BibTex RIS Kaynak Göster

Osmanlı Döneminde İngilizlere Türkçe Öğretimi Kitaplarının Bibliyografik Olarak İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 1, 102 - 113, 20.06.2017

Öz

Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi Kaşgarlı Mahmut’un “Divân-ı Lügâti’t Türk” adlı eserinden itibaren üzerinde düşünülmeye başlanan bir konudur. Osmanlı Devleti’nin 15. yy.’dan itibaren dünya siyasetinde söz sahibi olmasıyla İngilizlerin Türklere ve Türkçeye olan ilgisi artmıştır. Buna bağlı olarak İngilizlerin Türkçe öğrenme ihtiyacına cevap vermek amacıyla İngiliz olan ve İngilizce bilen araştırmacılar tarafından Türkçe öğretimi kitapları yazılmaya başlanmıştır. Bu dönemde İngilizlere Türkçe öğretmek amacıyla yazılan kitapların sayısı on yedidir. Bu eserlerin neler olduğunun ve mahiyetinin bilinmesi yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ve İngilizlere Türkçe öğretiminde daha vasıflı eserler verilmesinde önem arz etmektedir

Kaynakça

  • Abu Said (1877). Turkish self – taught or the dragoman for travellers in the east, being a new practical and easy method of learning the turkish language. Franz Thımm.: Londra.
  • Arnold, E. (1877). A simple transliteral of the turkish language. Trübner & Co.: Londra.
  • Barın E. (2004). Yabancılara türkçe öğretiminde ilkeler. Türkiyat Araştırmaları, 1, 19 – 30.
  • Barker, W. B. (1854). A reading book of the turkish language. James Medden: Londra.
  • Barker, W. B. (1854). A practical grammar of the turkish language; with dialogues and vocabulary. Bernard Quarıtch.: Londra.
  • Boyd, C. (1842). The turkish ınterprater or a new grammar of the turkish language. Smıth Elder & Co.: Londra.
  • Çepni, S. (2012). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Celepler Matbaacılık: Trabzon.
  • Davıds, A. L. (1832). A grammar of the turkish language. Parbury & Allen: Londra.
  • Hagopian, V. H. (1908). Key to the ottoman – turkish conversation – grammar. Londra, Heidelberg.
  • Ersoylu, H. (1981). Türk dili üzerine yazılmış İngilizce gramerler. Türk Dünyası Araştırmaları, 10, 124 – 129.
  • Hagopian, V. H. (1907). Ottoman – turkish conversation – grammar. Londra, Heidelberg:
  • Hopkins, E. L. (1877). Elementary grammar of the turkish language. Trübner & Co.: Londra.
  • Mackenzıe, C. F. (1879). a turkish manual: comprısıng a condensed grammar wıth idıomatıc phrases, exercıses, and dıalogues, and vocabulary. WM. H. Allen & Co.: Londra.
  • Marshall C., ve Rossman G. B. (2009). Designing qualitative research. Sage publications: London.
  • Moran, B. (1964). Türklerle ilgili İngilizce yayınlar bibliyografyası. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları: İstanbul.
  • Özçam, Çimen (1997). Türkiye Türkçesi ile ilgili gramer çalışmaları –Bibliyografya Denemesi, Türk Dünyası Araştırmaları, 110, 22-24.
  • Redhouse, J. W. (1884). a sımplıfıed grammar of the turkish language. Trübner & Co.: Londra.
  • Redhouse, J. W. (1855). The turkish campaigner’s vade – mecum ottoman colloquıal language. Thomas Harrıson: Londra.
  • Riggs, E. (1856). Outline of a grammar of the turkish language. A. B. Churchıll.: İstanbul.
  • Tarrıng, C. J. (1886). A practical elementary turkish grammar. Kegan Paul, Trench & Co.: Londra.
  • Şimşek, Hüseyin (2009). Eğitim tarihi araştırmalarında yöntem sorunu, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(1),33-51.
  • Yıldırım A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel tarama yöntemleri (5th ed.). Seçkin Yayıncılık: Ankara.
  • Tien, A. (1896). A turkish grammar. Sampson Low, Marston & Company: Londra.
  • Umunç H. (2013). Doğu ve ötekilik: İngiliz seyahatnamelerinde Türk kimliği (Lady Montagu ve Richard Chandler), Bilig, 66, 297 – 314.
  • Wells, C. (1880). A practical grammar of the turkish language. Bernard Quarıtch, Londraç
  • Vaughan, T. (1709). Grammar of the turkish language. F. Humfreys, Londra.
  • Yeşilyurt, E. (2015). Osmanlı döneminde İngilizlere Türkçe öğretimi. Yayımlanmamış doktora tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.

Bibliographic Research Of Books which Written to Teach Turkish to the English during the Ottoman Period

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 1, 102 - 113, 20.06.2017

Öz

Teaching Turkish as a foreign language is a subject that has been started to be considered from the work of Kaşgarlı Mahmut's "Divan-ı Lügâti't Türk". Since the 15th century the Ottoman Empire had a word in world politics The interest of the English to the Turks and the Turkish has increased. Consequently, for the English needs of learning Turkish, Turkish teaching books started to be written by English or English speaking researchers. In this period, the number of books written for teaching Turkish to the English is seventeen. Knowing the contents of these Works, important to give better works at teaching Turkish as a foreign language and teaching Turkish to English

Kaynakça

  • Abu Said (1877). Turkish self – taught or the dragoman for travellers in the east, being a new practical and easy method of learning the turkish language. Franz Thımm.: Londra.
  • Arnold, E. (1877). A simple transliteral of the turkish language. Trübner & Co.: Londra.
  • Barın E. (2004). Yabancılara türkçe öğretiminde ilkeler. Türkiyat Araştırmaları, 1, 19 – 30.
  • Barker, W. B. (1854). A reading book of the turkish language. James Medden: Londra.
  • Barker, W. B. (1854). A practical grammar of the turkish language; with dialogues and vocabulary. Bernard Quarıtch.: Londra.
  • Boyd, C. (1842). The turkish ınterprater or a new grammar of the turkish language. Smıth Elder & Co.: Londra.
  • Çepni, S. (2012). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Celepler Matbaacılık: Trabzon.
  • Davıds, A. L. (1832). A grammar of the turkish language. Parbury & Allen: Londra.
  • Hagopian, V. H. (1908). Key to the ottoman – turkish conversation – grammar. Londra, Heidelberg.
  • Ersoylu, H. (1981). Türk dili üzerine yazılmış İngilizce gramerler. Türk Dünyası Araştırmaları, 10, 124 – 129.
  • Hagopian, V. H. (1907). Ottoman – turkish conversation – grammar. Londra, Heidelberg:
  • Hopkins, E. L. (1877). Elementary grammar of the turkish language. Trübner & Co.: Londra.
  • Mackenzıe, C. F. (1879). a turkish manual: comprısıng a condensed grammar wıth idıomatıc phrases, exercıses, and dıalogues, and vocabulary. WM. H. Allen & Co.: Londra.
  • Marshall C., ve Rossman G. B. (2009). Designing qualitative research. Sage publications: London.
  • Moran, B. (1964). Türklerle ilgili İngilizce yayınlar bibliyografyası. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları: İstanbul.
  • Özçam, Çimen (1997). Türkiye Türkçesi ile ilgili gramer çalışmaları –Bibliyografya Denemesi, Türk Dünyası Araştırmaları, 110, 22-24.
  • Redhouse, J. W. (1884). a sımplıfıed grammar of the turkish language. Trübner & Co.: Londra.
  • Redhouse, J. W. (1855). The turkish campaigner’s vade – mecum ottoman colloquıal language. Thomas Harrıson: Londra.
  • Riggs, E. (1856). Outline of a grammar of the turkish language. A. B. Churchıll.: İstanbul.
  • Tarrıng, C. J. (1886). A practical elementary turkish grammar. Kegan Paul, Trench & Co.: Londra.
  • Şimşek, Hüseyin (2009). Eğitim tarihi araştırmalarında yöntem sorunu, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(1),33-51.
  • Yıldırım A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel tarama yöntemleri (5th ed.). Seçkin Yayıncılık: Ankara.
  • Tien, A. (1896). A turkish grammar. Sampson Low, Marston & Company: Londra.
  • Umunç H. (2013). Doğu ve ötekilik: İngiliz seyahatnamelerinde Türk kimliği (Lady Montagu ve Richard Chandler), Bilig, 66, 297 – 314.
  • Wells, C. (1880). A practical grammar of the turkish language. Bernard Quarıtch, Londraç
  • Vaughan, T. (1709). Grammar of the turkish language. F. Humfreys, Londra.
  • Yeşilyurt, E. (2015). Osmanlı döneminde İngilizlere Türkçe öğretimi. Yayımlanmamış doktora tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Abdullah Şahin Bu kişi benim

Erhan Yeşilyurt Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 20 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Şahin, A., & Yeşilyurt, E. (2017). Osmanlı Döneminde İngilizlere Türkçe Öğretimi Kitaplarının Bibliyografik Olarak İncelenmesi. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(1), 102-113.