İnönü Üniversitesi Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Çevrimiçi Öğrenci Bağlılık Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 22 Sayı: 2, 860 - 904, 30.08.2021

Feride Sel , Süleyman Nihat Şad

Öz

Bu araştırmanın amacı, İnönü Üniversitesinde öğrenim gören örgün ve uzaktan eğitim öğrencilerinin çevrimiçi öğrenci bağlılık düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Örgün eğitim ve uzaktan eğitim öğrencilerinin çevrimiçi bağlılık düzeyleri öğrenim türü, cinsiyet ve akademik başarı değişkenleri açısından betimlenmiş ve analiz edilmiştir. İlişkisel tarama deseninde yapılandırılan araştırmaya İnönü Üniversitesinin 5/ı derslerini (Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi, Türk Dili ve Yabancı Dil) uzaktan eğitim yoluyla alan 646 örgün eğitim öğrencisi ile tüm derslerini uzaktan eğitim yoluyla alan 298 uzaktan eğitim programı öğrencisi olmak üzere toplam 944 öğrenci katılmıştır. Verilerin toplanması amacıyla ‘Çevrimiçi Öğrenci Bağlılık Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda uzaktan eğitim öğrencilerinin çevrimiçi ortamlarda kendilerini daha rahat hissettikleri; örgün eğitim öğrencilerinin çevrimiçi öğrenci bağlılık düzeylerinin düşük olduğu ve çevrimiçi derslerde kendilerini daha az rahat hissettikleri görülmüştür. Ayrıca araştırmada öğrencilerin topluluk hissinin düşük düzeyde olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan Eğitim, Öğrenci Bağlılık Düzeyi, Yalnızlık, Topluluk Hissi, Etkileşim ve İşbirlikli Öğrenme

Kaynakça

• Al, U., ve Madran, R. O. (2004). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemleri: Sahip olması gereken özellikler ve standartlar. Bilgi Dünyası, 5(2), 259-271.
• Allen, M., Bourhis, J., Burrell, N. ve Mabry, E. (2002). Comparing student satisfaction with distance education to traditional classrooms in higher education: A meta-analysis. The American Journal of Distance Education, 16(2), 83-97. https://doi.org/10.1207/S15389286AJDE1602_3
• Akça, O. (2006). SAU uzaktan eğitim öğrencilerinin iletişim engelleri ile ilgili öğrenci görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya üniversitesi, Sakarya.
• Arbaugh, J. B. ve Hornik, S. (2006). Do Chickering ve Gamson’s seven principles also apply to online MBAs? The Journal of Educators Online, 3(2), 1-18.
• Armfield, D. M., Kennedy, K., ve Duin, A. H. (2015). Extended abstract: The roles of networked learning, collaboration, and connectedness in the classroom. In 2014 IEEE International Professional Communication Conference, IPCC 2014 (Vol. 2015-January). [7020369] Institute of Electrical and Electronics Engineers Inc. doi: 10.1109/IPCC.2014.7020369.
• Beldarrain, Y. (2006). Distance education trends: Integrating new technologies to foster student interaction and collaboration, Distance Education, 27(2), 139-153, DOI: 10.1080/01587910600789498.
• Berigel, M.(2013). Öğretim elemanlarının uzaktan eğitim ortamlarına uyum süreçlerinin incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Bernard, R. M., Abrami, P. C., Lou, Y., Borokhovski, E., Wade, A., Wozney, L., ve Huang, B. (2004). How does distance education compare with classroom instruction? A meta-analysis of theempirical literature. Review of Educational Research, 74(3), 379-439.
• Bolliger, D. U., ve Inan, F. A. (2012). Development and validation of the Online Student Connectedness Survey (OSCS). The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 13(3), 41-65.
• Brown, R. E. (2001). The process of community-building in distance learning classes. Journal of Asynchronous Learning Networks, 5(2), 18-35.
• Burma, Z. A. (2008). AB’ye geçiş sürecinde meslek elemanlarının uzaktan öğretim ile eğitimi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2), 15-20.
• Chickering, A. W., ve Gamson, Z. F. (1987). Seven principles for good practice in undergraduate education. AAHE Bulletin, 3, 2-6.
• Crisp, B. R. (2010). Belonging, connectedness and social exclusion. Journal of Social Inclusion, 1(2), 123-132.
• Davies, J., ve Graff, M. (2005). Performance in e‐learning: online participation and student grades. British Journal of Educational Technology, 36(4), 657-663.
• Erturgut, R. (2008). İnternet temelli uzaktan eğitimin örgütsel, sosyal, pedagojik ve teknolojik bileşenleri. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2), 79-85.
• Esgin, E., ve Saraç, A. (2015). The effects of online and in-class groupworks on academic achievement, attitude and willingness for social interaction. SDU International Journal of Educational Studies, 2(1), 38-52.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. New York, McGraw-Hill Companies.
• Futch, L. S., deNoyelles, A., Thompson, K., ve Howard, W. (2016). "Comfort" as a critical success factor in blended learning courses. Online Learning, 20(3), 140-158.
• Garrison, D. R., Anderson, T., ve Archer, W. (1999). Critical inquiry in a text-based environment: computer conferencing in higher education. The Internet and Higher Education, 2(2-3), 87-105.
• Garrison, D. R. (2007). Online community of inquiry review: Social, cognitive, and teaching presence issues. Journal of Asynchronous Learning Networks, 11(1), 61-72.
• Garrison, D., Cleveland-Innes, M., ve Fung, T. (2010). Exploring causal relationship among teaching,cognitive and social presence: student perceptions of the community of inquiry framework. Internet and Higher Education, 13, 31–36. Doi:10.1016/J.İheduc.2009.10.002. Gökdemir, A. (2009). İnternet tabanlı uzaktan eğitim sistemi geliştirilmesi: Öğrenme modüllerinin oluşturulmasında Robert Gagne'nin öğrenme adımlarının kullanılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak.
• Graham, C., Cagiltay, K., Lim, B. R., Craner, J., ve Duffy, T. M. (2001). Seven principles of effective teaching: A practical lens for evaluating online courses. The Technology Source, 30(5), 50.
• Hampel, R. (2009). Training teachers for the multimedia age: developing teacher expertise to enhance online learner interaction and collaboration, Innovation in Language Learning and Teaching, 3(1), 35-50, Doi: 10.1080/17501220802655425.
• Hew, K. F., ve Cheung, W. S. (2008). Attracting student participation in asynchronous online discussions: A case study of peer facilitation. Computers and Education, 51(3), 1111-1124.
• Hillman, D. C., Willis, D. J., ve Gunawardena, C. N. (1994). Learner-interface interaction in distanceeducation: An extension of contemporary models and strategies for practitioners. American Journal of Distance Education, 8(2), 30-42. https://doi.org/10.1080/08923649409526853.
• Hrastinski, S. (2009). A theory of online learning as online participation. Computers & Education, 52(1), 78-82.
• Işıklı, E. (2016). Buharkent Meslek Yüksekokulu’nda örgün öğretim programındaki öğrencilerin “5ı” uzaktan öğretim derslerine karşı tutumları. Electronic Journal of Vocational Colleges, 7(2), 94-101.
• Johnson, C., ve Brescia Jr, W. (2006). Connecting, making meaning, and learning in the electronic classroom: reflections on facilitating learning at a Distance. Journal of Scholarship of Teaching And Learning, 6(1), 56-74.
• Kaban, A. (2013). Uzaktan eğitim kalite standartlarının belirlenmesi ve Atatürk Üniversitesi uzaktan eğitim sisteminin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi. Ankara.
• Karaağaçlı, M., ve Erden, O. (2008). İnternet destekli uzaktan eğitimde dokuz aşamalı öğretim durumunun tasarımı. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2), 21-29.
• Karabulut, A., Braet, D., Lindstrom, D., ve Niederhauser, D. (2009, March). Student level of commitment and engagement with ning as a learning management system. In Society for Information Technology & Teacher Education International Conference (pp. 2564-2569). Association for the Advancement of Computing in Education (AACE).
• Kılıç, S., Horzum, M. B. ve Çakıroğlu, Ü. (2016). Çevrimiçi eşzamanlı öğrenme ortamlarında öğrencilerin öğretimsel, sosyal ve bilişsel buradalık algılarının belirlenmesi. Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi, 7(2), 350-364.
• Koohang, A., ve Durante, A. (2003). Learners’ perceptions toward the web-based distance learning activities/assignments portion of an undergraduate hybrid instructional model. Journal of Information Technology Education: Research, 2, 105-113.
• Korkmaz, Ö., Çakır, R., ve Tan, S. S. (2015). Öğrencilerin e-öğrenmeye hazır bulunuşluk ve memnuniyet düzeylerinin akademik başarıya etkisi. Journal of Kirsehir Education Faculty, 16(3), 219-241.
• McPherson, M.,ve Nunes, M. B. (2004). The failure of a virtual social space (VSS) designed to create a learning community: Lessons learned. British Journal of Educational Technology, 35(3), 305-321.
• Mısırlı, Z. A. (2007). Web tabanlı öğrenme yönetim sistemine iliskin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• Moore, M. G. (1989). Editorial: Three types of interaction. The American Journal of Distance Education, 3(2), 1-7.
• Murphy, K. L., ve Cifuentes, L. (2001). Using web tools, collaborating, and learning online. Distance Education, 22(2), 285-305.
• Ng, C., Yeung, A. S., ve Hon, R. Y. H. (2006). Does online language learning diminish interaction between student and teacher? Educational Media International, 43(3), 219-232.
• Odabaş, H. (2003). Internet tabanlı uzaktan eğitim ve bilgi ve belge yönetimi bölümleri Türk Kütüphaneciliği Dergisi, 17(1), 22-36.
• Özarslan, M., Kubat, B. ve Bay, Ö. F. (2008). Uzaktan eğitim için entegre ofis dersinin web tabanlı içeriğinin geliştirilmesi ve üretilmesi. Akademik Bilişim, 7, 55-60.
• Özkanan, A. ve Erdoğan, A. (2013). Uzaktan eğitimde öğrenme ortamının kabulü ile birliktelik duygusunun öğrenen memnuniyetine etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Özel Sayı, 209-220.
• Phirangee, K. (2016). Students' perceptions of learner-learner interactions that weaken a sense of community in an online learning environment. Online Learning, 20(4), 13-33.
• Polat, A. (2013). Uzaktan eğitim öğrencilerinin sorgulama topluluğu algılarının akademik güdülenme ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Cumhuriyet Üniversitesi örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Rodriguez, M. C., Ooms, A., ve Montañez, M. (2008). Students’ perceptions of online-learning quality given comfort, motivation, satisfaction, and experience. Journal of Interactive Online Learning, 7(2), 105-125.
• Rovai, A. (2002). Building sense of community at a distance. International Review of Research in Open and Distance Learning, 3(1), 1–16.
• Rovai, A. P., ve Barnum, K. T. (2003). On-line course effectiveness: An analysis of student interactions and perceptions of learning. Journal of Distance Education, 18(1), 57−73.
• Rovai, A. P., ve Jordan, H. (2004). Blended learning and sense of community: A comparative analysis with traditional and fully online graduate courses. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 5(2), 1-13.
• Sadera, W. A., Robertson, J., Song, L., ve Midon, M. N. (2009). The role of community in online learning success. Journal of Online Learning and Teaching, 5(2), 277-284. Sel, F. ve Şad, S. N. (2018). Once I dad an English class: A story of a change from face to-face instruction to a distant web-based one. International Online Journal of Educational Sciences, 10(2), 116-129. doi: https://doi.org/10.15345/iojes.2018.02.008
• Shen, D., Nuankhieo, P., Huang, X., Amelung, C., ve Laffey, J. (2008). Using social network analysis to understand sense of community in an online learning environment. J. Educational Computing Research, 39(1), 17-36
• Shin, N. (2003). Transactional presence as a critical predictor of success in distance learning. Distance Education, 24(1), 69-86.
• Slagter van Tryon, P. J., ve Bishop, M. J. (2012). Evaluating social connectedness online: the design and development of the social perceptions in learning contexts instrument. Distance Education, 33(3), 347-364. https://doi.org/10.1080/01587919.2012.723168.
• Sollitto, M., Johnson, Z. D., ve Myers, S. A. (2013). Students' perceptions of college classroom connectedness, assimilation, and peer relationships. Communication Education, 62(3), 318-331.
• Şad, S. N., Göktaş, Ö., ve Bayrak, İ. (2014). A comparison of student views on web-based and face-to face higher education. Turkish Online Journal of Distance Education, 15(2), 209-226.
• Şahin, M. C. (2005). İnternet tabanlı uzaktan eğitimin etkililiği: Bir meta-analiz çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Uysal, Ö., ve Kuzu, A. (2011). Çevrimiçi eğitimde kalite standartları: Amerika örnekleri. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 1(1), 49-75.
• Woods, R. ve Ebersole S. (2003). Using non-subject-matter-specific discussion boards to build connectedness in online learning, American Journal of Distance Education, 17(2), 99-118, DOI:10.1207/S15389286AJDE1702_3.
• Yıldız, E.(2016). Çevrimiçi ortamlarda uzaktan eğitim öğrencilerinin topluluk hissi, akademik başarı ve katılımları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Yılmaz, E. O., ve Aktuğ, S. (2011). Uzaktan eğitimde çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitimde etkileşim ve iletişim üzerine görüşleri. Akademik Bilişim Konferansı 2011, Malatya.
• Zhao, H., ve Sullivan, K. P. (2017). Teaching presence in computer conferencing learning environments: effects on interaction, cognition and learning uptake. British Journal of Educational Technology, 48(2), 538-551