Eğitimde İnsan Kaynakları Geliştirme Tezsiz Yüksek Lisans Programının Nitel Değerlendirmesi

Yıl 2021, Cilt: 29 Sayı: 1, 13 - 24, 16.01.2021

Ozlem Yildirim-tasti Elanur Yılmaz Cennet Engin Demir Meral Aksu

https://doi.org/10.24106/kefdergi.4109

Öz

Çalışmanın amacı: Bu çalışma, Ankara’da bir devlet üniversitesinde Eğitim Fakültesi bünyesinde faaliyet gösteren Eğitimde İnsan Kaynaklarını Geliştirme Tezsiz Yüksek Lisans Programını paydaşların görüşleri doğrultusunda değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Materyal ve Yöntem: Bu nitel değerlendirme çalışmasında, araştırmacılar tarafından geliştirilen bir anket ve yarı yapılandırılmış bireysel görüşmeler yoluyla veri toplanmıştır. Programa kayıtlı olan öğrencilere (n = 15) ve programdan mezun öğrencilerden erişilebilir olanlara (n = 60) anket uygulanmıştır. Daha sonra amaçlı örneklem yöntemi kullanılarak görüşme yapılacak katılımcılar belirlenmiştir. Bu kapsamda, öğrenci (n = 5) ve mezunlardan (n = 20) gönüllü olanlarla yarı yapılandırılmış bireysel görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Anket sonuçları, betimsel analizin ardından frekans ve yüzdeler yoluyla paylaşılmıştır. Nitel verilerin analizinde ise içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. İçerik analizi sonucu nitel verilerden anlamlı parçalara kodlar atanmış ve birbiriyle ilişkili olan kodlar bir araya getirilerek kategoriler oluşturulmuştur. Bunlar: 1) katılımcıları programı seçmesinde etkili olan faktörler, 2) katılımcıların programdan beklentilerinin karşılanma derecesi, 3) programın güçlü yanları, 4) program süresince karşılaşılan zorluklar, 5) programın geliştirilmesi gereken yönleri şeklinde listelenmiştir.
Bulgular: Bulgular, katılımcıların programa kayıt olmasındaki en önemli faktörlerin mesleki gelişim (n = 56) ve üniversitenin alandaki itibarı (n = 56) şeklinde sıraladığını ortaya koymaktadır. Ayrıca, katılımcılar, programın kişisel ilgilerini karşılamada (n = 54) ve mesleki gelişime katkı anlamında (n = 49) başarılı olduğunu vurgulamıştır. Bunların dışında, stajyerlik ve akşam derslerine yönelik belirtilen aksaklıklara karşın, programın öğrencilere insan kaynakları alanıyla ilgili gerekli bilgi ve beceri kazandırma konusunda başarılı bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Önemli Vurgular: Bulguların programın yeniden düzenlenmesinde katkı sağlaması beklenmektedir. Bunun dışında, bu araştırma sonuçlarının, yükseköğretim kurumlarında yer alan benzer programların geliştirilmesinde ve mevcut programların değerlendirilmesinde rehberlik etmesi hedeflenmiştir. Son olarak, gelecekte, işverenlerin görüşmelere dâhil edilmesi ve programa kayıtlı öğrenci ve mezunların iş yerlerinde gözlemler yapılması ile daha zengin sonuçlara ulaşılmasına olanak sağlayacak çalışmalar yapılması öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Eğitimde insan kaynaklarını geliştirme, İnsan kaynaklarını geliştirme, Nitel araştırma, Program değerlendirme, Yüksek öğretim

A Qualitative Evaluation of a Non-Thesis Graduate Program of Human Resources Development in Education

Öz

Purpose: This study intended to evaluate Human Resources Development in Education program, a non-thesis graduate program offered within the Education Faculty of a public university located in Ankara, based on the perceptions of the stakeholders. Design/Methodology/Approach: In this qualitative evaluation study, the data were collected through a questionnaire, developed by the researchers, and semi-structured individual interviews. The questionnaire was administered to current students (n = 15) and available graduate students (n = 60). Later, a purposeful sampling method was used to select the participants for the interviews. In this regard, volunteer students (n = 5) and graduates (n = 20) of the program were involved in semi-structured individual interviews. The questionnaire was descriptively analyzed and presented in the form of frequencies and percentages. The qualitative data, on the other hand, were content analyzed. In doing so, codes were assigned to meaningful segments, and categories were generated through bringing the codes together which are listed as (1) the factors that affect participants’ preferences to the program; (2) the degree to which participants’ expectations from the program were met; (3) strengths of the program; (4) the difficulties encountered during the program; and (5) the aspects of the program that need improvement.
Findings: The findings reveal that professional development (n = 56) and the reputation of the university (n =56) are ranked among the chief factors affecting the participants’ enrollment in the program. In addition, the participants emphasized that the program was successful in meeting their expectations regarding personal interest (n = 54) and professional development (n = 49). Besides, despite the deficiencies such as internship and evening classes, it was unveiled that the program was found to be successful in equipping the students with the knowledge and skills specified in the field of human resources.
Highlights: The findings of this study are expected to contribute to the revising of the program. Besides, the results are expected to guide the development of similar programs and evaluation of the current programs within higher education institutions. Lastly, future studies might be conducted to reach enhanced findings through interviewing with also employers and conducting observations at workplaces of the students and graduates.

Anahtar Kelimeler

Higher education, Human resources development, Human resources development in education, Qualitative research, Program evaluation

Kaynakça

• Benligiray, S. (2009). Türkiye’de insan kaynakları yönetimi alanında yapılan lisansüstü tezler ve bu tezlerde incelenen temaların analizi: 1983-2008 dönemi [The theme analysis of the postgraduate theses written on human resource management in Turkey: 1983-2008 period].Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(1), 167-197.
• Bingöl, D. (2010). İnsan kaynakları yönetimi [Human resources management] (7th ed.). İstanbul: Beta Yayın.
• Çalışkan, N.E. (2010). The impact of strategic human resource management on organizational performance. Journal of Naval Science and Engineering, 6(2), 100-116.