GEZİ YÖNTEMİNİN SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ BAŞARILARINA ETKİSİNİN VE GEZİ YAZISI YAZMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 20 Sayı: 1, 395 - 413, 01.08.2019

Ayşegül Çelik

Öz

Bu araştırma, gezi yönteminin Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının başarılarına etkisini ve Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının uygulamaya yönelik ve gezi yazısına ilişkin görüşlerinin incelenmesine amacıyla yapılmıştır. Bu doğrultuda araştırmada, karma yöntem ve karma yöntem içerisinde yer alan açıklayıcı ardışık desen kullanılmıştır. Araştırmanın nicel kısmında deneysel desen, nitel kısmında ise durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma grubunun belirlenmesinde uygun durum örneklemesi yöntemi kullanılmıştır. Buna göre çalışma grubunda İç Anadolu’da yer alan bir devlet üniversitesinde öğrenim gören 24 Sosyal Bilgiler öğretmen adayı yer almıştır. Araştırmanın veri toplama aracını uzman görüşü alındıktan sonra son şekli verilen 15 maddeden oluşan başarı testi ve üç sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu oluşturmaktadır. Araştırma, araştırmacı tarafından uygulanmış ve verileri toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde SPSS 15.0, nitel verilerin analizinde ise içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, gezi yöntemi kullanımının öğretmen adaylarının akademik başarılarına olumlu etkisi olduğu tespit edilmiştir. Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının gezi yazısına yönelik görüşleri incelendiğinde, genel olarak öğrenme üzerinde olumlu etkisi olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Gezi yazısı, Sosyal bilgiler öğretmen adayları, Yozgat., gezi

GEZİ YÖNTEMİNİN SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ BAŞARILARINA ETKİSİNİN VE GEZİ YAZISI YAZMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Kaynakça

• Altın, B. N. ve Demirtaş, S. (2014). Sosyal bilgiler dersinde sınıf dışı eğitim etkinlikleri (Müze ve arazi çalışmaları). İçinde Safran, M. (Ed.), Sosyal bilgiler öğretimi (509-543). Ankara: Pegem Akademi.
• Arslan, M. (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40 (1), 41-61.
• Ata, B. (2013). Sosyal bilgiler öğretim programı ve seyahatnameler: “çocuklar, ninelerimiz ve dedelerimiz çok yardımseverdi”. Türk Yurdu Dergisi, 30, 164-166.
• Aytaç, A. (2014). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimlerinde gezi-gözlem metodunun yeri ve önemi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11-1 (21), 55-69.
• Bağcı Ayrancı, B. (2018). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yazılı anlatım dersi uygulamalarında alanlarına özgü etkinlik oluşturma çalışmaları. ZfWT, 10 (1), 143-157.
• Balcı, A. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi.
• Bruner, J. (2014). Eğitim süreci. Öztürk, T. (Çev.). Ankara: Pegem kademi
• Burgul Adıgüzel, F. (2017). Edebiyat müzeleri ve müzede edebiyat eğitimi. Millî Eğitim, 214, 85-104.
• Büyüköztürk, Ş. , Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Creswell, J. W. (2009). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches. London: Sage Publications.
• Creswell, J. W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. Sözbilir, M. (Çev. Ed.). Ankara: Pegem Akademi.
• Çelik, A. (2016). Sosyal bilgiler dersi öğretiminde Evliya Çelebi Seyahanamesi’nin kullanımı. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Çengelci, T. (2013). Social studies teachers’ views on learning outside the classroom. Educational Sciences: Teory & Practice, 13 (3), 1836-1841.
• Çetin, T., Kuş, Z. ve Karatekin, K. (2010). Sınıf ve Sosyal bilgiler öğretmenlerinin gezi-gözlem yöntemine ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 158-180
• Erden, M. (1996). Sosyal bilgiler öğretimi. İstanbul: Alkım.
• Ekiz, D. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Elma, C. ve Bütün, E. (2015). İlkokul ve ortaokul öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (2), 104-131.
• Emig, J. (2003). Writing as a mode of learning. İçinde Villanueva, V.. (Ed.), Cross-talk in comp theory: a reader ( 7-16). Urbana: National Council of Teachers of English.
• Garipoğlu, N. (2001). Gezi-gözlem metodunun Coğrafya eğitimi ve öğretimindeki yeri. Marmara Coğrafya Dergisi, 3 (2),13-30.
• Göçer, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarına göre yazma becerisinin ediniminde ve gelişiminde etkili olan unsurlar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 1-14.
• Gönen, M., ve Veziroğlu, M. (2013). Çocuk edebiyatının genel hedefleri. İçinde Gönen, M. (Ed.). Erken Çocukluk döneminde çocuk edebiyatı (1-12). Ankara: Eğiten Kitap.
• İbret, B. Ü., Karasu Avcı, E., Karabıyık, Ş.,Güleş, M. ve Demirci, M. (2017). Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin görüşlerine göre değerlerin öğretiminde edebi ürünlerin kullanımı. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9, 104-124.
• Kaya, E.ve Ekiçi, M. (2015). Sosyal Bilgiler öğretiminde gezi yazılarından yararlanma: Gülten Dayıoğlu’nun gezi yazıları örneği, TSA, 19(1), 87-114.
• Kavcar, C. (1994). Edebiyat ve eğitim, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Yayınları.
• Maden, S. (2008). Türk edebiyatında seyahatnameler ve gezi yazıları. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 37, 147‐158.
• Mazman, F. (2007). Sosyal bilgiler öğretiminde gezi-gözlem metodunun uygulanmasına ilişkin bir araştırma (Tokat örneği). Yüksek Lisans Tezi, Gazi Osman Paşa Üniversitesi, Tokat.
• MEB (2018). Sosyal bilgiler öğretim programı. 25.10.2018 tarihinde http://mufredat.meb. gov.tr/Dosyalar/201812103847686-SOSYAL%20BİLGİLER%20ÖĞRETİM%20PROGRAMI%20pdf adresinden erişilmiştir.
• Meydan, A., Akkuş, A. (2014). Sosyal bilgiler öğretiminde müze gezilerinin tarihi ve kültürel değerlerin kazandırılmasındaki önemi. Marmara Coğrafya Dergisi, 29, 402-422.
• Murray, M. D. (2003). Teach writing as a process not product. İçinde Villanueva, V. (Ed.), Cross-talk in comp theory: a reader (3-6). Urbana: National Council of Teachers of English.
• Öztürk, C., Çoşkun Keskin, S. ve Öztürk, C. (2012). Sosyal bilgiler öğretiminde edebi ürünler ve yazılı materyaller. Ankara: Pegem Akademi.
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Schostak, J. (2006). Interviewing and representation inqualitative researchs. Torrance, H. (Ed.) Open University Press
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şirin, İ. (2013). Seyahatnamelerin sosyal bilimlerde kullanım değeri: seyahatname metodolojisi geliştirmenin zorunluluğu. Türk Yurdu Dergisi, 30, 53-58.
• Tokcan, H. ve Demirkaya, H. (2014). Sosyal bilgilerde strateji, yaklaşım, yöntem ve teknikler. İçinde Safran, M. (Ed.). Sosyal bilgiler öğretimi (435-471). Ankara: Pegem Akademi.
• Yakar, H. (2013). Cumhuriyetten günümüze uygulanmış olan ilköğretim Sosyal Bilgiler programlarında seyahatnamelerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yozgat İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (2008). Yozgat kent tarihi. Yozgat.