Analyzing The Effects of Environment Education on Language Development on 24-36 Month Old Children With Parent Involved

Yıl 2016, Cilt: 24 Sayı: 5, 2143 - 2456, 15.12.2016

Burcu Kınık Özlem Okyay Yasemin Aydoğan

Öz

The permanent knowledge that the child got from his/her personal experiences should be
positive mannered towards the environment. With the preschool education given about the
environment for the children, should lead them to become responsible individuals towards their
environment and in their success on different areas of development should be supported. In the
studies prepared for these purposes analyzed preschool period and the effects of environment education on language development on kids with parents involved. Within a 10 week environment
education program, each week there were different themed activities for in-school and out-ofschool
periods. The study group of the research was 24-36 month old 11 children in Bolu,
Bağcılar Foundation Kindergarten in the 2014-2015 education term. In the research where
co-ed technic was used for quantitative data on portraying the development in language for
children inside the study group Turkish Receiver and Expression Language Test (TİFALDİ) was
used; for qualitative data “Family Participated Interview Form” and focus group interview
forms were used. Towards the main aim of the research, with the data gained from the children
inside the study groups, for the sake of the difference between pre-test and last-test averages in
Turkish Receiver and Expression Language Test (TİFALDİ) another test was used which was
Wilcoxon Signed Test. Family Participated Interview Form was utilized by content analysis.
The research results portrays that; with parents involved environment education on language
development does have positive effect for 24-36 month old children. 

Anahtar Kelimeler

Preschool period, environment education, parent participation, language development

24-36 Aylık Çocuklarda Aile Katılımlı Çevre Eğitiminin Dil Gelişimine Etkisinin İncelenmesi

Öz

Çocuğun yaşantılar yoluyla elde ettiği kalıcı bilgiler çevresine karşı olumlu tutum
oluşturmasını sağlamaktadır. Okul öncesi dönemde verilen çevre eğitimi ile çocukların
yaşadıkları çevreye karşı sorumlu bir birey olarak yetişmelerini sağlamak ve onların farklı gelişim
alanlarında kazanımlarını da desteklemek amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda hazırlanan
çalışmada, okul öncesi dönemde aile katılımlı çevre eğitiminin dil gelişimine etkisi incelenmiştir.
10 hafta süreyle uygulanan çevre eğitim programında her hafta farklı bir tema seçilerek sınıf
içi ve sınıf dışında olmak üzere farklı etkinlikler düzenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu,
Bolu ilinde 2014-2015 eğitim öğretim yılında Bağışçılar Vakfı Kreşine devam eden 24-36 aylık
11 çocuk oluşturmuştur. Karma araştırma deseninin kullanıldığı araştırmada nicel verilerin elde
edilmesinde, çalışma grubunda yer alan çocukların dil gelişimlerini belirlemek için Türkçe Alıcı
ve İfade Edici Dil Testi (TİFALDİ); nitel verilerin elde edilmesinde, “Aile Katılımı Görüşme
Formu” ve odak grup görüşme formları kullanılmıştır. Araştırmanın temel amacı doğrultusunda,
elde edilen verilerin analizinde çalışma grubunda yer alan çocukların Türkçe Alıcı ve İfade Edici
Dil Testi (TİFALDİ) ön test-son test ortalama puanları arasındaki farkın anlamlılığı test etmek
için Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. Aile Katılımı Görüşme Formları içerik analizi
yapılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonucunda; aile katılımlı çevre eğitim programının
24-36 aylık çocuklarda dil gelişimine etkisi olduğu görülmüştür. 

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi dönem, çevre eğitimi, aile katılımı, dil gelişimi

Kaynakça

• Ahi, B. (2015). Okul öncesi eğitim programına kaynaştırılan çevre eğitimi programının çocukların ‘Çevre’ kavramı hakkındaki zihinsel model gelişimine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Alisinanoğlu, F., Kesicioğlu, O.S. (2009). Ebeveynlerin Okul Öncesi Dönemdeki Çocukları- na (60-72 Ay) Yaşattıkları Doğal Çevre Deneyimlerinin İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilim Dergisi, 29 (8), 1-4.
• Aral, N., Kandır, A., Can Yaşar, M. (2001). Okul Öncesi Eğitim 1. İstanbul: Ya- Pa Yayınları. Berument Kazak, S., Güven, A.G. (2013). Türkçe İfade Edici ve Alıcı Dil (TİFALDİ) Testi:
• I. Alıcı Dil Kelime Alt Testi Standardizasyonu ve Güvenirlik-Geçerlik Çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 24, 1-11.
• Binbaşıoğlu, C. (1982). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
• Büyüköztürk, Ş. Kılıç-Çakmak, E., Akgün, ÖE, Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (2. Baskı), Ankara: Pegem Yayınları.
• Chawla, L. & Flanders Cushing, D. (2007). Education for Strategic Environmental Behaviour. Environmental Education Research, 13,4, 437-452.
• Dereobalı, N. (1994). Anaokuluna devam eden 48 aylık çocuklarda algısal becerilerin geliştirilmesine yönelik hazırlanan programların dil gelişimi yönünden incelenmesi. Yayımlanlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Dinçer, Ç. (2005). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Çevresel Farkındalıklarını Artırma Yolları. http://www.rehabilitasyon.com.tr adresinden 26 Kasım 2014 tarihinde alınmıştır.
• Domka, L. (2004). Environmental Education at Pre-school. International Research in Geographical and Environmental Education, 13(3), 258-263.
• Flannagan, D., Hardee, S.D. (1994). Talk About Preschooler’s Interpersonel Relationships: Patterns Related to Culture, Sex and Gender of Child. Merrill Palmer Quarterly, 40(4), 523-537.
• Gülay, H., & Önder, A. (2011). Sürdürülebilir Gelişim İçin Okul Öncesi Dönemde Çevre Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Gülay, H. (2012). Ağaç Yaşken Eğilir: Yaşamın İlk Yıllarında Çevre Eğitiminin Önemi. Türkiye Bilim Araştırma Vakfı Bilim Dergisi, 3 (4), 240-245.
• Güral, M. (2015). Montessori Eğitim Yaklaşımında Çocuğun Özgürlüğü. The Journal of Academic Social Science Studies, 37, 447-457.
• Horwitz, W. A. (1996). Developmental Origins of Environmental Ethics: The Life Experiences of Activists. Ethics and Behavior, 6 (1), 29-54.
• İnal, G., Kaşar, M., Kaya, Ü.Ü., Uyanık, Ö. (2012). Çocuk Gözüyle Tabiat Anaya Geri Dönüş. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2 (1), 30-40.
• Kandır, A., & Alphan, Y. (2008). Okul Öncesi Dönemde Sosyal-Duygusal Gelişime AnneBaba Davranışlarının Etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 4(14), 33-38.
• Karataş, A. (2013). Çevre Bilincinin Geliştirilmesinde Çevre Eğitiminin Rolü ve Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi Örneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kesicioğlu, O.S. (2008). Ebeveynlerin okul öncesi dönemdeki çocuklarına (60-72 ay) ya- şattıkları doğal çevre deneyimleri ve çocukların çevreye karşı tutumları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kiziroğlu, İ. (2000). Türk Eğitim Sisteminde Çevre Eğitimi ve Karşılaşılan Sorunlar. Uluslar Arası Ekoloji ve Çevre Sorunları Sempozyumu: Çevre Eğitimi, 167.
• Külköylüoğlu, O. (2000). Çevre Eğitiminde Yapısal Unsurlar ve Amaçlar Üniversitelerin Eğitimde Önemi. V. Uluslar Arası Ekoloji ve Çevre Sorunları Sempozyumu, Ankara.
• Palmer, J. A. (1995). Environmental Thinking in the Early years: Understanding and Misunderstanding of Concepts Related to Waste Management. Environmental Education Research. 1(1), 35-45.
• Pekdoğan, S. (2011). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş altı yaş çocuklardaki sosyal becerilerin bazı özellikler açısından incelenmesi (Elazığ ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Poyraz, H., Dere, H. (2003). Okul Öncesi Eğitiminin İlke ve Yöntemleri, Ankara: Anı Yayınları.
• Şahin, B., Taşkın, Ö. (2008). “Çevre” Kavramı ve Altı Yaş Okul Öncesi Çocuklar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (1), 1-12.
• Smith, A. (2001). Early Childhood a Wonderful Time for Science Learning. Australian Primary and Junior Science Journal,17(2), 18-20.
• Şimşekli, Y. (2004). Çevre Bilincinin Geliştirilmesine Yönelik Çevre Eğitimi Etkinliklerine İlköğretim Okullarının Duyarlılığı. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 83-92.
• Uslucan, S. (2016). Okul öncesi dönemdeki çocukların (60-72 ay) çevreye yönelik tutumlarına çevre eğitim programının etkisi (Çanakkale İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Ünal, S. & Dımışkı, E. (1999). UNESCO-UNEP Himayesinde Çevre Eğitiminin Gelişimi ve Türkiye’de Ortaöğretim Çevre Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-17, 142-154.
• Yağcı, M. (2016). Okul öncesi dönem çocuklarının bilimsel süreç becerilerinin gelişmesindedoğa ve çevre uygulamalarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Yapıcı, Ş. (2004). Çocukta Dil Gelişimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. http://www. scholar.google.com.tr/ adresinden 28 Ekim 2014 tarihinde alınmıştır.
• Yavuzer, H. (2001). Yaygın Anne Baba Tutumları, Anababa Okulu. İstanbul: Remzi Kitabevi.