An Overview of the Field Studies of Teaching Staff at Music Education Departments in Turkey

Yıl 2020, , 1268 - 1280, 20.05.2020

Barış Kardeş Gökalp Parasız

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3809

Öz

In this study, the academic studies of the teaching staff in Turkey are examined in the field of music education. Throughout history, many studies on music education have been done, the definition of music education, boundaries and the areas affected have varied. In this context, research subjects, study areas and methods used in the field of music education have changed over time. Therefore, examining the academic studies in the field of music education in our country will provide important information in determining the location and research trends in the field. The aim of the study is to make a case study by examining the subjects of academic studies in the field of music education. As a result of the research, the academic studies of 230 instructors working in the departments of music education were reached and the research topics of these studies and the instruments played by the academicians were examined and classified. This research is limited to all the scientific studies published by the faculty members who have the degree of doctorate and proficiency in art. As of the 2018 Higher Education Academic database and the results of research conducted at the university web page, there are 30 undergraduate programs in music education in Turkey. The data obtained in the study were analyzed statistically. As a result of the examinations, it was found that the academic studies conducted in the departments of music education were 4681 in Turkey. When these studies are examined, it is determined that there are more international publications and the majority of the theses administered are master thesis. When the demographic structure is examined, it is determined that the instruments of the academicians are distributed in the form of tying, flute, guitar, law, violin, clarinet, contrabass, piano, ut, viola, cello as well as voice training (singing). In this distribution, it was determined that the number of faculty members whose individual instrument was piano was more than the other instruments.

Anahtar Kelimeler

academician, scientific publication, music education

Türkiye’de Müzik Eğitimi Ana Bilim Dallarında Görev Yapan Öğretim Elemanlarının Alan İçi Çalışmalarına Genel Bir Bakış

Öz

Bu çalışmada Türkiye‘ de müzik eğitimi alanında, öğretim elemanlarının yapmış olduğu akademik çalışmalar incelenmiştir. Tarih boyunca müzik eğitimi ile ilgili pek çok araştırma yapılmış, müzik eğitiminin tanımı, sınırları ve etkilendiği alanlar farklılık göstermiştir. Bu bağlamda müzik eğitimi alanında yapılan çalışmaların araştırma konuları, çalışma alanları ve kullanılan yöntemler zaman içinde değişiklik göstermiştir. Bu nedenle ülkemizde yapılan müzik eğitimi alanındaki akademik çalışmaların incelenmesi alanda bulunduğumuz yeri ve alandaki araştırma eğilimlerini belirlememizde önemli bilgiler sağlayacaktır. Çalışmanın amacı müzik eğitimi alanında yapılan akademik çalışmaların konularını inceleyerek bir durum değerlendirmesi yapmaktır. Bu araştırma sonucunda, müzik eğitimi anabilim dallarında görev yapan 230 öğretim elemanının akademik çalışmalarına ulaşılmış, bu çalışmaların araştırma konuları, akademisyenlerin çaldıkları çalgılar incelenmiş ve sınıflandırılmıştır. Bu araştırma, doktora ve sanatta yeterlik derecesine sahip öğretim elemanları ve yayımlamış oldukları tüm bilimsel çalışmaları ile sınırlı tutulmuştur. 2018 yılı itibariyle YÖK Akademik veri tabanında ve üniversitelerin web sayfalarında yapılan incelemeler sonucu Türkiye’de müzik eğitimi alanında 30 lisans programı bulunmaktadır. Çalışmada elde edilen veriler istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda Türkiye’de müzik eğitimi anabilim dallarında yapılan akademik çalışmalarının tamamının 4681 adet olduğu saptanmıştır. Bu çalışmalar incelendiğinde uluslararası yayınların daha fazla olduğu, yönetilen tezlerin büyük çoğunluğunun yüksek lisans tezi olduğu, demografik yapı incelendiğinde akademisyenlerin enstrümanlarının bağlama, flüt, gitar, kanun, keman, klarnet, kontrbas, piyano, ut, viyola, viyolonsel yanı sıra ses eğitimi (şan) şeklinde dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Bu dağılımda, bireysel çalgısı piyano olan öğretim elemanlarının sayısının diğer çalgılara göre daha fazla olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

akademisyen, bilimsel yayın, müzik eğitimi

Kaynakça

• Alparslan, A. (2014). Öğretim elemanlarının işlerinden tatmin, üniversitelerinden memnun ve gönüllü olmalarındaki öncüller: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi'nde bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 82-101
• Arıkan H. ve Demir, G.Y. (2009) Akademisyenlik ve etik: uygulamalar üzerine toplumsal bir değerlendirme. VI. Ulusal Sosyoloji Kongresi Toplumsal Dönüşümler ve Sosyolojik Yaklaşımlar. (202-237). Aydın.
• Boyer, E. L. (1990). Scholarship reconsidered: priorities of the professoriate. USA, New Jersey: Princeton University Press.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çetinkaya, H. (2006). Evrim, bilim ve eğitim üzerine. Ege Eğitim Dergisi. 7 (1), 1-21.
• Deem, R. and Lucas, L. (2007). Research and teaching cultures in two contrasting UK policy contexts: academic life in education departments in five english and Scottish universities. Higher Education, 54(1), 115-133.
• Doğan, M. (2013). Bilim ve teknoloji tarihi: Sümerlilerden günümüze bilim ve teknoloji, Cumhuriyet Türkiye'sinde bilim ve teknoloji. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Düztepe, Ş. (2004). Araştırmalarda bilimsel yöntemin kullanılması ve araştırmanın temel aşamaları. Journal of Aeronautics and Space Technologies, 1(3), 49-53.
• Ecevit, M. C. (2006). Bilimsel pratikte etik sorunların toplumsal birkaç yönü. E. Karakütük (Ed.), Sosyal Bilimlerde Süreli Yayıncılık-1. Ulusal Kurultay Bildirileri. (s. 81-87) içinde. Ankara.
• Ekiz, D. (2015) Bilimsel araştırma yöntemleri yaklaşım, yöntem ve teknikler. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Erdem, A. R. (2012). Bilim insanı yetiştirmede araştırma eğitimi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(3), 166-175.
• Erdoğan, M. (2006). Bilimsel makale yazma etiği: eleştirel gözlemler. K. Karakütük (Ed.), Sosyal Bilimlerde Süreli Yayıncılık-1. Ulusal Kurultay Bildirileri. (s. 95-97) içinde. Ankara.
• Erkuş, A. (2011). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Erkuş, A., Sünbül, Ö., Sünbül, Ö. S., Yormaz, S. ve Aşiret, S. (2017). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme 2: ölçme araçlarının psikometrik nitelikleri ve ölçme kuramları. Ankara: Pegem Akademi.
• Günay, D. (2011). Türk yükseköğretiminin yeniden yapılandırılması bağlamında sorunlar, eğilimler, ilkeler ve öneriler-I. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 113-121.
• Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri (11. Bs). Ankara: Tek Işık Web Ofset.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Odabaşı, F., Fırat, M., İzmirli, S., Çankaya, S. ve Mısırlı, A. (2010). Küreselleşen dünyada akademisyen olmak. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3), 127-142.
• Okur, H. M. (2007). Marka yükseköğretim hizmetlerinin pazarlanmasında marka değeri oluşturma ve geliştirme stratejileri: Ankara ilinde örnek bir çalışma. (Yüksek lisans tezi). YÖK tez veri tabanından erişildi (Tez No: 211839).
• Ortaş, İ. (2004). Öğretim üyesi ya da bilim insanı kimdir?. Pivolka, 3, 11-16.
• Özer, Y. E. (2011). Girişimci üniversite modeli ve Türkiye. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(2), 85-100.
• Parasız, G. (2009). Keman öğretiminde kullanılmakta olan çağdaş Türk müziği eserlerinin seslendirilmesine yönelik olarak oluşturulan hazırlayıcı alıştırmaların işgörüsellik ve etkililik yönünden incelenmesi. (Doktora tezi). YÖK tez veri tabanından erişildi (Tez No: 239242).
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2016). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Semerci Ç., Gündoğdu K., Sezgin F., Demircioğlu G,. Köse, E., Yılmaz, A., Çepni, S., Bayrakçeken, S. ve Yücel C. (2015). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Şahin, M. ve Duman, R. (2008). Cumhuriyetin yapılanma sürecinde müzik eğitimi. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 7(16), 259-272.
• Tomakin, E. (2009). Bilimsel çalışmalarda yaklaşım, yöntem ve teknik problemi: alternatif bir yorum. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 105-128.
• Topdemir, H. G. ve Unat, Y. (2013). Bilim tarihi. Ankara: Pegem Akademi.
• Uçan, A. (2005). İnsan ve müzik, insan ve sanat eğitimi, temel kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar, Türkiye’deki durum. Ankara: Evrensel Müzikevi.
• Ültay, E. ve Ültay, N. (2018). Akademik teşvik ödeneğinin bilimsel faaliyetlere etkisi hakkındaki akademisyen görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 8(1), 162-171.
• Verburgh, A., Elen, J. and Lindblom-Ylänne, S. (2007). Investigating the myth of the relationship between teaching and research in higher education: a review of empirical research. Studies in Philosophy and Education, 26(5), 449-465.
• Yaşar, Ş. (1998). Çağdaş yaşam çağdaş insan. Can. G. (Ed.). Çağdaş Bilim Anlayışı (s. 154- 162). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
• Yükseköğretim Akademik Arama (2018). Erişim adresi: https://akademik.yok.gov.tr/AkademikArama/