2010 ANAYASA DEĞİŞİKLİĞİNİN BİLİŞİM SUÇLARIYLA MÜCADELE POLİTİKASI BAKIMINDAN ETKİLERİNİN ANALİZİ VE BU AMAÇLA KURULAN KURULUŞLARIN İNCELENMESİ

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 3, 299 - 324, 26.11.2021

Hakan Yıldırım , Volkan Kaplan

Öz

2010 yılında gerçekleşen Anayasa değişikliği ile ilk kez kişisel verilerin korunması Anayasa metnine girmiştir. Dolayısıyla Bilişim Suçlarıyla mücadele anlamında Türk kamu politikaları açısından bu değişimin öncesi ve sonrasının değerlendirilmesi özel bir önem arz etmektedir. Daha önce de mevzuatımızda Bilişim Suçlarıyla mücadele ile ilgili hükümler vardı. Ancak ilk defa en üst norm olan Anayasamızda bir değişiklik sonucu yer almış ve hem de bu değişiklik bir halkoylaması (referandum) ile olmuştur.
Günümüzde Bilişim Suçlarıyla mücadele, hükümetler ve kamu idarelerince yönetilmesi gereken bir olgudur. Bilişim Suçlarının ilk defa görülmeye başlandığı yıllarda doğrudan polisiye yöntemlerle bu suçlarla mücadele edilmiştir. Ancak giderek artan bilişim temelli suç oranları ve bunların toplumda meydana getirdiği huzursuzluk ve etki gücü konuyu toplumsal bir sorun haline getirmiştir. Bu alanda kamu politikası belirlemek de zorunluluk haline gelmiştir. Bu olgu özetle ‘polisiye tedbirlerden politikalara dönüşüm’ olarak adlandırılır.
2010 Halkoylaması (referandum) ile Anayasamızda yer alan değişiklikler sonucu Bilişim Suçlarıyla ilgili olarak devlet kurumlarının yapısal ve işlevsel olarak çok önemli değişiklikler olmuştur. Yeni ihdas edilen birimler olduğu gibi var olan kurumlarda ise isim ve görev değişiklikleri görülmüştür. Yeni kurulan kamu organları bir politika değişikliğinin de göstergesidir. Ancak bu yeni kurulan Kurumların etkisiyle bu defa kamu politikaları da değişmeye devam etmiştir. Değişimin kurumsallaşmayı sağladığını ifade etmek mümkündür. Ancak makale konumuz açısından Anayasa değişikliğinin politika değişimine etkisinin araştırılması, tüm boyut ve yönlerinin incelenmesi daha da önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Bilişim Suçları, Siber Suçlar, Kamu Politikası Analizi

Kaynakça

• REFERANS 1. Alan H., (2019). Disiplinler Arası Bir Bilim Dalı Olma Yolunda Yönetim Bilişim Sistemleri ve İşletme Enformatiğinin Temelleri. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17/2019 (02), 69-92.
• REFERANS 2. Bahar A., (2018). Bilişim Suçları, İletişim ve Sosyal Medya. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi - İAÜD - ISSN: 1309-1352, Temmuz 2018 Cilt 10 Sayı 3 (1-36).
• REFERANS 3. Başlar Y., (2020). Elektronik Delilin Toplanması ve Muhafazası. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 10 (1), 77-107. DOI: 10.32957/hacettepehdf.690592.
• REFERANS 4. Buluttekin M.B., (2009). Türkiye’nin Bilgi Toplumu Stratejisi: 2006-2010 Eylem Planı Analizi. Akademik Bilişim’09 - XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 11-13 Şubat 2009 Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
• REFERANS 5. Bozkurt H., (2019). Kişisel Verilerin İşlenmesinin Hukuki Boyutu. Kadir Has Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Hukuk Anabilim Dalı Yayınlanmış Yüksek Lisans tezi.
• REFERANS 6. Çavuş, Fedai., (2008). “Karar Verme, Karar Destek Sistemleri ve Yönetsel Etkinlik”, Akademik Bakış Dergisi, Türk Dünyası Kırgız- Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, S.15, Ekim.
• REFERANS 7. Çevik, H. H., Demirci, S., (2015), “Kamu Politikası”, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• REFERANS 8. Dülger, M. V., (2012). Bilişim Suçları ve İnternet İletişim Hukuku, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• REFERANS 9. Dye, Thomas R., (2002). Understanding Public Policy, Upper Saddle River: Prentice Hall.
• REFERANS 10. Hekim, H., Başıbüyük O., (2013). “Siber Suçlar ve Türkiye’nin Siber Güvenlik Politikaları”, Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi, 2013, 4 (2).
• REFERANS 11. Henkoğlu, T, Yılmaz, B. (2013). Avrupa Birliği AB Bilgi Güvenliği Politikaları. Türk Kütüphaneciliği, 27 (3), 451-471.
• REFERANS 12. İnternet: Klimburg, A., (2012). National Cyber Security Framework Manual, NATO CCD COE Publication,Tallinn , http://www.ccdcoe.org/369.html. Erişim tarihi: 20.04.2013.
• REFERANS 13. İnternet: Kurnaz S., Önen S. (2019). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türkiye’nin Siber Güvenlik Stratejileri. International Journal of Politics and Security, 1 (2), 82-103. Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/ijps/issue/41280/581227.
• REFERANS 14. İnternet: Siber Tehdit, (2016). TSK’nın Siber Savunma Komutanlığı. https://sibertehdit.com/tsknin-siber-savunma-komutanligi/.
• REFERANS 15. İnternet: SİSAMER TSK Siber Savunma Merkezi Projesi, (2020). https://www.ssb.gov.tr/Website/contentList.aspx?PageID=1083&LangID=1.
• REFERANS 16. Kart A. ve Ketizmen M., (2019). Kabahatler Kanunu'nun İçtima Hükümleri Açısından Kişisel Verilerin Korunmasına İlişkin Suç ve Kabahatler ile Kurul’un İdari Ceza Kararlarına İlişkin Bir Değerlendirme. Kişisel Verileri Koruma Dergisi Cilt:1 Sayı:2.
• REFERANS 17. Karataş, Z., (2018). Çocukların cinsel istismardan korunmasında çocuk adalet sisteminin önleyici fonksiyonu. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi.
• REFERANS 18. Kutlu Ö., Kahraman S., Dinçer S., (2020). Avrupa Bı̇rlı̇ğı̇’ne Uyum Sürecı̇nde Türkı̇ye’nı̇n Sı̇ber Güvenlı̇k Polı̇tı̇kalarının Analı̇zı̇. Assam Uluslararası Hakemlı̇ Dergı̇ 13. Uluslararası Kamu Yönetı̇mı̇ Sempozyumu Bı̇ldı̇rı̇lerı̇ Özel Sayısı.
• REFERANS 19. Küzeci, E. (2019). Kişisel Verilerin Korunması. Ankara: Turhan Kitapevi.
• REFERANS 20. Mutlu M.S., (2019). Kişisel verilerin soruşturma evresinde işlenmesi ve insan hakları kapsamında korunması. Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi.
• REFERANS 21. Nacak O., (2014). “Kamu Politikalarının Belirlenmesinde Yeni İletişim Araçları ve Sosyal Ağların Rolü”, Akademik Bakış Der., Kırgız – Türk Sos. Bilimler Enst., S.46.
• REFERANS 22. Sandi̇laç N., (2020). Ağ Toplumunda “Ağ” Dışı Kalan Hackerların Muhalefet Biçimi: Hacker Etiği ve Özgür Yazılım. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi (SKAD) , 6 (12) , 47-74 . DOI: 10.25306/skad.729621.
• REFERANS 23. Snape, D. ve Spencer, L., (2003). The Foundations of Qualitative Research. in Ritchie, J. ve Lewis, J. (ed.). Qualitative Research Practice. SAGE Publications.
• REFERANS 24. Söylemez Z., (2019). Ulusal Güvenlı̇k ve Türk İstı̇hbarat Sı̇stemı̇. Karabük Ünı̇versı̇tesı̇ Lı̇sansüstü Eğı̇tı̇m Enstı̇tüsü Kamu Yönetı̇mı̇ Anabı̇lı̇m Dalı Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi.
• REFERANS 25. Tulum, İsmail, (2006). “Bilişim Suçları ile Mücadele”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• REFERANS 26. Yeşilorman M. ve Koç F., (2014). Bı̇lgı̇ Toplumunun Teknolojı̇k Temellerı̇ Üzerı̇ne Eleştı̇rel Bı̇r Bakış. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Fırat University Journal of Social Science Cilt: 24, Sayı: 1, Sayfa: 117-133