Sosyal Duygusal Öğrenme Ölçeği- Genç Yetişkin Formu Geliştirme Çalışması

Yıl 2021, , 205 - 218, 30.11.2021

Nurten Karacan Özdemir , Hakan Büyükçolpan

https://doi.org/10.24106/kefdergi.822770

Cited By: 6

Öz

Sosyal duygusal öğrenme (SDÖ), bireylerde sosyal duygusal açıdan yetkinlik kazanmaları için gerekli tutumların, değerlerin ve becerilerin geliştirilme sürecidir. Bireyler yaşamları boyunca kendine hedefler koyma ve bunları uygulama, sorumlu kararlar verme, başkalarıyla sağlıklı ilişkiler kurabilme, başkalarıyla işbirliği içinde çalışma, duygularını tanıma ve fark etme, ihtiyaçlarının farkında olma vb. pek çok SDÖ becerilerine ihtiyaç duyabilmektedir. Bu nedenle bu becerilerin desteklenmesine yönelik çabalara temel oluşturması açısından SDÖ becerilerini değerlendirmeye yönelik ölçme araçlarına ihtiyaç vardır. Bu ihtiyaçtan hareketle bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin SDÖ becerilerini ölçmeyi amaçlayan Sosyal Duygusal Öğrenme Ölçeği-Genç Yetişkin Formu’nun (SDÖÖ-GF) geliştirmesi amaçlamıştır. Araştırmanın katılımcıları Türkiye’nin çeşitli devlet ve özel üniversitelerinde öğrenimine devam eden 18-24 yaş arası üniversite öğrencileridir. Çalışmaya 352’si kadın 178’i erkek olmak üzere toplamda 530 üniversite öğrencisi katılmıştır. Ölçeğin geçerlik çalışmaları kapsamında kapsam geçerliği için uzman görüşü alınmış, yapı geçerliği için açımlayıcı faktör analizi (AFA) kullanılarak beş faktörlü yapıya ulaşılmıştır. Ardında doğrulayıcı faktör analizi (DFA) uygulanarak AFA sonucu ulaşılan yapı doğrulanmıştır. Ayrıca ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliği incelenmiştir. Ölçeğin güvenirliği için madde analizi yapılmış, ölçeğin toplamına ve her bir boyuta ilişkin Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı (Alfa=.86) hesaplanmıştır. Çalışma sonucunda toplam 21 madde ve beş faktörden oluşan SDÖÖ-GF’nin Türkiye kültüründe geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Sosyal duygusal öğrenme, CASEL modeli, Genç yetişkinler, Kariyer gelişimi

A Scale Development Study: Social Emotional Learning Scale-Young Adult Form (SELS-YF)

Öz

Purpose: Social emotional learning (SEL) is the process of developing the attitudes, values and skills necessary for individuals to gain social emotional competence. SEL includes many skills such as setting goals and achieving them, making responsible decisions, establishing healthy relationships with others, collaborating with others, recognizing feelings, and being aware of needs etc., which individuals need these skills throughout their lives. In this study, it was aimed to develop the Social Emotional Learning Scale-Young Adult Form (SELS-YF), which aims to measure the SEL skills of university students.
Design/Methodology/Approach: Participants of the study included university students who were between 18-24 years old, recruited from various public and private universities in Turkey. The scale was applied to 530 undergraduate students (352 female and 178 male). The validity of the SELS-YF was evaluated through exploratory and confirmatory factor analysis. The construct and criterion validities of the scale were also tested. Cronbach’s alpha and McDonald’s Omega coefficients were calculated for the internal consistency reliability of the scale.
Findings: The results indicated that the SELS-YF consist of 20 items, including five dimensions, namely Self-Awareness, Academic Self-Regulation, Social Awareness, Responsible Decision Making, and Relationsip Skills. The scale had positive correlation with well-being, indicating criterion validity. The internal consistency of the scale was adequate for the total scale (Cronbach’s alpha =.86) and ranged from .63 to .77 for each dimension. In addition, McDonald’s Omega (ω=.86) coefficient for the total of the scale was calculated.
Highlights: The SELS-YF is a valid and reliable instrument to measure SEL skills of undergraduate students within Turkish culture. 

Anahtar Kelimeler

social emotional learning, CASEL’s model, young adults, areer development

Kaynakça

• Akcaalan, M. (2016). Yaşam boyu öğrenme ile sosyal duygusal öğrenme arasındaki ilişkilerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi. Sakarya.
• Arbuckle, J. L. (2011). IBM SPSS Amos 20 user’s guide. Amos Development Corporation, SPSS Inc.
• Asendorpf, J. B., & Baudonnière, P. M. (1993). Self-awareness and other-awareness: Mirror self-recognition and synchronic imitation among unfamiliar peers. Developmental Psychology, 29(1), 88. https://doi.org/10.1037/0012-1649.29.1.88
• Aysan, F. (1988). Lise öğrencilerinin stres yaşantılarında kullandıkları başaçıkma stratejilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• Bacanlı, F., Karacan-Ozdemir, N., Solberg, S., & Ferrari, L. (2019, Temmuz). Öğretmenlerin öğrencilerin kariyer gelişimini desteklemede önemli buldukları sosyal duygusal öğrenme becerileri, Türkiye bulguları. Social Emotional Learning & Career Development Project Meeting, Padova Üniversitesi, İtalya.
• Baumeister, R. F., & Vohs, K. D. (2007). Self‐Regulation, ego depletion, and motivation. Social and personality psychology compass, 1(1), 115-128. https://doi.org/10.1111/j.1751-9004.2007.00001.x
• Boekaerts, M. (1996). Self-regulated learning at the junction of cognition and motivation. European Pyschologist, 1(2), 100-112. https://doi.org/10.1027/1016-9040.1.2.100
• Bogenç, A. A. (1998). Grupla psikolojik danışmanın suçlu gençlerin kendine saygı düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi. Ankara.
• Brackett, M. A., Reyes, M. R., Rivers, S. E., Elbertson, N. A., & Salovey, P. (2012). Assessing teachers’ beliefs about social and emotional learning. Journal of Psychoeducational Assessment, 30(3), 219- 236. doi:10.1177/0734282911424879
• Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (18. basım). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Can Aran, Özge. (2015). The relationship between self-regulation and study skills. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, 5(2), 207-220. https://doi.org/10.14527/pegegog.2015.011
• Candan, K., ve Yalçın, A. F. (2018). Ergenlerin sosyal duygusal öğrenme becerilerinin sosyal ilişki unsurları ve umut düzeyi ile ilişkisinin incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 319-348. https://doi.org/10.26466/opus.468698
• Carpenter, S. (2018). Ten steps in scale development and reporting: A guide for researchers. Communication Methods and Measures, 12(1), 25-44. https://doi.org/10.1080/19312458.2017.1396583
• Carver, C. S., & Scheier, M. F. (1981). Self-consciousness and reactance. Journal of Research in Personality, 15(1), 16-29. https://doi.org/10.1016/0092-6566(81)90003-9
• Cefai, C., Bartolo, P. A., Cavioni, V., & Downes, P. (2018). Strengthening social and emotional education as a core curricular area across the EU: A review of the international evidence, NESET II report. https://publications.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/c7fae112-1529-11e8-9253-01aa75ed71a1/language-en. adresinden erişilmiştir.
• Child, D. (2006). The essentials of factor analysis. (3rd ed.). New York, NY: Continuum International Publishing Group. Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. (2005). Safe and sound: An educational leader’s guide to evidence-based social and emotional learning programs. https://casel.org/ wp-content/uploads/2016/06/safe-and-sound-il-edition.pdf tarihinde adresinden erişilmiştir.
• Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. (2005). Safe and sound: An educational leader’s guide to evidence-based social and emotional learning programs. https://casel.org/ wp-content/uploads/2016/06/safe-and-sound-il-edition.pdf tarihinde adresinden erişilmiştir.
• Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning (2012). 2013 CASEL guide: Effective social and emotional learning programs—Preschool and elementary school edition. https://casel.org/preschool-and-elementary-edition-casel-guide/ adresinden erişilmiştir.
• Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. (2015). Effective social and emotional learning programs. http://secondaryguide.casel.org/ adresinden erişilmiştir.
• Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
• Coryn, C. L., Spybrook, J. K., Evergreen, S. D., & Blinkiewicz, M. (2009). Development and evaluation of the social-emotional learning scale. Journal of Psychoeducational Assessment, 27(4), 283-295. https://doi.org/10.1177/0734282908328619
• Damon, W. (2004). What is positive youth development? The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 591(1), 13-24.
• Denham, S. A., & Brown, C. (2010). “Plays nice with others”: Social–emotional learning and academic success. Early Education and Development, 21(5), 652-680. https://doi.org/10.1080/10409289.2010.497450
• Denham, S. A., Ji, P., & Hamre, B. (2010). Compendium of Preschool through Elementary School Social-Emotional Learning and Associated Assessment Measures. Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning.
• Denham, S. A., Wyatt, T. M., Bassett, H. H., Echeverria, D., & Knox, S. S. (2009). Assessing social-emotional development in children from a longitudinal perspective. Journal of Epidemiology & Community Health, 63(Suppl 1), i37-i52. http://dx.doi.org/10.1136/jech.2007.070797
• Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., & Schellinger, K. (2011). The impact of enhancing students’ social and emotional learning: A meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82, 405-432 https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.2010.01564.x
• Durlak, J. A., & Wells, A. M. (1997). Primary prevention mental health programs for children and adolescents: A meta‐analytic review. American journal of community psychology, 25(2), 115-152. https://doi.org/10.1023/A:1024654026646
• Durmuşoğlu Saltalı, N., Deniz, M. E., Çeliköz, N., ve Arı, R. (2009). Altı yaş çocukları için Duygusal Becerilerin Değerlendirilmesi Testi’nin (ACES) Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 403-420.
• Durualp, E. (2014). Ergenlerin sosyal duygusal öğrenme becerilerinin cinsiyet ve sınıfa göre incelenmesi. International Journal of Social Science, 26, 13-25.
• Ee, J., & Zhou, M. (2012). Empowering metacognition through social emotional learning. National Institute of Education.
• Elcik, F. (2015). Üstün yetenekli öğrencilerin çevresinden algıladıkları sosyal destek düzeyi ile sosyal duygusal becerileri arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi. Dumlupınar Üniversitesi. Kütahya.
• Elias, M. J., Zins, J. E., Weissberg, R. P., Frey, K. S., Greenberg, M. T., Haynes, N. M., vd. (1997). Promoting social and emotional learning: Guidelines for educators. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
• Elias, M. J., Zins, J. E., Graczyk, P. A., & Weissberg, R. P. (2003). Implementation, sustainability, and scaling up of social–emotional and academic innovations in public schools. School Psychology Review, 32, 303–319. https://doi.org/10.1080/02796015.2003.12086200
• Elias, M. J., Parker, S. J., Kash, V. M., Weissberg, R. P., & O’Brien, M. U. (2007). Social and emotional learning, moral education, and character education: A comparative analysis and a view toward convergence. Handbook of moral and character education, 248-266.
• Esen-Aygun, H., & Sahin-Taskin, C. (2017). Teachers' Views of Social-Emotional Skills and Their Perspectives on Social-Emotional Learning Programs. Journal of Education and Practice, 8(7), 205-215.
• Fraenkel, J.R. ve Wallen, N.E. (2006). How to design and evaluate research in education. NY: McGraw-Hill.
• Frey, K. S., Hirschstein, M. K., & Guzzo, B. A. (2000). Second Step: Preventing aggression by promoting social competence. Journal of Emotional and Behavioral Disorders, 8(2), 102-112. https://doi.org/10.1177/106342660000800206
• Greenberg, M. T., Domitrovich, C., & Bumbarger, B. (2001). The prevention of mental disorders in school-aged children: Current state of the field. Prevention & treatment, 4(1), 1a.
• Greenberg, M. T., Weissberg, R. P., O'Brien, M. U., Zins, J. E., Fredericks, L., Resnik, H., & Elias, M. J. (2003). Enhancing school-based prevention and youth development through coordinated social, emotional, and academic learning. American psychologist, 58(6-7), 466. https://doi.org/10.1037/0003-066X.58.6-7.466
• Gross, J. J. (1998). Antecedent- and response-focused emotion regulation: Divergent consequences for experience, expression, and physiology. Journal of Personality and Social Psychology, 74, 224-237.
• Gross, J. J. (2001). Emotion regulation in adulthood: Timing is everything. Current Directions in Psychological Science, 10, 214-219. https://doi.org/10.1111/1467-8721.00152
• Gross, J. J., & John, O. P. (1995). Facets of emotional expressivity: Three self-report factors and their correlates. Personality and individual differences, 19(4), 555-568. https://doi.org/10.1016/0191-8869(95)00055-B
• Haggerty, K., Elgin, J., & Woolley, A. (2011). Social-emotional learning assessment measures for middle school youth. Social Development Research Group. University of Washington: Raikes Foundation. https://healthsmartva.org/uploads/rteditor/file/Social-emotional%20learning%20assessment%20measures%20for%20middle%20school%20youth%20(Grades%206-8).pdf adresinden erişilmiştir.
• Hawkins, J. D., Kosterman, R., Catalano, R. F., Hill, K. G., & Abbott, R. D. (2008). Effects of social development intervention in childhood 15 years later. Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine, 162, 1133–1141. https://doi.org/10.1001/archpedi.162.12.1133
• Horowitz, J. L., & Garber, J. (2006). The prevention of depressive symptoms in children and adolescents: A meta-analytic review. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 74, 401-415. doi:10.1037/0022-006X.74.3.401
• Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural equation modeling: a multidisciplinary journal, 6 (1), 1-55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
• Humphrey, N., Kalambouka, A., Wigelsworth, M., Lendrum, A., Deighton, J., & Wolpert, M. (2011). Measures of social and emotional skills for children and young people: A systematic review. Educational and Psychological Measurement, 71(4), 617-637. https://doi.org/10.1177/0013164410382896
• Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Scientific Software International.
• Kabakçı, Ö. F., ve Korkut, F. (2010). 6‐8. Sınıftaki öğrencilerin sosyal-duygusal öğrenme becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 33(148), 77-86.
• Kabakçı, Ö., ve Totan, T. (2013). Sosyal ve duygusal öğrenme becerilerinin çok boyutlu yaşam doyumuna ve umuda etkisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 6(1), 40-61.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1998). Kültürel Psikoloji. İstanbul: Altan Matbaacılık.
• Karacan Özdemir, N., ve Bacanlı, F. (2020). Sosyal duygusal öğrenme becerileri ve kariyer gelişimi: öğretmen ve psikolojik danışman rolleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(226), 323-344.
• Karacan-Ozdemir, N., Bacanlı, F., Solberg, S., Ferrari, L., & Park, C. (2020). Educators’ perspectives regarding social emotional learning and its’ linked to career development: A case study from Turkey (Hazırlık aşamasında).
• Keldal, G. (2015). Warwick-Edinburgh mental iyi oluş ölçeği’nin Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 103-115.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). New York, NY: Guilford.
• Kuyumcu, B. (2012). Türk ve İngiliz üniversite öğrencilerinin psikolojik iyi oluş duygusal farkındalık ve duygularını ifade etmelerinin ülke ve cinsiyet değişkenlerine göre incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 1-24.
• Kress, J. S., & Elias, M. J. (2006). Building learning communities through social and emotional learning: Navigating the rough seas of implementation. Professional School Counseling, 10(1), 2156759X0601000105.
• Kocakülah, M. ve Kırtak Ad, V. N. (2015). Sosyal duygusal öğrenme becerileri ölçeğinin üniversite öğrencileri için uygulanabilirliğinin belirlenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 241-247.
• Kocayörük, A. (2000). İlköğretim öğrencilerinin sosyal becerilerini geliştirmede dramanın etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Ankara.
• Koruklu, N. Ö. (2017). Kişiler arası ilişkilerde çatışma ve çatışma çözme. Pegem Atıf İndeksi, 196-219.
• Kuyumcu, B. (2012). Türk ve İngiliz üniversite öğrencilerinin psikolojik iyi oluş, duygusal farkındalık ve duygularını ifade etmelerinin ülke ve cinsiyet değişkenlerine göre incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 1-24.
• Ladd, G. W., Birch, S. H., & Buhs, E. S. (1999). Children’s social and scholastic lives in kindergarten: Related spheres of influence? Child Development, 70, 1373–1400. doi:10.1111/ 14678624.00101
• Lerner, R. M., Dowling, E. M., & Anderson, P. M. (2003). Positive youth development: Thriving as the basis of personhood and civil society. Applied Developmental Science, 7(3), 172-180. https://doi.org/10.1207/S1532480XADS0703_8
• Lester, L. K., & Bishop, L. K. (2000). Handbook of tests and measures in education and social sciences. Lanahan, MD: Rowman & Littlefield Publishing.
• McArdle, J. J. (1996). Current directions in structural factor analysis. Current Directions in Psychological Science, 5(1), 11-18. https://doi.org/10.1111/1467-8721.ep10772681
• Merenda, P. F. (1997). A guide to the proper use of factor analysis in the conduct and reporting of research: Pitfalls to avoid. Measurement & Evaluation in Counseling & Development, 30(3), 156-164. https://doi.org/10.1080/07481756.1997.12068936
• Mashburn, A. J., & Pianta, R. C. (2006). Social relationships and school readiness. Early education and development, 17(1), 151-176. https://doi.org/10.1207/s15566935eed1701_7
• Merrell, K. W., Juskelis, M. P., Tran, O. K., & Buchanan, R. (2008). Social and emotional learning in the classroom: Evaluation of strong kids and strong teens on students' social-emotional knowledge and symptoms. Journal of applied school psychology, 24(2), 209-224. https://doi.org/10.1080/15377900802089981
• Merter, K. (2013). Ortaokul öğrencilerinin sosyal duygusal öğrenme becerileri ve benlik saygısı arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Maltepe ilçesi örneği). Yayınlanmamış yuksek lisans tezi. Yeditepe Universitesi. İstanbul.
• New York Office of Mental Health. (2006). Governor Pataki Signs Children’s Mental Health Act of 2006. 5 Eylül 2020 tarihinde http://www.omh.state.ny.us/omhweb/news/PATAKiChildMHACT06.htm adresinden erişilmiştir.
• Nicole, A. A. M. & Pexman, P. M. (2010). Present your findings: A practical guide to creating tables (6th ed.). Washington: American Psychological Association.
• Nunnally, J. & Bernstein, I. (1994). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
• Organisation for Economic Co-operation and Development [OECD],(t. y.). OECD study on social and emotional skills. 5 Eylül 2020 tarihinde http://www.oecd.org/education/ceri/OECD-Study-on-Social-and-Emotional-Skills.pdf adresinden erişilmiştir.
• Pallant, J. (2016). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using IBM SPSS (6th ed.). New York: Mc Graw Hill.
• Pintrich, P. R. (2000). The roal of goal orientation in self-regulated learning. In M. Boekaerts, P. R. Pintrich ve M. Zeidner (Eds.), Handbook of Self-Regulation: Theory, Research and Applications (ss. 452–502) İçinde, San Diego, CA: Academic Pres.
• Ross, K. M., & Tolan, P. (2018). Social and emotional learning in adolescence: Testing the CASEL model in a normative sample. The Journal of Early Adolescence, 38(8), 1170-1199. https://doi.org/10.1177/0272431617725198
• Sage, N. A., & Kindermann, T. A. (1999). Peer networks, behavior contingencies, and children's engagement in the classroom. Merrill-Palmer Quarterly (1982-), 143-171.
• Sawyer, M. G., Macmullin, C., Graetz, B., Said, J. A., Clark, J. J., & Baghurst, P. (1997). Social skills training for primary school children: A 1-year follow-up study. Journal of Pediatric Child Health, 33, 378–383. https://doi.org/10.1111/j.1440-1754.1997.tb01624.x
• Schreiber, J. B., Nora, A., Stage, F. K., Barlow, E. A., and King, J. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: A review. The Journal of Educational Research, 99(6), 323–338. https://doi.org/10.3200/JOER.99.6.323-338
• Schultz, D. ve Izard, C.E. (1998). Assessment of Children’s Emotion Skills, Yayınlanmamış Araştırma Raporu, Delaware Üniversitesi, Newark.
• Skinner, E. A., Edge, K., Altman, J., & Sherwood, H. (2003). Searching for the structure of coping: a review and critique of category systems for classifying ways of coping. Psychological bulletin, 129(2), 216. https://doi.org/10.1037/0033-2909.129.2.216
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2014). Using multivariate statistics (6th ed.). Boston, MA: Pearson.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Taylor, R. D., Oberle, E., Durlak, J. A., & Weissberg, R. P. (2017). Promoting positive youth development through school‐based social and emotional learning interventions: A meta‐analysis of follow‐up effects. Child development, 88(4), 1156-1171. https://doi.org/10.1111/cdev.12864
• Tennant, R., Hiller, L., Fishwick, R., Platt, S., Joseph, S., Weich, S., Parkinson, J., Secker, J., & Stewart-Brown, S. (2007). The Warwick-Edinburgh mental well-being scale (WEMWBS): Development and UK validation. Health and Quality of Life Outcomes, 5(1), 50-63. doi:10.1186/1477-7525-5-63
• Tolan, P., Ross, K., Arkin, N., Godine, N., & Clark, E. (2016). Toward an integrated approach to positive development: Implications for intervention. Applied Developmental Science, 20(3), 214-236. https://doi.org/10.1080/10888691.2016.1146080
• Totan, T. ve Kabakçı, Ö. F. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinde sosyal duygusal öğrenme becerilerinin zorbalığı yordama gücü. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 575-600.
• Totan, T., ve Kabasakal, Z. (2012). The effect of problem solving skills training on the social and emotional learning needs and abilities of 6th grade students. Elementary Education Online, 11(3). 813-828.
• Totan, T., ve Kabasakal, Z. (2013). Sosyal-Duygusal Öğrenme Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirliğinin Đncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(1), 203-224.
• Totan, T. (2018). Ergenlerde sosyal ve duygusal öğrenme ölçeğinin geliştirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 48(48), 41-58.
• Yong, A. G. & Pearce, S. (2013). A beginner’s guide to factor analysis: Focusing on exploratory factor analysis. Tutorials in Quantitative Methods for Psychology, 9(2), 79-94.
• Zimmerman, B. J., Bonner, S., & Kovach, R. (1996). Psychology in the classroom: A series on applied educational psychology.Developing self-regulated learners: Beyond achievement to self-efficacy. American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/10213-000
• Zimmerman, B. J. (1998). Developing self-fulfilling cycles of academic regulation: An analysis of exemplary ınstructional models. In D. H. Schunk & B. J. Zimmerman (Eds.), Self regulated learning (pp.1-19). Newyork: Guilford Press
• Zins, J. E., Bloodworth, M. R., Weissberg, R. P., & Walberg, H. J. (2007). The scientific base linking social and emotional learning to school success. Journal of educational and psychological consultation, 17(2-3), 191-210. https://doi.org/10.1080/10474410701413145
• Zins, J. E., & Elias, M. J. (2006). Social and Emotional Learning. In G. G. Bear & K. M. Minke (Ed.), Children's needs III: Development, prevention, and intervention (ss. 1–13). National Association of School Psychologists.
• Zins, J. E., Elias, M. J., & Greenberg, M. (2007). School practices to build social-emotional competence as the foundation of academic and life success. R. Bar-On, J. G. Maree, & M. J. Elias (Ed.), Educating people to be emotionally intelligent (ss. 79–94). Westport, CT: Praeger.
• Weissberg, R. P., & Elias, M. J. (1993). Enhancing young people's social competence and health behavior: An important challenge for educators, scientists, policymakers, and funders. Applied and Preventive Psychology, 2(4), 179-190. https://doi.org/10.1016/S0962-1849(05)80088-5
• Wentzel, K. R. (1999). Social-motivational processes and interpersonal relationships: Implications for understanding motivation at school. Journal of educational psychology, 91(1), 76.
• Wilson, S. J., & Lipsey, M. W. (2007). School-based interventions for aggressive and disruptive behavior: Update of a meta-analysis. American Journal of Preventive Medicine, 33(2, Suppl.), 130-143. doi:10.1016/j.amepre.2007.04.011
• Winne, P. H. (1996). A metacognitive view of individual differences in self-regulated learning. Learning and Individual Differences, 8(4), 327- 353. https://doi.org/10.1016/S1041-6080(96)90022-9
• World Economic Forum (WEF). (2020). The future of job reports 2020. http://www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs_2020.pdf adresinden erişilmiştir.
• World Health Organisation (WHO). (2004). Promoting Mental Health; Concepts Emerging Evidence and Practice (Summary report). Geneva.