The purpose of this study is to demonstrate how Adalet Ağaoğlu is inspired by the Western plays techniqually while writing her play Too Far—Too Close. This influence is not an imitation but it is important to bring a modern point of view to Turkish theatre. The characters in the play represent yesterday and tomorrow with their present ages. The scenery is described by less objects and difference in voice and behaviour that most activates spectator’s dream. Ağaoğlu, is techniqually inspired by expressionism, especially by the dream-play technique of August Strindberg’s Dream Play, Thornton Wilder’s Our Town, The Skin of Our Teeth and Pirandello’s “play in play technique” Six Characters in Search of an Author creating her own style.
Bu çalışmanın amacı Adalet Ağaoğlu’nun Çok Uzak – Fazla Yakın oyununu tiyatro tekniği açısından Batı kaynaklı oyunlardan nasıl etkilendiğini ve bu etkileşimin yansımalarını ortaya koymaktır. Etkileşim bir taklit olmaktan çok Türk tiyatrosuna modern bir bakış açısı getirme açısından çok önemlidir. Oyundaki karakterler, Şimdi’yi oynadıkları yaşları ile Dün’ü ve Yarın’ı oynarlar. Dekor, izleyicinin düş gücünü harekete geçirecek az ve öz eşyalar, tonajlama ve tavır farklılıkları ile anlatılmaktadır. Ağaoğlu, teknik olarak temelde dışavurumcu akımdan, özellikle rüya oyun tekniğini çağrıştıran zaman içinde yolculuklarla August Strindberg’in Rüya Oyunu, Thornton Wilder’ın Bizim Kasabamız, Dişimizin Derisi ve Pirandello’nun “oyun içinde oyun” tekniğiyle Altı Şahıs Yazarını Arıyor adlı eserlerinden esinlenerek kendine özgü bir tarz yaratmıştır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 19 Sayı: 1 |