Intersections in The City: The Ermenek Coverings

Yıl 2022, , 516 - 533, 15.06.2022

Nisa Yılmaz Erkovan

https://doi.org/10.35674/kent.1003062

Öz

The streets, which provide the connection between the neighborhoods, and which are the smallest structures in a city where neighborhood relations are established, and the structures of this city, present a different character in the Ermenek District of Karaman Province. The streets of this city, which are located on very rough terrain, are designed to adapt to the topography. Most of the buildings were built adjacent to each other, there are no other spaces apart from the street spaces. Therefore, as a result of bringing together the urban configuration and streets within the framework of an organic union, these passages, which allow the street to continue, are strengthened with coverings, which are called “örtme” in Turkish. The topic of the study is conducted on the following four main themes: (1) the spatial readings to be made on coverings, (2) the construction of coverings in the traditional street texture, (3) the discussion of the relations of coverings with the individual, the city, and the environment, (4) the typological classification of coverings. In this context, as the methodology of the study, field studies, that is, on-site observation, detection and documentation studies, were carried out in the first stage. Afterward, a typological classification was made by examining the place of coverings in urban fiction through literature and field studies. In conclusion, urban, spatial and physical readings of the coverings, which have an influential position in the traditional street texture, were carried out. With this study, the significance of such structures, which reflect the living culture of the people, which began to disappear by being forgotten in the rural architectural structuring, in the history of architecture and urbanism was emphasized.

Anahtar Kelimeler

: Ermenek, Rural architecture, Covering, Traditional building

Teşekkür

I would like to thank İlhami ETÇİ from Ermenek'in Sesi Newspaper and the staff of Ermenek Municipality Directorate of Reconstruction and Urbanization, who helped me during my research in Ermenek.

Kentte Kesişmeler: Ermenek Örtmeleri

Öz

Bir kentte komşuluk ilişkilerinin kurulduğu en küçük yapılanma olan mahalleler ve yapılar arasındaki bağlantıyı sağlayan sokaklar, Karaman ili Ermenek ilçesinde farklı bir karakter sergilemektedirler. Oldukça engebeli arazi üzerinde yerleşimin kurulduğu kentin sokakları topografyaya uyum sağlayacak şekilde kurgulanmıştır. Yapıların çoğu birbirine bitişik inşa edilmiş, sokak boşlukları dışında başka boşluk bulunmamaktadır. Dolayısıyla kentsel kurgu, evler ve sokakların organik bir bağ çerçevesinde bir araya getirilmesi ile ve altından sokağın devam etmesine izin veren halk arasında “örtme” adı verilen geçitlerle güçlendirilmiştir. Çalışma konusunu “örtmeler” üzerinden yapılacak mekânsal okumalarla örtmelerin geleneksel sokak dokusundaki kurgusu, kentle, bireyle, çevreyle olan ilişkilerinin tartışılması, tipolojik sınıflandırmasının yapılması oluşturmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın metodolojisi olarak ilk aşamada arazi çalışmaları yapılarak, yerinde gözlem, tespit ve belgeleme çalışmaları yapılmıştır. Sonrasında örtmelerin kentsel kurgu içerisindeki yeri literatür ve arazi çalışmaları üzerinden tartışılarak tipolojik bir sınıflandırma yapılmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda geleneksel sokak dokusu içerisinde önemli yere sahip örtmelerin kentsel, mekânsal ve fiziksel okumaları gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma ile kırsal mimari yapılanma içerisinde unutularak yok olmaya başlamış halkın yaşam kültürünü yansıtan bu türden yapıların mimarlık ve şehircilik tarihi içerisindeki önemi vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ermenek, Kırsal mimari, Örtme, Geleneksel yapı

Kaynakça

• Alexander, Christopher, 1968. “Systems Generating Systems.” Architectural Design 38, no. December 1968, ss.605-610. . (https://patterns.architexturez.net/doc/az-cf-173046)
• Alexander, Christopher, 1977, “A Pattern Language: Towns, Buildings, Construction”, Oxford University Press, New York. ss.201-202.
• Aran Kemal. 2000. Barınaktan Öte Kır Yapıları. Tepe Mimarlık Kültürü Merkezi, Ankara.
• Doğanay Osman. 2005. Ermenek ve Yakın Çevresindeki Antik Yerleşim Birimleri: Coğrafya, tarih, kalıntılar. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Erdal, Zekai, 2020, “Mardin Abbaraları” Kriter yayınları, İstanbul.
• Erzen, Jale, 2006, “Çevre Estetiği”, ODTÜ Yayıncılık.
• Evliya Çelebi, 1935, “Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi Seyahatnamesi: Kütahya-Manisa-İzmir-Antalya-Karaman- Adana-Halep-Şam-Kudüs- Mekke- Medine” Haz. Seyit Ali Kahraman, 9. Kitap 1. Cilt. Yapı Kredi Yayınları, İstanbul,2017, ss.329-333.
• Fischer, Günther, 2015, “Mimarlık ve Dil”, Daimon Yayınları.
• Kavas, Reha, Kemal, 2016. “Akdeniz Yaylalarında Transhümant Mekân Örüntülerinin Karşılaştırmalı Analizi: Belgeler Işığında Antalya (Türkiye) ve Abruzzo (İtalya)”, AKMED ADALYA XIX, .s.318.
• Frampton, Kenneth, 1995. “Studies in tectonic culture: A poetics construction in Nineteenth and Twentieth-Century Architecture” Edited by John Cava. Cambridge.