BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKİYE’DE ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİ ÖĞRETMENLERİNİN EĞİTİM PROGRAMI GELİŞTİRME SÜRECİNE KATKILARI

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 1, 215 - 234, 01.01.2015

Öz

Bu çalışmanın amacı Türkiye’de erken çocukluk dönemi öğretmenlerinin eğitim programı geliştirme süresine katkılarını arttırmaya yönelik bulgulara ulaşmaktır. Bu amaçla, “Erken çocukluk eğitimi öğretmenlerinin, program geliştirme sürecine katkıları ve katkılarını arttırma yolları nelerdir?” sorusuna yanıt aranmıştır. Çalışmaya erken çocukluk eğitim programı çalışma kurulunda görev almış olan iki Milli Eğitim Bakanlığı temsilcisi, beş akademisyen ve üç öğretmen ile İzmir ilinde resmi Bağımsız Anaokulları ve İlköğretim Okullarına Bağlı Anasınıflarında, bu programı uygulayıcı rolünde olan 16 öğretmen katılmıştır. Veriler, katılımcılarla yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak toplanmıştır. Çalışmada erken çocukluk eğitimi öğretmenlerinin program geliştirme sürecine program çalışma kurulunda bazı roller üstlenerek, merkezi erken çocukluk eğitimi programını uygulamaya koyarak ve program değerlendirme çalışmalarına veri sağlayarak belirli ölçüde katkı getirdikleri bulunmuştur. Bununla birlikte, çalışmanın katılımcıları program çalışma kurulunun yapısı ve işleyişi, program geliştirme sürecinin yönetimi ve öğretmen eğitimine ilişkin bazı öneriler ortaya koymuştur.

Kaynakça

  • Aydın, A. (2010). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programına yönelik değerlendirmeleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi, Kars.
  • Bümen, N. T., Çakar, E. ve Yıldız, D. G. (2014). Türkiye’de öğretim programına bağlılık ve bağlılığı etkileyen etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(1), 203-228.
  • Büyükkaragöz, S. (1993). Öğretmen ve velilerin okulöncesi eğitim programları hakkında görüşleri. Ya-Pa 9. Okulöncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri (Ankara/1993), 66-76. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Can-Yaşar, M. ve Mağden, D. (2000). Ankara il merkezindeki anasınıfı öğretmenlerinin yeni eğitim programı konusundaki bilgi düzeylerinin saptanması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Ev Ekonomisi Yüksek Okulu Yayınları, No:6.
  • Chavez, J. M. ve McConnell, J. L. (2000). Reflections: Developing a successful early childhood and university parthnership program. Journal of Early Childhood Teacher Education, 20(2), 81-84.
  • Chen, J-Q. ve McNamee, G. (2006). Strengthening early childhood teacher preparation: Integrating assessment, curriculum development, and instructional practice in student teaching. Journal of Early Childhood Teacher Education, 27(2), 109-128.
  • Clark, P. ve Huber, L. (2005). Enhancing early chidhood teacher growth and development through professional development school partnerships. Journal of Early Childhood Teacher Education, 26(2), 179-186.
  • Cömert, S. (2003). 2002 yılı okulöncesi eğitim programı hakkında öğretmen görüşleri ve uygulamaları (Sakarya ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Drake, C. ve Sherin, M. G. (2006). Practicing change: Curriculum adaptationand teacher narrative in the context of mathematics education reform. Curriculum Inquiry, 36(2), 153-187.
  • Decker, C. A. ve Decker, J. R. (1988). Planning and administering early childhood programs (4th ed.). Ohio: Merrill.
  • Dejong, L. (1999). Learning through projects in early childhood teacher education. Journal of Early Childhood Teacher Education, 20(3), 317-326.
  • Demirel, Ö. (2009). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (12. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Elliott, S., Snyder, J., Larson, M., Bhavnagri, N., Hamilton, C., Frierson, et al. (2002). Linking national standards: A reflective process. Journal of Early Childhood Teacher Education, 23(1), 1-9.
  • Erden, E. (2010). Problems that preschool teachers face in the curriculum implementation. Unpublished master dissertation, Middle East Technical University, Ankara.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde “program” geliştirme (7. baskı). Ankara: Meteksan Yayınları.
  • Ertürk, S. (1986). Türkiye’deki bazı eğitim sorunları üzerine düşünceler (2. baskı). Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fromberg, D. P. (2003). Professionalism in early childhood teacher education in an era of elevated standardization and minimalist testing. Journal of Early Childhood Teacher Education, 24(2), 103-109.
  • Genç, Ş. (1997). Anasınıfı öğretmenlerinin eğitim programından yararlanma derecesi ve nedenlerinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Güler, D. S. (2001). 4-5 ve 6 yaş okulöncesi eğitim programlarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Gürkan, T. (1999). 1923’ten günümüze okulöncesi eğitim programları. Cumhuriyet ve Çocuk, II Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi, 299-306. Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, No: 2.
  • Güven, G. (2010). Okulöncesi eğitime giriş. Uyanık-Balat (Ed.), (s. 83-115). Ankara: Pegem Akademi.
  • Haktanır, G. (2013). Güncellenen Milli Eğitim Bakanlığı Okulöncesi Eğitim Programında çocuklar. Ege’den eğitime bakış 2013: Eğitim sisteminde 4+4+4 düzenlemesi üzerine değerlendirmeler. Konferans ve Panel. İzmir.
  • Hewitt, T. W. (2006). Understanding and shaping curriculum: What we teach and why. California: Sage.
  • Ho, D. C. W. (2010). Teacher participation in curriculum and pedagogical decisions: Insigths into curriculum leadership. Educational Management Administration & Leadership, 38(5), 613-624.
  • İnce, Z. (2014). Yenilenen okulöncesi eğitim programının öğretmenler tarafından uygulanma düzeyi. 3. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, sözlü bildiri.
  • Kwon, Y-I. (2004). Early childhood education in Korea: Discrepancy between national kindergarten curriculum and practices. Educational Review, 56(3), 297-312.
  • Lieber, J., Butera, G., Hanson, M., Horn, E., Czaja, C., Diamond, K., et al. (2009). Factors that influence the implementation of a new preschool curriculum: Implications for professional development. Early Education and Development, 20(3), 456-481.
  • MEB. (2006). Okulöncesi eğitim programı (36-72 aylık çocuklar için). 08.09.2009 tarihinde alınmıştır. adresinden
  • MEB. (2008). Okul öncesi öğretmeni özel alan yeterlikleri. 03.04.2014 tarihinde http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/alanyeterlikler/okul%20%C3%B6ncesi%20%C3 %B6%C4%9Fretmeni%20%C3%B6zel%20alan%20yeterlikleri.pdf alınmıştır. (2013). adresinden MEB. Okulöncesi eğitim programı. 15.09.2013 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/72 adresinden alınmıştır.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook: Qualitative data analysis (2nd ed.). Thousand Oaks: Sage.
  • Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. P. (2009). Curriculum: Foundations, principles, and issues (5th ed.). Boston: Pearson Education.
  • Saylan, N. (1998). Anasınıfı program tasarısı ve uygulamasının değerlendirilmesi. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Cilt II, 53-61.
  • Schoonmaker, F. (2010). Curriculum evaluation. In C. Kridel (Ed.), Encyclopedia of curriculum studies (pp. 208-211). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Silin, J. G. ve Schwartz, F. (2003). Staying close to the teacher. Teachers College Record, 105(8), 1586-1605.
  • Turja, L., Endepohls-Ulpe, M., & Chatoney, M. (2009). A conceptual framework for developing the curriculum and delivery of technology education in early childhood. International Journal of Technology and Design Education, 19, 353- 365.
  • Uşun, S. ve Cömert, D. (2003). Okul öncesi öğretmenlerinin hizmet içi eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 125- 138.
  • Uzun, H. (2007). Malatya ilinde okulöncesi eğitim programının uygulanmasında öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi (Anasınıfları üzerine bir çalışma). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Varış, F. (1994). Eğitimde program geliştirme: Teori ve teknikler (5. baskı). Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
  • Wood, E. (2004). A new paradigm war? The impact of national curriculum policies on early childhood teachers’ thinking and classroom practice. Teaching and Teacher Education, 20, 361-374.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Early Childhood Teachers’ Contributions to Curriculum Development Process in Turkey

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 1, 215 - 234, 01.01.2015

Öz

This study aims to propose some methods to improve the contributions of the early childhood teachers to curriculum development process in Turkey. And the main research questions were “How do the early childhood teachers contribute in curriculum development process?” and “How are their contributions improved in this process?” Semi-structured interviews were conducted with the members of Curriculum Development Commission CDE two program staffs at Ministry of National Education, five faculty and three early childhood teachers and 16 teachers who took in role application of the curriculum. Results revealed that the early childhood teachers contribute to curriculum development process by taking some roles in CDC, by implementing the centralized early childhood curriculum and by providing some data for program evaluation. However, the participants made suggestions for the structure and process of CDC, management of the curriculum development process and teacher education programs

Kaynakça

  • Aydın, A. (2010). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programına yönelik değerlendirmeleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi, Kars.
  • Bümen, N. T., Çakar, E. ve Yıldız, D. G. (2014). Türkiye’de öğretim programına bağlılık ve bağlılığı etkileyen etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(1), 203-228.
  • Büyükkaragöz, S. (1993). Öğretmen ve velilerin okulöncesi eğitim programları hakkında görüşleri. Ya-Pa 9. Okulöncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri (Ankara/1993), 66-76. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Can-Yaşar, M. ve Mağden, D. (2000). Ankara il merkezindeki anasınıfı öğretmenlerinin yeni eğitim programı konusundaki bilgi düzeylerinin saptanması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Ev Ekonomisi Yüksek Okulu Yayınları, No:6.
  • Chavez, J. M. ve McConnell, J. L. (2000). Reflections: Developing a successful early childhood and university parthnership program. Journal of Early Childhood Teacher Education, 20(2), 81-84.
  • Chen, J-Q. ve McNamee, G. (2006). Strengthening early childhood teacher preparation: Integrating assessment, curriculum development, and instructional practice in student teaching. Journal of Early Childhood Teacher Education, 27(2), 109-128.
  • Clark, P. ve Huber, L. (2005). Enhancing early chidhood teacher growth and development through professional development school partnerships. Journal of Early Childhood Teacher Education, 26(2), 179-186.
  • Cömert, S. (2003). 2002 yılı okulöncesi eğitim programı hakkında öğretmen görüşleri ve uygulamaları (Sakarya ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Drake, C. ve Sherin, M. G. (2006). Practicing change: Curriculum adaptationand teacher narrative in the context of mathematics education reform. Curriculum Inquiry, 36(2), 153-187.
  • Decker, C. A. ve Decker, J. R. (1988). Planning and administering early childhood programs (4th ed.). Ohio: Merrill.
  • Dejong, L. (1999). Learning through projects in early childhood teacher education. Journal of Early Childhood Teacher Education, 20(3), 317-326.
  • Demirel, Ö. (2009). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (12. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Elliott, S., Snyder, J., Larson, M., Bhavnagri, N., Hamilton, C., Frierson, et al. (2002). Linking national standards: A reflective process. Journal of Early Childhood Teacher Education, 23(1), 1-9.
  • Erden, E. (2010). Problems that preschool teachers face in the curriculum implementation. Unpublished master dissertation, Middle East Technical University, Ankara.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde “program” geliştirme (7. baskı). Ankara: Meteksan Yayınları.
  • Ertürk, S. (1986). Türkiye’deki bazı eğitim sorunları üzerine düşünceler (2. baskı). Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fromberg, D. P. (2003). Professionalism in early childhood teacher education in an era of elevated standardization and minimalist testing. Journal of Early Childhood Teacher Education, 24(2), 103-109.
  • Genç, Ş. (1997). Anasınıfı öğretmenlerinin eğitim programından yararlanma derecesi ve nedenlerinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Güler, D. S. (2001). 4-5 ve 6 yaş okulöncesi eğitim programlarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Gürkan, T. (1999). 1923’ten günümüze okulöncesi eğitim programları. Cumhuriyet ve Çocuk, II Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi, 299-306. Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, No: 2.
  • Güven, G. (2010). Okulöncesi eğitime giriş. Uyanık-Balat (Ed.), (s. 83-115). Ankara: Pegem Akademi.
  • Haktanır, G. (2013). Güncellenen Milli Eğitim Bakanlığı Okulöncesi Eğitim Programında çocuklar. Ege’den eğitime bakış 2013: Eğitim sisteminde 4+4+4 düzenlemesi üzerine değerlendirmeler. Konferans ve Panel. İzmir.
  • Hewitt, T. W. (2006). Understanding and shaping curriculum: What we teach and why. California: Sage.
  • Ho, D. C. W. (2010). Teacher participation in curriculum and pedagogical decisions: Insigths into curriculum leadership. Educational Management Administration & Leadership, 38(5), 613-624.
  • İnce, Z. (2014). Yenilenen okulöncesi eğitim programının öğretmenler tarafından uygulanma düzeyi. 3. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, sözlü bildiri.
  • Kwon, Y-I. (2004). Early childhood education in Korea: Discrepancy between national kindergarten curriculum and practices. Educational Review, 56(3), 297-312.
  • Lieber, J., Butera, G., Hanson, M., Horn, E., Czaja, C., Diamond, K., et al. (2009). Factors that influence the implementation of a new preschool curriculum: Implications for professional development. Early Education and Development, 20(3), 456-481.
  • MEB. (2006). Okulöncesi eğitim programı (36-72 aylık çocuklar için). 08.09.2009 tarihinde alınmıştır. adresinden
  • MEB. (2008). Okul öncesi öğretmeni özel alan yeterlikleri. 03.04.2014 tarihinde http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/alanyeterlikler/okul%20%C3%B6ncesi%20%C3 %B6%C4%9Fretmeni%20%C3%B6zel%20alan%20yeterlikleri.pdf alınmıştır. (2013). adresinden MEB. Okulöncesi eğitim programı. 15.09.2013 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/72 adresinden alınmıştır.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook: Qualitative data analysis (2nd ed.). Thousand Oaks: Sage.
  • Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. P. (2009). Curriculum: Foundations, principles, and issues (5th ed.). Boston: Pearson Education.
  • Saylan, N. (1998). Anasınıfı program tasarısı ve uygulamasının değerlendirilmesi. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Cilt II, 53-61.
  • Schoonmaker, F. (2010). Curriculum evaluation. In C. Kridel (Ed.), Encyclopedia of curriculum studies (pp. 208-211). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Silin, J. G. ve Schwartz, F. (2003). Staying close to the teacher. Teachers College Record, 105(8), 1586-1605.
  • Turja, L., Endepohls-Ulpe, M., & Chatoney, M. (2009). A conceptual framework for developing the curriculum and delivery of technology education in early childhood. International Journal of Technology and Design Education, 19, 353- 365.
  • Uşun, S. ve Cömert, D. (2003). Okul öncesi öğretmenlerinin hizmet içi eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 125- 138.
  • Uzun, H. (2007). Malatya ilinde okulöncesi eğitim programının uygulanmasında öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi (Anasınıfları üzerine bir çalışma). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Varış, F. (1994). Eğitimde program geliştirme: Teori ve teknikler (5. baskı). Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
  • Wood, E. (2004). A new paradigm war? The impact of national curriculum policies on early childhood teachers’ thinking and classroom practice. Teaching and Teacher Education, 20, 361-374.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Gülsen Ünver Bu kişi benim

Gürcü Erdamar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 16 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ünver, G., & Erdamar, G. (2015). TÜRKİYE’DE ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİ ÖĞRETMENLERİNİN EĞİTİM PROGRAMI GELİŞTİRME SÜRECİNE KATKILARI. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 215-234.

2562219122   19121   19116   19117     19118       19119       19120     19124