Öğretim Üyeleri İçin Mentorluk Yetkinliğini Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2019, Cilt: 27 Sayı: 1, 47 - 54, 15.01.2019

Hatice Çamveren , Fahriye Vatan

https://doi.org/10.24106/kefdergi.2255

Cited By: 1

Öz

Araştırmanın amacı Mentorluk Yetkinliğini Değerlendirme
Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin belirlenmesidir.
Araştırma İzmir’de bir devlet üniversitesinin Sağlık Bilimleri Enstitüsü’ne
bağlı olan tüm fakülte ve yüksekokullarda görev yapan 161 araştırma görevlisi
(danışan) ve 165 öğretim üyesi (mentor) ile gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin
Mentor ve Danışan Formu 26 madde, 6 alt boyuttan oluşan 7’li likert
derecelendirmeye sahiptir. Mentor ve danışan formu doğrulayıcı faktör analizi
sonuçları ölçeğin iyi düzeyde uyum iyiliğine sahip olduğunu göstermektedir. Ölçeğin
her iki formuda, öğretim üyelerinin mentorluk yetkinliğini değerlendirmeye
yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıdır. Yapılacak çalışmalarda farklı
fakültelerde çalışan öğretim üyelerinin de tercih edilmesi ve sonuçların mevcut
ölçek sonuçlarıyla karşılaştırılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

mentor, danışan; geçerlik, güvenirlik, mentorluk yetkinliği, doğrulayıcı faktör analizi

Turkish Adaptation of the Mentoring Competency Assessment Scale for Faculty Members: Reliability and Validity Study

Öz

The aim of the research is to adapt the Mentoring Competency Assessment-MCA scale into Turkish and determine their psychometric properties. The research was performed with 161 research assistants and 165 faculty members working at all faculties and vocational schools of higher education in Health Sciences Institute in a state university. The Mentor and Mentee  Form of this scale have 7-point likert type including 26 items and six sub scales. Mentor and Mentee form CFA analysis indicated that the scale had an acceptable goodness of fit. In conclusion, both forms of the scale are a valid and reliable instrument for assessing the mentoring competence of faculty members. It is suggested that the faculty members working in different faculties should be preferred and the results should be compared with the existing scale results.

Anahtar Kelimeler

mentor, mentee, validity, reliability, mentoring competency, confirmatory factor analysis

Kaynakça

• Berk, R. a, Berg, J., Mortimer, R., Walton-Moss, B., & Yeo, T. P. (2005). Measuring the effectiveness of faculty mentoring relationships. Academic Medicine, 80(1), 66–71. https://doi.org/10.1097/00001888-200501000-00017
• Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yay. Eğt. Dan. Hşzm. Tic. Ltd. Şti. Retrieved from www.pegem.net
• Crisp, G., & Cruz, I. (2009). Mentoring college students: a critical review of the literature between 1990 and 2007. Research in Higher Education, 50(6), 525–545. https://doi.org/10.1007/s11162-009-9130-2
• Çapık, C. (2014). Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(3), 196–205.
• Fleming, M., House, S., Hanson, V. S., Yu, L., Garbutt, J., McGee, R., … Rubio, D. M. (2013). The mentoring competency assessment: validation of a new instrument to evaluate skills of research mentors. Academic Medicine, 88(7), 2–16. https://doi.org/10.1097/ACM.0b013e318295e298
• Gözüm, S., & Aksayan, S. (2003). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için bir rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 1, 3–14.
• Gut, D. M., Beam, P. C., Henning, J. E., Cochran, D. C., & Knight, R. T. (2014). Teachers’ perception of their mentoring role in three different clinical settings: student teaching, early field experiences, and entry year teaching. Mentoring and Tutoring: Partnership in Learning, 22(3), 240–263. https://doi.org/10.1080/13611267.2014.926664
• Güven, E., & Yaman, E. (2014). Araştırma görevlilerinin danışanları ile ilişkilerinin mentorluk bağlamında değerlendirilmesi. Sakarya Üniversitesi.
• Johnson, W. B. (2007). On Being a Mentor. In A Guide for Higher Education Faculty (pp. 1–17). New York, London: Psychology Press.
• Karagöz, Y. (2014). SPSS 21.1 Uygulamalı Biyoistatistik Tıp, Eczacılık, Diş Hekimliği ve Sağlık Bilimleri İçin. Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
• Kline, R. B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. Thırd Edition (Vol. 77). New York, London: The Guilford Press. https://doi.org/10.1038/156278a0
• Lee, Y.-S. (2007). Structural Equation Modeling. Retrieved from https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=aqYbT-GCo6gC&oi=fnd&pg=PR7&dq=structural+equation+modeling+lee+2007&ots=64990GGIp1&sig=QhxIeXUjg2WMkcMDlfV5SsEZbMo&redir_esc=y#v=onepage&q=structural equation modeling lee 2007&f=false
• MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Preacher, K. J., & Hong, S. (2001). Sample size in factor analysis: The role of model error. Multivariate Behavioral Research, 36(4), 611–637. https://doi.org/10.1207/S15327906MBR3604_06
• Mcgartland Rubio, D., Berg-weger, M., Tebb, S. S., Lee, E. S., & Rauch, S. (2003). Objectifying content calidity: Conducting a content validity study in social work research. Social Work Research, 27(2), 94–104. https://doi.org/10.1093/swr/27.2.94
• Mundform, D. J., Shaw, D. G., & Ke, T. L. (2005). Minimum Sample Size Recommendations for Conducting Factor Analyses. International Journal of Testing, 5058(932223628), 37–41. https://doi.org/10.1207/s15327574ijt0502
• Nick, J. M., Delahoyde, T. M., Del Prato, D., Mitchell, C., Ortiz, J., Ottley, C., … Siktberg, L. (2012). Best practices in academic mentoring: a model for excellence. Nursing Research and Practice, 1–9. https://doi.org/10.1155/2012/937906
• Nickitas, D. M. (2014). Mentorship in nursing: an interview with connie vance. Nursing Economics, 32(2), 65–69. Retrieved from http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24834630
• Noe, R. A. (1988). An investigation of the determinants of successful assigned mentoring relationships. Personnel Psychology, 41, 457–479.
• Özkalp, E., Kırel, Ç., Sungur, Z., & Cengiz, A. A. (2006). Örgütsel toplumsallaşma sürecinde mentorluk ve mentor’un yeri ve önemi: anadolu üniversitesi araştırma görevlileri üzerine bir inceleme. Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 55–70.
• Shrout, P. E., & Fleiss, J. L. (1979). Intraclass correlations: uses in assessing rater reliability. Psychological Bulletin, 86(2), 420–8. https://doi.org/10.1037/0033-2909.86.2.420
• Sorcinelli, M. D., & Yun, J. (2007). From mentor to mentoring networks: mentoring in the new academy. Change:The Magazine Higher Learning, 39(6), 58–61. https://doi.org/10.3200/CHNG.39.6.58-C4
• Yurdagül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. In Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması (pp. 1–6).
• Denizli: XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Retrieved from http://yunus.hacettepe.edu.tr/~yurdugul/3/indir/PamukkaleBildiri.pdf