PSİKOLOJİK DANIŞMA MÜDAHALESİ OLARAK BİREYSEL PSİKOLOJİK DANIŞMA

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 1, 389 - 407, 01.01.2015

Hüseyin Öncü

Öz

Bu çalışmanın amacı, bir müdahale biçimi olarak, bireysel psikolojik danışmanın gelişimsel rehberlik kapsamında kuramsal yönden ele alıp açıklamaktır. Araştırmada "kitaplık araştırma yöntemi" kullanılmıştır. Veriler araştırma kapsamındaki literatürün taranmasıyla elde edilmiştir. Bireysel psikolojik danışmada görüşülen ortalama birey sayısının 6 ile 8 arasında değiştiği ve oturumlarında genellikle 6 ile 10 arasında düzenlenmesinin daha uygun olacağı belirtilmiştir. Sonuç olarak, bireysel psikolojik danışmanlık bir müdahale şekli olarak değerli ve saygı gören bir müdahale türüdür. Okul danışmanları tarafından en çok tercih edilen bir müdahale yaklaşımıdır. Bu yaklaşım diğer danışmanlık yöntemlerine aşina olmayan birçok öğretmen, yönetici ve aile tarafından tek danışmanlık türü olarak kabul edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bireysel psikolojik danışma, danışman, danışan

Individual Counselling as a Counselor Intervention

Öz

The purpose of the study is to clarify theoretically individual counseling as an intervention based on developmental guidance. In the study, Library research design is used. The data is obtained by searching the literature. It is stated that average client number the counselor work with changes from 6 to 8 and it is appropriate to have usually sessions in number of 6 to 10. Consequently, individual psychological counseling is a valuable and respected intervention type. It is the most preferred intervention approach by school counselors. This approach is regarded as the only counseling type by many teachers, administrators and family members who are not familiar with other forms of counseling

Anahtar Kelimeler

Individual Counseling, Counselor, client

Kaynakça

• American Counseling Association( 1997). Governing counsil minutes of the September 1997 governing counsil meeting. Alexandria, VA.
• Anthony, S.,& Pagano, G. (1998). The therapeutic potential for grovth during the termination process. Clinical Social Work Journal, 26, 218-296.
• Baloğlu, M. ve Tan, H. (2006). Psikolojik danışma ve rehberlik: Teori ve uygulama. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
• Bektaş, D, Kocabaş, E.Ö. ve Denizli, S. ( 2007). Psikolojik danışma: Temel ögeler.(2. Baskı.). Ankara: Pegem A. Akademi.
• Brooks, D.K., Goldberg, A.&Fish, L.S., & Halstead, R. W.(1990). Counselor and client perceptions of the working alliance. Journal of Mental Health Counselin,12, 208- 221.
• Bruce, M.A., & Gordon, C.(1997). Brief counseling versus traditional counseling: A comparison of effectiveness. School Counselor, 44(3), 171-185.
• Bruce, M.A.(1995). Brief counseling: An effective model for change. School Counselor, 42, 353-363.
• Bowman, R.P.(1995). Using metaphors as tools for counseling children. Elementary School Guidence and Counselling, 29, 206-216.
• Carkhuff, R.R. (2000). The art of helping in the 21 st century (8th ed). Amherst, MA: Human Resource Development Press.
• Cochran, J.L.(1996). Using play and art therapy to help culturally diverse student overcome barriers to school success, School Counselor, 43, 287-298.
• Corey, G.(2008). Psikolojik Danışma, Psikoterapi Kuram ve Uygulamaları. (Çev:T. Ergene). Ankara: Mentis Yayıncılık.(orijinal eser 2005 yılında basılmıştır)
• Cormier, S. ve Hackney, H. (2008). Psikolojik danışma ilke ve teknikleri: Psikolojik yardım Süreci elkitabı.( Çev: T. Ergene ve S.A.Sevim). Ankara: Mentis Yayıncılık.
• Cormier, S., ve Hackney, H. (2013). Psikolojik danışma: Stratejiler ve müdahaleler. Çevl: M. Özekes vd) . Ankara: Pegem A Akademi.
• Corsini, R.J.( 2008). Introduction. In R.J. Corsini ve D. Wedding( Eds.) Current Psychotherapies ( 8th ed.). Belmont, CA: Brooks/Cole- Cengage.Corsini, R.J.,&
• Davis, S.R. ve Meier, S.T. (2007). Psikolojik danışma: Temel ögeler.( Çev: Y. Bektaş, E.Ö. Kocabaş ve S. Denizli),(2. baskı.). Ankara: Pegem A Akademi.
• Eliason, G.T., Gamer, N.E. & LaFountain, R.M. (1996). Solution-focused counseling groups: A key for school counselor. School Counselor, 43, 256-267.
• Egan, G. (2001). The skilled hepler: A Problem-management approach to helping. (7th ed.). Pacfic Grove, CA: Brooks/Cole.
• Girgin, G.(2011). Çağdaş eğitim sisteminde öğrenci kişilik hizmetleri ve rehberlik. Psikolojik danışma ve rehberlik.(Ed. A. Kaya) Geliştirilmiş (7.baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Isaacs, M.I.& Stone, C.(1999). School counselors and confidentiality. Factors affeting Professional choices. Professional school counseling, 2, 258-266
• Jackson, S.A.& White, J.(2000). Referralste the school counselor: Aqualitative ve study.
• Kepçeoğlı, M.(1994). Psikolojik Danışma ve Rehberlik. (8.baskı.). Ankara: Özerler Matbaası.
• Johnson, V. & Kotman, T. (1993). Adlerion play therapy: A tool for school counselors. Elementary School Guidance and Counseling, 28, 42-51.
• Kuzgun, Y.(2009). Rehberlik ve Psikolojik Danışma.(10.baskı.). Ankara: Nobel Dağıtım
• Littrell, J.M, Malia, J.A,& Wanderwood, M.(1995). Single-sesion brief counseling in a high school. Journal of Counseling and Development, 73, 451-458.
• Murphy, J.J.(1994). Working with what Works: A solution-focused approach to school behavior problems. School Counselor,42,59-69. Myrick, R.D.(2003). Developmental guidance and couseling: A Practical Approach.(4th.ed.). Minneapolis: Educational Media Corporation.
• Öncü, H.(2002). Psikolojik danışma müdahalesi olarak küçük grupla psikoloji danışma. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 85-102.
• Patton, M.Q( 1987). How to use qualitative methods in evaluation. Newburk Park, C:A:Sage.
• Peer, G.G.(1985). The status of secondary school güidance: A national survey. School Counselor, 32, 181-189.
• Peristein, M. (1998). Where, oh where, has the therapapeutic alliance gone? Disquieting log-jams in the therapeutic relationship. Women and Therapy, 21,63-68.
• Pişkin, M.& Öner, U.(1999). Görüşme ilkeleri ve Teknikleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını.
• Skalere, G. (2012). Okul danışmanları içinçözüm odaklı kısa süreli psikolojik danışma (Çev. D.M.Siyez). Sage Publications.
• Tan, H.(1986). Psikolojik yardım ilişkileri: Danışma ve psikoterapi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Tata, S.P.& Leong, R.T, L.(1994). İndividualism- collectivism, social-network orientation, and acculturation as predictors of attitudes toward seeking Professional psychological help a mong chinese Americans. Journal of Counseling Psychology, 41, 280-287.
• Tekinalp, B.E. ve Terzi, Ş.I. (2013). Psikolojik danışmada güncel kuramlar. Ankara: Pegem A Akademi.
• Eryılmaz, A. ve Süral, T.M. (2014). Kuramdan uygulamaya bireyle psikolojik danışma. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ward, D.E.(1984). Termination of İndivudual counseling: Consept and strategies, Journal of Counseling and Development, 63, 21-25.
• Wedding, D.(2000).Current Psychotherapies.(6th ed.).Itasca, lL, F.E.
• Wiggins, J.D.& Mickle-Askin, K.(1980). Reported work emphasis on effetive and ineffective counselors. School Counselor, 27, 294-299.
• Wilson, N.S.(1986). Counseling interventions with low achieving and underachhieving elementary, middle and high school student: A reiew of the literatüre, Journal of Counseling and Development, 65(10), 628-663.