МОРФОЛОГИЧЕСКИЕ И СЕМАНТИЧЕСКИЕ ХАРАКТЕРИСТИКИ НЕОПРЕДЕЛЕННЫХ МЕСТОИМЕНИЙ В РУССКОМ ЯЗЫКЕ

Yıl 2021, , 92 - 102, 26.12.2021

Ali Akyar , Bahar Güneş

https://doi.org/10.17498/kdeniz.992708

Öz

При изучении иностранного языка возникают некоторые трудности из-за структурных и семантических различий между родным и изучаемым языком. Одной из трудностей, с которыми сталкиваются турецкие студенты, изучающие русский язык, является понимание русских неопределенных местоимений. Объяснение различий этих местоимений с точки зрения их семантики, функциональности и структуры в русском и турецком языках становится актуальной проблемой в преподавании русского языка.
Грамматические исследования показывают, что общие характеристики неопределенных местоимений в разносистемных языках недостаточно изучены. Из-за структурных особенностей языков и наличия значительных различий между ними, особое внимание следует уделять проблеме классификации местоимений. Например, русское неопределенное местоимение в другом языке может быть классифицировано как имя существительное или имя прилагательное. Эта ситуация вызывает трудности в обучении иностранному языку, изучаемому методом сравнения с родным языком.
В данной статье анализируются определения и классификации неопределенных местоимений, а также их синтаксические функции, представленные в исследованиях лингвистов, изучающих русский язык.
С целью лучшего понимания особенностей русских неопределённых местоимений, мы подразделяем их в нашем исследовании на 4 различные группы в соответствии с префиксами или постфиксами, которые они принимают структурно: неопределенные местоимения с постфиксом -нибудь (-либо), неопределенные местоимения с постфиксом -то, неопределенные местоимения с префиксом кое-, неопределенные местоимения с префиксом не-. Рассмотренные местоимения иллюстрируются примерами из произведений русской литературы с их турецкими переводами, выполненными нами.

Anahtar Kelimeler

Грамматика, русский язык, турецкий язык, неопределенные местоимения, классификация

RUS DİLİNDEKİ BELİRTİSİZ ZAMİRLERİN MORFOLOJİK VE SEMANTİK ÖZELLİKLERİ

Öz

Yabancı dil öğreniminde, anadil ve öğrenilecek dil arasındaki anlamsal ve yapısal farklılıklardan ötürü genellikle bir dizi zorluklarla karşılaşılmaktadır. Bu bağlamda anadili Türkçe olan öğrencilerin Rusça öğrenimi konusunda karşılaştıkları zorluklardan birisi, Rus dilindeki belirtisiz zamirlerin öğrenimidir. Bu zamirlerin Türkçedeki belirtisiz zamirlere kıyasla, anlamsal, işlevsel ve yapı bakımından ortaya çıkan farklılıklarının incelenmesi, Rusça öğrenimi ve öğretimi konusunda güncel bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Dilbilgisi araştırmaları, farklı sisteme sahip dillerdeki belirtisiz zamirlerin genel özelliklerinin yeterli düzeyde araştırılmadığını göstermektedir. Dillerin yapısal özelliklerinden dolayı özellikle zamir kavramında diller arası önemli farklılıkların olması dil öğretiminde ve öğreniminde üzerinde durulması gereken konulardan birisidir. Örneğin Rus dilinde belirtisiz zamir olarak sınıflandırılan bir kelimenin başka bir dilde isim veya sıfat olarak sınıflandırılması karşılaştırma yöntemi kullanılarak öğrenilen yabancı dil eğitiminde bir öğrenim zorluğuna sebebiyet vermektedir. Bu makalede, Rus dilini araştıran dilbilimcilerin çalışmaları üzerinden belirtisiz zamirlerin tanımları, sınıflandırılması ve cümle içerisindeki fonksiyonlarıyla ilgili incelemeler yapılmıştır. Konunun daha iyi anlaşılması açısından çalışmamızda belirtisiz zamirler yapısal olarak aldıkları önek veya soneklere göre 4 farklı gruba ayrılmıştır: -нибудь (-либо) ilgeciyle kullanılan belirtisiz zamirler, –то ilgeciyle kullanılan belirtisiz zamirler, кое- ilgeçli belirtisiz zamirler, не- ön eki almış belirtisiz zamirler. Sınıflandırılması yapılan zamirler Rus edebiyatının önde gelen yazarlarının eserlerinden yapılan alıntılarla, bu cümlelerin Türkçe çevirileriyle ve tarafımızca oluşturulan cümlelerle örneklendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Dilbilgisi, Rus Dili, Zamir, Belirtisiz Zamir, Sınıflandırma

MORPHOLOGICAL AND SEMANTIC FEATURES OF INDEFINITE PRONOUNS IN RUSSIAN LANGUAGE

Öz

In foreign language learning, a number of challenges are often encountered due to semantic and structural differences between the native language and the language to be learned. In this context, one of the challenges that native Turkish students face in learning Russian is the learning of indefinite pronouns in the Russian language. The study of the resulting differences of these pronouns in terms of semantic, functional, and structure, compared to indefinite pronouns in Turkish, comes across as a current problem in Russian learning and teaching. Grammar research shows that the general characteristics of indefinite pronouns in languages with different systems are not adequately investigated. Due to the structural characteristics of languages, the fact that there are significant interlingual differences in the pronoun concept, in particular, is one of the issues to focus on in language teaching and learning. For example, classifying a word as a name or adjective in another language, which is classified as an indefinite pronoun in the Russian language, causes a learning challenge in foreign language education learned using the comparison method. In this paper, studies of the definition, classification, and functions of indefinite pronouns were carried out through the work of linguists who researched the Russian language. For a better understanding of the subject, indefinite pronouns are structurally divided into 4 different groups in our study, based on prefixes or suffixes they receive: Indefinite pronouns used with the preposition -нибудь (-либо), indefinite pronouns used with the preposition -то, indefinite pronouns with the preposition кое-, indefinite pronouns with the prefix не-. The classified pronouns are exemplified by excerpts from the works of leading authors of Russian literature, Turkish translations of these sentences, and sentences created by us.

Anahtar Kelimeler

Grammar, Russian Language, Pronoun, Indefinite Pronoun, Classification

Kaynakça

• Referans1 Levin, Ü.İ. (1973). “O semantike mestoimeniya” Problemı grammatiçeskogo modelirovaniya. Moskva. 108-121
• Referans2 Sidorenko, E.N. (2002). Morfologiya sovremennogo russkogo yazIka. V dvuh çastah. Simferepol: Krımskoe uçebno-pedagogiçeskoe gosudarstvennoe izdatelstvo.
• Referans3 Sidorenko, E.N. (2001). “Semantiko-funktsionalnıye osobennosti neopredelennıh mestoimeniy v sovremennom russkom yazıke”. Problemı grammatiçeskoy semantiki. Rostov-na-Donu: Lubit.. s.120-125.
• Referans4 Şelyakin, M.A. (1987). “O semantike i upotreblenii neopredelennıh mestoimeniy v russkom yazıke”. Semantika nominatsii i semiotika ustnoy reçi. Lingvistiçeskaya semantika i semiotika I. – TARTU: Tartuskiy gosudarstvennIy universitet. 3-22.