Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Knowledge Basis of Educational Administration at the Intersection of Productivity and Human Relations Discourses: Chester Barnard and His Effects

Yıl 2020, Cilt: 28 Sayı: 3, 1209 - 1219, 20.05.2020
https://doi.org/10.24106/kefdergi.3709

Öz

The aim of this research is to reveal the contribution of Chester Barnard as a management science representative in the formation of knowledge base of educational administration. In this context, firstly, the factors that triggered the emergence of management as a separate discipline and the developments in the formation of the knowledge base of educational administration were discussed. Then Chester Barnard’s studies in the field and the reflections of these studies on the fields of educational administration were examined. The results of the study show that, Chester Barnard served as a bridge between classical term to neo-classical term by creating one of the intellectual roots of democratization in educational administration with his theoretical and empirical studies. In addition, it was observed that Chester Barnard combined the scientific management approach of Frederick Taylor and Elton Mayo's approach to human relations in a simple and pragmatic way. It has been concluded that this situation has provided a more applicable management approach especially for educational organizations and it has deeply influenced educational administration in both theory and practice in the following years.

Kaynakça

  • Akat İ. ve Budak G. (2002). İşletme yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
  • Akbaş, T. T. (2011). Algılanan kişi-örgüt uyumunun örgütsel vatandaşlık davranışları üzerindeki etkisi: Görgül bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 9(1), 57-81.
  • Aktan, S. (2015). John Franklin Bobbitt'te program düşüncesinin gelişimi: Tarihsel bir inceleme. Electronic Turkish Studies, 10(15), 35-50.
  • Arslan, A. (2010). Katılımlı yönetim tekniği arama konferansı uygulamalarının kurumsal performansa etkisi. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 12(1), 117-142.
  • Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 14(2), 181-209.
  • Baransel, A. (1993). Çağdaş yönetim düşüncesinin evrimi. İstanbul: Avcıol Basım Yayım.
  • Barnard, C. I. (1958). Elementary conditions of business morals. California Management Review, 1(1), 1-13.
  • Barnard, C. I. (1976). The functions of the executive. London: Harvard University Press.
  • Barutçu, E. ve Haşıloğlu, S. B. (2010). Organizasyonlarda internetin informal ve viral iletişim aracı olarak kullanımı. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 1(2), 5-16.
  • Başaran, İ. E. (1989). Yönetim. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Bates, R. J. 2010. History of educational leadership and management. P. Peterson, E. Baker ve B. McGraw (Ed.), International encyclopedia of education içinde (ss. 724-730). Oxford: Elsevier.
  • Berry, J. ve Beach, R. (2009). K-12 leadership and the educational administration curriculum: A theory of preparation. National Council of Professors of Educational Administration. 15 Eylül 2019 tarihinde http://cnx.org/content/m13772/latest/ adresinden erişildi.
  • Beycioğlu, K. ve Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 12(3), 317-342.
  • Bridges, E. M. (1964). Teacher participation in decision making. Administrator’s Notebook, 12, 1- 4.
  • Bridges, E. M. (1967). A model for shared decision making in the school principalship. Educational Administration Quarterly, 3(1), 49-61.
  • Brundrett, M. (2001). The development of school leadership preparation programmes in England and the USA: A comparative analysis. Educational Management & Administration, 29(2), 229-245.
  • Bursalıoğlu, Z. (2013). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bursalıoğlu, Z. (2014). Eğitim yönetiminde teori ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çalık, T. (1997). Etkili eğitim yöneticisi. Millî Eğitim Dergisi, 135, 55-58.
  • Chandran, J. (2010). The relevance of Chester Barnard for today's manager. 5 Mart 2019 tarihinde http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.554.7612&rep=rep1&type=pdf adresinden erişildi.
  • Collins, J. C. ve Porras, J. I. (2002). Built to last: Successful habits of visionary people. New York, NY: Harper Business Essentials.
  • Dalay, İ. (2001). Yönetim ve organizasyon. Adapazarı: Sakarya Üniversitesi Yayınları.
  • Daşlıçay, N. (1996). Örgüt ve yönetim kuramları. 23 Mart 2018 tarihinde https://docplayer.biz.tr/2609287-Orgut-ve-yonetim-kuramlari.html adresinden erişildi.
  • Eacott, S. (2015). Educational leadership relationally: A theory and methodology for educational leadership, management and administration. Rotterdam: Sense Publishers.
  • Eacott, S. ve Evers, C. (2015). New Frontiers in Educational Leadership. Management and Administration Theory, 47(4), 307-311.
  • Elma, C. (2018). Neoklasik yönetim kuramları. K. Demir ve K. Yılmaz (Ed.), Yönetim ve eğitim yönetimi kuramları içinde (ss. 41-66). Ankara: Pegem Akademi.
  • English, F. W. (2002). The point of scientificity, the fall of the epistemological dominos, and the end of the field of educational administration. Studies in Philosophy and Education, 21(2), 109-136.
  • English, F. W. (2006). The unintended consequences of a standardized knowledge base in advancing educational leadership preparation. Educational Administration Quarterly, 42(3), 461-472.
  • Eren, E. (2017). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Ertürk M. (2018). İşletmelerde yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Evers, C. W. ve Lakomski, G. (2015). Naturalism and educational administration: New directions. Educational Philosophy and Theory, 47(4), 402-419.
  • Gabor, A. ve Mahoney, J. T. (2010). Chester Barnard and the systems approach to nurturing organizations. M. Witzel (Ed.), Oxford handbook of management theorists içinde (ss. 134-151). Oxford: Oxford University Press.
  • Gatewood, G. D. (1995). A study of the astrometric motion of Barnard's star. Astrophysics and Space Science, 223(1-2), 91-98.
  • Gazell, J. A. (1970). Authority-flow theory and the impact of Chester Barnard. California Management Review, 13(1), 68-74.
  • Gehani, R. R. (2002). Chester Barnard’s “executive” and the knowledge-based firm. Management Decision, 40(10), 980-991.
  • Greenfield, T. B. (1986). The decline and fall of science in educational administration. Interchange, 17(2), 57-80.
  • Griffiths, D. E. (1956). Human relations in school administration. New York, NY: Appleton-Century-Crofts.
  • Gross, B. M. (1964). The managing of organizations: The administrative struggle. New York, NY: Free Press of Glencoe.
  • Heck, R. H. ve Hallinger, P. (2005). The study of educational leadership and management: Where does the field stand today?. Educational Management Administration & Leadership, 33(2), 229-244.
  • Hitt, M. A., Black, J. S. ve Porter, L. W. (2011). Management. New York, NY: Pearson.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, C. (2015). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama. S. Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kavak, B. ve Vatansever, N. (2007). Hizmet sektöründe örgüt içi iletişim bileşenleri ve işgören verimliliği üzerindeki etkileri: Ankara’daki beş yıldızlı otel işgörenlerinin düşünceleri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 120-140.
  • Koçel, T. (2018). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayın.
  • Kunz, D. W. ve Hoy, W. K. (1976). Leadership style of principals and the professional zone of acceptance of teachers. Educational Administration Quarterly, 12(3), 49-64.
  • Levitt, B. ve March, J. G. (1990). Chester I. Barnard and the intelligence of learning. D. Williamson (Ed.), Organization theory: From Chester Barnard to the present and beyond içinde (ss. 11-37). Oxford: University Press.
  • Lunenburg, F. C. ve Ornstein, A. C. (2012). Educational administration: Concepts and practices. California, CA: Wadsworth Cengage Learning.
  • Mahoney, J. T. (2002). The relevance of Chester I. Barnard's teachings to contemporary management education: communicating the aesthetics of management. International Journal Organization Theory and Behavior, 5(1-2), 159-172.
  • McMahon, D. ve Carr, J. C. (1999). The contributions of Chester Barnard to strategic management theory. Journal of Management History, 5(5), 228-240.
  • Memduhoğlu, H. B. ve Yılmaz, K. (2013). Yönetimde yeni yaklaşımlar. Ankara: Pegem Akademi.
  • Mort, P. R. ve Ross, D. H. (1957). Principles of school administration. New York: McGraw-Hill.
  • Nikezić, S., Dželetović, M. ve Vučinić, D. (2016). Chester Barnard: Organisational-management code for the 21st century. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 221, 126-134.
  • O’Connor, E. S. (1999). Minding the Workers: The Meaning of ‘Human’ and ‘Human Relations’ in Elton Mayo. Organization, 6(2), 223-246.
  • O’Connor, E. S. (2012). Creating new knowledge in management: Appropriating the field’s lost foundations. Stanford, CA: Stanford University Press.
  • O’Connor, E.S. (2013). New contributions from old sources: Recovering Barnard’s science and revitalizing the Carnegie School. European Management Journal, 31, 93–103.
  • Öğüt, A. T. ve Öztürk, Y. E. (2007). Yönetimin bilimleşme (scientization) sürecine katkıları açısından Barnard ve Herbert Alexander Simon betimleyici ve ilişkilendirici bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 1(14), 29-46.
  • Onaran, O. (1975). Örgütlerde karar verme. Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Oplatka, I. (2009). The field of educational administration: A historical overview of scholarly attempts to recognize epistemological identities, meanings and boundaries from the 1960s onwards. Journal of Educational Administration, 47(1), 8-35.
  • Oplatka, I. (2016). Eğitim yönetiminin mirası: Akademik bir alanın tarihi analizi. S. Turan, F. Bektaş ve M. Yalçın (Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
  • Özalp, İ., Şahin, M., Berberoğlu, G. ve Geylan, R. (2004). Yönetim organizasyon. C. Koparal (Ed.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Özdemir, M. (2011). Kamu yönetimi ve işletme yönetimi arakesitinde bir bilim: Eğitim yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 44(2), 29-42.
  • Özdemir, M. (2017). Eğitim yönetiminde epistemik bunalımın arkeolojisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 23(2), 281-304.
  • Özdemir, M. (2018). Eğitim yönetimi: Alanın temelleri ve çağdaş yönelimler. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özdemir, M. (2019). Eğitim yönetiminin tarihsel temelleri. N. Cemaloğlu ve M. Özdemir (Ed.), Eğitim yönetimi içinde (ss. 17-32). Ankara: Pegem Akademi.
  • Peker, Ö. (1991). Yetkinin göçerilmesi ve kullanımı. Amme İdaresi Dergisi, 24(1), 39-53.
  • Perrow, C. (2014). Complex organizations: A critical essay. Brattleboro, VT: Echo Point Books & Media.
  • Robbins, S. P. ve Judge, T. A. (2015). Örgütsel davranış. İ. Erdem (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Sağsan, M. (2006). Bilgi paylaşımı için örgüt içi iletişim kanallarının tasarımına yönelik ipuçları ve öneriler. 1st International Symposium on Information Services Bildiriler Kitabı, İstanbul, ss. 21-34. 13 Mart 2018 tarihinde https://staff.neu.edu.tr/~msagsan/files/PUBL/doc adresinden erişildi.
  • Scott, W. R. (1987). The adolescence of institutional theory. Administrative Science Quarterly, 32(4), 493-511.
  • Sergiovanni, T. J. (2009). The principalship: A reflective practice perspective. Boston, MA: Pearson.
  • Shapiro, A. (2006). Barnard, Chester I. F. W. English (Ed.), Encyclopedia of educational leadership and administration içinde (ss. 100). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
  • Şimşek, M. Ş. ve Çelik, A. (2018). Yönetim ve organizasyon. Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Sucu, Y. (2000). Geçmişten günümüze yönetim düşüncesindeki gelişmeler: Bütünleştirici bir durumsallık modeli. Ankara: Elit Yayıncılık.
  • Watkins, D. (1983). Scientific management and critical theory in education administration. R. Bates (Ed.), Education administration and the management of knowledge içinde (ss. 119-135). Victoria, Australia: Deakin University.
  • Williamson, O. E. (1990). Chester Barnard and the incipient science of organization. O. E. Williamson (Ed.), Organization theory: From Chester Barnard to the present and beyond içinde (ss. 172-206). New York, NY: Oxford University Press.
  • Wilson, W. (1887). The study of administration. Political Science Quarterly, 2, 197-222.
  • Wolf, W. B. (1974). The basic Barnard: An introduction to Chester I. Barnard and his theories of organization and management. Ithaca, NY: ILR Press.
  • Wolf, W. B. (1994). Understanding of Chester I. Barnard. International Journal of Public Administration, 17, 1035–1069.
  • Wren, D. A. (2010). Barnard. American national biography. Oxford: Oxford University Press. 5 Şubat 2019 tarihinde http://www.anb.org/view/10.1093/anb/9780198606697.001.0001/anb-9780198606697-e-1000098 adresinden erişildi.
  • Wren, D. ve Bedeian, A. (2009). The evolution of management thought. Westford, MA: John Wiley & Sons, Inc.
  • Yauch, W. A. (2010). Improving human relations in school administration. Charleston, SC: Nabu Press.
  • Yearley, C. K. (2015). Barnard publishes the functions of the executive. New Jersey: Salem Press Encyclopedia.

Verimlilik ve İnsan İlişkileri Söylemleri Arakesitinde Eğitim Yönetiminin Bilgi Temeli Oluşumu: Chester Barnard ve Etkileri

Yıl 2020, Cilt: 28 Sayı: 3, 1209 - 1219, 20.05.2020
https://doi.org/10.24106/kefdergi.3709

Öz

Bu araştırmanın amacı, eğitim yönetiminin bilgi temeli oluşumunda, bir yönetim bilimi temsilcisi olarak Chester Barnard’ın katkılarını ortaya koymaktır. Bu kapsamda, öncelikle yönetimin ayrı bir disiplin olarak ortaya çıkışını tetikleyen unsurlar ile eğitim yönetiminin bilgi temeli oluşumundaki gelişmeler ele alınmıştır. Ardından ise Chester Barnard’ın alanda ortaya koyduğu çalışmalar ve bu çalışmaların eğitim yönetimi alanına yansımaları incelenmiştir. Araştırmanın sonuçları, Chester Barnard’ın yaptığı kuramsal ve ampirik çalışmalar ile eğitim yönetiminde demokratikleşmenin entelektüel köklerinden birini oluşturduğu ve neoklasik döneme geçişte bir köprü görevi üstlendiğini göstermektedir. Ayrıca, Chester Barnard’ın Frederick Taylor’a ait bilimsel yönetim anlayışını ve Elton Mayo’nun insan ilişkileri yaklaşımını basit ve pragmatik bir şekilde birleştirdiği gözlemlenmiştir. Bu durumun özellikle eğitim örgütleri için daha uygulanabilir bir yönetim anlayışı ortaya koyduğu ve izleyen yıllarda hem teori hem de uygulama alanında eğitim yönetimini derin bir şekilde etkisi altına aldığı sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Akat İ. ve Budak G. (2002). İşletme yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
  • Akbaş, T. T. (2011). Algılanan kişi-örgüt uyumunun örgütsel vatandaşlık davranışları üzerindeki etkisi: Görgül bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 9(1), 57-81.
  • Aktan, S. (2015). John Franklin Bobbitt'te program düşüncesinin gelişimi: Tarihsel bir inceleme. Electronic Turkish Studies, 10(15), 35-50.
  • Arslan, A. (2010). Katılımlı yönetim tekniği arama konferansı uygulamalarının kurumsal performansa etkisi. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 12(1), 117-142.
  • Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 14(2), 181-209.
  • Baransel, A. (1993). Çağdaş yönetim düşüncesinin evrimi. İstanbul: Avcıol Basım Yayım.
  • Barnard, C. I. (1958). Elementary conditions of business morals. California Management Review, 1(1), 1-13.
  • Barnard, C. I. (1976). The functions of the executive. London: Harvard University Press.
  • Barutçu, E. ve Haşıloğlu, S. B. (2010). Organizasyonlarda internetin informal ve viral iletişim aracı olarak kullanımı. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 1(2), 5-16.
  • Başaran, İ. E. (1989). Yönetim. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Bates, R. J. 2010. History of educational leadership and management. P. Peterson, E. Baker ve B. McGraw (Ed.), International encyclopedia of education içinde (ss. 724-730). Oxford: Elsevier.
  • Berry, J. ve Beach, R. (2009). K-12 leadership and the educational administration curriculum: A theory of preparation. National Council of Professors of Educational Administration. 15 Eylül 2019 tarihinde http://cnx.org/content/m13772/latest/ adresinden erişildi.
  • Beycioğlu, K. ve Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 12(3), 317-342.
  • Bridges, E. M. (1964). Teacher participation in decision making. Administrator’s Notebook, 12, 1- 4.
  • Bridges, E. M. (1967). A model for shared decision making in the school principalship. Educational Administration Quarterly, 3(1), 49-61.
  • Brundrett, M. (2001). The development of school leadership preparation programmes in England and the USA: A comparative analysis. Educational Management & Administration, 29(2), 229-245.
  • Bursalıoğlu, Z. (2013). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bursalıoğlu, Z. (2014). Eğitim yönetiminde teori ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çalık, T. (1997). Etkili eğitim yöneticisi. Millî Eğitim Dergisi, 135, 55-58.
  • Chandran, J. (2010). The relevance of Chester Barnard for today's manager. 5 Mart 2019 tarihinde http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.554.7612&rep=rep1&type=pdf adresinden erişildi.
  • Collins, J. C. ve Porras, J. I. (2002). Built to last: Successful habits of visionary people. New York, NY: Harper Business Essentials.
  • Dalay, İ. (2001). Yönetim ve organizasyon. Adapazarı: Sakarya Üniversitesi Yayınları.
  • Daşlıçay, N. (1996). Örgüt ve yönetim kuramları. 23 Mart 2018 tarihinde https://docplayer.biz.tr/2609287-Orgut-ve-yonetim-kuramlari.html adresinden erişildi.
  • Eacott, S. (2015). Educational leadership relationally: A theory and methodology for educational leadership, management and administration. Rotterdam: Sense Publishers.
  • Eacott, S. ve Evers, C. (2015). New Frontiers in Educational Leadership. Management and Administration Theory, 47(4), 307-311.
  • Elma, C. (2018). Neoklasik yönetim kuramları. K. Demir ve K. Yılmaz (Ed.), Yönetim ve eğitim yönetimi kuramları içinde (ss. 41-66). Ankara: Pegem Akademi.
  • English, F. W. (2002). The point of scientificity, the fall of the epistemological dominos, and the end of the field of educational administration. Studies in Philosophy and Education, 21(2), 109-136.
  • English, F. W. (2006). The unintended consequences of a standardized knowledge base in advancing educational leadership preparation. Educational Administration Quarterly, 42(3), 461-472.
  • Eren, E. (2017). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Ertürk M. (2018). İşletmelerde yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Evers, C. W. ve Lakomski, G. (2015). Naturalism and educational administration: New directions. Educational Philosophy and Theory, 47(4), 402-419.
  • Gabor, A. ve Mahoney, J. T. (2010). Chester Barnard and the systems approach to nurturing organizations. M. Witzel (Ed.), Oxford handbook of management theorists içinde (ss. 134-151). Oxford: Oxford University Press.
  • Gatewood, G. D. (1995). A study of the astrometric motion of Barnard's star. Astrophysics and Space Science, 223(1-2), 91-98.
  • Gazell, J. A. (1970). Authority-flow theory and the impact of Chester Barnard. California Management Review, 13(1), 68-74.
  • Gehani, R. R. (2002). Chester Barnard’s “executive” and the knowledge-based firm. Management Decision, 40(10), 980-991.
  • Greenfield, T. B. (1986). The decline and fall of science in educational administration. Interchange, 17(2), 57-80.
  • Griffiths, D. E. (1956). Human relations in school administration. New York, NY: Appleton-Century-Crofts.
  • Gross, B. M. (1964). The managing of organizations: The administrative struggle. New York, NY: Free Press of Glencoe.
  • Heck, R. H. ve Hallinger, P. (2005). The study of educational leadership and management: Where does the field stand today?. Educational Management Administration & Leadership, 33(2), 229-244.
  • Hitt, M. A., Black, J. S. ve Porter, L. W. (2011). Management. New York, NY: Pearson.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, C. (2015). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama. S. Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kavak, B. ve Vatansever, N. (2007). Hizmet sektöründe örgüt içi iletişim bileşenleri ve işgören verimliliği üzerindeki etkileri: Ankara’daki beş yıldızlı otel işgörenlerinin düşünceleri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 120-140.
  • Koçel, T. (2018). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayın.
  • Kunz, D. W. ve Hoy, W. K. (1976). Leadership style of principals and the professional zone of acceptance of teachers. Educational Administration Quarterly, 12(3), 49-64.
  • Levitt, B. ve March, J. G. (1990). Chester I. Barnard and the intelligence of learning. D. Williamson (Ed.), Organization theory: From Chester Barnard to the present and beyond içinde (ss. 11-37). Oxford: University Press.
  • Lunenburg, F. C. ve Ornstein, A. C. (2012). Educational administration: Concepts and practices. California, CA: Wadsworth Cengage Learning.
  • Mahoney, J. T. (2002). The relevance of Chester I. Barnard's teachings to contemporary management education: communicating the aesthetics of management. International Journal Organization Theory and Behavior, 5(1-2), 159-172.
  • McMahon, D. ve Carr, J. C. (1999). The contributions of Chester Barnard to strategic management theory. Journal of Management History, 5(5), 228-240.
  • Memduhoğlu, H. B. ve Yılmaz, K. (2013). Yönetimde yeni yaklaşımlar. Ankara: Pegem Akademi.
  • Mort, P. R. ve Ross, D. H. (1957). Principles of school administration. New York: McGraw-Hill.
  • Nikezić, S., Dželetović, M. ve Vučinić, D. (2016). Chester Barnard: Organisational-management code for the 21st century. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 221, 126-134.
  • O’Connor, E. S. (1999). Minding the Workers: The Meaning of ‘Human’ and ‘Human Relations’ in Elton Mayo. Organization, 6(2), 223-246.
  • O’Connor, E. S. (2012). Creating new knowledge in management: Appropriating the field’s lost foundations. Stanford, CA: Stanford University Press.
  • O’Connor, E.S. (2013). New contributions from old sources: Recovering Barnard’s science and revitalizing the Carnegie School. European Management Journal, 31, 93–103.
  • Öğüt, A. T. ve Öztürk, Y. E. (2007). Yönetimin bilimleşme (scientization) sürecine katkıları açısından Barnard ve Herbert Alexander Simon betimleyici ve ilişkilendirici bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 1(14), 29-46.
  • Onaran, O. (1975). Örgütlerde karar verme. Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Oplatka, I. (2009). The field of educational administration: A historical overview of scholarly attempts to recognize epistemological identities, meanings and boundaries from the 1960s onwards. Journal of Educational Administration, 47(1), 8-35.
  • Oplatka, I. (2016). Eğitim yönetiminin mirası: Akademik bir alanın tarihi analizi. S. Turan, F. Bektaş ve M. Yalçın (Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
  • Özalp, İ., Şahin, M., Berberoğlu, G. ve Geylan, R. (2004). Yönetim organizasyon. C. Koparal (Ed.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Özdemir, M. (2011). Kamu yönetimi ve işletme yönetimi arakesitinde bir bilim: Eğitim yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 44(2), 29-42.
  • Özdemir, M. (2017). Eğitim yönetiminde epistemik bunalımın arkeolojisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 23(2), 281-304.
  • Özdemir, M. (2018). Eğitim yönetimi: Alanın temelleri ve çağdaş yönelimler. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özdemir, M. (2019). Eğitim yönetiminin tarihsel temelleri. N. Cemaloğlu ve M. Özdemir (Ed.), Eğitim yönetimi içinde (ss. 17-32). Ankara: Pegem Akademi.
  • Peker, Ö. (1991). Yetkinin göçerilmesi ve kullanımı. Amme İdaresi Dergisi, 24(1), 39-53.
  • Perrow, C. (2014). Complex organizations: A critical essay. Brattleboro, VT: Echo Point Books & Media.
  • Robbins, S. P. ve Judge, T. A. (2015). Örgütsel davranış. İ. Erdem (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Sağsan, M. (2006). Bilgi paylaşımı için örgüt içi iletişim kanallarının tasarımına yönelik ipuçları ve öneriler. 1st International Symposium on Information Services Bildiriler Kitabı, İstanbul, ss. 21-34. 13 Mart 2018 tarihinde https://staff.neu.edu.tr/~msagsan/files/PUBL/doc adresinden erişildi.
  • Scott, W. R. (1987). The adolescence of institutional theory. Administrative Science Quarterly, 32(4), 493-511.
  • Sergiovanni, T. J. (2009). The principalship: A reflective practice perspective. Boston, MA: Pearson.
  • Shapiro, A. (2006). Barnard, Chester I. F. W. English (Ed.), Encyclopedia of educational leadership and administration içinde (ss. 100). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
  • Şimşek, M. Ş. ve Çelik, A. (2018). Yönetim ve organizasyon. Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Sucu, Y. (2000). Geçmişten günümüze yönetim düşüncesindeki gelişmeler: Bütünleştirici bir durumsallık modeli. Ankara: Elit Yayıncılık.
  • Watkins, D. (1983). Scientific management and critical theory in education administration. R. Bates (Ed.), Education administration and the management of knowledge içinde (ss. 119-135). Victoria, Australia: Deakin University.
  • Williamson, O. E. (1990). Chester Barnard and the incipient science of organization. O. E. Williamson (Ed.), Organization theory: From Chester Barnard to the present and beyond içinde (ss. 172-206). New York, NY: Oxford University Press.
  • Wilson, W. (1887). The study of administration. Political Science Quarterly, 2, 197-222.
  • Wolf, W. B. (1974). The basic Barnard: An introduction to Chester I. Barnard and his theories of organization and management. Ithaca, NY: ILR Press.
  • Wolf, W. B. (1994). Understanding of Chester I. Barnard. International Journal of Public Administration, 17, 1035–1069.
  • Wren, D. A. (2010). Barnard. American national biography. Oxford: Oxford University Press. 5 Şubat 2019 tarihinde http://www.anb.org/view/10.1093/anb/9780198606697.001.0001/anb-9780198606697-e-1000098 adresinden erişildi.
  • Wren, D. ve Bedeian, A. (2009). The evolution of management thought. Westford, MA: John Wiley & Sons, Inc.
  • Yauch, W. A. (2010). Improving human relations in school administration. Charleston, SC: Nabu Press.
  • Yearley, C. K. (2015). Barnard publishes the functions of the executive. New Jersey: Salem Press Encyclopedia.
Toplam 81 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Research Article
Yazarlar

Ünal Deniz

Yayımlanma Tarihi 20 Mayıs 2020
Kabul Tarihi 24 Ekim 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 28 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Deniz, Ü. (2020). Verimlilik ve İnsan İlişkileri Söylemleri Arakesitinde Eğitim Yönetiminin Bilgi Temeli Oluşumu: Chester Barnard ve Etkileri. Kastamonu Education Journal, 28(3), 1209-1219. https://doi.org/10.24106/kefdergi.3709

10037