  • Varela, F. Thompson, E., & Rosch, E. (1993). The Embodied Mind: Cognitive Science and Human Experience. USA: MIT Press.
  • Varela, F. J., Thompson, E., & Rosch, E. (2023). Bedenlenmiş Zihin: Bilişsel Bilim ve Uzak Doğu Geleneği. (F. E. Öncer, Çev.) İstanbul: Albaraka Yayınları.
  • Waldenfels, B. (2008). Fenomenolojiye Giriş. İstanbul: Avesta.
  • Wallace, B. A. (1999). “The Buddhist Tradition of Samatha: Methods for Refining and Examining Consciousness”. Journal of Consciousness Studies (6), 175-187.
  • Zahavi, D. (2018). Husserl'in Fenomenolojisi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Zahavi, D. (2020). Fenomenoloji İlk Temeller. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sistematik Felsefe (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mehtap Doğan 0000-0002-7209-1082

Erken Görünüm Tarihi 29 Eylül 2023
Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2023
Gönderilme Tarihi 3 Eylül 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 22 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Doğan, M. (2023). Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 22(2), 705-734. https://doi.org/10.20981/kaygi.1354542
AMA Doğan M. Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji. Kaygı. Eylül 2023;22(2):705-734. doi:10.20981/kaygi.1354542
Chicago Doğan, Mehtap. “Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 22, sy. 2 (Eylül 2023): 705-34. https://doi.org/10.20981/kaygi.1354542.
EndNote Doğan M (01 Eylül 2023) Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 22 2 705–734.
IEEE M. Doğan, “Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji”, Kaygı, c. 22, sy. 2, ss. 705–734, 2023, doi: 10.20981/kaygi.1354542.
ISNAD Doğan, Mehtap. “Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 22/2 (Eylül 2023), 705-734. https://doi.org/10.20981/kaygi.1354542.
JAMA Doğan M. Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji. Kaygı. 2023;22:705–734.
MLA Doğan, Mehtap. “Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, c. 22, sy. 2, 2023, ss. 705-34, doi:10.20981/kaygi.1354542.
Vancouver Doğan M. Bilinç Problemine Sentezci Bir Yaklaşım: Nörofenomenoloji. Kaygı. 2023;22(2):705-34.

e-ISSN: 2645-8950