Öz
The purpose of the research is to determine the chaos and com-plexity experienced schools according to principals. Case study design, one of the qualitative research methods, was used in the research. The data were obtained using semi-structured inter-view from qualitative data collection tools. The criterion sam-pling method, one of the purposeful sampling methods, was used to determine the study group of the research. Research data were collected from 13 principals working in pre-school (3 principals), primary school (3 principals), middle school (3 principals), vocational high schools (2 principals) and high school (3 principals) in Duzce city center in 2015-2016 academ-ic year. The collected data were analyzed by descriptive analysis technique. In this direction, similar data were gathered together within the framework of certain concepts and themes and they were later organized and interpreted. The opinions of the partic-ipants were presented without making any changes. The identi-ties of the participants were kept confidential and for the analy-sis of the obtained data, each interview form was coded as P1 ( Principal 1), P2 (Principal 2) ... P13 (Principal 13).
Anahtar Kelimeler
Chaos complexity butterfly effect fractals feedback mechanisms unusual attractors
Kaynakça
- Açıkalın S. N. and Erçetin Ş.Ş. (2012) Great ıllusion in twenty-first century-chaos knocking door. Santo Banerjee, Şefika Şule Erçetin (eds), Chaos, complexity and leadership springer proceeding in compexity. Springer Dordrecht Heidelberg New York London, pp 1–9. http://www.springer.com/series/11637, Açıkalın, Ş. Ş. (1993). Öğretmenlerin okul müdürlerini etkileme güçleri. H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, (9), 183-192. Agar, M. (1999). Complexity theory: An Exporation and Overview. Field Methods, 11 (2), 99-120. Akmansoy, V. (2013). Kaos Teorisi Ve Eğitime Yansımaları (Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Örneği). Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayın-lanmamış Yüksek Lisans Tez. Burdur. Altun, S. A. (2001). Kaos ve yönetim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 28, 451-469 Aydın, İ. (2010). Alternatif okullar. (3. Baskı,) Ankara: Pegem A Yayıncılık Benson, G.D., & Hunter W. J. (1992). Chaos theory: no strange attractor in teacher education. Action in Teacher Education. XLV, 60-67. Beycioğlu, K, Kesik, F, Kondakçı, Y. (2014). Eğitim yönetiminde güncel tartışmalar. eğitim yönetimi (Editör: Selahattin Turan). Ankara: Pegem Akademi. Boyd, V. (1992). School context: Bridge or barrer to change? Austin, TX: Southwest Educational Devalopment Lab. Bursalıoğlu, Z. (2002). Okul Yönetiminde yeni yapı ve davranış, Ankara: Pegem A Yayıncılık, No.9 Cziko, G. A. (1999). Unpredictability and ındeterminism in human behavşor. Arguments And Implications For Educational Research. Educational Researcher 17-25. Çobanoğlu, F. (2008). Değişim mantığını anlamak: akış ve dönüşüm olarak örgüt. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 110-119. Dereli, T., (1981). Organizasyonlarda davranış, Ar Yayın Dağıtım, İstanbul. Erçetin, Ş. Ş. (2001). Yönetimde yeni yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Ertürk A. (2012) Kaos kuramı: yönetim ve eğitimdeki yansımaları. Kastamonu Eğitim Dergisi 20 (3), 849–868 Gleick, J. (1987). Chaos; making a new science. New York: Penguin. Glickman, C. D., Gordon, S.P., Ross, J. M. (2014). Denetim ve öğretimsel liderlik (Çeviri Editörleri: Mualla Bilgin Aksu, Esmahan Ağaoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık Koçel, T. (2007). İşletme yöneticiliği, İstanbul: Arıkan Matbaası. Özdemir S. & Kılıç, A. Ç. (2014). Değişen toplum ve okul. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. (Editör: Servet Özdemir). Ankara: Pegem Akademi. Özdemir, S. (2014). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. (3. Baskı,) Ankara: Pegem A Yayıncılık. Özden, Y. (2006). Okul yönetimlerini geliştirme programı. MEB. İlköğretim Genel Müdürlüğü Ankara Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve değerlendirme yöntemleri (Çeviri Editörleri, Mesut Bütün, Selçuk Beşir Demir). Ankara, Pegem A Akademi. Peitgen, H., Richter, P. (1986). The Beauty of Fractals. Heidelberg: Springer-Verlag Pryor, R. G. L. & Bright, J. E. H. (2005). Chaos in practice: Techniques for career counselor. Australian Journal of Career Development, 14 (1), 18-28. Savacı, F.A. (2006). Kaos ve hoşgörülü fraktal geometri. Bilim ve Ütopya Dergisi, 149, 36-38. Sergiovanni, T. J. (2007). Rethinking leadership. A collection od articles. Thousands Oaks. California: Corwin. Şişman, M. (1998). Postmodernizim tartışmaları ve örgüt kuramındaki yansımaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2, (3) 451-464. Şişman, M. (2012). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. (5. Baskı,) Ankara: Pegem A Yayıncılık. Töremen, F. (2000). Kaos teorisi ve eğitim yöneticisinin rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1 (22), 203-219. Usta, M. E. (2013). Okul Yöneticilerinin Pozitivist ve Kaos Yönetim Anlayışlarını Benimsemelerinin Kendilerinin ve Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeylerine Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Elazığ
Okul Yöneticilerinin Görüşlerine Göre Okullarda Yaşanan Kaos ve Karmaşıklık Durumlarının Analiz Edilmesi
Öz
Araştırmada okul yöneticilerine göre okullarda yaşanan kaos ve karmaşıklık durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmada; veriler nitel veri toplama araçlarından yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla elde edilmiş-tir. Araştırmanın çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanıl-mıştır. Araştırma verileri 2015-2016 eğitim öğretim yılında Düzce Merkez ilçede görev ve okul öncesi (3 müdür), ilkokul (3 müdür), ortaokul (3 müdür ), meslek lisesi (2 okul müdürü) ve lise (3 okul müdürü ) yapan toplam 13 okul müdüründen toplanmıştır. Veriler betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Bu doğrultuda birbirine benzeyen veriler belirli kavramlar ve temalar çerçevesinde bir araya getirilmiş organize edilerek yorumlanmıştır. Katılımcıların ilgili görüşleri değiştirilmeden aktarılmıştır. Katılımcıların kimliklerinin gizli tutulmuş ve elde edilen verilerin çözümüne her görüşme formuna M1 (Müdür1), M2 (Müdür 2)... M13 (Müdür) şeklinde bir adlandırma yapıl-mıştır. Araştırmanın aktarılabilirliğini artırmak için araştırma süreci ve bu süreçte yapı¬lanlar ayrıntılı bir şekilde açıklanmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaos karmaşıklık kelebek etkisi fraktallar dönüt mekanizmaları olağandışı çekiciler
Kaynakça
- Açıkalın S. N. and Erçetin Ş.Ş. (2012) Great ıllusion in twenty-first century-chaos knocking door. Santo Banerjee, Şefika Şule Erçetin (eds), Chaos, complexity and leadership springer proceeding in compexity. Springer Dordrecht Heidelberg New York London, pp 1–9. http://www.springer.com/series/11637, Açıkalın, Ş. Ş. (1993). Öğretmenlerin okul müdürlerini etkileme güçleri. H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, (9), 183-192. Agar, M. (1999). Complexity theory: An Exporation and Overview. Field Methods, 11 (2), 99-120. Akmansoy, V. (2013). Kaos Teorisi Ve Eğitime Yansımaları (Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Örneği). Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayın-lanmamış Yüksek Lisans Tez. Burdur. Altun, S. A. (2001). Kaos ve yönetim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 28, 451-469 Aydın, İ. (2010). Alternatif okullar. (3. Baskı,) Ankara: Pegem A Yayıncılık Benson, G.D., & Hunter W. J. (1992). Chaos theory: no strange attractor in teacher education. Action in Teacher Education. XLV, 60-67. Beycioğlu, K, Kesik, F, Kondakçı, Y. (2014). Eğitim yönetiminde güncel tartışmalar. eğitim yönetimi (Editör: Selahattin Turan). Ankara: Pegem Akademi. Boyd, V. (1992). School context: Bridge or barrer to change? Austin, TX: Southwest Educational Devalopment Lab. Bursalıoğlu, Z. (2002). Okul Yönetiminde yeni yapı ve davranış, Ankara: Pegem A Yayıncılık, No.9 Cziko, G. A. (1999). Unpredictability and ındeterminism in human behavşor. Arguments And Implications For Educational Research. Educational Researcher 17-25. Çobanoğlu, F. (2008). Değişim mantığını anlamak: akış ve dönüşüm olarak örgüt. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 110-119. Dereli, T., (1981). Organizasyonlarda davranış, Ar Yayın Dağıtım, İstanbul. Erçetin, Ş. Ş. (2001). Yönetimde yeni yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Ertürk A. (2012) Kaos kuramı: yönetim ve eğitimdeki yansımaları. Kastamonu Eğitim Dergisi 20 (3), 849–868 Gleick, J. (1987). Chaos; making a new science. New York: Penguin. Glickman, C. D., Gordon, S.P., Ross, J. M. (2014). Denetim ve öğretimsel liderlik (Çeviri Editörleri: Mualla Bilgin Aksu, Esmahan Ağaoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık Koçel, T. (2007). İşletme yöneticiliği, İstanbul: Arıkan Matbaası. Özdemir S. & Kılıç, A. Ç. (2014). Değişen toplum ve okul. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. (Editör: Servet Özdemir). Ankara: Pegem Akademi. Özdemir, S. (2014). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. (3. Baskı,) Ankara: Pegem A Yayıncılık. Özden, Y. (2006). Okul yönetimlerini geliştirme programı. MEB. İlköğretim Genel Müdürlüğü Ankara Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve değerlendirme yöntemleri (Çeviri Editörleri, Mesut Bütün, Selçuk Beşir Demir). Ankara, Pegem A Akademi. Peitgen, H., Richter, P. (1986). The Beauty of Fractals. Heidelberg: Springer-Verlag Pryor, R. G. L. & Bright, J. E. H. (2005). Chaos in practice: Techniques for career counselor. Australian Journal of Career Development, 14 (1), 18-28. Savacı, F.A. (2006). Kaos ve hoşgörülü fraktal geometri. Bilim ve Ütopya Dergisi, 149, 36-38. Sergiovanni, T. J. (2007). Rethinking leadership. A collection od articles. Thousands Oaks. California: Corwin. Şişman, M. (1998). Postmodernizim tartışmaları ve örgüt kuramındaki yansımaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2, (3) 451-464. Şişman, M. (2012). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. (5. Baskı,) Ankara: Pegem A Yayıncılık. Töremen, F. (2000). Kaos teorisi ve eğitim yöneticisinin rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1 (22), 203-219. Usta, M. E. (2013). Okul Yöneticilerinin Pozitivist ve Kaos Yönetim Anlayışlarını Benimsemelerinin Kendilerinin ve Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeylerine Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Elazığ
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Mart 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |