POST DEMOKRASİ VE SİYASİ PARTİ KAVRAMLAŞTIRMASINI PIERRE BOURDIEU ÜZERİNDEN OKUMAK

Yıl 2019, Sayı: 44, 42 - 61, 15.12.2019

Yunus Koç

https://doi.org/10.17498/kdeniz.584481

Cited By: 2

Öz

Modern dönemde demokrasi, halkın yönetiminin
garantörü olarak görülür. Halk, egemenliğini; demokrasinin en önemli aygıtı
olan siyasi partiler vasıtasıyla gerçekleştirir. Halkı temsil etme görevi
verilen siyasi partiler, postmodern dönemde yeniden tanımlanmıştır. Siyasi
partilere yüklenen yeni anlamlarla yönetimde hâkim olanın kim ya da kimler
olduğu mevzusu tartışılmaya başlanmıştır. Haliyle bu durum, demokrasinin yeni
bir modeli olan “post demokrasinin”, ne olduğunun sorgulanmasını zorunlu hale
getirmiştir. Demokratik ilkelerin yeniden belirlendiği, hakikat olanın yeniden
şekillendirildiği post dönemde; demokrasinin nasıl evirildiğinin sorgulanması,
en önemli enstrümanlarından olan “siyasi partiler” üzerinden okunması
çalışmamızın amacını oluşturmuştur. Bu perspektifle post demokrasi kavramı,
Bourdieu’nun sermaye kuramına dikkat çekilerek ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Post Demokrasi, Demokrasi, Siyasi Parti, Ekonomik Sermaye

READING THE CONCEPT OF POST DEMOCRACY AND POLITICAL PARTY FROM PIERRE BOURDIEU

Öz

In the modern era, democracy is seen as the
guarantor of the people's will. The people have sovereignty; through the
political parties, which are the most important instrument of democracy. The
political parties assigned to represent the people were redefined in the
postmodern era. With the new meaning sattributed on political parties, it has
started to be discussed who or whom is dominant/hegemony in the government.
Consequently, this situation has made it necessary to question what is “the
post democracy” as the new version of democracy. In the post-era when
democratic principles were redefined and the truth was reshaped; the question
of how democracy evolved and reading it through 
“political parties”, one of the most important instrument of democracy,
constituted the purpose of this study. From this perspective, the concept of
post democracy has been tackled with by drawing attention to Bourdieu's theory
of capital.

Anahtar Kelimeler

Post Democracy, Democracy, Political Party, Economical Capital

Kaynakça

• Adorno, T.W. (2011). Kültür Endüstrisi Kültür Yönetimi, (Çev.) Ülner, N. vd., İletişim Yayınları, İstanbul.
• Bedir, Ş. F. (2013). “Reformasyon’dan Günümüze Evanjelik Hıristiyanlık”, Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2): 73-98.
• Blondel, J. (2008). “Siyasal Parti”, (Ed.) Outhwaite, W., Modern Toplumsal Düşünce Sözlüğü, ss.675-676, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Bottomore, T. (1997). Frankfurt Okulu, (Çev.) Çiğdem, A., Vadi Yayınları. Ankara.
• Bourdieu, P. (1995). Pratik Nedenler, (Çev.) Tufan, H., Kesit Yayınları, İstanbul.
• Bourdieu, P. (2010). “Sermaye Biçimleri”, (Der.) Şahin, M. M. Ve Ünal, A. Z., Sosyal Sermaye, ss.45-75, Değişim Yayınları, İstanbul.
• Bourdieu, P. ve Wacquant, L. (2016). Dönüşümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar, (Çev.) Ökten, N., İletişim Yayınları, İstanbul.
• Clastres, P. (2006). Devlete Karşı Toplum, (Çev.) Sert, M., ve Demirtaş, N., Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Crick, B. (2008). “Siyasal Katılım”, (Ed.) Outhwaite, W., Modern Toplumsal Düşünce Sözlüğü, ss.672-673, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Crouch, C. (2004). Post Demokrasi, (Çev.) Yıldırım, E., Polity Press, Londra.
• Duverger, M. (2007). Siyaset Sosyolojisi, (Çev.) Tekeli, Ş., Varlık Yayınları. İstanbul.
• Earle, T. (2013). Şefler Nasıl İktidara Geldiler, (Çev.) Gürel, B. ve Demiröz, D., Versus Kitap, İstanbul.
• Eriksen, T. H. (2002). Etnisite ve Milliyetçilik: Antropolojik Bir Bakış, (Çev.) Uşaklı, E., Avesta Yayınları, İstanbul.
• Erten, E. (1996). Türkiye’de Temsil Anlayışı ve Milletvekillerinin Parti Değiştirmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Foucault, M. (1992). Hapishanenin Doğuşu, (Çev.) Kılıçbay, M.A., İmge Yayınları, İstanbul.
• Foucault, M. (2006). Deliliğin Tarihi, (Çev.) Kılıçbay, M.A., İmge Yayınları, İstanbul.
• Göker, E. (2007). “Ekonomik İndirgemeci Mi Dediniz?”, (Der.) Çeğin, G., Göker, E., Arlı, A. ve Tatlıcan, Ü., Ocak ve Zanaat: Pierre Bourdieu Derlemesi, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Göze, A. (2009). Siyasal Düşünceler ve Yönetimler, Beta Yayınevi, İstanbul.
• Gülsoy, T. (2006). “Milletin Temsili”, KhuKa, 5(2): 71-86.
• Habermas, J. (1993). İdeoloji Olarak Teknik ve Bilim, (Çev.) Tüzel, M., Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
• Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı, (Çev.) Tüzel, M., Kabalcı Yayınevi, İstanbul.
• Hatipoğlu, A. (2009). “Siyasi Partilere Hazine Yardımı: Sosyolojik Bir Değerlendirme”, İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 41: 233-250.
• Held, D. ve Simon, L. (2006). “Habermas’ın Geç Kapitalizme Dair Kriz Kuramı”, (Ed.) Bağce H.E., Frankfurt Okulu, ss.387-411, Doğu Batı Yayınları, Ankara.
• Heywood, A. (2012). Siyaset, (Çev.) Kollektif, Adres Yayınları, Ankara.
• Horkheimer, M. (2013). Akıl Tutulması, (Çev.) Koçak, O., Metis Yayınevi, İstanbul.
• Horkheimer, M. ve Adorno, T. W. (1995). Aydınlanmanın Diyalektiği I, (Çev.) Özügül, O., Kabalcı Yayınevi, İstanbul.
• Horkheımer, M.ve Adorno, T. W. (1996). Aydınlanmanın Diyalektiği II, (Çev.) Özügül, O., Kabalcı Yayınevi, İstanbul.
• Jeanniere, A. (1994). “Modernite Nedir?”, (Der.) Küçük, M., Modernite Versus Postmodernite, ss.82-95,Vadi Yayınları, Ankara.
• Kapani, M. (2012). Politika Bilimine Giriş, Bilgi Yayınevi, Ankara.
• Krogh, T. (1999). “Frankfurt Okulunun Kültür Analizi”, (Der.) Küçük, M., Medya İktidar İdeoloji, ss.245-270, Ark Yayınları, Ankara.
• Kusrar, T. (2013). “In a Post-Democracy Trap”, Democracy and Language: Exploring Semantic Transformations”, 7th ECPR General Conference, September 4-7, Bordeaux,
• France. Web: http://www.ecpr.eu/Filestore/PaperProposal/d300b9fc-6795-488a-8950-5f03ff5aabd2.pdf, Erişim Tarihi: 04.05.2015.
• Küçükömer, İ. (2010). Batılılaşma & Düzenin Yabancılaşması, Profil Yayıncılık, İstanbul.
• Laclau, E. (2003). Evrensellik, Kimlik ve Özgürleşme, (Çev.) Başer, E., Birikim Yayınları, İstanbul.
• Laclau, E. ve Mouffe, C. (2017). Hegemonya ve Sosyalist Strateji: Radikal Demokratik Bir Politikaya Doğru, (Çev.) Kardam, A., İletişim Yayınları, İstanbul.
• Lyotard, J.F. (1997). Postmodern Durum, (Çev.) Çiğdem, A., Vadi Yayınları, Ankara.
• Marcuse, H. (2010). Tek-Boyutlu İnsan: İleri İşleyim Toplumunun İdeolojisi Üzerine İncelemeler, (Çev.) Yardımlı, A., İdea Yayınevi, İstanbul.
• Marshall, G. (2005). Sosyoloji Sözlüğü, (Çev.) Akınkay, O. ve Kömürcü, D., Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
• Mayer, N. (2011). “Siyasal Katılım”, (Haz.) Borlandi, M., Boudon, R., Cherkaoui, M. ve Valade, B., (Çev.) Arıbaş, B., Sosyolojik Düşünce Sözlüğü, ss.674-677, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Mills, C.W. (1974). İktidar Seçkinleri, (Çev.) Oskay, Ü., Bilgi Yayınevi, Ankara.
• Özbudun, E. (1979). Siyasal Partiler, AÜHF Yayınları, Ankara.
• Özdemir, M. (2010). “Nitel veri analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 323-343.
• Özdemir, Ş. (2006). MÜSİAD: Anadolu Sermayesinin Dönüşümü ve Türk Modernleşmesinin Derinleşmesi, Vadi Yayınları, Ankara.
• Palabıyık, A. (2011). “Pierre Bourdieu Sosyolojisinde Habitus, Sermaye ve Alan Üzerine”, Liberal Düşünce, 16(61-62): 121-142.
• Pareto, V. (2010). Seçkinlerin Yükselişi ve Düşüşü Kavramsal Bir Sosyoloji Uygulaması, (Çev.) Doğan, M.Z., Doğu Batı Yayınları, Ankara.
• Sarıbay, A.Y. (2008). Global Bir Bakışla Politik Sosyoloji, Everest Yayınları, İstanbul.
• Sarıca, M. (1969). Fransa ve İngiltere’de Emredici Vekâletten Yeni Temsil Anlayışına Geçiş, İÜHF Yayını, İstanbul.
• Saward, M. (2009). “Democracy”, (Ed.) Kuper A. ve Kuper, J., The Social Science Encyclopedia, ss.209-212, Routledge, London.
• Swartz, D. (1996). “Bridging the Study of Culture and Religion: Pierre Bourdieu's Political Economy of Symbolic Power”, Sociology of Religion, 57(1): 71-85.
• Swıngewood, A. (1996). Kitle Kültürü Efsanesi, (Çev) Kansu, A., Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
• Şahin, B. (2008). “Liberal Demokrasi’nin Temelleri”, http://www.liberal.org.tr/sayfa/li beral-demokrasinin-temelleri-bican-sahin,188.php Erişim Tarihi: 04.15.2015.
• Şaylan, G. (2009). Postmodernizm, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
• Tanör, B. ve Yüzbaşıoğlu, N. (2002). 1982 Anayasasına Göre Türk Anayasa Hukuku, Beta Basım Yayın, İstanbul.
• Teziç, E. (2001). Anayasa Hukuku, Beta Yayınları, İstanbul.
• Therborn, G. (2006). “Frankfurt Okulu”, (Ed.) Bağce, H.E., Frankfurt Okulu, ss.19-54, Doğu Batı Yayınları, Ankara.
• Tunaya, T. Z. (1975). Siyasi Müesseseler ve Anayasa Hukuku, Sulhi Garan Matbaası, İstanbul.
• Yanık, M. ve Özcan, H. (2007). Siyasi Partiler Hukuku, Der Yayınları. İstanbul.
• Yayla, A. (2008). Demokrasi mi Özgürlük mü?, (Haz.) Yayla, A. ve Mahçupyan, E., Liberallik & Demokratlık Tartışması, ss.15-19, Liberte Yayınları, Ankara.
• Yıldız, Z. ve Topuz, H. (2011). “Sosyal Sermaye ve Ekonomik Kalkınma İlişkisi Açısından Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme”, Sosyal Siyaset Konferansları, 61(2): 201–226.