Türkiye’de Kamu Politikalarında Dijital Dönüşüm ve E-Ticaret: Bir Model Önerisi

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 1, 9 - 33, 15.07.2021

Mehmet Ölmez

Öz

Birçok kaynakta “dijital çağ” olarak adlandırılan günümüzde, teknolojik gelişmeler kamu politikalarında da köklü değişimler meydana getirmiştir. Devlet organlarınca yapılan düzenlemelerde bilgi teknolojilerinin birer kamu politikası aracı olarak kullanılması dijitalleşmenin kamu politikasının temel unsuru haline geldiğini göstermektedir. Bu bağlamda ticaretin geliştirilmesi konusunda yürütülecek kamu politikalarında dijitalleşmenin bir yansıması olan E-Ticaretin yaygınlaştırılması temel hedefler arasına girmiştir. Bu çalışmada, Türkiye’de kamu politikasında dijital dönüşüm amaçlı faaliyetler incelendikten sonra, E-Ticaretin dünyada ve Türkiye’de ki durumu tartışılmıştır. E-Ticarete ilişkin temel sorunlar değerlendirilerek, Türkiye’de tabana yaygın bir gelişme sağlanabilmesi için “Bölgesel Mikro E-Ticaret Merkezleri” modeli önerisi getirilmiş, politika döngüsü yaklaşımı yoluyla bu model basamaklı olarak analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme, Kamu Politikaları, E-Ticaret, Mikro E-Ticaret, Politika Döngüsü

Kaynakça

• Referans1 Acılar, A. (2016) “E-commerce in Turkey, Global Business Research Congress (GBRC) İstanbul May 26-27”, PressAcademia Procedia, s. 281-288.
• Referans2 Akbulut, A. (2007) Bilişim Ekonomisi ve E-Ticaret, Ankara:Maliye Hesap Uzmanları Derneği Yayını.
• Referans3 Altınışık, E. (2017) “Dijitalleşme Söyleminin Kamu Yönetimi Disiplinine Olası Etkisi:1950 Deneyiminden Yola Çıkan Bir Öngörü”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 22, Kayfor15 Özel Sayısı, s. 1933-1943.
• Referans4 Alyoubi, A. A. (2015) “E-commerce in Developing Countries and How to Develop Them During the Introduction of Modern Systems”, Procedia Computer Science, 65, s. 479-483.
• Referans5 Bahçe, A. B. (2011) “Küresel Rekabet Sürecinde Devletlerin Kamu Politikalarını Belirlemelerinde Teknoloji ve İnovasyonun Rolü”, Ekonomi Bilimleri Dergisi (Online), 3(1), s. 1-17.
• Referans6 Bakırtaş, H. & Tekinşen, A. (2006) “E-ticaretin Girişimcilik Üzerine Etkileri”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, s. 125-138.
• Referans7 Buffat, A. (2015) “Street-Level Bureaucracy and E-Government”, Public Management Review, 17(1), s. 149-161.
• Referans8 Cumhurbaşkanlığı Dijital Dönüşüm Ofisi, https://cbddo.gov.tr, Erişim Tarihi:19.01.2020.
• Referans9 Çakmak, A. Ç., Güneşer M. T. & Terzi, H. (2011) “Bankaların Müşterilerine Sunduğu İnternet Bankacılığı Hizmetinin Müşteriler Tarafından Değerlendirilmesi:Karabük Şehir Merkezinde Uygulama”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, s. 1-30.
• Referans10 Çetinkaya, Ş. (2016) “E-Ticaret Uygulamalarının Makro Ekonomik Göstergelere Etkisi SWOT Analizi ve Türkiye’de E-Ticaret Gelişimi İçin Bir Eylem Planı Önerisi”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (11), s. 235-256.
• Referans11 Çevik, H. H. (1998) “Kamu Paolitikası Analizi Çalışmaları Üzerine Türkiye Açısından Bir Değerlendirme”, Amme İdaresi Dergisi, 31(2), s. 103-112.
• Referans12 Daştan, İ. & Şimşek Ç. (2017) “KOBİ’lerin Elektronik Ticarete Geçişini Etileyen Faktörler:Yalova İli Örneği”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:7, 15, s. 46-56.
• Referans13 Dolanbay, C. (2000) Yeni Ekonomide Başaraının Anahtarı e-ticaret Strateji ve Yöntemleri, Meteksan Sistem Yayınları, 1.Baskı, Ankara.
• Referans14 DPT (2000) Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı:Küreselleşme Özel İhtisas Komisyonu Raporu, http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/08_Kuresellesme.pdf, Erişim Tarihi: 12.01.2020.
• Referans15 Durna, U. & Özel, M. (2008) “Bilgi Çağında Bir Yönetsel Dönüşüm Yaklaşımı:E- (Yerel) Yönetim”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(10), s. 1-32.
• Referans16 Eggers, W. D. ve Macmillan, P. (2015) “Kamu 2020: Kamunun Geleceğine Yolculuk”, Deloitte, https://www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/tr/Documents/public-sector/tr-kamu%202020-kamunun%20gelecegine%20yolculuk.pdf , Erişim Tarihi: 10.01.2020.
• Referans17 Elibol, H. ve Kesici, B. (2004) “Çağdaş İşletmecilik Açısından Eloktronik Ticaret”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, s. 303-329.
• Referans18 Gül, H. (2017) “Dijitalleşmenin Kamu Yönetimi ve Politikaları ile Bu Alanlardaki Araştırmalara Etkileri”, Yasama Dergisi, 12 (36), s. 5-26.
• Referans19 Kalkınma Bakanlığı (2013) Bilgi Toplumu Stratejisinin Yenilenmesi Projesi İnternet Girişimciliği ve e-Ticaret Ekseni Mevcut Durum Raporu, http://www.mobilsiad.org.tr/img/ebulten/aylik/Nisan_2013_internet_girisimciligi_ve_eticaret_mevcut_durum.pdf, Erişim Tarihi: 18.01.2020.
• Referans20 Ngai, E.W.T. ve Gunasekaran, A. (2007) “A review for mobile commerce research and applications”, Decision Support Systems, 43, s. 3-15.
• Referans21 OECD (2011) Guide to Meausiring the Information Society 2011, https://stats.oecd.org/glossary/detail.asp?ID=4721, Erişim Tarihi: 12.01.2020.
• Referans22 Özmen, Ş. (2013) Ağ Ekonomisinde Yeni Ticaret Yolu E-TİCARET, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları 32, 5. Baskı.
• Referans23 Sönmez, F. D. (2018) “Ticaretin Yoksulluk Üzerine Etkisi:Türkiye İçin Temel Bulgular”, Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 13(50), s. 35-51.
• Referans24 Taş, İ. E., Uçacak, K. ve Çiçek, Y. (2017) “Türk Kamu Yönetiminde Yaşanan Dijital Dönüşümün Bürokratik İşlemlerin Azaltılması Üzerindeki Etkileri”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 22, Kayfor15 Özel Sayısı, s. 2303-2319. Referans25 Terzi, N. ve Gökçe C. (2017) “Dünya’da ve Türkiye’de E-Ticaretin Gelişimi ve E-Ticarette Pazarlama Stratejilerinin Türkiye Ekonomisine Etkisi”, Global Business Research Congress (GBRC) May 24-25, 2017, İstanbul, Turkey, PressAcademia Procedia, s. 925-945.
• Referans26 Theodolou, S. Z. ve Kofinis, C. (2004) The Art of the Game: Understanding American Public Policy Making. Belmont, CA: Thompson (E).
• Referans27 Turban, E., King, D., Lee, J., Liang, T-P. ve Turban, D. (2012) Electronic Commerce 2012: A Managerial and Social Networks Perspective, London:Pearson Education.
• Referans28 TÜBİSAD ve Deloitte (2019) Türkiye’de E-Ticaret:2018 Pazar Büyüklüğü Raporu, http://www.tubisad.org.tr/tr/images/pdf/TUBISAD_2019_E-Ticaret_Sunum_TR.pdf, Erişim Tarihi: 13.01.2020.
• Referans29 Türen, U., Gökmen, Y. ve Tokmak, İ. (2011) “Türkiye’de E-Ticaret İşlem Hacmini Etkileyen Faktörler Üzerine Bir Araştırma:Bir Model Önerisi”, Savunma Bilimleri Dergisi, 10(1), s. 49-71.
• Referans30 TÜSİAD ve Deloitte Digital (2019) E-Ticaretin Gelişimi, Sınırların Aşılması ve Yeni Normlar, http://www.tubisad.org.tr/tr/images/pdf/dd-tusiad-eticaret-raporu-2019.pdf, Erişim Tarihi: 12.01.2020.
• Referans31 Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı (2016) Ulusal E-Devlet Stratejisi ve Eylem Planı 2016-2019, http://www.sp.gov.tr, Erişim Tarihi: 10.01.2020.
• Referans32 Usta, A. (2013) “Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış”, Yasama Dergisi, 24, s. 78-102.
• Referans33 Yavuz, N. (2015) “Dijital Çağ Yönetişimi:Kamu Yönetiminde İhtiyaç Temelli Bütünleşme Çabası”, Köseoğlu, E. ve Sobacı Mehmed Zaid(Ed.), Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları:Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi içinde, Bursa, Dora Yayıncılık, 1. Baskı, s. 273-293.
• Referans34 Yıldız, M. (2007) “Uluslararası Kuruluşların Türkiye’nin E-Devlet Siyasalarına Etkisi”, Amme İdaresi Dergisi, 40 (2), s. 39-55.
• Referans35 https://www.turkiye.gov.tr/bilgilendirme?konu=siteHakkinda, Erişim Tarihi: 10.01.2020.
• Referans36 https://worldef.net/turkiyenin-2020-e-ticaret-verileri-ilk-6-aylik/#, Erişim Tarihi: 12.02.2021