Ortaöğretim Öğrencilerinin Nomofobi Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 149 - 159, 25.06.2020

Emine Cabı Duygu Alp

Öz

Bu çalışma, ortaöğretim 9. ve 10. sınıf öğrencilerinin akıllı telefon kullanım durumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu doğrultuda, öğrencilerin bağımlılık düzeyleri çeşitli değişkenler açısından incelenmiş ve neden bağımlı olduklarına yönelik görüşleri alınmıştır. Araştırmada nicel ve nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Nicel araştırma için Nomofobi Ölçeği, nitel araştırma için görüşme formu kullanılmıştır. Çalışmaya, Türkiye'de özel bir lisenin 9. ve 10. sınıflarında öğrenim gören 77 öğrenci katılmıştır. Tarama yöntemiyle gerçekleştirilen çalışmanın analiz aşamasında analiz tekniği olarak hem nicel hem nitel boyutları içeren karma desen kullanılmıştır. Nicel boyutunda betimsel istatistikler ve bağımsız örneklem t-testi ve Mann Whitney U testi kullanılmış, nitel boyutunda ise hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme sorusu ile veri toplanarak veri analizinde betimsel analiz yaklaşımı kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, ölçek maddelerinin puan ortalamalarına göre öğrencilerin akıllı telefona bağımlı ve bu bağımlılığın seviyesi orta düzeyde olduğu görülmüştür. Kadın ve erkek öğrencilerin nomofobi düzeyleri arasında istatistiki açıdan anlamlı farklılık bulunmamıştır. Günde üç saatten fazla telefon kullananlar daha az telefon kullananlara göre telefona erişemedikleri zaman kendilerini rahatsız hissetmektedirler. Öğrencilere, sanal ve yüz yüze sohbet tercihleri sorulduğunda çoğu öğrenci yüz yüze sohbeti tercih etmektedir. Ayrıca, akıllı telefona bağımlı olduğunu düşünen öğrencilerin neden bağımlı olduklarına yönelik görüşleri alınmıştır. Sonuçta, aşırı istek, duygusal bağımlılık, zaman ayırma, ihtiyacı karşılama ve eğlence amaçlı bağımlılık kategorileri ortaya çıkmıştır

Anahtar Kelimeler

Nomofobi, Akıllı Telefon Kullanımı, Akıllı Telefon, Mobil Teknolojiler

A Research on Secondary School Students' Nomophobia Levels

Öz

This study was carried out to determine the smartphone use cases of 9th and 10th grade students of secondary education. Accordingly, students' addiction levels were examined in terms of various variables and their opinions on why they were addicted were received. Quantitative and qualitative research methods were used in the research. Nomophobia Scale was used for quantitative research and interview form was used for qualitative research. The sample of the study consists of 77 secondary school students studying in a private school in Antalya, Turkey. The data in the research were collected in the fall semester of the 2019-2020 academic year. As a result of the study, it has been observed that the students are dependent on the smartphone according to the mean scores of the scale items and the level of this addiction is moderate. No statistically significant difference was found between the nomophobia levels of female and male students. Those who use the phone for more than three hours a day feel uncomfortable when they cannot access their phone compared to those who use less. When asked about virtual and face-to-face chat preferences, most students prefer face-to-face chat. Moreover, there was no significant difference between students' smartphone addiction and their ability to predict numerical and verbal areas. In addition, the students who think that they are addicted to smartphones were asked about their opinions on why they are addicted

Anahtar Kelimeler

Nomophobia, Smart Phone Use, Smartphone, Mobile Technologies

Kaynakça

• Adnan, M. & Gezgin, D. M. (2016). Modern çağın yeni fobisi: üniversite öğrencileri arasında nomofobi prevalansı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 49(1), 141-158.
• Ahad, A. D., Anshari, M. & Razzaq, A. (2017). Domestication of smartphones among adolescents in Brunei darussalam. International Journal of Cyber Behavior, Psychology and Learning (IJCBPL), 7(4), 26-39.
• Anshari, M., Alas, Y. & Sulaiman, E. (2019). Smartphone addictions and nomophobia among youth. Vulnerable Children and Youth Studies, 14(3), 242-247.
• Baş, T. & Akturan, U. (2008). Nitel araştırma yöntemleri nvivo 7.0 ile nitel veri analizi. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.
• Buctot, D. B., Kim, N. & Kim, J. J. (2020). Factors associated with smartphone addiction prevalence and its predictive capacity for health-related quality of life among filipino adolescents. Children and Youth Services Review, 104758.
• Burucuoğlu, M. (2017). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin nomofobi düzeyleri üzerinde bir araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 482-489.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri (10. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Dasgupta, P., Bhattacherjee, S., Dasgupta, S., Roy, J. K., Mukherjee, A. & Biswas, R. (2017). Nomophobic behaviors among smartphone using medical and engineering students in two colleges of West Bengal. Indian Journal of Public Health, 61(3), 199–204.
• Durak, H., ve Seferoğlu, S. S. (2018). Ortaokul öğrencilerinin akıllı telefon kullanımlari ve bağımlılık düzeyleriyle ilgili unsurlar. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8(1), 1-23.
• Erdem, H., Kalkın, G., Türen, U. & Deniz, M. (2016). Üniversite öğrencilerinde mobil telefon yoksunluğu korkusunun (nomofobi) akademik başarıya etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3).
• Eren, B., Kılıç, Z. N., Günal, S. E., Kırcali, M. F., Öznacar, B. B. & Topuzoğlu, A. (2020). Lise öğrencilerinde nomofobinin ve ilişkili etkenlerin değerlendirilmesi. Anatolian Journal of Psychiatry, 21(2).
• Gezgin, D. M., Şahin, Y. L. & Yıldırım, S. (2017). Sosyal ağ kullanıcıları arasında nomofobi yaygınlığının çeşitli faktörler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7(1), 1-15.
• Gurbuz, I. B. & Ozkan, G. (2020). What is your level of nomophobia? An investigation of prevalence and level of nomophobia among young people in turkey. Community Mental Health Journal, 1-9.
• Polat, R. (2017). Dijital hastalık olarak nomofobi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 1(2), 164-172.
• Türen, U., Erdem, H. & Kalkın, G. (2017). Mobil telefon yoksunluğu korkusu (nomofobi) yayılımı: Türkiye’den üniversite öğrencileri ve kamu çalışanları örneklemi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 10(1), 1.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2020). Hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2016. Erişim adresi (30 Aralık2019) : http://tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21779.
• Wang, G. & Suh, A., (2018). Disorder or driver? The effects of nomophobia on work-related outcomes in organizations, Proceedings of the 2018 CHI Conference on Human Factors in Computing Systems, 50, 1–16
• Yıldırım, C., Şumuer, E., Adnan, M. & Yıldırım, S. (2016). A growing fear Prevalence of nomophobia among Turkish college students. Information Development, 32(5), 1322- 1331.
• Yıldırım, C.& Correia A-P. (2015). Exploring the dimensions of nomophobia: Development and validation of a self- reported questionnaire. Computers in Human Behavior, 49, 130– 137.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.