The Perception Of Educational Organizations’ Managers On Governance

Yıl 2020, Cilt: 28 Sayı: 4, 1620 - 1628, 20.07.2020

Mehmet Nezir Çevik , Necati Cemaloğlu

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3969

Öz

The aim of the study is to state the perception of school principals working at primary, secondary and high schools on governance and to analyse by some variables. The research is an example of survey method. As the total number of school principals is 102 in Siirt province central district, direct measurement method has been used instead of sampling population. “Educational Organizations’ Governance Scale” developed by Aslan (2016) has been used as the data collection tool in the research. Tukey’s test has been interpreted for reliability analysis, frequency tables, unpaired t test, one-way analysis of variance (ANOVA) and multiple comparisons within the scope of the analysis. According to the research findings; it has been identified that the perception of the educational organizations’ managers on governance vary significantly across the variables such as gender, profession, the number of teachers at school and school level while there hasn’t been a great difference in age variable. According to the results of the research, it can be said that the managers working in educational organizations exhibit the behaviors expected to be fulfilled in terms of governance sufficiently. Therefore, it is understood that educational organizations are managed in accordance with governance. It should be ensured that school administrators perform governance practices in a way that covers all teachers and variables related to the school.

Anahtar Kelimeler

Governance, manager, educational organization

Eğitim Örgütü Yöneticilerinin Yönetişime İlişkin Algıları

Öz

Bu araştırmanın amacı ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan okul yöneticilerinin yönetişime ilişkin algılarını saptamak ve bazı değişkenlere göre incelemektir. Araştırma tarama modelindedir. Siirt ili merkez ilçede toplam 102 okul yöneticisi olduğundan araştırma evreninden örneklem alınmamış, doğrudan sayım yöntemi seçilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Aslan (2016) tarafından geliştirilen “Eğitim Örgütlerinde Yönetişim Ölçeği” kullanılmıştır. Analiz kapsamında güvenirlilik analizi, frekans tabloları, bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve çoklu karşılaştırmalar için Tukey testi hesaplanmıştır. Araştırma bulgularına göre; eğitim örgütü yöneticilerinin yönetişime ilişkin algıları cinsiyet, görev, okuldaki öğretmen sayısı ve okul kademesi değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık gösterirken; yaş değişkenine göre ise anlamlı bir farkın olmadığı tespit edilmiştir. Araştırma sonucuna göre eğitim örgütlerinde görev yapan yöneticilerin yönetişime ilişkin yerine getirmeleri beklenen davranışları yeterli düzeyde sergiledikleri söylenebilir. Dolayısıyla eğitim örgütlerinin yönetişime uygun bir şekilde yönetildiği anlaşılmaktadır. Okul yöneticilerinin yönetişim uygulamaları tüm öğretmenleri ve okula ilişkin değişkenleri kapsayacak şekilde gerçekleştirmeleri sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

yönetişim, yönetici, eğitim kurumu

Kaynakça

• Alcantara, C. Hewitt (1998), “Uses and Abuses of the Concept of Governance”, International Social Science Journal, 50(155), pp. 105-113.
• Argüden, Y. (2006). Katılımcı Demokrasinin Mekanizmaları. İstanbul: ARGE Danışmanlık Yayınları
• Aslan, M.S. (2016). Özel ve Devlet Okullarının Yönetişim Özelliklerine Sahip Olma Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Harran üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Şanlıurfa.
• Bozkurt, Ö. , Ergun, T. ve Sezen, S. (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü. Ankara: TODAİE Yayınları
• Celep, C. (2004). Eğitim Örgütlerinde Dönüşümsel Önderlik. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gündoğan, E. (2007). Katılımcı Demokrasi Bağlamında Yönetişim ve Bağcılar Belediyesi Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Izgar, H. (2015). Modern Toplumun Yönetim Biçimi İyi Yönetişim Üzerine Bir İncelenme. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 24-38.
• Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma teknikleri ve istatistik yöntemleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kaya, M. (2011). “Okul Merkezli Yönetim Sistemine İlişkin Öğretmen Görüşleri.” Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 33, 45-60.
• Köklü, M. (1994). Ortaöğretim Okullarında Öğretmenlerin Kararlara Katılımı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi, Malatya.
• Kuşaksız, N. (2010). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okullarının Etkili Okul Özelliklerine Sahip Olma Düzeyleri: Üsküdar İlçesi Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Kutlu, Önder (2012), Karşılaştırmalı Kamu Yönetimi: Teorik Çerçeve ve Ülke Uygulamaları. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Maliye Bakanlığı. (2003). İyi Yönetişimin Temel Unsurları. Ankara: Maliye Bakanlığı Yayını.
• Memduhoğlu, H. B. (2010). Farklılıkların yönetimi. Yönetimde Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Memduhoğlu, H. B. (2011). “Liselerde Farklılıkların Yönetimi: Bireysel Tutumlar, Örgütsel Değerler ve Yönetsel Politikalar.” Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (2), 37-53.
• Mete, Y. A. (2003). İlköğretim Okullarında Öğretmen Yetkilendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Muratoğlu, V. (2005). Eğitim Örgütlerinde Bilgi Yönetimi Stratejileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Okçu, M. (2007). İki Süreci Anlamak: Kamu Yönetiminde Küreselleşme ve Avrupalılaşma, Küresel Esintiler ve Yerel Etkiler Sarmalında Türk Kamu Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Özdemir, S. (1996). “Okula dayalı yönetim.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(3), 421-425.
• Özdemir, S. ve Cemaloğlu, N. (2000). “Eğitimde Örgütsel Yenileme ve Karara Katılma.” Millî Eğitim Dergisi, 146, 15.
• Özer, A. (2006). “Yönetişim Üzerine Notlar.” Sayıştay Dergisi, 63, 59-89.
• Palabıyık, H. (2004). “Yönetimden Yönetişime Geçiş ve Ötesi Üzerine Kavramsal Açıklamalar.” Amme İdaresi Dergisi, 37 (1), 63-85.
• Peters, B. G. and Pierre, J. (1998). “Governance Without Government? Rethinking Public Administration.” Journal of Public Administration Research and Theory, 8 (2), pp. 223- 244
• Sözen, S. ve Algan, B. (2009). İyi yönetişim, Ankara İçişleri Bakanlığı Genel Yayın No: 654.
• Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü (okulu) Algılamaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul:
• Şahin, B. M. (2016). Eğitimde Yönetişim(Governance): Okul Çalışanlarının Yönetişim Algısı. Yükseklisans Tezi. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.
• Şanal, E. E. (2009). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında Görevli Akademik Personelin Öğrenen Örgüt Kültürüne İlişkin Görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Şaylan, G. (2000). Kamu Yönetimi Disiplininde Bunalım ve Yeni Açılımlar Üzerine Düşünceler, Amme İdaresi Dergisi, 33(2), 1-21.
• Şişman, M. (2002). Eğitimde Mükemmellik Arayışı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Uçkan, Ö. (2003). E-Devlet E-Demokrasi ve Türkiye. İstanbul: Literatür Yayınları.
• Yavuz, Y. (2003). “Lise Yönetici ve Öğretmenlerinin Yerinden ve Merkezden Yönetim Yönelimlerinin Karar Verme Sürecine Etkileri.” Ege Eğitim Dergisi, 2 (3), 25-35.
• Yıldırım, İ. (2004). Demokrasi, Sivil Toplum Kuruluşları ve Yönetişim. Ankara: Seçkin Yayınları
• Yılmaz, A. (2010). Kalkınma ajansları ve yerel yönetişim, Türk İdare Dergisi, 466, 175-195
• Yılmaz, O. (2001). Kamu Yönetimi Reformu, Ankara: DPT Yay.
• Yılmaz, V. (2006). İlköğretim Okullarının Etkili Okul Özelliklerine Sahip Olma Düzeyleri: Düzce İli Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Yiğit, Y. (2013). Bazı Değişkenlere Göre Okul Yöneticileri Ve Öğretmenlerin Bilgi Yönetim Tutumları İle Öğrenen Okul (Örgüt) Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
• Yüksel, M. (2000). Yönetişim Kavramı Üzerine, Ankara Barosu Dergisi, 58(3), 145-159.