Öz-şefkat kavramı doğu felsefesinde yüzyıllardır var olmasına karşın psikoloji dünyasına yeni giren bir kavramdır. Bu kavramla ilgili yapılan çalışmalar her ne kadar başlangıç aşamasında olsa da psikolojik sağlıkla ilgili bir yapı olduğu yönünde bulgular mevcuttur. Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin öz-şefkat düzeylerinin stresle başa çıkmada kullandıkları yöntemleri yordama düzeyini incelemek amaçlanmıştır. Araştırma verileri Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi bünyesinde farklı bölümlerde eğitim gören 340 öğrenciden sağlanmıştır. Veri toplama araçları olarak Öz-Şefkat Ölçeği (Deniz, Kesici ve Sümer, 2008) ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (Şahin ve Durak, 1995) kullanılmıştır. Yapılan basit doğrusal regresyon analizi sonucunda öz-şefkatin stresle başa çıkma tarzları ölçeğindeki tüm alt boyutlar için anlamlı bir yordayıcı olduğu bulgusu elde edilmiştir. Alt boyutlara göre incelendiğinde, öz-şefkat kendine güvenli yaklaşım alt boyutundaki varyansın %29’u (F=140.610, p<001), iyimser yaklaşım alt boyutundaki varyansın %42’sini (F=242.463, p<001), çaresiz yaklaşım alt boyutundaki varyansın negatif yönde %34’ünü (F=171.561, p<001), boyun eğici yaklaşım alt boyutundaki varyansın negatif yönde %3’ünü (F=11.059, p<001) ve sosyal destek arama alt boyutundaki varyansın %2’sini (F=7.332, p<01) açıklamaktadır. Araştırma bulgularının da gösterdiği üzere öz-şefkatin kendisinin de kayda değer bir başa çıkma yöntemi olarak değerlendirilebileceği görülmektedir. Bulgular diğer araştırma sonuçlarıyla birlikte tartışılmıştır.
The concept of self-compassion has existed in the eastern philosophy for centuries, however it has just entered the world of psychology. Although the studies about this concept are at an early stage, there are findings that it is a structure related to psychological health. The aim of this study was to investigate the predictive power of self-compassion on coping mechanisms with stress in university students. The data were obtained from 340 students from different departments of Marmara University Faculty of Education. As data collection instrument, Self-Compassion Scale (Deniz, Kesici and Sümer, 2008), and Coping with Stress Scale (Şahin and Durak, 1995) were used. As a result of the study, it was found that self-compassion was a significant predictor for all sub-dimensions of coping with stress scale. On the basis of the sub-dimensions, self-compassion explained 29% of the variance in the self-confident approach (F=140.610, p<001), 42% of the variance in the optimistic approach (F=242.463, p<001), 34% of the variance in the helpless approach in negative direction, (F=171.561, p<001), 3% of the variance in the submissive approach in negative direction (F=11.059, p<001), and 2% of the variance in the seeking social support approach (F = 7.332, p <01). As the research findings show, self-compassion itself can be considered as a significant coping method. The results were discussed with other research results.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Alan Eğitimleri |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Nisan 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 23 Sayı: 1 |