The relationship between education expenditures and income distribution: Panel Fourier causality test for Euro area countries

Yıl 2024, , 12 - 24, 30.06.2024

Onur Yağış

https://doi.org/10.51177/kayusosder.1447632

Öz

Policies to increase public education expenditures and develop qualified education services are of great importance in terms of ensuring income distribution and sustainable growth. Education expenditures aimed at increasing human capital can make significant contributions to increasing economic growth and reducing income inequality. In this study, it is aimed to examine the relationship between education expenditures and income distribution for Eurozone countries in the 2008-2020 period with panel Fourier causality analysis. As a result of the analysis, one-way causality was obtained from education expenditures to income distribution for the overall causality in the countries in question. When looked at on a country basis, a causality conclusion was reached from education expenditures to income distribution in Finland, Ireland, Italy, Latvia, Slovak Republic and Slovenia. Causal relationships from income distribution to education expenditures have been determined in Latvia, Portugal and Spain. For Latvia, it was concluded that there was two-way causality. There is no causality in the other countries included in the study. Based on the research findings, it is possible to say that increasing the level of education can contribute to the elimination of inequality in income distribution.

Anahtar Kelimeler

Education Expenditures, Income Distribution, Eurozone, Panel Fourier Causality

Eğitim harcamaları ve gelir dağılımı ilişkisi: Avro bölgesi ülkeleri için panel Fourier nedensellik testi

Öz

Gelir dağılımının ve sürdürülebilir büyümenin sağlanması açısından kamu eğitim harcamalarının artırılması ve nitelikli eğitim hizmetlerinin geliştirilmesi politikaları büyük öneme sahiptir. Beşeri sermayenin artırılmasına yönelik olarak yapılan eğitim harcamaları ekonomik büyümenin artmasına ve gelir eşitsizliğinin azalmasına önemli katkılar sunabilmektedir. Bu çalışmada 2008-2020 döneminde Avro bölgesi ülkeler için eğitim harcamaları ve gelir dağılımı ilişkisini panel fourier nedensellik analizi ile incelenmesi amaçlanmıştır. Analiz sonucunda, söz konusu ülkelerde nedenselliğin geneli için eğitim harcamalarından gelir dağılımına doğru tek yönlü nedensellik elde edilmiştir. Ülkeler bazında bakıldığında, Finlandiya, İrlanda, İtalya, Letonya, Slovak Cumhuriyeti ve Slovenya’da eğitim harcamalarından gelir dağılımına nedensellik sonucuna ulaşılmıştır. Gelir dağılımından eğitim harcamalarına Letonya, Portekiz ve İspanya’da nedensellik ilişkileri tespit edilmiştir. Letonya için ise iki yönlü nedenselliğin bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada yer alan diğer ülkelerde ise herhangi bir nedensellik söz konusu değildir. Araştırma bulgularından yola çıkarak eğitim düzeyinin artırılmasının gelir dağılımında eşitsizliğin ortadan kalkmasına katkı sağlayabildiğini söylemek mümkündür.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Harcamaları, Gelir Dağılımı, Avro Bölgesi, Panel Fourier Nedensellik

Kaynakça

• Artige, L., & Cavenaile, L. (2023). Public education expenditures, growth and income inequality. Journal of Economic Theory, 209(2023), 1-27.
• Avcı, B. S. (2022). Türkiye’de kamu eğitim ve sağlık harcamaları ile gelir eşitsizliğinin insani kalkınma üzerine etkisi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 18(4), 1069-1088. https://doi.org/10.17130/ijmeb.1030258
• Ayan, C., & Durgun, A. (2023). Türkiye’de iktisadi büyüme ve gelir dağılımındaki ilişkisi. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 15 (2), 171-186, https://doi.org/10.53881/hiad.1215828
• Ayrangöl, Z., & Tekdere, M. (2014). Türkiye ve OECD ülkelerinde yapılan eğitim harcamalarının karşılaştırmalı analizi. Lefke Avrupa Üniversitesi (LAÜ) Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 1-30.
• Breusch, T., & Pagan, A. (1980). The lagrange multiplier test and its applications to model specification in econometrics. Review of Economic Studies, 47(1), 239-253.
• Can Y. (2013). Sosyal hizmetler ve yoksulluk. Özel ihtisas komisyonu raporu, https:/www.trakya2023.com/uploads/docs/28062013yed095.pdf
• Checchi, D., & Werfhorst, H. G. Von De. (2014). Educational policies and income inequality. IZA Discussion Paper, No. 8222.
• Çütcü, İ., Atay, G., & Akkurt, A. (2020). Kalkınma-gelir dağılımı ilişkisi: Türkiye ekonomisi üzerine yapısal kırılmalı ekonometrik analiz. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(22), 448-466.
• Dişbudak, C. (2017). Kamu harcamaları bileşiminin gelir dağılımı ve refah etkileri: Türkiye örneği. [Bildiri Sunumu], V. Anadolu International Conference in Economics, Eskişehir. http://2017.econanadolu.com/ admin1/dn_content/ 590644 5fdf97d.pdf
• Doğan, M. (2023). Kamu eğitim harcamalarının gelir eşitsizliği ve istihdamla ilişkisinin panel veri yöntemiyle analizi. Maliye Dergisi, 184, 171-196.
• Duman, A. (2008). Education and income inequality in Turkey: Does schooling matter? Financial Theory and Practice, 32(3), 369-385.
• Dumitrescu, E. I., & C. Hurlin. (2012). Testing for granger non-causality in heterogeneous panels. Economic Modelling, 29 (4), 1450–1460.
• Elveren, A. Y. (2013). Gelir dağılımı çalışmaları için bir alternatif: Texas üniversitesi eşitsizlik projesi veri setleri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 35-42.
• Enders,W., & Jones, P. (2016). Grain prices, oil prices and multiple smooth breaks in a var. Studies in Nonlinear Dynamics & Econometrics, 20(4), 399–419.
• Erkişi, K., & Ceyhan, T. (2020). İktisadi büyüme ve gelir dağılımı adaleti ilişkisi: bir panel veri analizi. Sosyoekonomi,28(43), 195-212, https://doi.org/10.17233/sosyoekonomi.2020.01.11
• Farooq, M. (2010). Education and income inequality in Pakistan. The Dialogue, 5(3), 228-240.
• Figueroa, A. (2010). Is education income-equalizing? Evidence from Peru. Cepal Review, 102(December), 113-133, https://repositorio.cepal.org/server/api/core/bitstreams/a90d0616-414e-47af-9646-684f76723ac7/content
• Gylfason, T., & Zoega, G. (2003). Education, social equality and economic growth: A view of the landscape, CESIFO Working Paper No.876, https://www.cesifo.org/docdl/cesifo_wp876.pdf e.t.
• Goodspeed, T. J. (2000). Education spending ınequality and economic growth: Evidence from US States. http://econ.hunter.cuny.edu/wp-content/uploads /2013/10/education.pdf
• Granger, C.WJ. (1969). Investigating causal relations by econometric models and cross-spectral methods. Econometrica, 37(3), 424–438.
• Gregorio, J. D., & Lee, J. H. (2002). Education and inequality: New evidence from cross country data, Review of Income and Wealth, 48(3), 395-416.
• Güngör, G., & Göksu, A. (2013). Türkiye’de eğitimin finansmanı ve ülkelerarası bir karşılaştırma. Yönetim ve Ekonomi, 20(1), 59-72.
• Holtz-Eakin, D., W. Newey, & H. S. Rosen. (1988). Estimating vector autoregressions with panel data. Econometrica: Journal of the Econometric Society, 56 (6), 1371–1395.
• Jackson, C. K., Johnson, R.J., & Persico, C. (2015). The effects of school spending on educational and economic outcomes: evidence from school finance reforms. The Quarterly Journal of Economics, 131(1), 157–218.
• Karim, M. R. (2015). Public education spending and income inequality in Bangladesh. International Journal of Social Science and Humanity, 5(1), 75-79.
• Köse, D., & Akyol, S. (2021). Eğitim harcamaları, gelir ve eşitlik ilişkisi: Akdeniz üniversitesi örneği. Fiscaoeconomia, 5(3), 801-823.
• Kutluay Ş. D. (2020). Eğitimin ekonomik büyüme üzerindeki etkileri: AB ülkeleri için panel veri analizi. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(2), 657-672.
• Nazlioglu, S., & Karul, C. (2017). Panel LM unit root test with gradual structural shifts. In 40th International Panel Data Conference, 7( 8), 1-26.
• OECD (2019). Education At A Glance 2019. https://www.oecdilibrary.
• OECD (2024). Gini Katsayısı ve Kamu Eğitim Harcamalarının GSYH’ya Oranı(%) Verileri. https://data.oecd.org/
• Ortaç, R. (2003). Cumhuriyetimizin 80. yılında eğitim harcamaları. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2), 239-247.
• Özdemir Ö. (2021). Kamu eğitim harcamaları ve gelir dağılımı eşitsizliği üzerine bir nedensellik analizi: Türkiye örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8(3), 576-592.
• Öztürk, E. & Oktar, S. (2017). Kalkınma gelir eşitsizliği ilişkisi: Türkiye örneği. Akademik Hassasiyetler, 4(8), 101-123.
• Park, K. H. (1996). Educational expansion and educational inequality on income distribution. Economics of Education Review, 15(1), 51-58.
• Pehlivan, M. S. (2009). Gelir dağılımı eşitsizliğine devletin müdahale araçları: Sosyal yardımlaşma ve dayanışmayı teşvik fonu örneği. Ankara: Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü.
• Pesaran, M. H. (2004). General diagnostic tests for cross section dependence in panels. Cambridge Working Papers. Economics, 1240(1), 1-39.
• Pesaran, M. H., & Yamagata, T. (2008). Testing slope homogeneity in large panels. Journal of Econometrics, 142(1), 50-93.
• Polat, E. (2008). Türkiye’nin demografik yapısı içinde eğitim ekonomisinin yeri ve önemi, [Yüksek Lisans Tezi Dokuz Eylül Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden erişildi.
• Samer, A. (2003). Financing primary education for all: Public expenditure and education outcomes in Africa. Institute of Development Studies University of Sussex. United Kingdom. University of Sussex.
• Seefeldt, B. (2018). The impact of education expenditures on income inequality: Evidence from US States. [Published Honors Dissertation, Bryant University]. https://digitalcommons.bryant.edu/honors_economics/27/
• Sipahi, B. (2021). Türkiye’de eğitim harcamaları gelir dağılımı ve enflasyon ilişkisi: Eşbütünleşme analizi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 11(2), 553-567.
• Susam, N. (2016). Kamu maliyesi: Temel kavram ve esaslar. Beta Yayınları.
• Sylwester, K. (2002). Can education expenditures reduce income inequality? Economics of Education Review, 21(1), 43-52.
• Şenol, N., & Orhan, A. (2021). Economic nature of social inequality, the impacts of education and health expenditures, and unemployment on income inequality in Turkey and selected OECD countries. Journal of Emerging Economies and Policy, 5(2), 37-43.
• Yalçın, A.Z., Yılmaztürk, A., & Yıldız, F. (2023), Kamu eğitim harcamalarının gelir eşitsizliğini azaltıcı etkisi: Seçilmiş OECD ülkeleri örneği (2010-2019). Yönetim Bilimleri Dergisi, 21(48), 248-274, doı: 10.35408/comuybd.1239358
• Yılancı, V., & Kılcı, E. N. (2021). The Feldstein-horioka puzzle for the next Eleven countries: A panel data analysis with fourier functions. The Journal of International Trade & Economic Development, 30(3), 341-364.
• Yıldız, S., & Karakaş, D.G. (2019). Türkiye’de eğitim eşitsizliğinin farklı yüzleri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 271-292.
• Yumuşak, İ., & Bilen, M. (2000). Gelir dağılımı - beşeri sermaye ilişkisi ve Türkiye üzerine bir değerlendirme. K. Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 77-96.