Osmanlı Devleti’nin coğrafyasında
bulunan ve sonradan ayrılmış olan ülkelere bıraktığı en büyük miraslardan biri
tahrir defterleridir. Tahrir defterlerinde sancaklar, nahiyeler, şehirler,
köyler, mezralar, mahalleler, çiftliklerin yanı sıra dini, sosyal, kültürel
yapılar hakkında da bilgiler yer almaktadır. Bu tahrir defterlerinin ön
kısmında bölgeye ait kanunnameler yer almaktadır.
Makalemizde,
Yavuz Sultan Selim Devri’ne ait 1516 “Erzincan Sancağı Kanunnâmesi”nin içerdiği
hükümler tespit edilerek açıklığa kavuşturulmuştur. Bu kanunname iki kısımdan
teşkil olunmuştur. Kanunnâmenin birinci kısmı Kanun-ı Osmanî’den, ikinci kısmı Hasan
Padişah Kanunu’ndan faydalanılarak tanzim edilmiştir. Birinci kısımda Erzincan
Sancağı’nda uygulanan sancak kanununun hükümleri, reayadan alınan vergi
kalemler, onların miktarları ve tahsil edilme zamanları belirtilmiştir. İkinci
kısım ise belediye ile ilgili olup halkın pazar alım satım kurallarına uyması
için gereken hükümleri, bâc, tamga ve gümrük vergilerini içermektedir.
Bu incelemede,
ayrıca Osmanlı zamanında Erzincan sancağı’nda
kullanılan “âsiyâb”, “âşar”, “bac”, “ağnam”, “resim”, “harir”, “asel”, “batman`,
“maktu” gibi Arapça ve Farsça kelimelerin günümüz Türkçesindeki anlamlarına dikkat
edilmiş ve bölgedeki ölçü ve tartı birimlerini tespit edilmiştir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 20 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |