Artificial Intelligence (AI) technologies are developing, diversifying and increasing their impact on learning-teaching environments. Higher education, with its various disciplines and their instructional applications, is also significantly influenced by these developments. However, despite all this development, lecturers’ tendency to use AI for educational purposes is transforming depending on their thoughts and intentions on this issue. From this point of view, this study examines the views of lecturers on the possible effects of AI technologies on their teaching-learning processes. The participants were selected voluntarily from among the lecturers working at universities in Turkey with different positions and titles, taking into account the balance of experience, title and gender. The data collection package included an 8-question semi-structured data collection form developed by the researcher. The collected data were analyzed using inductive content analysis, enabling the identification of themes based on common concepts. The themes were evaluated in terms of the opportunities offered by AI in the field of higher education today with their strengths and aspects open to improvement. The findings revealed that faculty members use AI technologies especially in language models, visual content creation tools and automated assessment systems; these technologies offer advantages such as time saving, individualized learning opportunities and content enrichment. However, challenges such as ethical issues and academic integrity risks were also identified. The research provides insights into the future role of AI technologies in higher education and lays the groundwork for recommendations for educational policies.
Artificial intelligence Higher education Teaching processes Teaching staff Teaching competence
Yapay zekâ teknolojileri gün geçtikçe gelişmekte, çeşitlenmekte ve öğrenme-öğretme ortamları üzerindeki etkilerini artırmaktadır. Yükseköğretim düzeyi de gerek farklı bilim alanları gerekse bunların öğretimine ilişkin yansımaları ile bu etkiden payını almaktadır. Bununla birlikte tüm bu gelişime karşın, öğretim elemanlarının yapay zekâyı eğitsel amaçlarla kullanım eğilimleri başat biçimde bu konudaki düşünce ve niyetlerine bağlı biçimde dönüşmektedir. Araştırmada bu bakıştan hareketle öğretim elemanlarının yapay zekâ teknolojilerinin kendi öğretme-öğrenme süreçleri üzerine olası etkilerine ilişkin görüşleri incelenmektedir. Katılımcılar Türkiye’deki üniversitelerde farklı kadro ve unvanlarla görev yapmakta olan öğretim elemanları arasından gönüllülük usulü ile ve deneyim, unvan ve cinsiyet dengesi gözetilerek belirlenmiştir. Veri toplama paketinde araştırmacı tarafından geliştirilen 8 soruluk yarı yapılandırılmış bir veri toplama formu yer almaktadır. Elde edilen veriler tümevarımcı içerik analizleri ile çözümlenmiş, böylece ortak kavramlar üzerinden temalara erişilmiştir. Erişilen temalar yapay zekânın günümüzde yükseköğretim alanında sunduğu fırsatlar ekseninde güçlü ve geliştirmeye açık yönleri ile değerlendirilmiştir. Bulgular, öğretim üyelerinin yapay zekâ teknolojilerini özellikle dil modelleri, görsel içerik oluşturma araçları ve otomatik değerlendirme sistemlerinde kullandıklarını; bu teknolojilerin zaman tasarrufu, bireyselleştirilmiş öğrenme fırsatları ve içerik zenginleştirme gibi avantajlar sunduğunu ortaya koymuştur. Ancak, etik sorunlar, akademik dürüstlük riskleri gibi zorluklar da tespit edilmiştir. Araştırma, yapay zekâ teknolojilerinin yükseköğretimde gelecekteki rolüne ilişkin öngörüler sunmakta ve eğitim politikalarına yönelik önerilere zemin hazırlamaktadır.
Yapay zekâ Yükseköğretim Öğretim süreçleri Öğretim elemanları Öğretim yetkinliği
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri (Diğer) |
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Temmuz 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Aralık 2024 |
| Kabul Tarihi | 25 Temmuz 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 33 Sayı: 3 |