Examination of Changing Spatial Perception and Behavioural Patterns Based on Cultures in Urban Green Spaces

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 4, 1251 - 1269, 25.12.2021

Başak Yurtseven , Dicle Oğuz

https://doi.org/10.35674/kent.978849

Cited By: 1

Öz

The emergence of environmental problems with urbanization have increased the importance of urban green spaces. Especially, urban parks are public spaces where socialization occurs, where people from diverse social classes such as culture, race, socioeconomic class come together. Thus they play a significant role in ensuring social cohesion by bringing together people from different nationalities or diverse ethnic cultures. However, as a result of social segregation manifesting itself in public spaces, in particular ethnic groups form their borders in these spaces.

The purpose of this study is to determine how the spatial qualities of urban green spaces and identified recreational activities play a role in shaping user behaviors and developing a sense of place, and to examine the effect of the symbolic elements in the design and security situation on the perception of the users by examining the design of urban green spaces and the usage patterns of immigrants from different cultures in different geographies of the world, based on the literature.

As a result of the research, it is seen that the differences in the behavioral patterns and spatial perceptions of immigrants in urban parks are directly related to the behavior-perception schemes of individuals before migration. Particularly, it has been specified that recreational activities and spatial qualities are factors that affect behavior patterns. It has been determined that ethnic groups are generally interested in symbolic areas and prefer areas in urban parks where they feel close to their own culture. At this point, it is important to make planning and design decisions that strengthen the relationship of people with space, considering different cultures.

Anahtar Kelimeler

Urban parks, urban green spaces, spatial perception, behavioral patterns, cultural differences, immigrants

Kentsel Yeşil Alanlarda Göçmenlerin Mekân Algısı ve Davranış Biçimlerindeki Değişimlerinin Değerlendirilmesi

Öz

Kentleşme ile birlikte çevresel problemlerin ortaya çıkması, kentsel yeşil alanların önemini artırmaktadır. Özellikle, kent parkları toplumsallaşmanın oluştuğu, kültür, ırk, sosyoekonomik sınıf gibi yönlerden çeşitlenen farklı sosyo-kültürel yapıdaki insanların bir araya geldiği kamusal alanlardır. Bu nedenle farklı uluslardan gelen ya da etnik olarak farklılaşan çeşitli kültürlere sahip insanları bir araya getirerek toplumsal uyumun sağlanmasında önemli bir rol üstlenirler. Diğer yönden, sosyal ayrışmanın kamusal alanlarda kendini göstermesi sonucu, özellikle etnik gruplar bu alanlarda kendi sınırlarını da oluşturmaktadır.

Bu çalışmanın amacı, dünyanın farklı coğrafyalarındaki farklı kültürlere sahip göçmenlerin, kentsel yeşil alanların tasarımı ve yer verilen rekreasyonel etkinliklere bağlı olarak ortaya çıkan kullanım biçimlerini literatüre dayalı olarak inceleyerek; kentsel yeşil alanların mekânsal niteliklerinin ve tanımlanan rekreasyonel etkinliklerinin kullanıcı davranışlarının biçimlenmesinde ve aidiyet duygusunun gelişmesinde nasıl bir rol oynadığını belirlemek, bununla birlikte tasarımda yer verilen sembolik unsurların ve güvenlik durumunun kullanıcıların algısı üzerindeki etkisini irdelemektir.

Yapılan araştırma sonucunda, göçmenlerin kent parkları üzerinde gelişen davranış biçimleri ve mekânsal algılarındaki farklılıkların, bireylerin göç etmeden önceki davranış-algı şemaları ile doğrudan ilişkili olduğu görülmektedir. Özellikle, rekreasyonel etkinliklerin ve mekânsal niteliklerin, davranışları biçimlendiren unsurlar olduğu belirlenmiştir. Etnik grupların genellikle sembolik alanlara ilgi duydukları ve kent parklarında kendi kültürlerine yakın hissettikleri alanları tercih ettikleri tespit edilmiştir. Bu noktada, farklı kültürlerin göz önünde bulundurularak, insanların mekân ile ilişkisini güçlendiren planlama ve tasarım kararlarının alınması önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kent parkları, kentsel yeşil alanlar, mekânsal algı, davranış biçimleri, kültürel farklılıklar, göçmenler

Kaynakça

• Angotti, T. (2013). The new country of the metropolis: urban enclaves and orientalism. New York: Routledge.
• Anonim. (2020). Superkilen. AKDN: https://www.akdn.org/architecture/project/superkilen (Erişim Tarihi: 25.01.2021).
• Arendt, H. (2003). İnsanlık Durumu. (B. S. Şener, Çev.) İstanbul: İletişim Yayıncılık.
• Benn, S., ve Gaus, G. (1983). Public and Private in Social Life. London: Croom Helm.
• Berry, J. (1981). Cultural Ecology and Individual Behaviour. I. Altman, A. Rapoport, & J. Wohlwill içinde, Human Behavior and Environment: Advances in Theory and Research, Plenum Press, 4; 83-104.
• Bilgiç, B. (2016, Ekim 10). Superkilen. Arkitera: https://www.arkitera.com/proje/superkilen/ adresinden alındı
• Brenke, G., ve Carolina, A. (2019). An Analysis of Six Workshops Participants' Reflections on Their Embodied Experience in Two Urban Linear Parks: Superkilen and Parque Madrid Rio. Master Thesis. Erasmus Mundus Course in Urban Studies.
• Byrne, D., Cadzow, A., ve Goodall, H. (2013). Place-making in national parks, Ways that Australians of Arabic and Vietnamese background perceive and use the parklands along the Georges River NSW Sydney, Australia. Office of Environment and Heritage, 59-61.
• Carmona, M., Heath, T., Oc, T., ve Tiesdell, S. (2003). Public Places-Urban Spaces: The Dimensions of Urban Design. Oxford: Architectural Press.
• Carr, D., ve Williams, D. (1993). Understanding the role of ethnicity in outdoor recreation experiences. Journal of Leisure Research, 25(1), 22-38.
• Chicago Park District. (1989). Narrative of the Lakefront users study data. Chicago: Chicago Park District.
• Çelik, F. (2018). Kentsel Yeşil Alanlarda Güvenlik. İdealkent, 9(23), 58-94, https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/459335 (Erişim Tarihi: 01.06.2021).
• Derose, K., Han, B., Williamson, S., ve Cohen, D. (2015). Racial-Ethnic Variation in Park Use and Physical Activity in the City of Los Angeles. Journal of Urban Health: Bulletin of the New York Academy of Medicine, 92(6), 1011-1023.
• Erdönmez, E. (2005). Açık Kamusal Kent Mekânlarının Toplumsal İlişkileri Yapılandırmadaki Rolü, Büyükdere-Levent-Maslak Aksı. Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Anabilim Dalı, İstanbul.
• Erdönmez, E. (2014). Kamusal Alan ve Toplum (İlbey Matbaa b.). İstanbul: Esenler Belediyesi Şehir Düşünce Merkezi Şehir Yayınları.
• Erdönmez, M., ve Akı, A. (2005). Açık Kamusal Kent Mekânlarının Toplum İlişkilerindeki Etkileri. Megaron, 1(1), 67-87.
• Erzen, J. (2015). Üç Habitus: Yeryüzü, Kent, Yapı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Faragallah, R. N. (2018). The impact of productive open spaces on urban sustainability: The case of El Mansheya Square-Alexandria. Alexandria Engineering Journal, 57, 3969-3976.
• Gehl, J. (1996). Life Between Buildings. Copenhagen: Danish Architectural Press.
• Gobster, P. (2002). Managing urban parks for a racially and ethnically diverse clientele. Leisure Sciences, 143-159.
• Goffman, E. (1963). Behavior in Public Spaces: Notes on the Social Organization of Gatherings. New York: The Free Press.
• Gökgür, P. (2017). Kentsel Mekânda Kamusal Alanın Yeri. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Graham, S., ve Connell, J. (2006). Nurturing relationships: the gardens of Greek and Vietnamese migrants in Marrickwille, Sydney. Australian Geographer, 37, 375-393.
• Gündüzöz, İ. (2016). Türkiye ve Dünyada Güvenli Kent Yaklaşımı: Kentsel Güvenlik mi? Güvenli Kent mi? Türk İdare Dergisi(483), 335-368.
• Gür, S. (2010). Kamu Yararı Kapsamında Kamusal Alan Olarak Transfer Merkezlerinin İncelenmesi-Bağcılar Meydanı Transfer Merkezi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Kentsel Sistemler ve Ulaştırma Yönetimi Anabilim Dalı, İstanbul.
• Gürkaş, E. (2010). "Yer" Üzerine Bir Okuma Denemesi: Samatya'da "Yer-Kurma" Pratikleri. Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, İstanbul.
• Habermas, J. (1991). The Structural Transformation of the Public Sphere: An Inquiry into a Category of Bourgeois Society. Cambridge and Massachusetts: MIT Press.
• Head, L., Trigger, D., ve Mulcock, J. (2005). Culture as concept and influence in environmental research and management. Conservation and Society, 3, 251.
• Hixson, E. (2013, Ağustos 09). No Bull: Superkilen is the Next Generation of Parks. Minneapolis Parks Foundation: https://mplsparksfoundation.org/no-bull-superkilen-is-the-next-generation-of-parks-case-study/ (Erişim Tarihi: 27.03.2021).
• Jacobs, A., ve Appleyard, D. (1987). Toward an urban design manifesto. London and New York: American Planning Association Journal.
• Jensen, N. (2016, Ağustos). Superkilen: A Space for a Hyper-diverseNeighborhood. Thuismakers Collectief: https://www.thuismakerscollectief.nl/wp-content/uploads/2016/08/superkilen.pdf (Erişim Tarihi: 24.03.2021).
• Johnson, M., ve Shimada, L. (2003). Urban forestry in a multi-cultural society. Journal of Arboriculture, 30, 185-192.
• Kaplan, Ç. (2020, Eylül 07). Yarım mil uzunluğundaki kamusal park: Superkilen. Arkitekt: https://www.gzt.com/arkitekt/yarim-mil-uzunlugundaki-kamusal-park-superkilen-3546956 (Erişim Tarihi: 25.01.2021).
• Kaplan, R., ve Kaplan, S. (1989). The Experience of Nature: A Psychological Perspective. New York: Cambridge University Press.
• Kaplan, R., ve Talbot, J. (1988). Ethnicity and preference for natural settings: A review and recent findings. Landscape and Urban Planning, 15, 107-117.
• Lanfer, A., ve Taylor, M. (2004). Immigrant Engagement in Public Open Space: Strategies for the New Boston. Boston: Barr Foundation.
• Lanfer, A., ve Taylor, M. (2005). Immigrant Engagement in Public Open Space: Strategies for the New Boston. Boston, Massachusetts: Barr Foundation. https://barrfdn.issuelab.org/resources/35867/35867.pdf (Erişim Tarihi: 05.05.2021).
• Lang, J. (1987). Creating Architectural Theory, The Role of the Behavioral Sciences in Environmental Design. New York: Van Nostrand Reinhold Int. Ltd.
• Logan, J., Zhang, W., ve Alba, R. (2002). Immigrant enclaves and ethnic communities in New York and Los Angeles. American Sociological Review, 67(2), 299-322.
• Loukaitou-Sideris, A. (1995). Urban Form and Social Context: Cultural Differentiation in the Uses of Urban Parks. Journal of Planning Education and Research, 14, 89-102.
• Low, S., Taplin, D., ve Scheld, S. (2005). Rethinking Urban Parks: Public Space and Cultural Diversity. University of Texas Press.
• Madanipour, A. (2007). Social Exclusion and Space. The City Reader, Routledge, 158-165.
• Mazumdar, S., ve Mazumdar, S. (2012). Immigrant home gardens: Places of religion, culture, ecology, and family. Landscape and Urban Planning, 105, 258-265.
• Mitchell, D. (1992). Iconography and locational conflict from underside: Free speech, People's Park and the politics of homelessness in Berkeley. Political Geography, 11, 152-169.
• Mumford, L. (1940). The Culture of Cities. London: Secker and Warbung.
• Oliveira, E. S. (2011). Immigrants and Public Open Spaces. Doctorate Thesis, The University of Edinburgh, (Erişim Tarihi: 31.05.2021).
• Otaner, F., ve Keskin, A. (2005). Kentsel geliştirmede kamusal alanların kullanımı. İTÜ Dergisi/A, 4(1), 107-114.
• Özdemir, A. (2007). Katılımcı Kent Kimliğinin Oluşumunda Kamusal Yeşil Alanların Rolü. Planlama, 1, 37-43.
• Özdemir, M. (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
• Özgüner, H. (2004). Doğal Peyzajın İnsanların Psikolojik ve Fiziksel Sağlığı Üzerine Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 97-107.
• Özgüner, H. (2011). Cultural Differences in Attitude towards Urban Parks and Green Spaces. Landscape Research, 36(5), 599-620.
• Özservet, Y. (2015). Modern Göçebeler Olarak Göçmenler, Mekân ve Şehre Uyum. Sosyoloji Divanı, 3(6), 41-54.
• Page, S., Nielsen, K., ve Goodenough, R. (1994). Managing urban parks: user perspectives and local leisure needs in the 1990's. The Service Industries Journal, 14, 216-237.
• Parrillo, V. (1994). Strangers to the these shores. New York: Macmillan Publishing Co.
• Rapoport, A. (1977). Human Aspects of Urban Form, Perception of Environmental Quality. Oxford: Pergamon Press.
• Rapoport, A. (2004). Kültür Mimarlık Tasarım. İstanbul: Yapı Endüstri Merkezi Yayınları.
• Ravenscroft, N., ve Markwell, S. (2000). Ehnicity and the integration and exclusion of young people through urban park and recreation provision. Managing Leisure, 5(3), 135-150.
• Sasidharan, V. (2004). Ethnicity and Urban Parks Use: A Cross-Cultural Examination of Recreation Characteristics Among Six Population Subgroups. Proceedings of the Fourth Social Aspects and Recreation Research Symposium, 10-16, California: San Francisco State University.
• Savran, S., ve Sat, N. A. (2019). Ankara'da Suriyeli Göçmenlerin Yer Seçimi Tercihlerinin İncelenmesi ve Bir Etnik Kentsel Adacık Örneği Olarak Önder, Ulubey, Alemdağ Mahalleleri. Ankara Araştırmalı Dergisi, 7(2), 283-302.
• Seeland, K., Dübendorfer, S., ve Hansmann, R. (2009). Making friends in Zurich's urban forests and parks: The role of public green space for social inclusion of youth from different cultures. Forest Policy and Economics, 11, 10-17.
• Shafer, S., ve Floyd, M. (1997). Demonstrating community values of urban forests relative to their form and function. 1997 Research and Technology Development Project, National Urban and Community Forestry Advisory Council Challenge Cost-Share Program.
• Sills, V. (2010). Places for the Spirit: Traditional African American Gardens. Trinity University Press.
• Stanfield, E., ve Riemsdijk, M. v. (2019). Creating public space, creating 'the public': immigration politics and representation in two Copenhagen parks. Urban Geography, 1356-1374.
• Temel, D., ve Kahraman, Z. (2019). Göçmen Mahallelerde Konut Dış Mekânında Uyarlama: "Küçük Halep", Önder Mahallesi, Ankara Örneği. Ankara Araştırmaları Dergisi, 7(2), 415-431.
• Thomas, M., ve Wales, N. (2002). A Multicultural landscape: National Parks and the Macedonian experience. Migration Heritage Centre.
• Thompson, C. (2002). Urban Open Spaces in the 21st Century. Landscape and Urban Planning, 68, 59-72.
• Trancik, R. (1986). Three Theories of Urban Spatial Design Finding Lost Spaces. New York: Van Nostrand Reinhold.
• Ulrich, R. (1993). Biophilia, biohobia, and natural landscapes. S. Kellert, & E. Wilson içinde, The Biophilia Hypothesis (s. 73-137). Washington DC: Island Press.
• Uzgören, G., ve Erdönmez, M. (2017). Kamusal Açık Alanlarda Mekân Kalitesi ve Kentsel Mekân Aktiviteleri İlişkisi Üzerine Karşılaştırılmalı Bir İnceleme. Megaron, 12(1), 41-56.
• Weber, M. (2000). Şehir Modern Kentin Oluşumu. (M. Ceylan, Çev.) İstanbul: Bakış Yayınları.
• Yang, B., ve Kaplan, R. (1990). The perception of landscape style: a cross-cultural comparison. Landscape and Urban Planning, 19(3), 251-262.
• Yazdani, N., ve Lozanovska, M. (2014). Representation of Multiculturalism in Urban Green Spaces: A Review of Immigrants' experiences in Australia. Landscapes and ecologies of urban and planning history, 851-864.
• Zube, E., ve Pitt, D. (1981). Cross-Cultural Perceptions of Scenic and Heritage Landscapes. Landscape Planning, 8(1), 69-87.
• Zukin, S. (1995). The Cultures of Cities. Massachusetts: Blackwell Publishers.