Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yönetişim Süreçleri Açısından E-Yönetişim ve Sosyal Medya

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 2, 229 - 248, 31.07.2024
https://doi.org/10.58658/kaypod.1503882

Öz

Bu çalışmadaki temel amaç yönetişim sürecinin bilgi iletişim teknolojileri temelinde gelişen e-yönetişim ve sosyal medya mecraları aracılığıyla yerel yönetimsel süreçlere vatandaş katılımının geleneksel bürokrasinin sınırlılığını aşmak açısından paradigma değişikliğinin kapılarını araladığını ortaya koymaktır. Söz konusu süreçleri açıklamak için Habermas’ın “iletişimsel eylem” kuramı bize faydalı kavramsal araçları sunmaktadır. Çalışmada içerik analizi yöntemi ile literatür taraması yapılarak yönetişim süreci açıklanmaktadır. Yönetişim olgusu, yönetişim yaklaşımları, elektronik yönetişim ve sosyal medya odağında iletişimsel eylemin ve işbirliğinin gerçekleşme zemini olarak açıklanmaktadır.

Kaynakça

  • Aktan, C. C. (2003), Değişim Çağında Devlet, Çizgi Kitabevi, Konya.
  • Alikılıç, Ö. Atabek, U. (2012). “Social Media Adoption Among Turkish Public Relations Professionals: A Survey of Practitioners”, Public Relations Review (38), pp. 56-63.
  • Başaran, F. (2019). “Bir Mücadele Biçimi Olarak İletişim Hakkı: Deneyim, Hatırlama ve Olasılıklar”
  • İletişim Hakkı ve Yeni Medya: Tehditler ve Olanaklar adlı kitapta Derleyenler: Tezcan DURNA, Mutlu BİNARK, Günseli BAYRAKTUTAN, um:ag Vakfı Yayınları, Ankara.
  • Bennet, R. M. and Thornton, E. N. (2012). “Governance Within Social Media Websites: Ruling New Frontiers”, Telecommunications Policy, 36(6), 493-50.
  • Brint S., Karabel J. (1991), Institutional Origins and Transformations: The Case of Amer- ican Community Colleges, Powell, W.W. and P.J. DiMaggio (Ed.) The New Institutionalism in Organiza- tional Analysis:1-4, Chicago: University of Chicago Press.
  • Carden, W.A. (2007), “Christian Ethics, Formal Institutions, and Economic Growth”, American Review of Political Economy, 5(1), 34-53.
  • Çağıl, A. (2017). Sosyal Medya ile Dijital Pazarlama, Dikeyeksen Yayın, İstanbul.
  • Çukurçayır, A. (2003). “Çok Boyutlu Bir Kavram Olarak Yönetişim”, Çağdaş Kamu Yöne- timi-I, (Ed: Muhittin Acar, Hüseyin Özgür&Muhittin ACAR), Nobel Kitabevi, Ankara, pp. 259-275.
  • Debord, G. (2017). Gösteri Toplumu, (çev. Ayşen Ekmekçi&Okşan Taşkent), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Demir, A. S. (2009). “Sosyal Bilimlere Eleştirel Bir Bakış: Frankfurt Okulu ve Pozitivizm Eleştirisi”, Saü Fen Edebiyat Dergisi, Sayı: 1, 59-73.
  • Demirel, D. (2010).“Yönetişimde Yeni Bir Boyut: E-Yönetişim” Türk İdare Dergisi , Sayı: 466 Mart 2010, ss.65-94.. Devendra, D.“E-Governance”, e-zest Solutions Pvt. Ltd. www.e-zest.net/presenta- tions/e-governance

E-Governance and Social Media in Terms of Governance Processes

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 2, 229 - 248, 31.07.2024
https://doi.org/10.58658/kaypod.1503882

Öz

The main purpose of this study is to reveal that the governance process opens the doors of paradigm change in terms of overcoming the limitations of traditional bureaucracy in citizen participation in local administrative processes through e-governance and social media platforms developed on the basis of information and communication technologies. Habermas' theory of "communicative action" provides us with useful conceptual tools to explain these processes. In this study, the governance process is explained by making a literature review with the content analysis method. The phenomenon of governance is explained as the ground of realization of communicative action and cooperation in the intersection of governance approaches, electronic governance and social media.

Kaynakça

  • Aktan, C. C. (2003), Değişim Çağında Devlet, Çizgi Kitabevi, Konya.
  • Alikılıç, Ö. Atabek, U. (2012). “Social Media Adoption Among Turkish Public Relations Professionals: A Survey of Practitioners”, Public Relations Review (38), pp. 56-63.
  • Başaran, F. (2019). “Bir Mücadele Biçimi Olarak İletişim Hakkı: Deneyim, Hatırlama ve Olasılıklar”
  • İletişim Hakkı ve Yeni Medya: Tehditler ve Olanaklar adlı kitapta Derleyenler: Tezcan DURNA, Mutlu BİNARK, Günseli BAYRAKTUTAN, um:ag Vakfı Yayınları, Ankara.
  • Bennet, R. M. and Thornton, E. N. (2012). “Governance Within Social Media Websites: Ruling New Frontiers”, Telecommunications Policy, 36(6), 493-50.
  • Brint S., Karabel J. (1991), Institutional Origins and Transformations: The Case of Amer- ican Community Colleges, Powell, W.W. and P.J. DiMaggio (Ed.) The New Institutionalism in Organiza- tional Analysis:1-4, Chicago: University of Chicago Press.
  • Carden, W.A. (2007), “Christian Ethics, Formal Institutions, and Economic Growth”, American Review of Political Economy, 5(1), 34-53.
  • Çağıl, A. (2017). Sosyal Medya ile Dijital Pazarlama, Dikeyeksen Yayın, İstanbul.
  • Çukurçayır, A. (2003). “Çok Boyutlu Bir Kavram Olarak Yönetişim”, Çağdaş Kamu Yöne- timi-I, (Ed: Muhittin Acar, Hüseyin Özgür&Muhittin ACAR), Nobel Kitabevi, Ankara, pp. 259-275.
  • Debord, G. (2017). Gösteri Toplumu, (çev. Ayşen Ekmekçi&Okşan Taşkent), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Demir, A. S. (2009). “Sosyal Bilimlere Eleştirel Bir Bakış: Frankfurt Okulu ve Pozitivizm Eleştirisi”, Saü Fen Edebiyat Dergisi, Sayı: 1, 59-73.
  • Demirel, D. (2010).“Yönetişimde Yeni Bir Boyut: E-Yönetişim” Türk İdare Dergisi , Sayı: 466 Mart 2010, ss.65-94.. Devendra, D.“E-Governance”, e-zest Solutions Pvt. Ltd. www.e-zest.net/presenta- tions/e-governance
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Dilek Şahin 0000-0002-8879-0830

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2024
Gönderilme Tarihi 24 Haziran 2024
Kabul Tarihi 21 Temmuz 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şahin, D. (2024). E-Governance and Social Media in Terms of Governance Processes. Kamu Yönetimi Ve Politikaları Dergisi, 5(2), 229-248. https://doi.org/10.58658/kaypod.1503882

 Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisi, Mart, Temmuz ve Kasım aylarında yayınlanan süreli ve elektronik basımı yapılan, uluslararası indeksli hakemli bir dergidir.

24352
Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisinde yayınlanmış makalenin telif hakları Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) kapsamındadır.