BibTex RIS Kaynak Göster

Tanım Açısından Kekemeliğe Yönelik Yeni Bulguların Değerlendirilmesi

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 1, 33 - 42, 25.12.2013

Öz

Bu çalışmanın amacı, kekemelik ve kekemelik kuramları ile ilgili son yıllarda yapılan araştırmaların sistemli bir biçimde değerlendirilerek kekemelik konusunda yeni bir anlayış kazanılmasına katkıda bulunmaktır. Kekemelik, işitilebilir ya da sessiz bir şekilde, hecelerin, seslerin uzatılması veya tekrarı ile görülen, istem dışı olarak gerçekleşen sözel iletişimde görülen bir akıcılık bozukluğudur. Son yıllarda kekemeliğe yönelik araştırmaların arttığı ve bu araştırma sonuçlarının sistemli bir biçimde ilgililere aktarılması ile ilgili ihtiyaçların ortaya çıktığı gözlenmektedir. Bu araştırmanın modeli kaynak tarama modelidir. Bu kapsamda araştırmacılar, çok sayıda kaynak tarayarak yeni bir anlayış kazanılmasını hedeflemişlerdir. Bu yeni anlayışa görekekemeliğe yönelik bugüne değin yapılan araştırmaların analizi sonunda kekemelik; 1-Yapısal Kuram,a-Organik ve Genetik Kuram, b-Biyo-Kimyasal ve Fizyolojik Kuram,c-Nörolojik Kuram, 2-Psikolojik Kuram, 3-Öğrenme ve Şartlanma Kuram, a-Diagnosojenik Tanı Kökenli Kuram, b-Sürerlilik Süreklilik Kuramı, c-Yaklaşma-Kaçınma Çatışması Kuramı, d-Beklenti Kuramı, 4-Talepler ve Kapasiteler Kuramı, 5-Nöro-Psiko-Linguistik Kuram alt başlıkları şeklinde açıklanmaktadır

Kaynakça

  • Adams, M. (1988). Five-year retrospective on stuttering theory, research, and therapy:1982-1987. Journal of Fluency Disorders, 13, 399-405.
  • Altınsoy, A. (2008). Kekemeliği olan ergen ve yetişkin bireylerde kekemelik biçimlendirme terapisinin etkililiği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Ambrose, N. G., Yairi, E. (1999). Normative disfluency data for early childhood stuttering. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 42, 895-909.
  • Avcı, A., Uğuz, Ş. & Toros, F. (2002). Çocuklarda kekemelik: karşılaştırmalı bir izleme çalışması. Klinik Psikiyatri, 5, 16-21.
  • Bloodstein, O. (1995). A handbook on stuttering (5th ed.). CA: Singular Publishing Group Inc., San Diego, London.
  • Bloodstein, O. (2002). Early stuttering as a type of language difficulty. Journal of Fluency Disorders, 27(2), 163-167.
  • Bloodstein, O. & Ratner, N. B. (2008). A handbook on stuttering. NY: Thomson/Delmar Learning, Clifton Park.
  • Brosch, S., Haege, A., Kalehne, P. & Johannsen, H. S. (1999). Stuttering children and the probability of remission-the role of cerebral dominance and speech production. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 47, 71-76.
  • Belgin, E. (1985). Çocuklarda kekemelik ve tedavi metodları. Katkı 6(6), 445-448.
  • Büchel, C. & Sommer, M. (2004). What causes stuttering? Plosbiology, 2(2), 46.
  • DSM-IV-TR (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). (2005). (Çev. E. Köroğlu), Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
  • Eryavuz, A. (1998). Kekemelik tedavisinde pasif hava akımı tekniği’nin geçerlilik çalışması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Howell, P. (2007). Signs of developmental stuttering up to age eight and at 12 plus. Clinic Psychology Review, 27(3), 287-306.
  • Ingham, R.J., Fox, P.T., Ingham, J.C. & Zamarripa, F. (2000). Is overt speech a prerequisite for the neural activations associated with chronic developmental stuttering? Brain and Language, 75, 163-194.
  • Ingham, R. J. (2003). Brain ımaging and stuttering: some reflections on current and future developments. Journal of Fluency Disorders, 28(4), 411-420.
  • Janssen, P., Kraaimaat, F. & Brutten, G. (1990). Relationship between stutterers genetic history and speech- associated variables. Journal of Fluency Disorders, 15, 39-48.
  • Johnson, W., Darley, F. & Spriestersbach, D. (1989). Iowa scale for rating severity of stuttering, ın stuttering diagnostic. Information for Students, University of Iowa: Department of Speech Pathology.
  • Kehoe, T. D. (1996), Stuttering: science. therapy and practice, Boulder, CO: Thomas David Kehoe.
  • Kehoe, T. D. (1999). Stuttering: science, therapy and practice. Casa Futura Technologies, Boulder.
  • Kidd, K. K. (1983). Recent progress on the genetics of stuttering, genetic aspects of speech and language disorders. C. L. Ludlow, J. A. Cooper (Ed.), Academic Press, New York.
  • Kulak Kayıkçı, E. M. (2007). Kekeme çocuklarda larengeal fonksiyonların değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Manning W. H. (2001). Clinical decision making in fluency disorders. (2.nd Edition), Singular, (38), 49-50.
  • Maviş, İ. (2005). Çocuklarda dil ve konuşma bozuklukları ve öğrenmeye etkileri, işitme konuşma ve görme sorunları olan çocukların eğitimi. Ü. Tüfekçioğlu (Ed.), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Miles, S., Ratner, N. B. (2001). Parental language input to children at stuttering onset. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 44, 1116-1130.
  • Owens, R. E., Metz, D. E. & Haas, A. (2003). Introduction to communication disorders: a life span perspective. Allyn and Bacon, Boston.
  • Öztürk, M. O. (2004). Ruh sağlığı ve bozuklukları. (10. Basım). Ankara: Nobel Tıp Kitabevleri.
  • Perkins, W. H. (1990). What is stuttering?. Journal of Speech and Hearing Disorders, 5), 370-382.
  • Perkins, W. H., Kent, R. D. & Curlee, R. F. (1991). A theory of neuropsycholinguistic function in stuttering. Journal of Speech and Hearing Research, 34, 734-752.
  • Peters, T. J. & Guitar, B. (1991). Stuttering: an integrated approach to ıts nature and treatment. Williams and Wilkins, Maryland.
  • Riper, C. V. (1992). Stuttering?. Journal of Fluency Disorders, 17, 81-84.
  • Shames, G. H., Wiig, E. H. & Secord, W. A. (1998). Human communication disorders: an ıntroduction. (5 th Ed.), Allyn and Bacon Company, MA.
  • Shapiro, D. A. (1999). Stuttering ıntervention. a collaborative journey to fluency freedom, (Pro. Ed), (48), 61-81.
  • Shipley, K. G. & McAfee, J. G. (2004). Assessment of fluency. assessment in speech language pathology. (Esperti, C. L. Ed.), Thomson Delmar Learning, United States Of America.
  • Silverman, F. H. (2004). Stuttering and other fluency disorders. Waveland Press, Long Grove.
  • Starkweather, C. W. (2002). The epigenesis of stuttering. Journal of Fluency Disorders, 27, 269-288.
  • Tanner, D. C. (2003). Exploring communication disorders: a 21st century ıntroduction through literature and media. Allyn and Bacon, Boston, (2), 38.
  • Ward, D. (2006). Stuttering and cluttering: frameworks for understanding and treatment. Psychology Press, Hove.
  • Yairi, E., Ambrose, N. G. (1993). The early months of stuttering: a developmental study. Journal Speech Hearing Research, 36, 521-528.
  • Yairi, E., Ambrose, N. G. (2005). Early chilhood stuttering for clinicians by clinicians. (Pro.ed) An International Publisher, Texas.
  • Yaruss, J. S. (1999). Utterance length, syntactic complexity and childhood stuttering. Journal Speech Language Hearing Research, 42, 329-344.

Evaluation of Newest Facts on Stammering According to the Definitions

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 1, 33 - 42, 25.12.2013

Öz

The purpose of this study, stuttering and stuttering theories related to recent research in a systematic manner to contribute to achieve a new understanding about the evaluation of stuttering. Stuttering, audible or silent, syllables, extension or repetition of sounds, with a verbal communication that occur as unintentionally fluency disorder. In recent years, increased research and that research results for stuttering in a systematic manner to those concerned about transferring the requirements emerged. This research model source screening model. In this context, researchers targeting to win a new understanding by scanning a lot of resource recovery. According to this new understanding of stuttering at the end of the research analysis of the stuttering; 1 Structural Theory, a Organic and Genetic Theory, b Bio-Chemical and Physiological Theory, c Neurological Theory, 2 Psychological Theory, 3 Learning and Conditioning Theory, a Diagnosogenic Diagnostic Origin Theory, b Continuity Theory, c Approach-Avoidance Conflict Theory, d Expectations Theory, 4 Demands and Capacities, 5 Neuro-PsychoLinguistic Theory describes the form of subheads

Kaynakça

  • Adams, M. (1988). Five-year retrospective on stuttering theory, research, and therapy:1982-1987. Journal of Fluency Disorders, 13, 399-405.
  • Altınsoy, A. (2008). Kekemeliği olan ergen ve yetişkin bireylerde kekemelik biçimlendirme terapisinin etkililiği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Ambrose, N. G., Yairi, E. (1999). Normative disfluency data for early childhood stuttering. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 42, 895-909.
  • Avcı, A., Uğuz, Ş. & Toros, F. (2002). Çocuklarda kekemelik: karşılaştırmalı bir izleme çalışması. Klinik Psikiyatri, 5, 16-21.
  • Bloodstein, O. (1995). A handbook on stuttering (5th ed.). CA: Singular Publishing Group Inc., San Diego, London.
  • Bloodstein, O. (2002). Early stuttering as a type of language difficulty. Journal of Fluency Disorders, 27(2), 163-167.
  • Bloodstein, O. & Ratner, N. B. (2008). A handbook on stuttering. NY: Thomson/Delmar Learning, Clifton Park.
  • Brosch, S., Haege, A., Kalehne, P. & Johannsen, H. S. (1999). Stuttering children and the probability of remission-the role of cerebral dominance and speech production. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 47, 71-76.
  • Belgin, E. (1985). Çocuklarda kekemelik ve tedavi metodları. Katkı 6(6), 445-448.
  • Büchel, C. & Sommer, M. (2004). What causes stuttering? Plosbiology, 2(2), 46.
  • DSM-IV-TR (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). (2005). (Çev. E. Köroğlu), Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
  • Eryavuz, A. (1998). Kekemelik tedavisinde pasif hava akımı tekniği’nin geçerlilik çalışması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Howell, P. (2007). Signs of developmental stuttering up to age eight and at 12 plus. Clinic Psychology Review, 27(3), 287-306.
  • Ingham, R.J., Fox, P.T., Ingham, J.C. & Zamarripa, F. (2000). Is overt speech a prerequisite for the neural activations associated with chronic developmental stuttering? Brain and Language, 75, 163-194.
  • Ingham, R. J. (2003). Brain ımaging and stuttering: some reflections on current and future developments. Journal of Fluency Disorders, 28(4), 411-420.
  • Janssen, P., Kraaimaat, F. & Brutten, G. (1990). Relationship between stutterers genetic history and speech- associated variables. Journal of Fluency Disorders, 15, 39-48.
  • Johnson, W., Darley, F. & Spriestersbach, D. (1989). Iowa scale for rating severity of stuttering, ın stuttering diagnostic. Information for Students, University of Iowa: Department of Speech Pathology.
  • Kehoe, T. D. (1996), Stuttering: science. therapy and practice, Boulder, CO: Thomas David Kehoe.
  • Kehoe, T. D. (1999). Stuttering: science, therapy and practice. Casa Futura Technologies, Boulder.
  • Kidd, K. K. (1983). Recent progress on the genetics of stuttering, genetic aspects of speech and language disorders. C. L. Ludlow, J. A. Cooper (Ed.), Academic Press, New York.
  • Kulak Kayıkçı, E. M. (2007). Kekeme çocuklarda larengeal fonksiyonların değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Manning W. H. (2001). Clinical decision making in fluency disorders. (2.nd Edition), Singular, (38), 49-50.
  • Maviş, İ. (2005). Çocuklarda dil ve konuşma bozuklukları ve öğrenmeye etkileri, işitme konuşma ve görme sorunları olan çocukların eğitimi. Ü. Tüfekçioğlu (Ed.), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Miles, S., Ratner, N. B. (2001). Parental language input to children at stuttering onset. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 44, 1116-1130.
  • Owens, R. E., Metz, D. E. & Haas, A. (2003). Introduction to communication disorders: a life span perspective. Allyn and Bacon, Boston.
  • Öztürk, M. O. (2004). Ruh sağlığı ve bozuklukları. (10. Basım). Ankara: Nobel Tıp Kitabevleri.
  • Perkins, W. H. (1990). What is stuttering?. Journal of Speech and Hearing Disorders, 5), 370-382.
  • Perkins, W. H., Kent, R. D. & Curlee, R. F. (1991). A theory of neuropsycholinguistic function in stuttering. Journal of Speech and Hearing Research, 34, 734-752.
  • Peters, T. J. & Guitar, B. (1991). Stuttering: an integrated approach to ıts nature and treatment. Williams and Wilkins, Maryland.
  • Riper, C. V. (1992). Stuttering?. Journal of Fluency Disorders, 17, 81-84.
  • Shames, G. H., Wiig, E. H. & Secord, W. A. (1998). Human communication disorders: an ıntroduction. (5 th Ed.), Allyn and Bacon Company, MA.
  • Shapiro, D. A. (1999). Stuttering ıntervention. a collaborative journey to fluency freedom, (Pro. Ed), (48), 61-81.
  • Shipley, K. G. & McAfee, J. G. (2004). Assessment of fluency. assessment in speech language pathology. (Esperti, C. L. Ed.), Thomson Delmar Learning, United States Of America.
  • Silverman, F. H. (2004). Stuttering and other fluency disorders. Waveland Press, Long Grove.
  • Starkweather, C. W. (2002). The epigenesis of stuttering. Journal of Fluency Disorders, 27, 269-288.
  • Tanner, D. C. (2003). Exploring communication disorders: a 21st century ıntroduction through literature and media. Allyn and Bacon, Boston, (2), 38.
  • Ward, D. (2006). Stuttering and cluttering: frameworks for understanding and treatment. Psychology Press, Hove.
  • Yairi, E., Ambrose, N. G. (1993). The early months of stuttering: a developmental study. Journal Speech Hearing Research, 36, 521-528.
  • Yairi, E., Ambrose, N. G. (2005). Early chilhood stuttering for clinicians by clinicians. (Pro.ed) An International Publisher, Texas.
  • Yaruss, J. S. (1999). Utterance length, syntactic complexity and childhood stuttering. Journal Speech Language Hearing Research, 42, 329-344.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Özge Pınarcık Bu kişi benim

Hakan Sarı Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Pınarcık, Ö., & Sarı, H. (2013). Tanım Açısından Kekemeliğe Yönelik Yeni Bulguların Değerlendirilmesi. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 33-42.