Makalemizde, Gence-Karabağ Eyâleti ile ilgili
arşiv belgelerinin listesi verildikten sonra 1727 tarihli “Gence-Karabağ
Eyâleti’nin Mufassal Defteri” hakkında kısa bilgiler açıklanmıştır. Tahrir
defteri kayıtlarından yararlanarak XVIII. Yüzyılın ilk yarısında eyaletin su
kaynakları, su ve ding değirmenleri, bezirhane gibi teknik işletmeler, mumhane,
boyahane, sabunhane dabbaghane, bakırhane gibi sanayi kolları ve cami, mescit,
dükkan, kervansaray, fırın, hamam gibi sosyal tesisler incelenmiştir.
XVIII. Yüzyıl ilk yarısında eyâletin en
gelişmiş sanayi kolu değirmenciliktir. Nehirleri bol olan bu eyâlette tahrir
defterlerinde “âsiyâb” olarak adlandırılan toplam 1162 değirmen faaliyet
göstermekteydi. Bu değirmenlerden yıllık hasıl olunan vergi 146.420 akçe
olmuştur. Eyâlette ayrıca ding adlanan “Pirinç değirmenleri” vardı. Bunların
sayı 219 olup vergisi 74.290 akçe idi.
Gence-Karabağ Eyâleti’nin merkezi olan Gence
Büyük İpek Yolu üzerinde yerleşmiş olup bölgenin stratejik noktalarından idi.
“Hazine” anlamını taşıyan bu şehir Cin ve Avrupa arasında bir “köprü” idi.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Mart 2017 |
Gönderilme Tarihi | 14 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 33 |